ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება(ფქოდ)

მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

GOLD ჯგუფი A: საწყისი მკურნალობა

Back
1-ლი რიგის – 

ხანმოკლე ან ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის მიხედვით (GOLD) კლასიფიცირებულ A ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ მცირე სიმპტომები (ბრიტანეთის სამედიცინო კვლევის საბჭოს მოდიფიცირებული შკალით [mMRC] 0-1 ან COPD შეფასების ტესტით [CAT] <10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება წელიწადში, რომელიც არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას).[1]

პირველ რიგში ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი ან ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორი უნდა იყოს შეთავაზებული. ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტები (LABAs) და ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების (LAMAs) დანიშვნა უპირატესია ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორებთან შედარებით, გარდა იმ პაციენტებისა, რომლებსაც ძალიან იშვიათი ქოშინი აქვთ.[1] ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტები და ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, დისპნოეს და ჯანმრთელობის სტატუსს, ამცირებს გამწვავებების სიხშირეს. [ Cochrane Clinical Answers logo ] [მტკიცებულების დონე A]​​​​ LAMA-ებს უფრო დიდი გავლენა აქვთ გამწვავების შემცირებაზე, ვიდრე LABA-ებს.[100][101]

თუ დანიშნულია ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორი, მოწოდებულია ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორის დანიშვნაც "გადამრჩენი" თერაპიის სახით. არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება.

ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს. იპრატროპიუმს, რომელიც არის ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი, შეიძლება ჰქონდეს მცირე სარგებელი ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებთან შედარებით, სიცოცხლის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.[91]

ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები უნდა შეწყდეს ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების დანიშვნის შემთხვევაში.

SABA-ს ჯგუფს მიეკუთვნება სალბუტამოლი. იპრატროპიუმი SAMA-ს ჯგუფის მედიკამენტია. LABA-ს ჯგუფს მიეკუთვნება სალმეტეროლი, არფორმოტეროლი და ოლოდატეროლი. LAMA-ს ჯგუფს მიეკუთვნება თიოტროპიუმი, უმეკლიდინიუმი, აკლიდინიუმი და გლიკოპირონიუმი. [ Cochrane Clinical Answers logo ]

პირველადი პარამეტრები

ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

ან

ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო იპრატროპიუმი: (20მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)40 მიკროგრამი(2 შესუნთქვა) 4 შესხურებამდე დღეში მოთხოვნილებისამებრ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

სალმეტეროლი საინჰალაციო: (50 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 50მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

საინჰალაციო არფორმოტეროლი: ნებულირებული 15 მიკროგრამი დღეში 2-ჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

ოლოდატეროლი საინჰალაციო: (2.5 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხმა) დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი საინჰალაციო: (18 მიკროგრამი/საინჰალაციო კაფსულა) 18 მიკროგრამი (1 კაფსულა) დღეში 1-ჯერ; (2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხურება) დღეში 1-ჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

უმეკლიდინიუმი საინჰალაციო: (62.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 62.5 მიკროგრამი (1 შესხურება) დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმ ბრომიდი: (400მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 400მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი: (55 მიკროგრამი/ინჰალაციური კაფსულა)55 მიკროგრამი (1კაფსულა ) დღეში ერთხელ

მეტი
Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მიეცეთ მითითება, რომ აირიდონ თავიდან თამბაქოს კვამლით, ოკუპაციური ან ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის, Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრი რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც მოზარდ ასაკში ვაქცინირებული არ იყვნენ.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

GOLD ჯგუფი B: საწყისი მკურნალობა

Back
1-ლი რიგის – 

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის კლასიფიკაციის მიხედვით (GOLD) B ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ მეტი სიმპტომები (ბრიტანეთის სამედიცინო კვლევის საბჭოს მოდიფიცირებული შკალით [mMRC] ≥2 ან COPD შეფასების ტესტით [CAT] ≥10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება ყოველ წელს, რომელიც არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას).[1]

პირველ რიგში ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტის (LAMA)/ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის (LABA) კომბინირებული მკურნალობა უნდა იყოს შეთავაზებული, გვერდითი მოვლენების ან ხელმისაწვდომობის პრობლემების არარსებობის შემთხვევაში.[1]

უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლი, გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი, ტიოტროპიუმი/ოლოდატეროლი და აკლიდინიუმი/ფორმოტეროლი LABA/LAMA-ს კომბინაციებია, რომლებიც დამტკიცებულია COPD-ის სამკურნალოდ.[113][227]​​ უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლი ამცირებს გამწვავების რისკს მსუბუქი/ზომიერი COPD-ის მქონე პაციენტებში.[107] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​

პირველადი პარამეტრები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო უმეკლიდინიუმ/ვილანტეროლი: (62.5/25 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი: (7.2/5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესუნთქვა ორჯერ დღეში

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი/საინჰალაციო ოლოდატეროლი: (2.5/2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესხურება დღეში ერთჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმის ბრომიდი/ფორმოტეროლი: (400/12 მიკროგრამი/დოზა ინჰალატორით), 1 შესუნთქვა დღეში ორჯერ

Back
პლიუს – 

ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფქოდ-ით დაავადებულ ყველა პაციენტს უნდა დაენიშნოს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი სიმპტომების დაუყოვნებლად შესამსუბუქებლად.[1] ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს.

იპრატროპიუმს, რომელიც არის ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი, შეიძლება ჰქონდეს მცირე სარგებელი ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებთან შედარებით, სიცოცხლის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.[91] ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები უნდა შეწყდეს ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების დანიშვნის შემთხვევაში. ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მაგალითია სალბუტამოლი.

არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება. ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორებზე ორგანიზმის არასათანადო დამყოლობა შეიძლება მივიჩნიოთ გამწვავებად.

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

ან

საინჰალაციო იპრატროპიუმი: (20მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)40 მიკროგრამი(2 შესუნთქვა) 4 შესხურებამდე დღეში მოთხოვნილებისამებრ

Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მივუთითოთ, რომ თავიდან აირიდონ თამბაქოს კვამლი, ოკუპაციური ან გარემო ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის, Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრი რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც მოზარდ ასაკში ვაქცინირებული არ იყვნენ.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

Back
პლიუს – 

პულმონალური რეაბილიტაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის რეაბილიტაცია მოიცავს ვარჯიშს და განათლებას და უნდა დაიწყოს დაავადების კურსის დასაწყისში.[1][189][190]​​ GOLD გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ ფილტვების რეაბილიტაციას B და E ჯგუფების პაციენტებისთვის.[1]

ფილტვის რეაბილიტაცია ხსნის დისპნოეს და დაღლილობას, აუმჯობესებს ემოციურ ფონს და იწვევს კონტროლის შეგრძნებას შედარებით ფართო და კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტით.[191]

აშშ-ში ჩატარებულმა დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ კლინიკიდან გაწერის შემდეგ 90 დღის განმავლობაში ფილტვის რეაბილიტაციის დაწყება სარწმუნოდ ასოცირდება სიკვდილიანობის დაბალ რისკთან 1 წლის განმავლობაში და ნაკლებ განმეორებით ჰოსპიტალიზაციასთან 1 წლის განმავლობაში.[194][195]​ თუმცა, ფილტვების რეაბილიტაციის დაწყება საავადმყოფოდან გაწერამდე შეიძლება ასოცირებული იყოს 12 თვის განმავლობაში მაღალ სიკვდილობასთან, ამიტომაც არ არის რეკომენდებული.[196]

Back
მე-2 რიგის – 

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის კლასიფიკაციის მიხედვით (GOLD) B ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ მეტი სიმპტომები (ბრიტანეთის სამედიცინო კვლევის საბჭოს მოდიფიცირებული შკალით [mMRC] ≥2 ან COPD შეფასების ტესტით [CAT] ≥10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება ყოველ წელს, რომელიც არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას).[1]

თუ არსებობს გვერდითი ეფექტების ან ხელმისაწვდომობის პრობლემები, შეიძლება დაინიშნოს რომელიმე LAMA ან LABA მონოთერაპია.[1]​ არ არსებობს მტკიცებულება, რომ პაციენტების ამ ჯგუფში საწყისი მკურნალობის ეტაპზე რეკომენდაცია გაუწიოს ერთი კლასის ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორის გამოყენებას, მეორე კლასთან შედარებით. ბრონქოდილატატორის შერჩევა დამოკიდებული უნდა იყოს იმაზე თუ როგორია პაციენტის აღქმა სიმპტომების შემსუბუქებასთან დაკავშირებით.[1]

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტები და ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, დისპნოეს და ჯანმრთელობის სტატუსს, ამცირებს გამწვავებების სიხშირეს. [ Cochrane Clinical Answers logo ]

LABA-ს ჯგუფს მიეკუთვნება სალმეტეროლი, არფორმოტეროლი და ოლოდატეროლი. LAMA-ს ჯგუფს მიეკუთვნება თიოტროპიუმი, უმეკლიდინიუმი, აკლიდინიუმი და გლიკოპირონიუმი. [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​ რევეფენაცინი LAMA ჯგუფის ნებულაიზირებული მედიკამენტია, რომელიც შემანარჩუნებელი მკურნალობისთვის დამტკიცებულია ზომიერიდან მძიმემდე COPD-ის მქონე პაციენტებთან.

პირველადი პარამეტრები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

სალმეტეროლი საინჰალაციო: (50 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 50მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

საინჰალაციო არფორმოტეროლი: ნებულირებული 15 მიკროგრამი დღეში 2-ჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა აგონისტი

ოლოდატეროლი საინჰალაციო: (2.5 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხმა) დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი საინჰალაციო: (18 მიკროგრამი/საინჰალაციო კაფსულა) 18 მიკროგრამი (1 კაფსულა) დღეში 1-ჯერ; (2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხურება) დღეში 1-ჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

უმეკლიდინიუმი საინჰალაციო: (62.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 62.5 მიკროგრამი (1 შესხურება) დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმ ბრომიდი: (400მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 400მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი: (55 მიკროგრამი/ინჰალაციური კაფსულა)55 მიკროგრამი (1კაფსულა ) დღეში ერთხელ

მეტი

ან

ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

რევეფენაცინი, საინჰალაციო: 15 მიკროგრამი დღეში ერთხელ ნებულაიზერით

Back
პლიუს – 

ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფქოდ-ით დაავადებულ ყველა პაციენტს უნდა დაენიშნოს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი სიმპტომების დაუყოვნებლად შესამსუბუქებლად.[1] ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს.

იპრატროპიუმს, რომელიც არის ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი, შეიძლება ჰქონდეს მცირე სარგებელი ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებთან შედარებით, სიცოცხლის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.[91] ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები უნდა შეწყდეს ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების დანიშვნის შემთხვევაში. ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მაგალითია სალბუტამოლი.

არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება. ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორებზე ორგანიზმის არასათანადო დამყოლობა შეიძლება მივიჩნიოთ გამწვავებად.

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

ან

საინჰალაციო იპრატროპიუმი: (20მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)40 მიკროგრამი(2 შესუნთქვა) 4 შესხურებამდე დღეში მოთხოვნილებისამებრ

Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მივუთითოთ, რომ თავიდან აირიდონ თამბაქოს კვამლი, ოკუპაციური ან გარემო ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის, Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​​​ CDC ასევე რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც არ იყვნენ ვაქცინირებული მოზარდობის ასაკში.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

Back
პლიუს – 

პულმონალური რეაბილიტაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის რეაბილიტაცია მოიცავს ვარჯიშს და განათლებას და უნდა დაიწყოს დაავადების კურსის დასაწყისში.[1][189][190]​ GOLD გაიდლაინებით რეკომენდებულია ფილტვების რეაბილიტაცია B და E ჯგუფების პაციენტებისთვის.[1]

ფილტვის რეაბილიტაცია ხსნის დისპნოეს და დაღლილობას, აუმჯობესებს ემოციურ ფონს და იწვევს კონტროლის შეგრძნებას შედარებით ფართო და კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტით.[191]

აშშ-ში ჩატარებულმა დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ კლინიკიდან გაწერის შემდეგ 90 დღის განმავლობაში ფილტვის რეაბილიტაციის დაწყება სარწმუნოდ ასოცირდება სიკვდილიანობის დაბალ რისკთან 1 წლის განმავლობაში და ნაკლებ განმეორებით ჰოსპიტალიზაციასთან 1 წლის განმავლობაში.[194][195]​ თუმცა, ფილტვების რეაბილიტაციის დაწყება საავადმყოფოდან გაწერამდე შეიძლება ასოცირებული იყოს 12 თვის განმავლობაში მაღალ სიკვდილობასთან, ამიტომაც არ არის რეკომენდებული.[196]

GOLD ჯგუფი E: საწყისი მკურნალობა

Back
1-ლი რიგის – 

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის (GOLD) E ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ გამწვავების მაღალი რისკი (≥2 გამწვავება წელიწადში, ან ≥1 ჰოსპიტალიზაცია) და სიმპტომების გამოვლენის ნებისმიერი დონე.[1]

GOLD რეკომენდაციას უწევს თერაპიის დაწყებას ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის (LABA)/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტის (LAMA) კომბინაციით.[1]

საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი (ICS) უნდა დაემატოს LABA/LAMA კომბინაციას, თუ პაციენტის სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობა ≥300 უჯრედი/მიკროლიტრია.[1] საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების შემცველი სამკურნალორ რეჟიმები უფრო ეფექტურია გამწვავებების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში (უკანასკნელ წელიწადში ორი ან მეტი გამწვავება და/ან გამწვავების მიზეზით ჰოსპიტალიზაციის ერთი შემთხვევა).[84][86][113]​​ სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობით შეიძლება წინასწარ განისაზღვროს საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების დამატების ეფექტურობა რეგულარულ ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორით მკურნალობაზე გამწვავებების თავიდან ასაცილებლად.[71][72][73]​​ ეფექტი მცირეა ან საერთოდ არ შეინიშნება სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობაზე <100 უჯრედი/მიკროლიტრი, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობაზე ≥300 უჯრედ/მიკროლიტრი.[70][74]​​ ეს ზღურბლები მიუთითებს შეწყვეტის სავარაუდო მნიშვნელობებზე, რომლებიც შეიძლება დაეხმაროს კლინიცისტებს მკურნალობის სარგებლის ალბათობის პროგნოზირებაში.[1] ფქოდის გამწვავების შემდეგ საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისას ეცემა ფილტვის ფუნქციის დაქვეითების ტემპი მსუბუქი და საშუალო ფორმების და სისხლში ეოზინოფილების მომატებული რაოდენობის მქონე პირებში.[128] ეოზინოფილების ნებისმიერი რაოდენობის შემთხვევაში, ყოფილი მწეველები მეტად რეაგირებენ კორტიკოსტეროიდებზე, ვიდრე აქტიური მწეველები.[73] ფქოდ-ის დროს, როგორც აქტიური, ასევე ყოფილი მწეველებისთვის შეიძლება აღმოჩნდეს სასარგებლო ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდები ფილტვის ფუნქციის გაუმჯობესებისა და გამწვავებების სიხშირის შემცირების თვალსაზრისით, თუმცა ნაკლებეფექტურია აქტიური მწეველებისთვის ყოფილ მწეველებთან შედარებით.[86][114]

საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი ზოგიერთ პაციენტში იწვევს პნევმონიის რისკის მატებას, ამიტომ მხოლოდ თავდაპირველ თერაპიად გამოიყენება კლინიკური რისკების და სარგებლის შეფასების შემდეგ.

უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლი, გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი, ტიოტროპიუმი/ოლოდატეროლი და აკლიდინიუმი/ფორმოტეროლი LABA/LAMA-ს კომბინაციებია, რომლებიც დამტკიცებულია COPD-ის სამკურნალოდ.[113][227]​ უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლი ამცირებს გამწვავების რისკს მსუბუქი/ზომიერი COPD-ის მქონე პაციენტებში.[107] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

ფლუტიკაზონი/უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლი (LABA/LAMA/ICS კომბინაცია) ხელმისაწვდომია კომბინირებული ინჰალატორის სახით.

პირველადი პარამეტრები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო უმეკლიდინიუმ/ვილანტეროლი: (62.5/25 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი: (7.2/5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესუნთქვა ორჯერ დღეში

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი/საინჰალაციო ოლოდატეროლი: (2.5/2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესხურება დღეში ერთჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმის ბრომიდი/ფორმოტეროლი: (400/12 მიკროგრამი/დოზა ინჰალატორით), 1 შესუნთქვა დღეში ორჯერ

მეორეული ვარიანტები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფლუტიკაზონის ფუროატი/ უმეკლიდინიუმი/საინჰალაციო ვილანტეროლი: (92/55/22 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

მეტი

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფლუტიკაზონ ფუროატი/საინჰალაციო ვილანტეროლი: (100/25 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

იყოს

ფლუტიკაზონე პროპიონატი/ საინჰალაციო სალმეტეროლი: (250/50 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)1 შესხურება დღეში ორჯერ.

იყოს

ბუდეზონიდი/საინჰალაციო ფორმოტეროლი: (160/4.5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)2 შესხურება დღეში ორჯერ.

იყოს

მომეტაზონი/საინჰალაციო ფორმოტეროლი: (100/5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა;200/5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა) დღეში ორჯერ

--და--

თიოტროპიუმი საინჰალაციო: (18 მიკროგრამი/საინჰალაციო კაფსულა) 18 მიკროგრამი (1 კაფსულა) დღეში 1-ჯერ; (2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხურება) დღეში 1-ჯერ

იყოს

უმეკლიდინიუმი საინჰალაციო: (62.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 62.5 მიკროგრამი (1 შესხურება) დღეში ერთხელ

იყოს

საინჰალაციო აკლიდინიუმ ბრომიდი: (400მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 400მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

იყოს

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი: (55 მიკროგრამი/ინჰალაციური კაფსულა)55 მიკროგრამი (1კაფსულა ) დღეში ერთხელ

მეტი
Back
პლიუს – 

ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფქოდ-ით დაავადებულ ყველა პაციენტს უნდა დაენიშნოს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი სიმპტომების დაუყოვნებლად შესამსუბუქებლად.[1] ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს.[91]

იპრატროპიუმს, რომელიც არის ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი, შეიძლება ჰქონდეს მცირე სარგებელი ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებთან შედარებით, სიცოცხლის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.[91] ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები უნდა შეწყდეს ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების დანიშვნის შემთხვევაში. ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მაგალითია სალბუტამოლი.

არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება. ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორებზე ორგანიზმის არასათანადო დამყოლობა შეიძლება მივიჩნიოთ გამწვავებად.

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

ან

საინჰალაციო იპრატროპიუმი: (20მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)40 მიკროგრამი(2 შესუნთქვა) 4 შესხურებამდე დღეში მოთხოვნილებისამებრ

Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მივუთითოთ, რომ თავიდან აირიდონ თამბაქოს კვამლი, ოკუპაციური ან გარემო ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის,  Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრი რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც მოზარდ ასაკში ვაქცინირებული არ იყვნენ.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

Back
პლიუს – 

პულმონალური რეაბილიტაცია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის რეაბილიტაცია მოიცავს ვარჯიშს და განათლებას და უნდა დაიწყოს დაავადების კურსის დასაწყისში.[1][189][190]​​ GOLD გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ ფილტვების რეაბილიტაციას B და E ჯგუფების პაციენტებისთვის.[1]

ფილტვის რეაბილიტაცია ხსნის დისპნოეს და დაღლილობას, აუმჯობესებს ემოციურ ფონს და იწვევს კონტროლის შეგრძნებას შედარებით ფართო და კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტით.[191]

აშშ-ში ჩატარებულმა დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ კლინიკიდან გაწერის შემდეგ 90 დღის განმავლობაში ფილტვის რეაბილიტაციის დაწყება სარწმუნოდ ასოცირდება სიკვდილიანობის დაბალ რისკთან 1 წლის განმავლობაში და ნაკლებ განმეორებით ჰოსპიტალიზაციასთან 1 წლის განმავლობაში.[194][195]​ თუმცა, ფილტვების რეაბილიტაციის დაწყება საავადმყოფოდან გაწერამდე შეიძლება ასოცირებული იყოს 12 თვის განმავლობაში მაღალ სიკვდილობასთან, ამიტომაც არ არის რეკომენდებული.[196]

მიმდინარე

GOLD ჯგუფი A, B, ან E: პერსისტენტული ქოშინი/ფიზიკური დატვირთვის შეზღუდვა საწყისი თერაპიის შემდეგ

Back
1-ლი რიგის – 

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის კლასიფიკაციით (GOLD) A ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ მცირე სიმპტომები (ბრიტანეთის სამედიცინო კვლევის საბჭოს მოდიფიცირებული შკალით [mMRC] 0-1 ან COPD შეფასების ტესტით [CAT] <10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება წელიწადში, არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას); ჯგუფი B მეტი სიმპტომებით (mMRC ≥2 ან CAT ≥10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება წელიწადში, არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას); და E ჯგუფს გამწვავების მაღალი რისკით (≥2 გამწვავება წელიწადში, ან ≥1 საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას) და სიმპტომების ნებისმიერი დონე.[1]

GOLD-ის რეკომენდაციით, თუ პაციენტს აქვს როგორც პერსისტენტული სიმპტომები, ასევე გამწვავებები საწყისი თერაპიის შემდეგ, კლინიცისტები უნდა მიჰყვნენ პერსისტენტული გამწვავებების მკურნალობის გზას.[1]

პერსისტენტული ქოშინის/ფიზიკური დატვირთვის შეზღუდვის მქონე პირები, რომლებიც მხოლოდ ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტით (LABA) ან მხოლოდ ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტით (LAMA) მკურნალობენ, უნდა გადავიდნენ ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორით ორმაგ თერაპიაზე LABA/LAMA-ის კომბინაციის გამოყენებით. თუ სიმპტომები არ უმჯობესდება, საინჰალაციო მოწყობილობა, ან მედიკამენტი უნდა შეიცვალოს.[1]

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტების და მუსკარინული ანტაგონისტების კომბინაციამ შეიძლება უკეთესი თერაპიული ეფექტი მოგვცეს, ცალკეული კლასისთვის დამახასიათებელი გვერდითი მოვლენების მატების გარეშე.[99][103][104][105][106]​​​ სისტემურმა მიმოხილვებმა და მეტა-ანალიზებმა აცვენა, რომ LABA/LAMA-ით კომბინირებული თერაპია:

ამცირებს გამწვავების სიხშირეს მონოთერაპიასთან შედარებით

ასოცირდება კლინიკურად ფილტვის ფუნქციის და ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული ცხოვრების ხარისხის მნიშვნელოვან გაუმჯობესებასთან მსუბუქი/ზომიერი COPD-ის მქონე პაციენტებთან პლაცებოსთან შედარებით[107] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

ზრდის FEV1-ს და მცირედით ამცირებს პნევმონიის რისკს სტაბილური ფქოდის მქონე პაციენტებთან, მაგრამ ზრდის ყველა მიზეზით სიკვდილის შანსებს 1%-დან 1.4%-მდე.[108] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

გამოსაკვლევი და სამკურნალოა სხვა მიზეზებით გამოწვეული დისპნოე. ასევე უნდა შეფასდეს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა, ვინაიდან არასწორად გამოყენების შემთხვევაში მკურნალობა წარუმატებელი იქნება.

პირველადი პარამეტრები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო უმეკლიდინიუმ/ვილანტეროლი: (62.5/25 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი: (7.2/5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესუნთქვა ორჯერ დღეში

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი/საინჰალაციო ოლოდატეროლი: (2.5/2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესხურება დღეში ერთჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმის ბრომიდი/ფორმოტეროლი: (400/12 მიკროგრამი/დოზა ინჰალატორით), 1 შესუნთქვა დღეში ორჯერ

Back
პლიუს – 

ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფქოდ-ით დაავადებულ ყველა პაციენტს უნდა დაენიშნოს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი სიმპტომების დაუყოვნებლად შესამსუბუქებლად.[1]

ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს.[91]

არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება. ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორებზე ორგანიზმის არასათანადო დამყოლობა შეიძლება მივიჩნიოთ გამწვავებად.

ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი და ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი ერთდროულად არ უნდა დაინიშნოს. ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მაგალითია სალბუტამოლი.

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მივუთითოთ, რომ თავიდან აირიდონ თამბაქოს კვამლი, ოკუპაციური ან გარემო ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის, Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრი რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც მოზარდ ასაკში ვაქცინირებული არ იყვნენ.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

Back
განიხილე – 

პულმონალური რეაბილიტაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ფილტვის რეაბილიტაცია მოიცავს ვარჯიშს და განათლებას და უნდა დაიწყოს დაავადების კურსის დასაწყისში.[1][189][190]​​ GOLD გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ ფილტვების რეაბილიტაციას B და E ჯგუფების პაციენტებისთვის.[1]

ფილტვის რეაბილიტაცია ხსნის დისპნოეს და დაღლილობას, აუმჯობესებს ემოციურ ფონს და იწვევს კონტროლის შეგრძნებას შედარებით ფართო და კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტით.[191]

აშშ-ში ჩატარებულმა დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ კლინიკიდან გაწერის შემდეგ 90 დღის განმავლობაში ფილტვის რეაბილიტაციის დაწყება სარწმუნოდ ასოცირდება სიკვდილიანობის დაბალ რისკთან 1 წლის განმავლობაში და ნაკლებ განმეორებით ჰოსპიტალიზაციასთან 1 წლის განმავლობაში.[194][195]​ თუმცა, ფილტვების რეაბილიტაციის დაწყება საავადმყოფოდან გაწერამდე შეიძლება ასოცირებული იყოს 12 თვის განმავლობაში მაღალ სიკვდილობასთან, ამიტომაც არ არის რეკომენდებული.[196]

Back
განიხილე – 

ოქსიგენოთერაპია და/ან ვენტილაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

GOLD გაიდლაინებით, რეკომენდებულია ხანგრძლივი ოქსიგენოთერაპია სტაბილურ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ: PaO2 ≤7.3 კპა (55 მმ.ვწყ.სვ.);ან SaO2 ≤88%, ჰიპერკაპნიით ან მის გარეშე დადასტურებული 2-ჯერ 3კვირის განმავლობაში; ან PaO2 7.3 კპა (55 მმ.ვწყ.სვ.) და 8.0 კპა (60 მმ.ვწყ.სვ.) შორის, ანSaO2 of 88%, თუ არის დამტკიცებული ფილტვის ჰიპერტენზია, პერიფერიული შეშუპება რომელიც გულის შეგუბებით უკმარისობაზე მიუთითებს, ან პოლიციტემია (ჰემატოკრიტი >55%).[1]

ამერიკის თორაკალური საზოგადოების გაიდლაინების მიხედვით, ხანგრძლივი ოქსიგენოთერაპია სულ მცირე 15 საათი დღეში რეკომენდებულია ფქოდ-ით დაავადებულ ზრდასრულებში, რომელთაც ოთახის ტემპერატურაზე აქვთ მძიმე ქრონიკული ჰიპოქსია. ATS განსაზღვრავს მძიმე ჰიპოქსიას, როგორც: PaO2 ≤7,3 kPa (55 mmHg) ან სატურაცია პულსოქსიმეტრით (SpO2) ≤88%; ან PaO2 7,5-დან 7,9 kPa-მდე (56-59 mmHg) ან SpO2 89% პლუს ერთ-ერთი შემდეგი: შეშუპება, ჰემატოკრიტი ≥55%, ან მაღალი P კბილი ეკგ-ზე.[204]

პაციენტებისთვის, რომლებსაც უნიშნავენ სახლში ჟანგბადით თერაპიას, ATS რეკომენდაციას უწევს, რომ პაციენტმა და მათმა მომვლელებმა მიიღონ ინსტრუქციები და გაიარონ ტრენინგები ჟანგბადის აღჭურვილობის გამოყენებისა და მოვლის შესახებ და განათლება ჟანგბადის უსაფრთხოების შესახებ, მათ შორის მოწევის შეწყვეტის, ხანძრის პრევენციისა და დაზიანების საფრთხეების შესახებ.[204]

დამატებითი ჟანგბადის ტიტრირება საჭიროა SaO2 ≥90% მაჩვენებლის მისაღწევად.[1] 60-90 დღის შემდეგ პაციენტი ხელახლა უნდა შეფასდეს, რათა განისაზღვროს ჟანგბადის საჭიროება და თერაპიული ეფექტი.[1] ფქოდის დროს სხვადასხვა თერაპიულ საშუალებებს შორის გადარჩენადობის გაუმჯობესებაზე მხოლოდ ორი ფაქტორი მოქმედებს: მოწევის შეწყვეტა და ხელოვნური ჟანგბადით მომარაგება.

ოქსიგენოთერაპია გვეხმარება ფილტვის ჰიპერტენზიის მინიმალიზაციაში, პულმონური არტერიული წნევის შემცირების გზით და აუმჯობესებს ფიზიკური დატვირთვის მიმართ ტოლერანტობასა და ცხოვრების ხარისხს. ასევე მან აჩვენა გაუმჯობესებული გადარჩენადობა.[1][61]

ამერიკის თორაკალური საზოგადოება რეკომენდაციას უწევს ამბულატორიულად ჟანგბადის მოხმარებას (ჟანგბადი მიეწოდება ვარჯიშის დროს ან ყოველდღიური აქტივობების დროს) იმ ზრდასრულებში, რომელთაც დიაგნოსტირებული აქვთ ფქოდ-ი და ატმოსფერულ ჰაერზე აღენიშნბთ მძიმე ჰიპოქსემია აღენიშნებათ.[204] თუმცა, ATS-ის რეკომენდაციით ხანგრძლივი ჟანგბადით თერაპია არ უნდა დაინიშნოს COPD-ის მქონე მოზრდილებში, რომლებსაც აქვთ ზომიერი ქრონიკული ჰიპოქსია (ოთახის ტემპერატურაზე, მოსვენებულ მდგომარეობაში SpO2 89%-დან 93%-მდეა).[204]

ფქოდ-ის და ძილის ობსტრუქციული აპნოეს დროს ვენტილაციური მხარდაჭერა უწყვეტი დადებითი წნევით (CPAP) აუმჯობესებს გადარჩენადობას და ამცირებს ჰოსპიტალიზაციის საჭიროებას.[1][67]​ არაინვაზიური ვენტილაცია ზოგჯერ გამოიყენება პაციენტებში ძალიან მძიმე, მაგრამ სტაბილური COPD-ით, თუმცა კანდიდატებისთვის საუკეთესო შერჩევის კრიტერიუმები გაურკვეველია.[1][208]

ATS-ის გაიდლაინები გვთავაზობს ღამის NIV-ის გამოყენებას სტანდარტულ მოვლაზე დამატებით, ქრონიკული სტაბილური ჰიპერკაპნიური COPD-ის მქონე პაციენტებისთვის.[211] ევროპის რესპირატორულმა საზოგადოებამ და კანადის თორაკალურმა საზოგადოებამ გამოსცეს იდენტური გაიდლაინები.[212][213]

Back
განიხილე – 

მუკოლიტიკები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ფქოდ-ის ქრონიკული ბრონქიტით მიმდინარე ფორმის დროს ხშირია სქელი ნახველის პროდუქცია. მუკოლიზურმა აგენტებმა შეიძლება მცირედ შეამცირს გამწვავებების სიხშირე და თვის განმავლობაში უნარშეზღუდული დღეების ჯამური რაოდენობა, მაგრამ არ აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციასა და ცხოვრების ხარისხს.[186] ერთი მეტა-ანალიზის მიხედვით, რომლითაც შედარდა ერდოსტეინი, კარბოცისტეინი და აცეტილცისტეინი, ერდოსტეინს აღმოაჩნდა ყველაზე უსაფრთხო და ეფექტური პროფილი. ერდოსტეინი ამცირებს გამწვავების მიზეზით ჰოსპიტალიზაციის რისკს. ერდოსტეინი და აცეტილცისტეინი ამცირებს გამწვავების ხანგრძლივობას.[187] ერდოსტეინი უპირატესი არჩევანია ქვეყნებში სადაც ის ხელმისაწვდომია. სხვა მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ აცეტილცისტეინმა მნიშვნელოვნად შეამცირა გამწვავებების სიხშირე პლაცებოსთან შედარებით, გვერდითი მოვლენების რისკის გაზრდის გარეშე. ავტორებმა დაასკვნეს, რომ 3 თვიანი მკურნალობა დაბალი დოზით ეფექტური იყო.[188] მუკოლიზური საშუალებებით მკურნალობამ, როგორიცაა კარბოცისტეინი და აცეტილცისტეინი, შეიძლება შეამციროს გამწვავებები და ზომიერად გააუმჯობესოს ჯანმრთელობის მდგომარეობა პაციენტებში, რომლებიც არ იღებენ ICS.[1] თუმცა, ერდოცისტეინს შეიძლება ჰქონდეს მნიშვნელოვანი ეფექტი მსუბუქი გამწვავებების დროს, მიუხედავად იმისა, იღებს თუ არა პაციენტი საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდებს.[1]

პირველადი პარამეტრები

ერდოსტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

აცეტილცისტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

კარბოცისტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
განიხილე – 

თეოფილინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

თეოფილინი (მეთილქსანტინური აგენტი) ფართოდ არ გამოიყენება, რადგან ახასიათებს ლიმიტირებული თერაპიული ეფექტი, მაღალი რისკი და ხშირად სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება. ფქოდ-ის საშუალო და მძიმე ხარისხის დროს, თეოფილინის ეფექტები ფილტვის ფუნქციაზე მინიმალურია.[144] დიდმა რანდომიზებულმა კონტროლირებადმა კვლევამ ცალკე ან პრედნიზოლონთან ერთად დანიშნული პერორალური თეოფილინის ეფექტი მძიმე COPD-ის გამწვავებაზე არ აჩვენა.[145] სპეციალისტმა თეოფილინი შეიძლება დანიშნოს მაშინ, როდესაც პაციენტთან საინჰალაციო თერაპიის ყველა ვარიანტი გამოყენებულია. ტოქსიურობა დამოკიდებულია დოზაზე. თეოფილინი არ არის რეკომენდებული, მანამ სანამ სხვა ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორებით მკურნალობა მიუწვდომელია ან მშეძენა შეუძლებელია.[1]

პირველადი პარამეტრები

თეოფილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
განიხილე – 

ბრონქოსკოპიური ჩარევა ან ქირურგიული ოპერაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ქირურგიული ჩარევა COPD-ის მართვის ბოლო ნაბიჯია და მოიცავს ბულექტომიას, ფილტვის მოცულობის შემცირების ოპერაციას და ფილტვის ტრანსპლანტაციას.[214][215] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ ისინი გამოიყენება ფილტვების დინამიკის, ვარჯიშისადმი დამყოლობის და ცხოვრების ხარისხის გასაუმჯობესებლად.[215] ფილტვის მოცულობის შემამცირებელი ქირურგიული ჩარევის ჩვენებაა ჰაერის დინების მძიმე შეზღუდვა, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ზედა წილის ლოკალური დაავადება და ნორმასთან შედარებით ფიზიკური დატვირთვის დაქვეითებული შესაძლებლობა.[214] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ ერთმა მეტა-ანალიზმა პაციენტებში, რომლებსაც ჩაუტარდათ ფილტვის მოცულობის შემცირების ოპერაცია აჩვენა ადრეული სიკვდილიანობის გაზრდილი რისკი, სტანდარტულ მკურნალობასთან შედარებით; თუმცა, საერთო სიკვდილიანობაში მნიშვნელოვანი განსხვავება არ დაფიქსირებულა.[216] ბულექტომია მკურნალობის ვარიანტია ფქოდ-ის მქონე პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ ქოშინი და კტ კვლევით ვლინდება დიდი ბულა, რომელიც იკავებს სულ მცირე ჰემითორაქსის 30%-ს. ძალიან ცუდი ფუნქციური მდგომარეობა და FEV1-ის მკვეთრი შემცირება (<500 მლ) ამ ვარიანტებს ნაკლებად ხელსაყრელს ხდის. ენდობრონქული სარქვლის ჩადგმით კლინიკური მდგომარეობა მნიშვნელოვნად უმჯობესდება შესაბამისად შერჩეულ ფქოდის მქონე პაციენტებთან.[216][217][218]​​ პროცედურა ყველაზე სასრგებლო შეიძლება იყოს პაციენტებთან, რომელთა ქოშინი ძირითადად გამოწვეულია ჰიპერინფლაციით და ჰაერის შეკავებით ტერმინალური ბრონქიოლების დისტალურ საჰაერო არეებში, რაც ვლინდება ემფიზემის სახით შესამჩნევად გაზრდილი ნარჩენი მოცულობით. უკუჩვენებებია ფილტვის აქტიური ინფექცია და არასრული წილოვანი ნაპრალები (<80%).[219] ყველაზე გავრცელებული გვერდითი მოვლენები, რომლებიც დაკავშირებულია ენდობრონქული სარქვლის ჩადგმასთან არის პნევმოთორაქსი და გამწვავება.[216]

ფილტვის გადანერგვაზე მიმართვის კრიტერიუმები:[220]

სხეულის მასის ინდექსი, ჰაერგამტარი გზების ობსტრუქცია, ქოშინი და ვარჯიშის (BODE) ქულა 5-6 დამატებით ფაქტორ(ებ)თან ერთად მიუთითებს სიკვდილიანობის გაზრდის რისკზე: ხშირი მწვავე გამწვავებები, BODE ქულის გაზრდა >1 ბოლო 24 თვის განმავლობაში, ფილტვის არტერიის დიამეტრი აორტასთან მიმართებით >1 CT სკანირებაზე და/ან FEV1 სავარაუდოს 20%-დან 25%-მდე.

კლინიკური გაუარესება მიუხედავად მაქსიმალური მკურნალობისა, მ.შ. მედიკამენტების გამოყენებით, ფილტვების რეაბილიტაციით, ოქსიგენოთერაპიით და, საჭიროების შემთხვევაში, ღამის არაინვაზიური დადებითი წნევის ვენტილაციით.

პაციენტისთვის მიუღებელია ცხოვრების ცუდი ხარისხი.

პაციენტისთვის, რომელიც ბრონქოსკოპიულად ან ქირურგიული ოპერაციის გზით ფილტვის მოცულობის შემცირების კანდიდატია (LVR), მიზანშეწონილია, რომ ერთდროულად შეფასდეს როგორც ფილტვის ტრანსპლანტაციისთვის, ისე LVR - სთვის.

[ BODE ინდექსი ფქოდ გადარჩენადობის პროგნოზირებისთვის Opens in new window ]

ფილტვის ტრანსპლანტაცი აუმჯობესებს ცხოვრების ხარისხს და ფუნქციონირების შესაძლებლობას.[215] თუმცა ტრანსპლანტაციის ბენეფიტს არ წარმოადგენს გადარჩენა.[221]

Back
განიხილე – 

პალიატიური მკურნალობა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პალიატიური თერაპია დისპნოეს სიმპტომების გასაუმჯობესებლად, ნუტრიციული მხარდაჭერის შემდეგ, მოიცავს შფოთვის და დეპრესიის მართვას, დაღლილობის მოხსნას. ეს შეიძლება სარგებლიანი იყოს ფქოდ-ის დროს იმ პაციენტებთან, რომელთაც ოპტიმალური სამედიცინო მკურნალობის მიუხედავად აღნიშნული პრობლემები აქვთ. "საბოლოო მოვლა" ჰოსპისში განსახილველია ძალიან მძიმე, შორსწასული დაავადების შემთხვევებში. პაციენტი და ოჯახის წევრები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ პროცესის მიმდინარეობის შესახებ და ეს თემა უნდა განიხილოთ დაავადების ადრეულ ეტაპზევე, სანამ გამოვლინდება სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.[1][222]​ ოპიოიდურმა ანალგეტიკებმა, ვენტილაციამ, ნერვ-კუნთოვანმა ელექტროსტიმულაციამ და გულმკერდის კედლის ვიბრაციამ შეიძლება მოხსნას ქოშინი.[1] ერთ-ერთი კვლევის მიხედვით, ოპიოიდებისა და ბეზოდიაზეპამის დაბალი დოზები უსაფრთხოა და არ ასოცირდება ჰოსპიტალიზაციის ან სიკვდილობის ზრდასთან.[223] სხვა კვლევამ აჩვენა, რომ რეგულარულად, დაბალი დოზით, პერორალური მორფინის 4 კვირის განმავლობაში მიღება აუმჯობესებს დაავადებისთვის სპეციფიურ ჯანმრთელობის სტატუსს COPD-ის და მოსვენებულ მდგომარეობაში ან მცირე დატვირთვაზე ქოშინის მქონე პაციენტებთან.[224]

Cochrane-ს ერთი მიმოხილვის მიხედვით, არ არსებობს მტკიცებულება ბენზოდიაზეპინების მხარდასაჭერად ან წინააღმდეგ შორსწასული კიბოს და ფქოდ-ის შემთხვევაში სუნთქვის უკმარისობის შესამსუბუქებლად.[225]

აკუპუნქტურა და აკუ-წნევა შეიძლება ასევე აუმჯობესებდეს სუნთქვას და ცხოვრების ხარისხს პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ შორსწასული ფქოდ.[226]

GOLD ჯგუფი A, B ან E: პერსისტენტული გამწვავებები საწყისი თერაპიის შემდეგ

Back
1-ლი რიგის – 

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივის კლასიფიკაციით (GOLD) A ჯგუფის პაციენტებს ახასიათებთ მცირე სიმპტომები (ბრიტანეთის სამედიცინო კვლევის საბჭოს მოდიფიცირებული შკალით [mMRC] 0-1 ან COPD შეფასების ტესტით [CAT] <10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება წელიწადში, არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას); ჯგუფი B მეტი სიმპტომებით (mMRC ≥2 ან CAT ≥10) და გამწვავების დაბალი რისკი (0-1 გამწვავება წელიწადში, არ საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას); და E ჯგუფს გამწვავების მაღალი რისკით (≥2 გამწვავება წელიწადში, ან ≥1 საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას) და სიმპტომების ნებისმიერი დონე.[1]

პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ მარტო ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტს (LABA) ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინულ ანტაგონისტს (LAMA) და რომლებსაც აქვთ პერსისტენტული გამწვავებები, უნდა გაზარდონ თერაპია LABA/LAMA-მდე.

სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობამ შეიძლება გამოავლინოს პაციენტები, რომლებიც უფრო მეტად რეაგირებენ საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდზე (ICS).[70][71][72]​ ICS-ის გამოყენება ასევე ანელებს გამწვავების შემდეგ ფილტვის ფუნქციის დაქვეითების ტემპს პაციენტებთან, რომლებსაც აქვთ მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის COPD და მომატებული ეოზინოფილები სისხლში.[128] ეოზინოფილების ნებისმიერი რაოდენობის შემთხვევაში, ყოფილი მწეველები მეტად რეაგირებენ კორტიკოსტეროიდებზე, ვიდრე აქტიური მწეველები.[73]

ესკალაცია LABA/LAMA/ICS-ით სამმაგ თერაპიამდე განიხილება პაციენტებთან, რომლებიც იღებენ ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორის მონოთერაპიას, თუ მათი პერიფერიული ეოზინოფილების რაოდენობა არის ≥300 უჯრედი/მიკროლიტრი. ICS ნაკლებად სავარაუდოა, რომ სასარგებლო იყოს პაციენტებთან, რომელთა სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობა <100 უჯრედი/მიკროლიტრია.[1]

თუ პაციენტი იღებს ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის/მუსკარინული ანტაგონისტის კომბინაციას და ვლინდება პერსისტენტული გამწვავებები და ეოზინოფილები არის ≥100 უჯრედი/მიკროლიტრზე, საჭიროა ესკალაცია სამმაგ თერაპიაზე- ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის/მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი.[1] მრავალი კვლევის მიხედვით, რეკომენდებულია სამმაგი თერაპია ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდებით, რადგან აღნიშნული უპირატესია ერთმაგ ან ორმაგ თერაპიასთან შედარებით ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტის ან ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების კომბინაციებში, საშუალო-მძიმე ფქოდ-ის გამწვავებების და ჰოსპიტალიზაციის სიხშირის შემცირების თვალსაზრისით.[74][82][83][84][85][86][87][88]​​[89]​​ ერთმა რანდომიზებულმა კონტროლირებადმა კვლევამ გამოავლინა ყველა მიზეზით სიკვდილიანობის შემცირება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ გამწვავების რისკი და იღებენ ფლუტიკაზონის ფუროატს/უმეკლიდინიუმს/ვილანტეროლს, უმეკლიდინიუმი/ვილანტეროლთან შედარებით.[129] ერთ-ერთ სხვა რანდომიზებულ კვლვევაშიც, სამმაგი თერაპიის მიმღებ ჯგუფში (ბუდესონიდი/გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი), დაფიქსირდა მსგავსი შედეგები სიკვდილობის თვალსაზრისით, თუმცა იყენებდნენ საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდის უფრო მაღალ დოზას.[89][130]​​ ორივე კვლევის შემთხვევაში სიკვდილიანობის თვალსაზრისით განსხვავება არ იყო, LABA/ICS-თან შედარებით.[89][129][130]​​ სამმაგ თერაპიაზე ჩატარებულმა სამი კვლევის ანალიზმა COPD-ის, ჰაერის ნაკადის მძიმე შეზღუდვის და ანამნეზში გამწვავებების მქონე პაციენტებთან სამმაგი თერაპიის პირობებში აჩვენა სიკვდილიანობის უმნიშვნელო შემცირების ტენდენცია, ICS-ის გარეშე მკურნალობასთან შედარებით.[131] ეს შედეგები აძლიერებს 200-ზე მეტი კვლევის მეტაანალიზის შედეგებს: სამმაგი თერაპია უზრუნველყოფდა სიკვდილიანობის მნიშვნელოვან შემცირებას ორმაგი თერაპიის წინააღმდეგ, თუმცა ასოცირებული იყო პნევმონიის უფრო დიდ რისკთან. ფილტვების ფუნქციის ან ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული ცხოვრების ხარისხის თვალსაზრისით სამკურნალო რეჟიმების მიხედვით განსხვავება არ დაფიქსირებულა.[132]

ამერიკის თორაკალური საზოგადოების გაიდლაინების მიხედვით, რეკომენდებულია სამმაგი თერაპია პაციენტებში, რომელთაც ერთი ან მეტი გამწვავება ჰქონიათ პერორული კორტიკოსტეროიდების, ანტიბიოტიკების ან ჰოსპიტალიზაციის საჭიროებით გასულ წელს და აწუხებთ დისპნოეს სიმპტომები ან ვარჯიშის აუტანლობა ორმაგი თერაპიის (კომბინაციური რეჟიმი ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებით და მუსკარინული ანტაგონისტებით) მიუხედავად.[90] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, სამმაგი თერაპია რეკომენდებულია პაციენტებში, რომელთაც გამწვავება აღენიშნათ ჰოსპიტალიზაციის საჭიროებით, ან ორი საშუალო სიმძიმის გამწვავება გქონდათ 1 წლის განმავლობაში, ორმაგი თერაპიის (კომბინაციური რეჟიმი ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებით და მუსკარინული ანტაგონისტებით) მიუხედავად.[2]

LABA/ICS არ არის რეკომენდებული GOLD-ის მიერ. თუმცა, თუ COPD-ის მქონე პაციენტს, რომელსაც ასთმის ნიშნები არ აქვს, მიღებული აქვს ეს მკურნალობა და კარგად კონტროლირებადია, მათთან შეიძლება გაგრძელდეს LABA/ICS. თუ პაციენტს აქვს შემდგომი გამწვავებები, ისინი უნდა გადავიდნენ სამმაგ თერაპიაზე LAMA-ს დამატებით. თუ მათ აქვთ საგულისხმო სიმპტომები, პაციენტები შეიძლება გადავიდნენ LABA/LAMA-ზე. თუ სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობა ≥300 უჯრედი/მიკროლიტრზეა, საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდის მოხსნის შემდეგ გამწვავების რისკი ყველაზე მაღალია.[75]

პირველადი პარამეტრები

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო უმეკლიდინიუმ/ვილანტეროლი: (62.5/25 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი/ფორმოტეროლი: (7.2/5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესუნთქვა ორჯერ დღეში

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

თიოტროპიუმი/საინჰალაციო ოლოდატეროლი: (2.5/2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 2 შესხურება დღეში ერთჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი

საინჰალაციო აკლიდინიუმის ბრომიდი/ფორმოტეროლი: (400/12 მიკროგრამი/დოზა ინჰალატორით), 1 შესუნთქვა დღეში ორჯერ

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფლუტიკაზონის ფუროატი/ უმეკლიდინიუმი/საინჰალაციო ვილანტეროლი: (92/55/22 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

მეტი

ან

ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდი

ფლუტიკაზონ ფუროატი/საინჰალაციო ვილანტეროლი: (100/25 მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 1 შესხურება დღეში ერთხელ

იყოს

ფლუტიკაზონე პროპიონატი/ საინჰალაციო სალმეტეროლი: (250/50 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)1 შესხურება დღეში ორჯერ.

იყოს

ბუდეზონიდი/საინჰალაციო ფორმოტეროლი: (160/4.5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)2 შესხურება დღეში ორჯერ.

იყოს

მომეტაზონი/საინჰალაციო ფორმოტეროლი: (100/5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა;200/5 მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა) დღეში ორჯერ

--და--

თიოტროპიუმი საინჰალაციო: (18 მიკროგრამი/საინჰალაციო კაფსულა) 18 მიკროგრამი (1 კაფსულა) დღეში 1-ჯერ; (2.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 5 მიკროგრამი (2 შესხურება) დღეში 1-ჯერ

იყოს

უმეკლიდინიუმი საინჰალაციო: (62.5 მიკროგრამი/საინჰალაციო დოზა) 62.5 მიკროგრამი (1 შესხურება) დღეში ერთხელ

იყოს

საინჰალაციო აკლიდინიუმ ბრომიდი: (400მიკროგრამ/ინჰალაციური დოზა) 400მიკროგრამი (1 შესუნთქვა) დღეში ორჯერ

იყოს

საინჰალაციო გლიკოპირონიუმი: (55 მიკროგრამი/ინჰალაციური კაფსულა)55 მიკროგრამი (1კაფსულა ) დღეში ერთხელ

მეტი
Back
პლიუს – 

ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფქოდ-ით დაავადებულ ყველა პაციენტს უნდა დაენიშნოს ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორი სიმპტომების დაუყოვნებლად შესამსუბუქებლად.[1]

ხანმოკლე მოქმედების ბეტა აგონისტები და ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, სუნთქვას და სიცოცხლის ხარისხს.[91] იპრატროპიუმს, რომელიც არის ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი, შეიძლება ჰქონდეს მცირე სარგებელი ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტებთან შედარებით, სიცოცხლის ხარისხის გაუმჯობესების კუთხით.[91] ხანმოკლე მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტები უნდა შეწყდეს ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტების დანიშვნის შემთხვევაში. ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მაგალითია სალბუტამოლი.

არ არის რეკომენდებული ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორების რეგულარული გამოყენება. ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატორებზე ორგანიზმის არასათანადო დამყოლობა შეიძლება მივიჩნიოთ გამწვავებად.

პირველადი პარამეტრები

სალბუტამოლი საინჰალაციო: (100მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)100-200 მიკროგრამი(1-2 შესუნთქვა)ყოველ 4-6 საათში მოთხოვნილებისამებრ

ან

საინჰალაციო იპრატროპიუმი: (20მიკროგრამი/ინჰალაციური დოზა)40 მიკროგრამი(2 შესუნთქვა) 4 შესხურებამდე დღეში მოთხოვნილებისამებრ

Back
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა და რჩევები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მოწევის შეწყვეტისკენ უნდა მოვუწოდოთ ყველა პაციენტს. ასევე მათ უნდა მივუთითოთ, რომ თავიდან აირიდონ თამბაქოს კვამლი, ოკუპაციური ან გარემო ექსპოზიცია სხვა გამღიზიანებლებთან.[1][2]​​ მოწევის შეწყვეტა სარწმუნოდ ამცირებს COPD-ის პროგრესირების სიხშირეს და ავთვისებიანი სიმსივნეების რისკს. იხ მოწევის შეწყვეტა (მკურნალობის ალგორითმი).

ადგილობრივი გაიდლაინებიდან გამომდინარე, პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის, Streptococcus pneumoniae, ყივანახველას, ვარიცელა-ზოსტერის ვირუსის (სირსველის), რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსის და კორონავირუსის (COVID-19) წინააღმდეგ.[1][181]​​ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია COPD-ის ნაკლებ გამწვავებასთან ასოცირდება.[182][183] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​ აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრი რეკომენდაციას უწევს ტეტანუსის/ დიფტერიის/ყივანახველას ვაქცინას COPD-ით დაავადებულ პირებთან, რომლებიც მოზარდ ასაკში ვაქცინირებული არ იყვნენ.[181]

საინჰალაციო თერაპიაზე მყოფ პაციენტებს სჭირდებათ ტრენინგი საინჰალაციო მოწყობილობის ტექნიკის შესასწავლად. პაციენტების უმრავლესობა უშვებს მინიმუმ ერთ შეცდომას ინჰალატორის გამოყენებისას და ინჰალატორის არასწორი გამოყენება ასოცირდება დაავადების ცუდ კონტროლთან.[155][156]​ კლინიცისტის მიერ ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკის დემონსტრირებამ, მოწყობილობის შერჩევამ და ტექნიკის განხილვამ შემდგომ შეხვედრებზე შეიძლება გააუმჯობესოს ინჰალატორის გამოყენების ტექნიკა.[158]

ყველა პაციენტს უნა ჩაუტარდეს სწავლება დაავადების მიმდინარეობის, გამწვავების და დეკომპენსაციის სიმპტომების შესახებ. მათი მოლოდინი დაავადების მიმდინარეობის, მკურნალობის და პროგნოზის შესახებ რეალისტური უნდა იყოს. არ არსებობს მედიკამენტი, რომელიც შეაჩერებს ფილტვის ფუნქციის კლებას ხანგრძლივ პერსპექტივაში და ფარმაკოთერაპიის მიზანია, სიმპტომების კონტროლი და გართულებების პრევენცია. თვითმართვის შესახებ ცნობიერების ამაღლება უნდა მოიცავდეს წერილობითი სამოქმედო გეგმის შედგენას. ფიზიკური აქტივობა რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე ყველა პაციენტისთვის.[1]

Back
განიხილე – 

პულმონალური რეაბილიტაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ფილტვის რეაბილიტაცია მოიცავს ვარჯიშს და განათლებას და უნდა დაიწყოს დაავადების კურსის დასაწყისში.[1][189][190]​​ GOLD გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ ფილტვების რეაბილიტაციას B და E ჯგუფების პაციენტებისთვის.[1]

ფილტვის რეაბილიტაცია ხსნის დისპნოეს და დაღლილობას, აუმჯობესებს ემოციურ ფონს და იწვევს კონტროლის შეგრძნებას შედარებით ფართო და კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტით.[191]

აშშ-ში ჩატარებულმა დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ კლინიკიდან გაწერის შემდეგ 90 დღის განმავლობაში ფილტვის რეაბილიტაციის დაწყება სარწმუნოდ ასოცირდება სიკვდილიანობის დაბალ რისკთან 1 წლის განმავლობაში და ნაკლებ განმეორებით ჰოსპიტალიზაციასთან 1 წლის განმავლობაში.[194][195]​ თუმცა, ფილტვების რეაბილიტაციის დაწყება საავადმყოფოდან გაწერამდე შეიძლება ასოცირებული იყოს 12 თვის განმავლობაში მაღალ სიკვდილობასთან, ამიტომაც არ არის რეკომენდებული.[196]

Back
განიხილე – 

ოქსიგენოთერაპია და/ან ვენტილაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

GOLD გაიდლაინებით, რეკომენდებულია ხანგრძლივი ოქსიგენოთერაპია სტაბილურ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ: PaO2 ≤7.3 კპა (55 მმ.ვწყ.სვ.);ან SaO2 ≤88%, ჰიპერკაპნიით ან მის გარეშე დადასტურებული 2-ჯერ 3კვირის განმავლობაში; ან PaO2 7.3 კპა (55 მმ.ვწყ.სვ.) და 8.0 კპა (60 მმ.ვწყ.სვ.) შორის, ანSaO2 of 88%, თუ არის დამტკიცებული ფილტვის ჰიპერტენზია, პერიფერიული შეშუპება რომელიც გულის შეგუბებით უკმარისობაზე მიუთითებს, ან პოლიციტემია (ჰემატოკრიტი >55%).[1]

ამერიკის თორაკალური საზოგადოების გაიდლაინების მიხედვით, ხანგრძლივი ოქსიგენოთერაპია სულ მცირე 15 საათი დღეში რეკომენდებულია ფქოდ-ით დაავადებულ ზრდასრულებში, რომელთაც ოთახის ტემპერატურაზე აქვთ მძიმე ქრონიკული ჰიპოქსია. ATS განსაზღვრავს მძიმე ჰიპოქსიას, როგორც: PaO2 ≤7,3 kPa (55 mmHg) ან სატურაცია პულსოქსიმეტრით (SpO2) ≤88%; ან PaO2 7,5-დან 7,9 kPa-მდე (56-59 mmHg) ან SpO2 89% პლუს ერთ-ერთი შემდეგი: შეშუპება, ჰემატოკრიტი ≥55%, ან მაღალი P კბილი ეკგ-ზე.[204]

პაციენტებისთვის, რომლებსაც უნიშნავენ სახლში ჟანგბადით თერაპიას, ATS რეკომენდაციას უწევს, რომ პაციენტმა და მათმა მომვლელებმა მიიღონ ინსტრუქციები და გაიარონ ტრენინგები ჟანგბადის აღჭურვილობის გამოყენებისა და მოვლის შესახებ და განათლება ჟანგბადის უსაფრთხოების შესახებ, მათ შორის მოწევის შეწყვეტის, ხანძრის პრევენციისა და დაზიანების საფრთხეების შესახებ.[204]

დამატებითი ჟანგბადის ტიტრირება საჭიროა SaO2 ≥90% მაჩვენებლის მისაღწევად.[1] 60-90 დღის შემდეგ პაციენტი ხელახლა უნდა შეფასდეს, რათა განისაზღვროს ჟანგბადის საჭიროება და თერაპიული ეფექტი.[1] ფქოდის დროს სხვადასხვა თერაპიულ საშუალებებს შორის გადარჩენადობის გაუმჯობესებაზე მხოლოდ ორი ფაქტორი მოქმედებს: მოწევის შეწყვეტა და ხელოვნური ჟანგბადით მომარაგება.

ოქსიგენოთერაპია გვეხმარება ფილტვის ჰიპერტენზიის მინიმალიზაციაში, პულმონური არტერიული წნევის შემცირების გზით და აუმჯობესებს ფიზიკური დატვირთვის მიმართ ტოლერანტობასა და ცხოვრების ხარისხს. ასევე მან აჩვენა გაუმჯობესებული გადარჩენადობა.[1][61]

ამერიკის თორაკალური საზოგადოება რეკომენდაციას უწევს ამბულატორიულად ჟანგბადის მოხმარებას (ჟანგბადი მიეწოდება ვარჯიშის დროს ან ყოველდღიური აქტივობების დროს) იმ ზრდასრულებში, რომელთაც დიაგნოსტირებული აქვთ ფქოდ-ი და ატმოსფერულ ჰაერზე აღენიშნბთ მძიმე ჰიპოქსემია აღენიშნებათ.[204] თუმცა, ATS-ის რეკომენდაციით ხანგრძლივი ჟანგბადით თერაპია არ უნდა დაინიშნოს COPD-ის მქონე მოზრდილებში, რომლებსაც აქვთ ზომიერი ქრონიკული ჰიპოქსია (ოთახის ტემპერატურაზე, მოსვენებულ მდგომარეობაში SpO2 89%-დან 93%-მდეა).[204]

ფქოდ-ის და ძილის ობსტრუქციული აპნოეს დროს ვენტილაციური მხარდაჭერა უწყვეტი დადებითი წნევით (CPAP) აუმჯობესებს გადარჩენადობას და ამცირებს ჰოსპიტალიზაციის საჭიროებას.[1][67]​ არაინვაზიური ვენტილაცია ზოგჯერ გამოიყენება პაციენტებში ძალიან მძიმე, მაგრამ სტაბილური COPD-ით, თუმცა დაწყების ოპტიმალური დრო და კანდიდატებისთვის საუკეთესო შერჩევის კრიტერიუმები გაურკვეველია.[1][208][209]

ATS-ის გაიდლაინები გვთავაზობს ღამის NIV-ის გამოყენებას სტანდარტულ მოვლაზე დამატებით, ქრონიკული სტაბილური ჰიპერკაპნიური COPD-ის მქონე პაციენტებისთვის.[211] ევროპის რესპირატორულმა საზოგადოებამ და კანადის თორაკალურმა საზოგადოებამ გამოსცეს იდენტური გაიდლაინები.[212][213]

Back
განიხილე – 

როფლამილასტი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

როფლუმილასტი, რომელიც არის პერორული ფოსფოდიესთერაზა-4-ის ინჰიბიტორი, შეიძლება დაინიშნოს იმ პაციენტებთან რომლებიც იღებენ ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი და, რომელთაც აღნიშნებათ მუდმივი გამწვავებები და სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობა <100 უჯრედი/მიკროლიტრი და მათთან, ვისაც ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების მიღების შემთხვევაშიც აქვთ მუდმივი გამწვავებები.[1]

როფლუმილასტი უნდა გდაინიშნოს პაციენტებთან FEV1 < სავარაუდოს 50% -ით და ქრონიკული ბრონქიტით, განსაკუთრებით თუ მათ ჰქონდათ მინიმუმ ერთი ჰოსპიტალიზაცია გამწვავების გამო ბოლო ერთი წლის განმავლობაში.[1]

პირველადი პარამეტრები

როფლამილასტი: 500 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

აზიტრომიცინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აზითრომიცინი შეიძლება დაინიშნოს იმ პაციენტებთან, რომლებიც იღებენ ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი და აღნიშნებათ მუდმივი გამწვავებები, ასევე სისხლში ეოზინოფილების რაოდენობა <100 უჯრედი/მიკროლიტრი და მათთან, რომლებიც იღებენ ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი/ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტი/საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდები და აქვთ მუდმივი გამწვავებები.[1]

აზითრომიცინი ზრდის მაკროლიდის მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმების კოლონიზაციის რისკს და არ უნდა დაინიშნოს პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ სმენის დაქვეითბა, ტაქიკარდია მოსვენებულ მდგომარეობაში ან QTc ინტერვალის პროლონგირების მკაფიო რისკი.[141] პირველ რიგში, განიხილება აზითრომიცინის დანიშვნა (და არა მხოლოდ), ყოფილ მწეველებში, რომელთაც შესაბამისი მკურნალობის მიუხედავად აქვთ მუდმივი გამწვავებები.[1]

პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკების დაწყებამდე უნდა ჩატარდეს საბაზისო ეკგ და ღვიძლის ფუნქციური ტესტები, ნახველის ნიმუშის კულტურალური კვლევა და მგრძნობელობის ტესტირება (ტუბერკულოზის ტესტირების ჩათვლით), ნახველის კლირენსის ტექნიკის ოპტიმიზაცია უნდა მოხდეს და ბრონქოექტაზია CT სკანირებით უნდა გამოირიცხოს.[2][142]​ ეკგ და ღვიძლის ტესტები უნდა განმეორდეს მკურნალობის 1 თვის შემდეგ. პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკოთერაპია განხილულ უნდა იყოს მე-6 და მე-12 თვეებზე, რათა განისაზღვროს სარგებელი გამწვავებების სიხშირის თვალსაზრისით.[142] თუ ანტიბიოტიკოთერაპია არაეფექტურია, უნდა შეწყდეს.

პირველადი პარამეტრები

აზიტრომიცინი: 250 მგ პერორულად დღეში ერთხელ, ან 500 მგ პერორულად კვირაში სამჯერ

Back
განიხილე – 

მუკოლიტიკები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ფქოდ-ის ქრონიკული ბრონქიტით მიმდინარე ფორმის დროს ხშირია სქელი ნახველის პროდუქცია. მუკოლიზურმა აგენტებმა შეიძლება მცირედ შეამცირს გამწვავებების სიხშირე და თვის განმავლობაში უნარშეზღუდული დღეების ჯამური რაოდენობა, მაგრამ არ აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციასა და ცხოვრების ხარისხს.[186] ერთი მეტა-ანალიზის მიხედვით, რომლითაც შედარდა ერდოსტეინი, კარბოცისტეინი და აცეტილცისტეინი, ერდოსტეინს აღმოაჩნდა ყველაზე უსაფრთხო და ეფექტური პროფილი. ერდოსტეინი ამცირებს გამწვავების მიზეზით ჰოსპიტალიზაციის რისკს. ერდოსტეინი და აცეტილცისტეინი ამცირებს გამწვავების ხანგრძლივობას.[187] ერდოსტეინი უპირატესი არჩევანია ქვეყნებში სადაც ის ხელმისაწვდომია. სხვა მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ აცეტილცისტეინმა მნიშვნელოვნად შეამცირა გამწვავებების სიხშირე პლაცებოსთან შედარებით, გვერდითი მოვლენების რისკის გაზრდის გარეშე. ავტორებმა დაასკვნეს, რომ 3 თვიანი მკურნალობა დაბალი დოზით ეფექტური იყო.[188] მუკოლიზური საშუალებებით მკურნალობამ, როგორიცაა კარბოცისტეინი და აცეტილცისტეინი, შეიძლება შეამციროს გამწვავებები და ზომიერად გააუმჯობესოს ჯანმრთელობის მდგომარეობა პაციენტებში, რომლებიც არ იღებენ ICS.[1] თუმცა, ერდოცისტეინს შეიძლება ჰქონდეს მნიშვნელოვანი ეფექტი მსუბუქი გამწვავებების დროს, მიუხედავად იმისა, იღებს თუ არა პაციენტი საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდებს.[1]

პირველადი პარამეტრები

ერდოსტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

აცეტილცისტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

კარბოცისტეინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
განიხილე – 

თეოფილინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

თეოფილინი (მეთილქსანტინური აგენტი) ფართოდ არ გამოიყენება, რადგან ახასიათებს ლიმიტირებული თერაპიული ეფექტი, მაღალი რისკი და ხშირად სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება. ფქოდ-ის საშუალო და მძიმე ხარისხის დროს, თეოფილინის ეფექტები ფილტვის ფუნქციაზე მინიმალურია.[144] დიდმა რანდომიზებულმა კონტროლირებადმა კვლევამ ცალკე ან პრედნიზოლონთან ერთად დანიშნული პერორალური თეოფილინის ეფექტი მძიმე COPD-ის გამწვავებაზე არ აჩვენა.[145] სპეციალისტმა თეოფილინი შეიძლება დანიშნოს მაშინ, როდესაც პაციენტთან საინჰალაციო თერაპიის ყველა ვარიანტი გამოყენებულია. ტოქსიურობა დამოკიდებულია დოზაზე. თეოფილინი არ არის რეკომენდებული, მანამ სანამ სხვა ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორებით მკურნალობა მიუწვდომელია ან მშეძენა შეუძლებელია.[1]

პირველადი პარამეტრები

თეოფილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
განიხილე – 

ბრონქოსკოპიური ჩარევა ან ქირურგიული ოპერაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ქირურგიული ჩარევა COPD-ის მართვის ბოლო ნაბიჯია და მოიცავს ბულექტომიას, ფილტვის მოცულობის შემცირების ოპერაციას და ფილტვის ტრანსპლანტაციას.[214][215] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​​ ისინი გამოიყენება ფილტვების დინამიკის, ვარჯიშისადმი დამყოლობის და ცხოვრების ხარისხის გასაუმჯობესებლად.[215] ფილტვის მოცულობის შემამცირებელი ქირურგიული ჩარევის ჩვენებაა ჰაერის დინების მძიმე შეზღუდვა, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ზედა წილის ლოკალური დაავადება და ნორმასთან შედარებით ფიზიკური დატვირთვის დაქვეითებული შესაძლებლობა.[214] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​​​ ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა ადრეული სიკვდილიანობის გაზრდილი რისკი პაციენტებში, რომლებსაც ჩაუტარდათ ფილტვის მოცულობის შემცირების ოპერაცია სტანდარტულ მკურნალობასთან შედარებით; თუმცა, საერთო სიკვდილიანობაში მნიშვნელოვანი განსხვავება არ დაფიქსირებულა.[216] ბულექტომია მკურნალობის ვარიანტია ფქოდ-ის მქონე პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ ქოშინი და კტ კვლევით ვლინდება დიდი ბულა, რომელიც იკავებს სულ მცირე ჰემითორაქსის 30%-ს. ძალიან ცუდი ფუნქციური მდგომარეობა და FEV1-ის მკვეთრი შემცირება (<500 მლ) ამ ვარიანტებს ნაკლებად ხელსაყრელს ხდის. ენდობრონქული სარქვლის ჩადგმით კლინიკური მდგომარეობა მნიშვნელოვნად უმჯობესდება შესაბამისად შერჩეულ ფქოდის მქონე პაციენტებთან.[216][217][218]​​​ პროცედურა ყველაზე სასრგებლო შეიძლება იყოს პაციენტებთან, რომელთა ქოშინი ძირითადად გამოწვეულია ჰიპერინფლაციით და ჰაერის შეკავებით ტერმინალური ბრონქიოლების დისტალურ საჰაერო არეებში, რაც ვლინდება ემფიზემის სახით შესამჩნევად გაზრდილი ნარჩენი მოცულობით. უკუჩვენებებია ფილტვის აქტიური ინფექცია და წილთაშორისი ნაწილობრივი შეხორცებები (<80%).[219] ყველაზე გავრცელებული გვერდითი მოვლენები, რომლებიც დაკავშირებულია ენდობრონქული სარქვლის ჩადგმასთან არის პნევმოთორაქსი და გამწვავება.[216]

ფილტვის გადანერგვაზე მიმართვის კრიტერიუმები:[220]

სხეულის მასის ინდექსი, ჰაერგამტარი გზების ობსტრუქცია, ქოშინი და ვარჯიშის (BODE) ქულა 5-6 დამატებით ფაქტორ(ებ)თან ერთად მიუთითებს სიკვდილიანობის გაზრდის რისკზე: ხშირი მწვავე გამწვავებები, BODE ქულის გაზრდა >1 ბოლო 24 თვის განმავლობაში, ფილტვის არტერიის დიამეტრი აორტასთან მიმართებით >1 CT სკანირებაზე და/ან FEV1 სავარაუდოს 20%-დან 25%-მდე.

კლინიკური გაუარესება მიუხედავად მაქსიმალური მკურნალობისა, მ.შ. მედიკამენტების გამოყენებით, ფილტვების რეაბილიტაციით, ოქსიგენოთერაპიით და, საჭიროების შემთხვევაში, ღამის არაინვაზიური დადებითი წნევის ვენტილაციით.

პაციენტისთვის მიუღებელია ცხოვრების ცუდი ხარისხი.

პაციენტისთვის, რომელიც ბრონქოსკოპიულად ან ქირურგიული ოპერაციის გზით ფილტვის მოცულობის შემცირების კანდიდატია (LVR), მიზანშეწონილია, რომ ერთდროულად შეფასდეს როგორც ფილტვის ტრანსპლანტაციისთვის, ისე LVR - სთვის.

[ BODE ინდექსი ფქოდ გადარჩენადობის პროგნოზირებისთვის Opens in new window ]

ფილტვის ტრანსპლანტაცი აუმჯობესებს ცხოვრების ხარისხს და ფუნქციონირების შესაძლებლობას.[215] თუმცა ტრანსპლანტაციის ბენეფიტს არ წარმოადგენს გადარჩენა.[221]

Back
განიხილე – 

პალიატიური მკურნალობა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პალიატიური თერაპია დისპნოეს სიმპტომების გასაუმჯობესებლად, ნუტრიციული მხარდაჭერის შემდეგ, მოიცავს შფოთვის და დეპრესიის მართვას, დაღლილობის მოხსნას. ეს შეიძლება სარგებლიანი იყოს ფქოდ-ის დროს იმ პაციენტებთან, რომელთაც ოპტიმალური სამედიცინო მკურნალობის მიუხედავად აღნიშნული პრობლემები აქვთ. "საბოლოო მოვლა" ჰოსპისში განსახილველია ძალიან მძიმე, შორსწასული დაავადების შემთხვევებში. პაციენტი და ოჯახის წევრები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ პროცესის მიმდინარეობის შესახებ და ეს თემა უნდა განიხილოთ დაავადების ადრეულ ეტაპზევე, სანამ გამოვლინდება სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.[1][222]​ ოპიოიდურმა ანალგეტიკებმა, ვენტილაციამ, ნერვ-კუნთოვანმა ელექტროსტიმულაციამ და გულმკერდის კედლის ვიბრაციამ შეიძლება მოხსნას ქოშინი.[1] ერთ-ერთი კვლევის მიხედვით, ოპიოიდებისა და ბეზოდიაზეპამის დაბალი დოზები უსაფრთხოა და არ ასოცირდება ჰოსპიტალიზაციის ან სიკვდილობის ზრდასთან.[223] სხვა კვლევამ აჩვენა, რომ რეგულარულად, დაბალი დოზით, პერორალური მორფინის 4 კვირის განმავლობაში მიღება აუმჯობესებს დაავადებისთვის სპეციფიურ ჯანმრთელობის სტატუსს COPD-ის და მოსვენებულ მდგომარეობაში ან მცირე დატვირთვაზე ქოშინის მქონე პაციენტებთან.[224]

Cochrane-ს ერთი მიმოხილვის მიხედვით, არ არსებობს მტკიცებულება ბენზოდიაზეპინების მხარდასაჭერად ან წინააღმდეგ შორსწასული კიბოს და ფქოდ-ის შემთხვევაში სუნთქვის უკმარისობის შესამსუბუქებლად.[225]

აკუპუნქტურა და აკუ-წნევა შეიძლება ასევე აუმჯობესებდეს სუნთქვას და ცხოვრების ხარისხს პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ შორსწასული ფქოდ.[226]

back arrow

Choose a patient group to see our recommendations

Please note that formulations/routes and doses may differ between drug names and brands, drug formularies, or locations. Treatment recommendations are specific to patient groups. See disclaimer

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას