ანამნეზში გულის დაავადება, მიოკარდიუმის მწვავე იშემია ან ინფარქტი ან დაბალი განდევნის ფრაქცია ფილტვის კარდიოგენულ შეშუპებაზე მიუთითებს ისევე, როგორც S3 და დაგადაბერილი კისრის ვენები გასინჯვისას.
გულმკერდის რენტგენოგრაფიაზე გულის გადიდებული სილუეტი, სისხლძარღვოვანი ფეხის სიგანე >70მმ, ცენტრალური ინფილტრატები და კერლის B ხაზები გულის უკმარისობაზე მიუთითებს.
თავის ტვინის ნატრიურეზული პეპტიდის კონცენტრაციები >500 ნანოგრამი/ლ (>500 პიკოგრამი/მლ) აგრეთვე მიუთითებს კარდიოგენულ შეშუპებაზე .
ექოკარდიოგრამა და ფილტვის არტერიის დახშობის წნევის (PAOP) გაზომვა შესაძლოა საჭირო იყოს, თუ ანამნეზი და ფიზიკური გასინჯვა და ლაბორატორიული ტესტები არ გამორიცხავს ფილტვის კარდიოგენულ შეშუპებას.
ანამნეზში ცხელება და ხველა პროდუქტიული ხველით ან მის გარეშე.
პაციენტებს შესაძლოა ქონდეთ პლევრიტული დისკომფორტი გულ-მკერდის არეში.
მძიმე პნევმონია ბილატერალური ინფილტრატებით გულმკერდის რენტგენოგრაფიაზე აკმაყოფილებს ARDS რადიოგრაფიულ კრიტერიუმებს.
თუ პაციენტებს არ აქვთ მძიმე ჰიპოქსემია პნევმონიასთან ერთად (PaO₂/FiO₂ ≤300 ან SpO₂/FiO₂ ≤315), მათ არ აქვთ ARDS.
ჩვეულებრივ იწყება ქვემწვავედ დღეების ან კვირების განმავლობაში.
მანამდე ჯანმრთელი პაციენტები რომლებსაც არა აქვთ დაკავშირებული სისტემური დაავადება.
ზოგიერთამ ავტორმა ამ დაავადებას უწოდა იდიოპათური მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომი.[38]
აკმაყოფილებს მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის ყველა კრიტერიუმს.
უკეთ დიფერენცირდება ანამნეზით.
დაკავშირებულია სისხლდენასთან სასუნთქი გზების წვრილი სისხლძარღვებიდან (კაპილარები) და აღინიშნება მრავალი მდგომარეობის დროს აუტოიმუნურიდან მიტრალური სარქვლის დაავადებამდე.
რესპირატორული უკმარისობა თითქმის ყოველთვის შექცევადია, თუ ცნობილია მიზეზი.
ჰიპოქსიის სინდრომი ინფილტრატებით გულმკერდის რენტგენოგრაფიაზე.
დამახასიათებელი ნიშანია სითხეში თანდათანობით სისხლიანი ალიქვოტები სერიული ბრონქოალვეოლური ლავაჟის დროს.
აუტოიმუნური დაავადებების განმსაზღვრელი სეროლოგიური ანალიზები შესაძლოა დაგვეხმაროს მწვავე რესპირატორული დისიტრეს სინდრომისგან დიფერენცირებაში.[38]
ვლინდება როგორც მსუბუქი ან მძიმე პნვმონია ადრე ჯანმრთელ ადამიანებში.
პაციენტებს შესანიშნავი რეაქცია აქვთ ინტრავენურ კორტიკოსტეროიდებზე.[44]
ამ დაავადების დამახასიათებელი ნიშანია ეოზაინოფილების დიდი რაოდენობა (50%-ზე მეტი) ბრონქოალვეოლური ლავაჟის დროს.
პნევმონია ორგანული ანტიგენის შესუნთქვის შემდეგ.
პაციენტებს აქვთ ინფილტრატები და პნევმონიის მსგავსი სინდრომი, რაც კლინიკურად არ განირჩევა მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომისგან, თუ მძიმე ფორმითაა.
მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომისგან ჩვეულებრივ დიფერენცირდება ალერგენის ინჰალაციის კლინიკური ანამნეზის საფუძველზე.
კორტიკოსტეროიდები შესაძლოა სარგებლიანი იყოს.[38]
არ არსებობს მადიფერენცირებელი კვლევები.
ზედა სასუნთქი გზების ობსტრუქციის მოხსნის შემდეგ ფილტვის მწვავე შეშუპება უმეტესწილად გამოწვეულია ლარინგოსპაზმით.
იწვევს მწვავე რესპირატორულ უკმარისობას, რომელიც ხშირად საჭიროებს მექანიკურ ვენტილაციას ამოსუნთქვის ბოლოს დადებითი წნევის (PEEP) სხვადასხვა დონეებით.
დიფერენცირებისთვის მნიშვნელოვანია ანამნეზში ზედა სასუნთქი გზების ობსტრუქცია, პოსტ-ოპერაციული განვითარება და სიმტომების სწრაფად ალაგება.[45]
არ არსებობს მადიფერენცირებელი კვლევები.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს წესებს