ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გამწვავება

პირველადი პრევენცია

პაციენტზე COPD-ის გამწვავების საზიანო ზემოქმედების გათვალისწინებით, ყველა ძალისხმევა უნდა ვიხმაროთ მათი თავიდან ასაცილებლად. გამწვავების ადრე არსებული ანამნეზი მნიშვნელოვანი რისკ- ფაქტორია მომავალი გამწვავებებისთვის.[1][55] სიმპტომების მაღალი ტვირთის და ხშირი გამწვავების ანამნეზის მქონე ადამიანები (ქრონიკული ობსტრუქციული ფილტვის დაავადების გლობალური ინიციატივა [GOLD] ჯგუფი D) მომავალი გამწვავებების და სიკვდილიანობის განსაკუთრებული რისკის ქვეშ არიან.[1][79] თუმცა, მრავალი ფაქტორი ახდენს გავლენას შემდგომი გამწვავებების რისკზე და ეს ფაქტორები განსხვავდება ცალკეულ პაციენტებში. COPD-ის გამწვავების შემდეგ ყველა ძალისხმევა უნდა ვიხმაროთ პოტენციურად მოდიფიცირებადი ფაქტორების იდენტიფიცირების და მათში ჩარევისთვის, შემდგომი გამწვავებების განვითარების რისკის შესამცირებლად.

გამომწვევი ფაქტორების თავიდან აცილება, მოწევის შეწყვეტა და იმუნიზაცია

კვამლის მორიდება და მოწევის შეწყვეტა საუკეთესო ზომებია არა მარტო COPD-ის პრევენციისთვის, არამედ COPD-ის სიმძიმის პროგრესირების თავიდან ასაცილებლად.[80][81] მოწევის შეწყვეტამ ასევე შეიძლება შეამციროს გამწვავებების რისკი,[82] და COPD-ის მქონე ადამიანებისთვის რეკომენდებულია მოწევის შეწყვეტის რჩევა და მკურნალობა.[83] პაციენტებს ასევე უნდა ურჩიონ მოერიდონ სხვა პოტენციურ გამომწვევ ფაქტორებს, როგორიცაა ჰაერის დამაბინძურებლები. უფრო მძიმე COPD ასოცირდება როგორც უფრო ხშირ, ისე უფრო მძიმე გამწვავებებთან.[55][84] არსებობს მტკიცებულება, რომ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია ეფექტურია COPD-ის გართულებების თავიდან ასაცილებლად,[85][86][87] განსაკუთრებით სასუნთქი გზების მძიმე ობსტრუქციის მქონე ადამიანებს შორის.[88] COPD-ის მქონე მოზრდილებისთვის რეკომენებულია გრიპის ყოველწლიური ვაქცინაცია.[83] პნევმოკოკური ვაქცინაციის სარგებელი COPD-ით (გამწვავების ჩათვლით) საერთო ავადობის შესამცირებლად ნაკლებად ნათელია,[83][89] მაგრამ ვაქცინა ამცირებს პნევმოკოკური პნევმონიის რისკს.[88] კოკრეინის განახლებული მიმოხილვის თანახმად, ფქოდ-ის მქონე პირების აცრა პნევმოკოკის წინააღმდეგ, ამცირებს გამწვავების რისკს და ნაწილობრივ იცავს საზოგადოებაში შეძენილი პნევმონიისგან.[90] პნევმოკოკის აცრები, PCV13 (13-ვალენტიანი კონიუგირებული პნევმოკოკური ვაქცინა) და PPSV23 (23-ვალენტიანი პნევმოკოკური პოლისაქარიდული ვაქცინა) რეკომენდებულია 65 წელს გადაცილებული ნებისმიერი პაციენტისთვის. PPSV23 ასევე რეკომენდებულია ფქოდ-ის მქონე უფრო ახალგაზრდა პაციენტებშიც, რომელთაც თანმხლები დაავადებები, მაგ. გულის ან ფილტვის ქრონიკული დაავადებები აღენიშნებათ.[1][83] გრიპისა და პნევმოკოკის აცრების ჩვენებები და სარგებელი უნდა განიხილოთ პაციენტთან.[85][86][91]

ფარმაკოთერაპია

გამწვავებასთან დაკავშირებული მკურნალობის სტაბილიზაციის შემდეგ, პაციენტის მდგომარეობის შემანარჩუნებელი მედიკამენტები უნდა გადაიხედოს და გათვალისწინებულ იქნას მკურნალობის შესწორება გამწვავების შემდეგ, მომავალი ეპიზოდების რისკის და/ან სიმძიმის შემცირების[83] და მტკიცებულებებზე დაფუძნებული გაიდლაინების შესაბამისად მედიკამენტების გამოყენების მიზნით.[1] გახანგრძლივებული მოქმედების ბეტა-2 აგონისტების და ანტიქოლინერგული პრეპარატების გამოყენება დაკავშირებულია გამწვავებების სიხშირის შემცირებასთან.[92][93][94][95][96][97][98][99][100][101][102][103][104][105][106][107][108] ხანგრძლივი მოქმედების ანტიქოლინერგული აგენტი თიოტროპიუმის ბრომიდი შეიძლება უფრო ეფექტური იყოს, ვიდრე ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2-აგონისტი სალმეტეროლი გამწვავების თავიდან ასაცილებლად,[109] განსაკუთრებით, სასუნთქი გზების ზომიერი ობსტრუქციის მქონე ადამიანებს შორის.[110] თუმცა, რესპიმატის აეროზოლის ახალი მიწოდების სისტემა თიოტროპიუმისთვის სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული, იმის გათვალისწინებით, რომ მისი გამოყენება სიკვდილიანობის უფრო მაღალ მაჩვენებელს უკავშირდება.[111] დღეში ერთხელ მისაღები ხანგრძლივი მოქმედების საინჰალაციო ბეტა-2 აგონისტი ინდაკატეროლი ასევე ეფექტურია ჯანმრთელობის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად და სიმპტომების და გამწვავების შესამცირებლად COPD-ის დროს.[112][113][114] სხვა, ყოველდღიურად მისაღები ბეტა-2 აგონისტი, ოლოდატეროლი, დამტკიცებულია გამოსაყენებლად ზოგიერთ ქვეყანაში.[115] აკლიდინიუმის ბრომიდი, ხანგრძლივი მოქმედების ახალი მუსკარინული ანტაგონისტი, ასევე ეფექტური ბრონქოდილატატორია, რომელიც აუმჯობესებს ფილტვის ფუნქციას, ამცირებს სიმპტომებს და ამცირებს მძიმე გამწვავებებს, რომლებიც საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას.[116][117][118] აგენტების არც ერთ კლასს არა აქვს გულსისხლძარღვთა გვერდითი მოვლენების მნიშვნელოვანი გაზრდილი რისკი.[106] კომბინირებული ორმაგი კლასის ბრონქოდილატატორული თერაპია უზრუნველყოფს უფრო მეტ სარგებელს ფილტვის ფუნქციასთან დაკავშირებით, ვიდრე მხოლოდ რომელიმე ცალკეული კლასის (ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტი ან ხანგრძლივი მოქმედების ანტიქოლინერგული საშუალება).[119] თუმცა, გაურკვეველი რჩება, არის თუ არა ორმაგი კლასის ბრონქოდილატატორული თერაპიის კომბინაცია უფრო ეფექტური, ვიდრე მხოლოდ ხანგრძლივი მოქმედების ანტიმუსკარინული საშუალებები გამწვავებების შემცირებისთვის.[120] [ ] ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის და ხანგრძლივი მოქმედების მუსკარინული ანტაგონისტის ახალი კომბინაციები (მაგ., ვილანტეროლი/უმეკლიდინი)[121][122] ამჟამად კვლევის სტადიაზეა, მაგრამ მათი ეფექტურობა გამწვავებების სიხშირის და/ან სიმძიმის შემცირების თვალსაზრისით ჯერ კიდევ უცნობია.[123] ნაჩვენებია, რომ საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდები ამცირებს გამწვავებების სიხშირეს და ამცირებს ჯანდაცვის რესურსების გამოყენებას რესპირატორული დაავადებებისთვის.[124][125][126][127][128] საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდები არ უნდა გამოიყენებოდეს როგორც მონოთერაპია COPD-ის დროს; მათი გამოყენება უნდა ჩაითვალოს როგორც დამატებითი თერაპია გამწვავებების მქონე ადამიანებისთვის, რომლებიც არ კონტროლდება ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორებით.[1]
საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების და ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტების კომბინაცია, როგორც ჩანს, უფრო ეფექტურია, ვიდრე ცალკეული აგენტი, უფრო მძიმე COPD-ის მქონე ადამიანებში ეპიზოდების სიხშირის შესამცირებლად.[93][129][130] ზომიერიდან მძიმემდე COPD-ის მქონე პაციენტებში მკურნალობა სალმეტეროლით პლუს ფლუტიკაზონით ამცირებს გამწვავებების მაჩვენებელს და ანელებს FEV1-ის პროგრესულ გაუარესებას.[131][132][133] მნიშვნელოვანია, რომ კომბინირებული თერაპიის საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდის კომპონენტის გამოტანამ გამოიწვია ფილტვის ფუნქციის გაუარესება და სიმპტომების გაუარესება იმ პაციენტებში, რომლებსაც წინა წელს ორი ან მეტი გამწვავება ჰქონდათ.[134] მძიმე COPD-ის და ადრე არსებული გამწვავების მქონე პაციენტებს შორის პარალელური ჯგუფების შემდგომმა დიდმა კვლევამ აჩვენა ზომიერიდან მძიმემდე გამწვავების მსგავსი რისკი იმ პაციენტებს შორის, რომლებმაც ამოიღეს საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდები სამმაგი კომბინირებული მკურნალობიდან თანდათანობით 12 კვირიანი პერიოდის განმავლობაში, შედარებით კონტროლის ჯგუფთან, სადაც ეს არ გაკეთებულა; თუმცა, საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების ამოღება დაკავშირებული იყო FEV1-ის მეტ შემდგომ შემცირებასთან დაკვირვების 18 კვირის შემდეგ.[135] ასევე, პნევმონიის გაზრდილი რისკი დაფიქსირდა საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების და ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდის/ბეტა-2 აგონისტის კომბინირებული თერაპიის გრძელვადიანი გამოყენების შემდეგ.[93][136][137][138][139][140] პნევმონიის ამ გაზრდილ რისკს თან არ ახლავს სიკვდილიანობის რისკის აშკარა ზრდა.[140] ამჟამად არსებობს მცირე, მაგრამ იმედის მომცემი მონაცემები საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების, ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტების და ხანგრძლივი მოქმედების ანტიქოლინერგული მედიკამენტების ერთროულად გამოყენების შესახებ.[98][126][141][142][143][144][145][146][147]მაშინ, როდესაც ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-2 აგონისტები, ანტიქოლინერგიული საშუალებები და საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდები სასარგებლოა, მედიკამენტების ოპტიმალური არჩევანი გამწვავებების შესამცირებლად, გვერდითი მოვლენების მინიმუმამდე შემცირებისას, გარკვეულწილად, გაურკვეველი რჩება[136][148][149] და სამმაგი კლასის თერაპიის გავლენა, ორმაგი აგენტის კომბინირებულ თერაპიასთან ან მხოლოდ ანტიქოლინერგულ თერაპიასთან შედარებით, ისეთი გრძელვადიან შედეგებზე, როგორიცაა სიკვდილობა ან ჰოსპიტალიზაცია ჯერ კიდევ გაურკვეველია.[147][150] წარმოიქმნება ახალი კომბინირებული თერაპიები, მათ შორის ფლუტიკაზონი/ვილანტეროლი და ინდაკატეროლი/გლიკოპირონიუმის ბრომიდი თუმცა მათი გავლენა COPD-ის გამწვავებებზე ამჟამად შესწავლის სტადიაშია.
პაციენტების მკურნალობამ მაკროლიდის წყვეტილი დოზებით,[151][152] ფტოროქინოლონის მოქსიფლოქსაცით,[153][154] ფოსფოიდესთერაზის ინჰიბიტორებით[155][156] როგორიცაა როფლუმილასტი ან სტატინები[157][158][159] ასევე შეუძლია შეამციროს COPD-ის გამწვავების სიხშირე, სიმძიმე და/ან ხანგრძლივობა. პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკების მოკლევადიანმა გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს COPD-ის ან ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავებების მაჩვენებელი და რაოდენობა,[160] ხოლო მაკროლიდებით პრევენციულმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს ჯანდაცვის ხარჯების დაზოგვა.[152] აზიტრომიცინით ყოველდღიური თერაპია ყველაზე ეფექტური იყო გამწვავებების შემცირებაში, რომლებიც საჭიროებდა როგორც ანტიბიოტიკურ ისე სტეროიდულ მკურნალობას და რისკის შემცირება ყველაზე დიდი იყო ხანდაზმული ასაკის და GOLD-ის სუსტი ხარისხის მქონე ადამიანებში; აღსანიშნავია, რომ მწეველების შორის გამწვავების რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება არ ყოფილა.[161] მაკროლიდების ან სხვა პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკების წყვეტილი (მაგ., სამჯერ კვირაში) ხანგრძლივი გამოყენების გავლენა ანტიბიოტიკ-რეზისტენტული პათოგენების განვითარებაზე და COPD-ის დაკავშირებულ გამწვავებებზე ჯერჯერობით უცნობია, მაგრამ პოტენციურად შეშფოთებას იწვევს. ფოსფოდიესთერაზა-4 (PDE4) ინჰიბიტორული თერაპია ხშირად უკავშირდება კუჭ-ნაწლავის ფუნქციის დაქვეითებას, მუცლის ტკივილს, წონის დაკარგვას და სხვა გვერდითი მოვლენებს; ამ აგენტის ინდივიდუალური ამტანობა პაციენტების მიერ მერყეობს. მნიშვნელოვანია, რომ არსებული კვლევები ცხადყოფს, რომ PDE4 ინჰიბიტორმა როფლუმილასტმა შეამცირა გამწვავებები ჰაერის ნაკადის მწვავე ობსტრუქციის მქონე პაციენტებში ქრონიკული ბრონქიტის კლინიკურ ნიშნებით (მათ შორის, ნახველის გამოყოფა და ხველა), მაგრამ არა ქრონიკული ბრონქიტის ნიშნების გარეშე ემფიზემის პრედომინანტობის მქონე პაციენტებში.[162][163]
პერორალურ მუკოლიტიკებს, როგორიცაა N-აცეტილცისტეინი, შეიძლება ჰქონდეს სარგებელი გამწვავების შემცირებისთვის, განსაკუთრებით, ზომიერიდან მძიმემდე COPD-ის და/ან წინა 2 წლის განმავლობაში ორი ან მეტი გამწვავების ანამნეზის მქონე პაციენტებში მაგრამ მათი როლი საკამათო რჩება.[83][164][165]
ალფა-1-ანტიტრიფსინით გამაძლიერებელმა თერაპიამ შეიძლება შეამციროს გამწვავებების სიხშირე შერჩეული პაციენტებისთვის ალფა-1-ანტიტრიფსინის დოკუმენტირებული დეფიციტით, როგორც მათი COPD-ის ეტიოლოგიით.[166]
ბეტა-ბლოკატორებისგან ხშირად თავს იკავებენ COPD-ის მქონე პაციენტებში, გამწვავებებისა და ბრონქოსპაზმის გამო. თუმცა, კარდიოვასკულური დაავადება არის COPD-ის საერთო თანმდევი დაავადება და მრავალ პაციენტს აქვს გულ-სისხლძარღვთა დაავადების მხრიდან ჩვენება ბეტა-ბლოკატორებით მკურნალობის დასანიშნად. ამჟამინდელი მონაცემები მოწმობს, რომ კარდიოსელექტიური ბეტა-ბლოკატორები არ არის მხოლოდ უსაფრთხო და ეფექტური COPD-ის მქონე პაციენტებში, მაგრამ შეიძლება შეამციროს გამწვავებების რისკი და სიკვდილიანობა.[167][168] აქედან გამომდინარე, ბეტა-ბლოკატორები არ უნდა იყოს ამოღებული COPD-ის მქონე პაციენტების მკურნალობიდან, რომლებსაც აქვთ გულ-სისხლძარღვთა მხრიდან მათი გამოყენების ჩვენება.
გარკვეული მონაცემების მიხედვით, Haemophilus influenzae-ს საწინააღმდეგო ვაქცინამ შეიძლება ხელი შეუწყოს ქრონიკული ბრონქიტის მორეციდივე გამწვავების შემცირებას შერჩეულ პაციენტებში;[169] თუმცა, კოკრეინის ერთი მიმოხილვის თანახმად, H influenzae-ს პერორალური ვაქცინა მნიშვნელოვნად არ ამცირებს გამწვავებების რაოდენობას ან სიმძიმეს.[170]
Haemophilus-ის პერორალური ვაქცინები ფორმალურად რეკომენდებული არ არის არსებულ გაიდლაინებში.[31] პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკები ასევე არ არის რეკომენდებული გამწვავებების პრევენციისთვის.
მიუხედავად იმისა, რომ რეტროსპექტული კვლევებით ვარაუდობდნენ, რომ სტატინებმა შეიძლება შეამციროს გამწვავებების სიხშირე და სიმძიმე, სიმვასტატინის პლაცებოსთან შედარებით ერთმა დიდმა რანდომიზებულმა კონტროლირებულმა კვლევამ არ გამოავლინა გამწვავების მაჩვენებლების ან პირველ გამწვავებამდე დროის შემცირება COPD-ის გამწვავების ანამნეზის მქონე ადამიანებში, რისთვისაც საჭირო იყო გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში ვიზიტი ან ჰოსპიტალიზაცია კვლევაში ჩართვამდე ერთი წლით ადრე.[171]

მეორეული პრევენცია

ფილტვის რეაბილიტაცია და დაავადების მართვის პროგრამები

პაციენტებს, რომლებიც არ შეესაბამებიან მათ მედიკამენტურ რეჟიმებს, შეიძლება განუვითარდეთ COPD-თან ასოცირებული ნიშნების და სიმპტომების გაუარესება. მნიშვნელოვანია გამწვავებების მქონე პაციენტებში მედიკამენტების დაცვაზე მსჯელობა და განსაზღვრა.[292] დანიშნული მედიკამენტების დაცვის წარუმატებლობა შეიძლება დაკავშირებული იყოს ჯანდაცვის ხარჯების გაზრდასთან.[293] უფრო მეტიც, ჯანდაცვის პროვაიდერები ყოველთვის არ იცავენ სტაბილური COPD-ის ან მწვავე COPD-ის გამწვავებების მართვის არსებულ გაიდლაინებს.[294] ამან, თავის მხრივ, შეიძლება გავლენა იქონიოს COPD-ის გამწვავების შედეგებზე.
ასევე, COPD-ის მქონე პაციენტები ნაკლებად ფიზიკურად აქტიურები არიან, ვიდრე ჯანმრთელი მოზრდილები და დაბალი ფიზიკური აქტივობის დონეები ასოცირდება ფილტვის ფუნქციის უფრო სწრაფ შემცირებასთან და დროთა განმავლობაში COPD-ის გამწვავებების გამო ჰოსპიტალიზაციის ზრდასთან.[285][295][296] ფილტვის რეაბილიტაციის პროგრამები უზრუნველყოფს ვარჯიშის რეკონსტრუქციას და განათლებას, რომელიც მიმართულია ჯანმრთელობის გაუმჯობესების ქცევებზე, რაც აუმჯობესებს პაციენტის ფიზიკური აქტივობის დონეს და ცოდნას მათი დაავადების მართვის შესახებ.[232][297] როგორც ასეთმა, პაციენტთა მონაწილეობამ ფილტვის რეაბილიტაციის პროგრამებში შეიძლება მნიშვნელოვანი როლი შეასრულოს შემდგომი გამწვავებების პრევენციაში,[292][296][298] განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ტარდება გამწვავებიდან ერთი თვის შემდეგ.[83][238]
პაციენტებზე შემდგომი ამბულატორიული დაკვირვება, გამწვავებების შემდეგ, საავადმყოფოდან გაწერიდან 30 დღის განმავლობაში, ასევე ხელს უწყობს ხელახალი ჰოსპიტალიზაციის და დაავადების რეციდივების პრევენციას.[289] სამოქმედო გეგმები შეიძლება დაეხმაროს პაციენტებს გაუარესების სიმპტომების ამოცნობაში, ადრეული მკურნალობის დაწყებაში და გამწვავებების შემცირებაში.[83][299] [ ] დაავადებათა მართვის და ინტეგრირებული მოვლის პროგრამებში პაციენტების ჩართვა ასევე შეიძლება ეფექტური იყოს COPD გამწვავებების გამო გადაუდებელი დახმარების ვიზიტების და/ან ჰოსპიტალიზაციების შემცირებაში.[231][272][273] თუმცა, მათი გამოყენება გარკვეულწილად საკამათო რჩება იმის გათვალისწინებით, რომ ზოგიერთმა კვლევამ არ აჩვენა დროის რაიმე ზრდა საავადმყოფოში განმეორებით მოთავსებაზე[300] და ერთი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევა ვადაზე ადრე უნდა შეწყვეტილიყო განზოგადებული ზრუნვის მენეჯმენტის ჯგუფში რანდომიზებულ პაციენტებში სიკვდილიანობის შესამჩნევი ზრდის გამო შედარებით საკონტროლო ჯგუფთან, რომელიც იღებდა გაიდლაინებზე დაფუძნებულ რუტინულ კლინიკურ მკურნალობას.[88][275] მწვავე გამწვავების შემდეგ დაუყოვნებლივ შეთავაზებული თვით-მართვის პროგრამები დაკავშირებულია დადებით ეფექტებთან პაციენტთა ცოდნაზე, მაგრამ არსებული მტკიცებულებების საფუძველზე შეუძლებელია სხვა შედეგებზე მათ ეფექტურობასთან დაკავშირებით მყარი დასკვნების გაკეთება.[301] განათლება შემთხვევის მენეჯმენტთან, რომელიც მოიცავს ჯანდაცვის სპეციალისტის უშუალო წვდომას, მინიმუმ, ყოველთვიურად, რეკომენდებულია მტკიცებულებებზე დაფუძნებული გაიდლაინებით წინა ან უახლესი გამწვავების მქონე პაციენტებისთვის შემდგომი მძიმე გამწვავებების შესამცირებლად, რომლებიც საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას.[83] დაავადების მართვის პროგრამების სარგებელი შესაძლოა განსხვავდებოდეს პროგრამის შინაარსისა და სტრუქტურის, ჯანდაცვის სისტემის, სადაც ისინი ხორციელდება და საკვლევი პაციენტების პოპულაციის მიხედვით. COPD-ის გამწვავებების მართვაში "ჰოსპიტალი სახლში" პროგრამების როლი შესწავლის პროცესშია.[88][277]
ტელე-ჯანმრთელობა გამოყენებულია სახლის ბაზაზე დაავადების მონიტორინგისთვის და მართვაში ჩარევისთვის.[302] რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევები ვარაუდობს, რომ ექთანზე ორიენტირებული ტელედახმარების გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს COPD-ის გამწვავებების, სასწრაფო დახმარების ვიზიტების და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევები.[302] ასეთი პროგრამების გამოყენება შეიძლება ხარჯების დამზოგავი იყოს.[278] სხვა ანალიზები მოწმობს, რომ სახლში ტელე-მონიტორინგმა შეიძლება გაახანგრძლივოს ჰოსპიტალიზაციისგან თავისუფალი დრო ან გადაუდებელი სამედიცინო დახმარების განყოფილებაში ვიზიტი,[88] მაგრამ ჰოსპიტალიზაციების საერთო რაოდენობა შეიძლება არ შეიცვალოს და სხვა რანდომიზებულმა კონტროლირებადმა კვლევამ არ აჩვენა სარგებლის მკაფიო ეფექტი.[279] არსებული კვლევების ჰეტეროგენულობა ამჟამად გამორიცხავს რაიმე მყარი განზოგადებული დასკვნების შემუშავებას გამწვავებების პრევენციაში ან მკურნალობაში ტელე-ჯანმრთელობის როლთან დაკავშირებით[303] და, როგორც ასეთი, ის არ არის ამჟამად რეკომენდებული გამწვავების პრევენციისთვის.[1][83]

აღნიშნული მასალა უნდა გამოიყენოთ disclaimer მიხედვით