თანმხლები დაავადებების მართვა COVID-19-ის კონტექსტში

იხილეთ pdf ფაილი

 სარჩევი დახურვა

ბოლო მიმოხილვა: 4 ნოემბერი 2020

ბოლო განახლება: 04 ნოემბერი 2020

03 Nov 2020

გაიდლაინებით რეკომენდებულია მწვავე და ქრონიკული მდგომარეობების მართვის ცვლილებები COVID-19-ის პანდემიის ფონზე: განახლებულია

გამოქვეყნებულია დამატებითი გაიდლაინები, რომლებიც ეხება თანმხლები დაავადებების მართვას COVID-19-ის პანდემიის ფონზე.

რა არის ახალი:

ზრდასრულების ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხები (განახლებულია)
ბავშვებისა და მოზარდების ფსიქიკური ჯანმრთელობა (განახლებულია)
ბავშვებისა და ახალგაზრდების დაცვა (განახლებულია)
მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტი (განახლებულია)
მენჯ-ბარძაყის მოტეხილობა (ახალი)
რევმატოიდული ართრიტი (განახლებულია)

განახლების თავდაპირველი წყაროexternal link opens in a new window

ამ გვერდზე შეჯამებულია თანმხლები დაავადებების მქონე პირების მართვის საკითხები COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. თითოეული დაავადებისთვის შეჯამებულია ძირითადი გაიდლაინები და პოზიციები, მოცემულია ბმულები BMJ Best Practice -ის სპეციფიკურ თემებზე. აღნიშნული თემა მუდმივ განახლებას გადის, შესაბამისად სიას დაემატება მეტი დაავადება.

სრული ტექსტი კორონავირუსულ დაავადებაზე (COVID-2019) მოიცავს ინფორმაციას დიაგნოსტიკისა და მართვის, ასევე პრევენციის, დიფერენცირებული დიაგნოსტიკის, ეპიდემიოლოგიის, ეტიოლოგიის, პროგნოზის და გართულებების შესახებ.

პერინატალური მოვლის საკითხები

არ არსებობს მტკიცებულება, რომლის თანახმადაც ორსულებს COVID-19-ით დაინფიცირების უფრო მაღალი რისკი აქვთ, ვიდრე ზოგად მოსახლეობას; თუმცა, ინფექცია ორსულებში შეიძლება უფრო მძიმედ მიმდინარეობდეს და საჭიროა სიფრთხილე, განსაკუთრებით გესტაციის 28-ე კვირის შემდეგ.[1][2][3][4] ორსულობა ზრდის ჰოსპიტალიზაციის რისკს, ინტენსიური თერაპიის და მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების ალბათობას. ორგანიზაცია MBRRACE-UK-ის აუდიტის თანახმად (დედები და ბავშვები: რისკის შემცირება აუდიტებისა და კონფიდენციალური მოკვლევების დახმარებით დიდ ბრიტანეთში), COVID-19 ის მქონე დედებს, მშობიარობის შემდგომ პერიოდში, ესაჭიროებათ მულტიდისციპლინური მოვლა და სამეანო მეთვალყურეობა ყოველდღე; ასევე, პაციენტებმა უნდა იცოდნენ, როდის მოითხოვონ ურგენტული სამედიცინო დახმარება.[5] დიდ ბრიტანეთში, SARS-CoV-2-ით გამოწვეული ინფექციის გამო ჰოსპიტალიზებული ორსულების დიდი პროპორციული ნაწილი იყო შავკანიანი ან სხვა ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელი.[6] დიდი ბრიტანეთის სამშობიარო/სამეანო დაწესებულებებს მოუწოდებენ მიიღონ შესაბამისი ზომები შავკანიან, აზიელ და სხვა ეთნიკური უმცირესობების ჯგუფების ქალებში დამატებითი სიკვდილობის შესამცირებლად. შესაბამისი ზომები მოიცავს გაზრდილ მხარდაჭერას, კომუნიკაციების მორგებას, ვიტამინების და დანამატების განხილვას, ნუტრიციას, სწორი სამედიცინო ჩანაწერების უზრუნველყოფას, რათა ყველაზე ცუდი გამოსავლის რისკის მქონე ქალები იდენტიფიცირებულები იყვნენ.[7] აშშ-ში ლათინო და არა-ლათინო შავკანიან ქალებში არაპროპორციულად მაღალია SARS-CoV-2 ინფექციის სიხშირე ორსულობის დროს.[8] თანმხლები დაავადებები, დედის მაღალი ასაკი/ხანდაზმული ორსულობა, სიმსუქნე ორსულობამდე და გესტაციური დიაბეტი ასოცირდება COVID-19 მძიმე დაავადებასთან.[3][9] დაავადების სიმძიმე ასოცირდება ნაადრევი მშობიარობისა და საკეისრო კვეთის უფრო მაღალ მაჩვენებლებთან.[3][10]შემთხვევა-კონტროლის ერთ-ერთი კვლევის ფარგლებში შედარებულია ორსულობის შედეგები მშობიარობის დროს SARS-CoV-2-ის მიმართ ტესტის დადებითი შედეგის მქონე ქალები, მშობიარობის დროს SARS-CoV-2-ის მიმართ უარყოფითი შედეგის მქონე ქალებთან. მშობიარობის დროს დადებითი პასუხი ტესტზე დაკავშირებული აღმოჩნდა პრეეკლამპსიის უფრო მაღალ პრევალენტობასთნ და მშობიარობის ინდუქციის დაბალ პრევალენტობასთან. ჯგუფები არ განსხვავდებოდნენ მშობიარობის ფორმის, მშობიარობის შემდგომი სისხლდენის, ნაადრევი მშობიარობის, ჩვილების 5-წუთიანი APGAR-ის ქულის და გესტაციური ასაკის მშობიარობის წონის მიხედვით.[11] აშშ-ის პროსპექტული კოჰორტული კვლევის მიხედვით აგრეთვე აღმოჩნდა, რომ SARS-CoV-2-ის სტატუსი არ უკავშირდება მშობიარობის წონას, ნეონატალურ სუნთვის დარღვევას, აპნოეს ან ნეონატალურ რესპირატორულ ინფექციას.[12] SARS-CoV-2-ზე დადებითი დედების ჩვილებს, მშობიარობამდე 14 დღის ფარგლებში უფრო ხშირად ესაჭიროებოდათ ჰოსპიტალიზაცია ნეონატალურ ინტენსიურ განყოფილებაში და იბადებოდნენ უფრო ადრე (გესტაციური ასაკი 37.5 კვირა და 39 კვირა), ვიდრე ჩვილებს, რომელთა დედებს SARS-CoV-2-ის მიმართ დადებითი პასუხი მშობიარობამდე 14 დღეზე უფრო ადრე ჰქონდათ.[12] ორსულ ქალებს უნდა ურჩიოთ გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინის გაკეთება.[13]

რუტინული პერინატალური მომსახურების გარკვეული ელემენტები შეიძლება შეიცვალოს COVID-19-ის პანდემიის გამო.

ანტენატალური მოვლა:

ქალებს ურჩევენ გააგრძელონ რუტინული ანტენატალური მომსახურების მიღება, ხოლო ეროვნულ დონეზე რეკომენდებული ანტენატალური მოვლის გრაფიკი სრულად უნდა იქნეს შემოთავაზებული, როცა ეს შესაძლებელია.[1][13] იდეალურ შემთხვევაში, ანტენატალური ვიზიტები უნდა ჩატარდეს პირისპირ, ექიმის კაბინეტში, განსაკუთრებით შავკანიანი და ეთნიკური უმცირესობების წარმომადგენელი ქალებისთვის, კომუნიკაციის სირთულის მქონე პაციენტებისთვის ან გართულებების სამედიცინო, სოციალური ან ფსიქოლოგიური რისკების შემთხვევაში.[13]
თუ პაციენტს ან ნაყოფს რაიმე ემუქრება, რეკომენდებულია ფიზიკურად ჰოსპიტალში ვიზიტი. ქალებს უნდა მოუწოდოთ ორსულობის განმავლობაში ვიზიტებზე დასწრებისკენ, თუ არსებობს მათი ან ბავშვის ჯანმრთელობის რაიმე პრობლემა.[13]
პირისპირ კონსულტაციამდე, პაციენტებმა უნდა გაიარონ სკრინინგი COVID-19-ის სიმპტომებზე. თუ პაციენტს აღენიშნება COVID-19-ის სიმპტომები, საჭიროა შეფასება- არის თუ არა ურგენტული ანტენატალური კონსულტაცია ბინაზე აუცილებელი და შეიძლება თუ არა კონსულტაციის გადადება.[2][14] ამის ნაცვლად შეიძლება სახლში კონსულტაციის შეთავაზება.[14]

გამოკვლევები, როგორიცაა სისხლის ანალიზები და ულტრაბგერითი გამოკვლევები, უნდა ჩატარდეს ვიზიტის დღეს, რათა რაც შეიძლება იშვიათად მოუწიოს ორსულს მოსვლა.[13]

საჭიროა ანემიის მონიტორინგი და აქტიური მართვა, რათა მშობიარობის დროს ანემია არ იყოს პრობლემა.[15]

დისტანციური კონსულტაციები ტელეფონით ან ვიდეო-ზარით ჩაანაცვლებს ზოგიერთ კონსულტაციას დაბალი რისკის ორსულებში.[2] ქალებს შეგვიძლია ვურჩიოთ შეიმოწმონ არტერიული წნევა სახლის პირობებში და მივცეთ ინსტრუქცია, თუ როდის უნდა მიმართონ სამედიცინო დახმარებას.[2]

მშობიარობის დროს:

ქალები და მათი პარტნიორები უნდა გადიოდნენ სკრინინგს COVID-19-ის სიმპტომებზე დაწესებულებაში შესვლისთანავე.[13][16]
დაგეგმილი ინდუცირება და საკეისრო კვეთა შეიძლება ჩატარდეს ჩვენების შემთხვევაში, მაგრამ თუ პაციენტი COVID-19-ის სიმპტომებზე დადებითია, ინდივიდუალურად უნდა შეფასდეს შემთხვევები მშობიარობის გადადების საფრთხის კუთხით.[13][17] მხოლოდ COVID-19-ის სტატუსი არ წარმოადგენს საკეისრო კვეთის ჩვენებას.[18]
უწყვეტი მონიტორინგი კარდიოტოკოგრაფიის გამოყენებით მშობიარობის დროს არ არის ნაჩვენები უსიმპტომო ქალებში, რომლებსაც ჰქონდათ SARS-CoV-2-ზე ტესტის დადებითი შედეგი. თუმცა, მონიტორინგი შეიძლება ნაჩვენები იყოს სხვა ფაქტორების გამო (მაგ. წინა მშობიარობა საკეისრო კვეთით). დადასტურებული ან შესაძლო COVID-19-ის მქონე სიმპტომურ ორსულებს უნდა შესთავაზოთ ნაყოფის უწყვეტი მონიტორინგი მშობიარობის დროს.[13]
სახლის პირობებში მშობიარობა შეიძლება განიხილებოდეს დაბალი რისკის ორსულებში, როცა ხელმისაწვდომია საჭირო მხარდაჭერა.[17][19]
მშობიარობის მესამე სტადიის აქტიური მართვა რეკომენდებულია.[15]

პოსტნატალური მოვლის საკითხები:

ისევე, როგორც ანტენატალური ვიზიტების შემთხვევაში, აქაც რეკომენდებულია ვიზიტების რაოდენობის შემცირება. ზოგიერთი ვიზიტი გახდება დისტანციური. ეს დამოკიდებულია დედისა და ბავშვის საჭიროებებზე.[14][17] დაბადების შემდეგ პირველი ვიზიტი და მე-5 დღის სისხლის ნაცხის აღება პრიორიტეტულია.[14]
უნდა შეთავაზოთ ხანგრძლივი მოქმედების კონტრაცეფცია.
ინტრავენური რკინის ლიბერალური გამოყენება მიზანშეწონილია ინტენსიური თერაპიის მიღებების შემცირების მიზნით, სამეანო სისხლდენისთვის.[15]

ახალშობილთა მოვლის საკითხები

პედიატრიის ამერიკული აკადემია აქვეყნებს გზამკვლევს COVID-19-ის მქონე ქალების ახალშობილების მოვლის თაობაზე. COVID-19-ის მქონე ქალების მშობიარობაზე დასწრებისას კლინიცისტებს უნდა ეცვათ/ეკეთოთ ჰაერწვეთოვანი, კონტაქტური პირადი დაცვის საშუალებები. სანაცია, დადებითი წნევით ვენტილაცია და ინტუბაცია შეიძლება გახდეს ვირუსის აეროზოლიზაციის მიზეზი.[20]

ახალშობილებში SARS-CoV-2-ის ინფექციის შეძენის რისკი დაბალია (2-5%) იმ შემთხვევაში, თუ მიღებულია პრევენციული ზომები ახალშობილის დასაცავად დედის რესპირატორული სეკრეციებისგან. დედასა და ბავშვს შორის კანით კანზე კონტაქტის შემთხვევაში აუცილებელია ნიღბის ტარება და მკერდის/ხელის ჰიგიენის დაცვა.[2][20] დედასა და ჩვილს შორის უნდა შენარჩუნდეს გონივრული დისტანცია, შეძლებისდაგვარად; დისტანცირების გასამარტივებლად და რესპირატორული წვეთებისგან დამატებითი დაცვისთვის შეგვიძლია გამოვიყენოთ ინკუბატორიც. რეკომენდებულია ძუძუთი კვება. დედამ შეიძლება გასცეს რძე (ხელის/მკერდის ჰიგიენის დაცვით), რომელსაც შესაბამისი პერსონალი აჭმევს ბავშვს. [20]

აშშ-ში ჩატარდა ობსერვაციული კოჰორტული კვლევა, რომელიც 120 ახალშობილს აკვირდებოდა, რომელთა დედებსაც SARS-CoV-2 დაუდასტურდათ. დედებს ეკეთათ სახის ქირურგიული ნიღბები და იცავდნენ ხელის და მკერდის მკაცრ ჰიგიენას, ძუძუთი კვებამდე, რუტინულ კონტაქტამდე. ახალშობილებში SARS-CoV-2 -ის კლინიკური მტკიცებულებები არ გამოვლენილა.[21][22]

ნეონატალური ინტენსიური მკურნალობის ან სუნთქვითი მხარდაჭერის საჭიროების მქონე ჩვილები, იდეალურ შემთხვევაში, უნდა ჰოსპიტალიზდნენ იზოლირებულ პალატაში, რომელშიც შესაძლებელია უარყოფითი წნევის შექმნა.[20]

შესაძლებლობის შემთხვევაში, ახალშობილებს დაბადებიდან 24-48 საათის ფარგლებში უნდა ჩაუტარდეთ ტესტირება SARS-CoV-2-ის ინფექციაზე. აუცილებელია ჩვილის დაბანა მშობიარობის შემდგომ, ვირუსის ნაწილაკების მოსაშორებლად, რომლებიც შესაძლოა კანის ზედაპირზე არსებობდეს.[20]

დიდ ბრიტანეთში, პედიატრიის სამეფო კოლეჯი და რეანიმაციის საბჭო აქვეყნებენ მითითებებს ნეონატალური მართვისთვის COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. სანაცია, ნიღბიანი სასუნთქი ტომარით ვენტილაცია, ახალშობილის ინტუბაცია, ითვლება აეროზოლოს წარმომქმნელ პროცედურებად. რეკომენდებულია სრული პირადი დაცვის საშუალებების ტარება. თუ მოსალოდნელია, რომ ახალშობილს დასჭირდება რესპირატორული მხარდაჭერა, მშობიარობის დროს შესაბამისი სპეციალობის ნეონატალური გუნდი წარმოდგენილი უნდა იყოს პირადი დაცვის საშუალებებით.[23]

კლინიცისტი მშობიარობას ესწრება ნორმალური ინსტიტუციური წესების მიხედვით; დედის ინფიცირება COVID-19-ით არ არის დასწრების ჩვენება. თუ შესაძლებელია, ნეონატალური გუნდი ცალკე ოთახში სჯობს იყოს და ახალშობილი მათ მიუყვანონ, რათა დედასთან არ ჰქონდეს გუნდს ექსპოზიცია.[24] ნეონატალური რეანიმაცია უნდა ჩატარდეს ეროვნული და ევროპული გაიდლაინების მიხედვით. თუ შესაძლებელია, რეკომენდებულია ვიდეო-ლარინგოსკოპის გამოყენება ინტურბირების დროს. ასე შეიძლება შემცირდეს ვირუსზე ექსპოზიცია, რადგან კლინიცისტი ბავშვის სასუნთქი გზებიდან უფრო მოშორებით იქნება. უნდა გამოიყენოთ ტრაქეის უმანჟეტო მილები.[24] ახალშობილი შეგიძლიათ ჩვეულებრივ გაამშრალოთ, როცა ჭიპლარი კვლავ მიმაგრებულია. ჭიპლარის მოგვიანებითი გადაკვანძვა რეკომენდებულია სხვა უკუჩვენებების არარსებობის შემთხვევაში.[20]

ახალშობილი, რომლის დედასაც აქვს შესაძლო ან დადასტურებული COVID-19, მაგრამ საჭირო არ არის სამედიცინო ჩარევა, შეიძლება დარჩეს სპეციალურ ოთახში დედასთან ერთად.[20] ახალშობილი ტესტირებას გადის მხოლოდ სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში. ადრეული გაწერა რეკომენდებულია, როცა შესაძლებელია. თუმცა, საჭიროა ბებიაქალის მომსახურება საზოგადოებრივ პირობებში. ნეონატალური და ჩვილთა ფიზიკური გასინჯვის სკრინინგი, რბილი სასის დათვალიერების ჩათვლით, უნდა ჩატარდეს გაწერამდე.[23] საჭიროა დედების წახალისება ძუძუთი კვებისთვის; ძუძუთი კვების სარგებელი მნიშვნელოვნად აღემატება ტრანსმისიის რისკს.[18] ჯერჯერობით არ არსებობს მტკიცებულებები COVID-19-ის გადაცემის შესახებ დედის რძის საშუალებით.[13][17][25][26] ძუძუთი კვების ან ფორმულის მიცემის დროს აუცილებელია ნიღბის ტარება და ხელის ჰიგიენის დაცვა. თუ ახალშობილის დედას აქვს შესაძლო ან დადასტურებული COVID-19 და საწიროა ნეონატალურ განყოფილებაში გადაყვანა, კლინიკური კვლევები მინიმუმამდე უნდა იყოს დაყვანილი, თუმცა მომსახურების სტანდარტის დაცვით. ყველა ახალშობილს, რომელსაც ესაჭიროება რესპირატორული მხარდაჭერა, საკვები უნდა მიეწოდოს ინკუბატორში.[23]

ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით საჭიროა, რომ დედები და ჩვილები ერთ ოთახში იმყოფებოდნენ და ჰქონდეთ კანით კანზე რეგულარული კონტაქტი, განსაკუთრებით მშობიარობისთანავე და ძუძუთი კვების დაწყებისას. ახალშობილებს არ უნდა გაუკეთონ ნიღბები/სახის დამცავი ნაჭრები, რადგან არსებობს მოხრჩობის რისკი.[13]

პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ

არასაჭირო პირდაპირი კონსულტაციები დერმატოლოგიური დაავადებების მქონე პაციენტებთან უნდა შემცირდეს, კონსულტაცია უნდა გადაიდოს ან ჩატარდეს ტელემედიცინის გამოყენებით.[27][28]

თუ პაციენტი იღებს მედიკამენტს, რომელსაც აქვს გავლენა იმუნიტეტზე, შესაძლოა COVID-19 გამოვლინდეს ატიპურად, მაგ. არ განვითარდეს ცხელება.[28]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, შესაძლო ან დადასტურებული COVID-19-ის მქონე პაციენტებში გრძელდება ტოპიკური მკურნალობა. ახლადდიაგნოსტირებული დერმატოლოგიური დაავადებები, თუ შესაძლებელია, ტოპიკურ მკურნალობას უნდა დაექვემდებაროს, რათა სისტემური მკურნალობის ეფექტი იმუნურ სისტემაზე ავიცილოთ თავიდან.[28] თუ პაციენტი უკვე იღებს სისტემურ მკურნალობას, უნდა ურჩიოთ გააგრძელონ ჰიდროქსიქლოროქინის, ქლოროქინის, მეპაკრინის, დაფსონის და სულფასალაზინის მიღება. უეცრად არ უნდა შეწყვიტონ პერორალური კორტიკოსტეროიდების კურსი. ყველა სხვა იმუნოსუპრესიული თერაპია, ბიოლოგიური აგენტები და მონოკლონური ანტისხეულები, უნდა შეწყდეს COVID-19-ის ინფექციის განმავლობაში; მკურნალობის შეწყვეტის რისკი და სარგებელი უნდა განიხილოთ პაციენტთან, მაგ. სხვა თანმხლებ დაავადებებზე მკურნალობის შეწყვეტის პოტენციური ეფექტები.[28] ზოგიერთი მედიკამენტის ნახევარდაშლის პერიოდის გათვალისწინებით, იმუნოსუპრესია გაგრძელდება მკურნალობის შეწყვეტიდან გარკვეული პერიოდის განმავლობაში. ფსორიაზის საერთაშორისო საბჭო რეკომენდაციას უწევს იმუნოსუპრესიული მედიკამენტების შეწყვეტას ან გადადებას COVID-19-ის დიაგნოზის მქონე პაციენტებში.[29] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია, რომ COVID-19-ის არმქონე პაციენტებში ახალი იმუნოსუპრესანტი მედიკამენტის დაწყების ან მედიკამენტის გაგრძელების რისკი და სარგებელი განხილვას ექვემდებარება, შესაძლოა საჭირო გახდეს მონიტორინგი.[28] ფსორიაზის საერთაშორისო საბჭოს რჩევით, იმუნოსუპრესიული თერაპიის სარგებელი და რისკები სიფრთხილით უნდა შეფასდეს, თითოეული პაციენტისთვის, რომელიც იმყოფება დაავადების მძიმე ფორმის განვითარების რისკის ქვეშ, ასაკის, ან სხვა თანხმლები დაავადებების გამო.[29] აშშ-ის ფსორიაზის ასოციაციის COVID-19 სამუშაო ჯგუფი არ იძლევა რეკომენდაციას ბიოლოგიური ან პერორალური თერაპიის შეწყვეტაზე ფსორიაზის და/ან ფსორიაზული ართრიტის სამკურნალოდ; ნებისმიერი გადაწყვეტილება ბიოოლოგიური აგენტის ან პერორალური სისტემური თერაპიის შესახებ უნდა იყოს ინდივიდუალური და მოიცავდეს სამედიცინო პროფესიონალს.[30]

დერტმატოლოგთა ბრიტანული ასოციაცია გვაწვდის რისკის სტრატიფიკაციის ცხრილს, რომელიც გამოიყენება სხვადასხვა იმუნოსუპრესანტი მედიკამენტების შემთხვევაში. მოცემულია რჩევები COVID-19-ისგან დაცვის სხვადასხვა დონეების შესახებ.[31]

პაციენტები, რომლებიც გასტროინტესტინური ან ღვიძლის დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ

კლინიცისტებმა უნდა იცოდნენ, რომ COVID-19-ს შეიძლება ახასიათებდეს ღვიძლის ფუნქციური ტესტების გაუარესება და გასტროინტესტინური სიმპტომები. თუ ღვიძლის დაავადება დეკომპენსირებულია, ხოლო მკურნალობა მოიცავს იმუნოსუპრესანტებს, მძიმე COVID-19-ის რისკი უფრო მაღალია. თუ პაციენტი იღებს მედიკამენტს, რომელსაც აქვს გავლენა იმუნიტეტზე, შესაძლოა COVID-19 გამოვლინდეს ატიპურად, მაგ. არ განვითარდეს ცხელება.[32]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, პაციენტებმა არ უნდა შეწყვიტონ ან შეცვალონ მედიკამენტის კურსი ექიმთან განხილვის გარეშე, რათა თანმხლები დაავადების გამწვავება არ მივიღოთ. ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაციაც მსგავს რჩევას გასცემს, იმუნოსუპრესანტი მედიკამენტები COVID-19-ის არმქონე პირებში თვითნებურად და საპროფილაქტიკოდ არ უნდა შეიცვალოს.[33] პაციენტებმა შეიძლება გააგრძელონ ამინოსალიცილატების მიღება; აღნიშნული მედიკამენტები არ ახდენენ გავლენას იმუნურ პასუხზე.[32] დოზირება, მიღების გზა, მიწოდების მეთოდი განსახილველია იმუნოსუპრესანტების მიღების შემთხვევაში, რათა პირადი ფიზიკური კონტაქტი მინიმალური იყოს. გასათვალისწინებელია ახალი მედიკამენტის დაწყების რისკი და სარგებელი, განსაკუთრებით COVID-19-ის პანდემიის ფონზე, ასევე რისკის პროფილი, მონიტორინგის შესაძლებელობა, მიწოდების გზა.[32] ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაცია ასევე გვირჩევს იმუნოსუპრესანტების დაწყებას ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში, COVID-19-ის სტატუსის მიუხედავად, თუ არსებობს მკურნალობის ძლიერი ჩვენება (მაგ. ტრანსპლანტის მოშორება, აუტოიმუნური ჰეპატიტი).[33] COVID-19-ის მქონე პაციენტებმა უეცრად არ უნდა შეწყვიტონ პერორალური ან რექტული კორტიკოსტეროიდების მიღება. ურგენტული კონსულტაცია სპეციალისტთან (COVID-19-ის მქონე პაციენტის შემთხვევაშიც) აუცილებელია მედიკამენტების ცვლილებამდე, რომლებსაც გავლენა აქვთ იმუნურ პასუხზე.[32] ღვიძლის დაავადებების კვლევის ამერიკის ასოციაციის (AASLD) რეკომენდაციით, ექიმებმა უნდა განიხილონ იმუნოსუპრესანტების დოზის შემცირება, განსაკუთრებით აზათიოპრინის და მიკოფენოლატის შემთხვევაში, თუმცა, ამავდროულად, უნდა გაითვალისწინონ იმუნოსუპრესირებულ პაციენტებში ინფექციების მართვის ძირითადი პრინციპები და სუპერინფექციის რისკის შემცირება.[33]

ქვედა გასტროინტესტინური ტრაქტის სიმპტომების მქონე პაციენტები

გამოქვეყნებულია დიდი ბრიტანეთის მიმოხილვა შესაძლო კოლორექტული კიბოს მქონე პაციენტების ტრიაჟის მიზნით. ურგენტული კოლონოსკოპია ან კომპიუტერული ტომოგრაფია მოწოდებულია თუ:[34][35]

ვლინდება მსხვილი ნაწლავის ობსტრუქციის ადრეული ნიშნები
40 ან მეტი წლის ასაკის, აუხსნელი წონის კლება და მუცლის ტკივილი, განავალში იმუნოქიმიური ანალიზით >100 მიკროგრამი/გრამზე, კოლონოსკოპია არ არის ჩატარებული ბოლო 3 წლის განმავლობაში
50 ან მეტი წლის ასაკის, აუხსნელი რექტული სისხლდენა, განავალში იმუნოქიმიური ანალიზით >100 მიკროგრამი/გრამზე, კოლონოსკოპია არ არის ჩატარებული ბოლო 3 წლის განმავლობაში
60 ან მეტი წლის ასაკის, რკინადეფიციტური ანემია ან ცვლილება დეფეკაციის მახასიათებლებში, განავალში იმუნოქიმიური ანალიზით >100 მიკროგრამი/გრამზე, კოლონოსკოპია არ არის ჩატარებული ბოლო 3 წლის განმავლობაში
აქვს სიმპტომები, რის გამოც სპეციალისტი ურგენტულ რეფერალს აფორმებს.

განავლის რაოდენობრივი იმუნოქიმიური ტესტი (FIT) უნდა შეთავაზოთ ზრდასრულებს, რომლებსაც არ აქვთ რექტული სისხლდენა, არიან 50 წელს გადაცილებულები და უჩივიან ნაწლავური მოქმედების ცვლილებას ან რკინადეფიციტურ ანემიას, ან არიან 60 წელს გადაცილებულები და აღენიშნებათ ანემია, რკინის დეფიციტის გარეშეც.[35]

თუ პაციენტს აწუხებს წონის კლება, მუცლის ტკივილი, დეფეკაციის მახასიათებლების ცვლილება, რკინადეფიციტური ანემია და განავალში იმუნოქიმიური ანალიზით 10-100 მკგ/გ ან >100 მკგ/გ, და კოლონოსკოპია არ არის ჩატარებული ბოლო 3 წლის განმავლობაში, საჭიროა პრიორიტეტული კოლონოსკოპიის ან კომპიუტერული ტომოგრაფიის ჩატარება.

თუ პაციენტს აქვს ქვედა გასტროინტესტინური ტრაქტის სიმპტომები და განავალში იმუნოქიმიური ანალიზით <10 მკგ/გ, შესაძლებელია შეფასების გადადება, თუმცა პაციენტს უნდა აუხსნათ, ვის დაუკავშირდეს თუ სიმპტომები შეიცვლება ან დამძიმდება.

ენდოსკოპიის ჩვენებები

ზედა გასტროინტესტინური ტრაქტის ენდოსკოპია SARS-CoV-2-ის ვირუსის გადაცემის მაღალი რისკის შემცველი პროცედურაა. ქვედა გასტროინტესტინური ტრაქტის ენდოსკოპიაც ატარებს SARS-CoV-2-ის გადაცემის რისკს. ევროპული და აზიური-წყნარი ოკეანეთის გაიდლაინები გვთავაზობს რეკომენდაციებს COVID-19-ს პანდემიის ფონზე ენდოსკოპიების შესახებ.[36][37][38]

ენდოსკოპიამდე, ერთი დღით, ადრე საჭიროა პაციენტების ტრიაჟი, დაბალი და მაღალი რისკის ჯგუფებში. ტრიაჟი უნდა გამეორდეს პროცედურის დღესაც. მაღალი რისკის ჯგუფში შედიან პაციენტები, რომელთაც COVID-19-ის სიმპტომები აქვთ (მაგ. ხველა, ცხელება, სუნთქვის უკმარისობა ან დიარეა) ან ბოლო 14 დღის განმავლობაში მოგზაურობდნენ ისეთ ქვეყნებში, სადაც მაღალია საზოგადოებრივი გავრცელება, ან ჰქონდათ კონტაქტი პირთან, რომელსაც დადასტურებული/სავარაუდო COVID-19 აქვს.

ენდოსკოპიის ოთახში პაციენტს არ უნდა ახლდნენ ნათესავები/მომვლელები. ენდოსკოპიის წინა, შეფასებისას, ექიმებმა და პაციენტებმა უნდა ატარონ ნიღაბი, დაიცვან სულ მცირე 1 მ დისტანციას, სასურველია ფიზიკური ბარიერის ქონა (მაგ. სახის დამცავი). ენდოსკოპიამდე უნდა გაიზომოს პაციენტის სხეულის ტემპერატურა. COVID-19-ის მაღალი რისკის მქონე პირებისთვის სასურველია ცალკე მოსაცდელი/პალატის სივრცეების გამოყოფა.

ენდოსკოპიის პროცედურაზე დაიშვება მხოლოდ ძირითადი პერსონალი, რომელიც აღჭურვილი უნდა იყოს პერსონალური დაცვის საშუალებებით. ეს უნდა მოიცავდეს ბახილებს, ერთჯერად ბადეს თმისთვის, თვალის დამცავ საშუალებას და წყალგაუმტარ, ერთჯერად პერანგს. დაბალი რისკის მქონე პაციენტების შემთხვევაში შეიძლება ხელთათმანის და ქირურგიული ნიღბის გამოყენება. მაღალი რისკის პაციენების შემთხვევაში მოწოდებულია ორი წყვილი ხელთათმანის და სახის ფილტრიანი ნიღბის ტარება.

გასტროინტესტინური ენდოსკოპია უნდა ჩატარდეს მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლო/დადასტურებული COVID-19-ის მქონე პაციენტებში, იდეალურ პირობებში, უარყოფითი წნევის მქონე ოთახში.

გასტროინტესტინური ენდოსკოპია ყოველთვის უნდა ჩატარდეს ჩამოთვლილ შემთხვევებში:

მწვავე ზედა/ქვედა გასტროინტესტინური სისხლდენა ჰემოდინამიკური არასტაბილურობით
ანემია ჰემოდინამიკური არასტაბილურობით
კაფსულით ენდოსკოპია/ენტეროსკოპია ურგენტული/პროგრესირებადი სისხლდენის დროს
უცხო სხეული საყლაპავში
მაღალი რისკის შემცველი უცხო სხეული კუჭში
ობსტრუქციული სიყვითლე
მწვავე აღმავალი ქოლანგიტი.

გზამკვლევის თანახმად, სხვა ჩვენებებით მიმდინარე პროცედურები სჯობს გადაიდოს.

ამერიკული გასტროენტეროლოგიური ასოციაციის ინსტიტუტი აქვეყნებს სწრაფ მიმოხილვას და რეკომენდაციებს SARS-CoV-2-ის ტესტირების თაობაზე ენდოსკოპიამდე.[39] რეკომენდებულია ტესტირება პროცედურამდე იმ შემთხვევაში, თუ უსიმპტომო SARS-CoV-2 ინფექციის პრევალენტობა საშუალოა (0.5%-2%). ტესტირება რეკომენდებული არ არის როცა უსიმპტომო SARS-CoV-2 ინფექციის პრევალენტობა დაბალია (<0.5%). ცრუ დადებითი მაჩვენებლები საკმაოდ ხშირია. პირადი დაცვის საშუალებების (PPE) ხელმისაწვდომობა ზოგჯერ განსაზღვრავს გადაწყვეტილებებს. მაღალი პრევალენტობის რეგიონებში ტესიტრება პროცედურამდე რეკომენდებული არ არის, რადგან ხშირია ცრუ უარყოფითები და პირადი დაცვის საშუალებების (PPE) ხელმისაწვდომობა ზოგჯერ განმსაზღვრელი ფაქტორია. იმ რეგიონებში, სადაც მაღალია COVID-19-ის მქონე პაციენტების რაოდენობა, ენდოსკოპია შეიძლება გადაიდოს გარდა ურგენტული შემთხვევებისა.[39]

ჩრდილოეთ ამერიკის პედიატრიული გასტროენტეროლოგიის, ჰეპატოლოგიისა და ნუტრიციის საზოგადოების (NASPGHAN) რეკომენდაციაა, რომ ნებისმიერი პედიატრიული ენდოსკოპიური პროცედურა ჩატარდეს უარყოფითი წნევის პალატაში, სადაც პერსონალის ყველა წევრი იყენებს აეროგენულ, კონტაქტურ და წვეთოვან პრევენციულ ზომებს, პაციენტის რისკის სტრატიფიკაციის მიუხედავად. ჯანმრთელობის სერვისის მიწოდებისა და რისკის შემცირების მიზნით, NASPGHAN-მა შემოგვთავაზა პროცედურების კლასიფიკაცია, როგორც გადაუდებელი, სასწრაფო (მომდევნო ნაბიჯამდე შეაფასეთ სარგებელი და რისკი) ან არჩევითი.[40]

გარდამავალი ელასტროგრაფიით შეიძლება შემცირდეს ენდოსკოპიურად ვარიკოზული ვენების სკრინინგის საჭიროება ციროზის მქონე ზოგიერთ პაციენტში. არაინვაზიური შეფასებები, როგორიცაა ბავენოს IV კრიტერიუმები, თრომბოციტების და ღვიძლის სიმაგრის თანაფარდობა, ღვიძლის და ელენთის სიმაგრის გაზომვა, ხასიათდება კარგი პროგნოზული ღირებულებით კლინიკურად მნიშვნელოვანი ვარიკოზული ვენების აღმოსაჩენად და სისხლდენის რისკის მქონე პაციენტების გამოსავლენად. ვარიკოზული ვენების სკრინინგის დროს გასათვალისწინებელია SARS-CoV-2-ის გავრცელების რისკი ენდოსკოპიით და სისხლდენის რისკი. გეგმიური ზედა ენდოსკოპია ვარიკოზული ვენების სკრინინგის მიზნით პაციენტებში, რომელთაც სისხლდენა ანამნეზში არ აქვთ, უნდა გადაიდოს COVID-19 პანდემიის შემდგომ პერიოდამდე. ენდოსკოპურად საყლაპავის ვარიკოზის მკურნალობა საჭიროა ვარიკოზული სისხლდენის ეპიზოდის შემდეგ.[41]

პაციენტები, რომლებიც სისტემურ ქიმიოთერაპიას იღებენ

კიბოს მქონე პაციენტებს დაავადების მძიმე ფორმის განვითარების და სიკვდილობის მომატებული რისკი აქვთ, ვიდრე თანმხლები დაავადებების არმქონე პირებს.[42] ევროპაში, ონკოლოგიურ სერვისებზე გაგზავნილი პაციენტების ობსერვაციული კვლევით, COVID-19-ის სიკვდილობა იყო 33.6%; რისკფაქტორები იყო მამრობითი სქესი, ასაკი ≥65 წელი, ≥2 თანმხლები დაავადება და აქტიური ონკოლოგიური დაავადება. პაციენტების თითქმის 60%-ს აღენიშნება მწვავე რესპირატორული უკმარისობა. ქიმიოთერაპიის, იმუნოთერაპიის და მიზნობრივი თერაპიის ჩატარება არ არის დაკავშირებული დაავადების სიმძიმესთან ან სიკვდილობასთან.[43] აშშ-ში ჩატარებული ობსერვაციული კვლევის თანახმად, ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპია არ უკავშირდება მძიმე ან კრიტიკულ COVID-19-ს. ფილტვის ან ჰემატოლოგიური ონკოლოგიური დაავადების მქონე პირებს, ასევე ბაზისურად ნეიტროპენიის ან ლიმფოპენიის მქონე პირებს, უფრო უარესი გამოსავალი აქვთ.[44] UK Coronavirus Cancer Monitoring Project-ის (UKCCMP) მონაცემებით აღმოჩნდა, რომ ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი სიმსივნე ზრდის SARS-CoV-2-ის ვირუსის მიმართ მიდრეკილებას, და, ამასთან, ინფექცია უფრო მძიმედ მიმდინარეობს იმ პაციენტებთან შედარებით, რომელთაც მყარი ორგანოების სიმსივნე აღენიშნებათ; დამატებით რისკს წარმოადგენს ქიმიოთერაპია.[45]

კიბოს მქონე პაციენტებში COVID-19-ის ყველაზე ხშირი პირველი სიმპტომია ცხელება, ხველა და მწვავე დისპნოე.[43] თუმცა, პაციენტს შეიძლება ჰქონდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები ან სხვა მდგომარეობები, როგორიცაა ნეიტროპენიური სეფსისი და პნევმონიტი, რაც წააგავს COVID-19-ს.[46][47] ცხელების და ინფექციის სხვა სიმპტომების მქონე პაციენტები საჭიროებენ დეტალურ შეფასებას.[48]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია სისტემური ქიმიოთერაპიის გადადება, თუ ეს შესაძლებელია, იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ COVID-19, სულ მცირე ერთ უარყოფით ტესტამდე მაინც. სისტემური ქიმიოთერაპია შეიძლება საჭიროებისამებრ გაგრძელდეს კიბოს ურგენტული კონტროლისათვის.[46]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინის რეკომენდაციებით სისტემური ქიმიოთერაპიული მკურნალობისთვის ყველაზე მაღალპრიორიტეტული უნდა იყოს:[46]

განკურნებითი თერაპია, წარმატების მაღალი (>50%) ალბათობით
ადიუვანტური ან ნეოადიუვანტური მკურნალობა, რომელიც განკურნების 50% ალბათობას მაინც უმატებს ქირურგიულ ჩარევას ან რადიოთერაპიას, ან რეციდივის მკურნალობა

ინგლისის ჯანდაცვის სერვისი გასცემს რეკომენდაციებს სისტემური ქიმიოთერაპიის ცვლილებების თაობაზე. მხედველობაში მიიღება მკურნალობით გამოწვეული იმუნოსუპრესიის დონე, მკურნალობის მიწოდების შესაძლებლობა ისეთ გარემოში, სადაც COVID-19-ზე ექსპოზიციის რისკი დაბალია, რესურსების ხელმისაწვდომობა, პრაქტიკულობა და შესაძლებლობები.[49]

სამედიცინო ონკოლოგიის ევროპულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა გაიდლაინები კიბოს მქონე პაციენტების მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. გაიდლაინების მიხედვით რეკომენდებულია რისკისა და სარგებლის თანაფარდობის გადახედვა ზოგიერთ პაციენტში. სამედიცინო ონკოლოგიის ევროპული საზოგადოება მიიჩნევს, რომ ქიმიოთერაპიის მიმღები პაციენტები და პირები, რომელთაც უკანასკნელი 3 თვის განმავლობაში ჩაუტარდათ ქიმიოთერაპია, იმყოფებიან რისკის ქვეშ. აღნიშნული ორგანიზაციის თანახმად, კიბოს სამკურნალო თერაპიის დაწყების ან გაგრძელების შესახებ გადაწყვეტილება უნდა განვიხილოთ როგორც COVID-19-ის არმქონე პაციენტებისთვის, ასევე ინფიცირებული პირებისთვის, რომლებიც მზად არიან რისკისა და სარგებლის შეფასების შემდგომ განაგრძონ მკურნალობა.[50] კიბოს მკურნალობის პრიორიტეტიზაცია და ინტენსივობა უნდა იყოს მორგებული პანდემიის სცენარზე.[51]

სამედიცინო ონკოლოგიის ევროპული საზოგადოება გთავაზოთ პაციენტთა პრიორიტეტიზაციის შემდგომ მოდელს:[50]

მაღალი პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა სიცოცხლისთვის საშიშია, იგი კლინიკურად არასტაბილურია და/ან სარგებლის მასშტაბი იმდენად დიდია, რომ აკმაყოფილებს მაღალი პრიორიტეტისთვის განკუთვნილი ინტერვენციის მოთხოვნებს (მაგ. საერთო გადარჩენადობის მნიშვნელოვანი ზრდა და/ან სიცოცხლის ხარისხის მკვეთრი გაუმჯობესება)
საშუალო პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა კრიტიკული არ არის, თუმცა 6 კვირის მიღმა დაგვიანებამ შესაძლოა ზეგავლენა იქონიოს საერთო კლინიკურ შედეგზე და/ან სარგებლის მასშტაბი იმ ზომისაა, რომ აკმაყოფილებს საშუალო პრიორიტეტისთვის განკუთვნილი ინტერვენციის მოთხოვნებს
დაბალი პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა საკმარისად სტაბილურია იმისთვის, რომ სერვისების გადადება შეგვიძლია COVID-19-ის პანდემიის მიმდინარეობისას და/ან ინტერვენცია არაპრიორიტეტულია პოტენციური სარგებელის მასშტაბიდან გამომდინარე (მაგ. გადარჩენადობის კუთხით არაეფექტურია და არ აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს).

ონკოლოგიის ევროპული საზოგადოების (ESMO) რეკომენდაციით, თუ ითვლება, რომ SARS-CoV-2 ინფექციით სიკვდილობის რისკი მაღალია, ონკოლოგიური მკურნალობის მისაღებად შემოსული პაციენტები უნდა დაიტესტონ SARS-CoV-2-ზე, მიუხედავად რენტგენის და სიმპტომებისა. ექიმმა უნდა მიმოიხილოს პაციენტის კლინიკური მდგომარეობა, კლინიკური, მოგზაურობის და ეპიდემიოლოგიური ანამნეზი და დაგეგმილი პროცედურები, რათა ინფექციურობის რისკი განისაზღვროს. სამედიცინო პერსონალმა მკაცრად უნდა დაიცვას პირადი დამცავი საშუალებების ტარების წესები. ცხელებით მიმდინარე ნეიტროპენიის რისკის შესამცირებლად, განსახილველია გრანულოციტების კოლონიის მასტიმულირებელი ფაქტორის გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში თანმხლები დაავადებებით და ნეიტროპენიის საშუალო-მაღალი რისკის მქონე პირებში. COVID-19-ის და კიბოს მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია პროფილაქტიკა ვენური თრომბოემბოლიის სამკურნალოდ. იმუნური ჩექფოინთ ინჰიბიტორები არ უნდა დაყოვნდეს/გადაიდოს ადიუვანტური/ნეოადიუვანტური მკურნალობის კონტექტში, როცა გადარჩენადობა მნიშვნელოვნად იცვლება. თუ პაციენტი იღებს ჩექფოინთ ინჰიბიტორს და აღმოაჩნდა SARS-CoV-2, მედიკამენტი უნდა შეწყდეს და თერაპია გადაიდოს გამოჯანმრთელებამდე. თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორები უნდა გადაიდოს გამოჯანმრთელებამდე პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნათ COVID-19 და ონკოლოგიური დაავადება სტაბილურია.[51]

კლინიკური ონკოლოგიის ამერიკული საზოგადოება აქვეყნებს რეკომენდაციებს ონკოლოგებისთვის ეთიკისა და რესურსების მწირი მოცულობის შესახებ. მათი რჩევით, მწირი რესურსების ალოკაცია უნდა დაეფუძნოს ჯანმრთელობის სარგებელს. ალოკაციის სამართლიანი და სტაბილური პოლიტიკა აუცილებელია შემუშავდეს საჭიროებამდეც. იმის გათვალისწინებით, რომ კიბო ჰეტეროგენული დაავადებაა და პროგნოზი, პროგრესირება და მკურნალობა განსხვავებულია, ონკოლოგიურ პაციენტებს ერთბაშად არ უნდა ეთქვათ უარი მწირი რესურსების არსებობის გამო. კიბოს დიაგნოსტიკა და პროგნოზი უნდა განიხილოთ ინდივიდუალურად, ონკოლოგის ჩართულობით. პაციენტის ონკოლოგმა ერთპიროვნულად არ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილებები რესურსების განაწილების შესახებ. რესურსების ალოკაციის გეგმები და გადაწყვეტილებები გულწრფელად და თანაგრძნობით უნდა შეატყობინოთ პაციენტებს. ონკოლოგები და პაციენტები უნდა განიხილავდნენ მკურნალობის გრძელვადიან გეგმას, მათ შორის მკურნალობის მიზნებს და სიცოცხლის დასასრულთან დაკავშირებულ საკითხებს.[52]

აშშ-ის ჯნამრთელობის ეროვნული ინსტიტუტების COVID-19-ის მკურნალობის გაიდლაინებში მოწოდებულია რეკომენდაციები COVID-19-ის მკურნალობის შესახებ კიბოს მქონე ზრდასრულებსა და ბავშვებში.[53] COVID-19-ის მკურნალობა ონკოლოგიურ პაციენტებში იგივენაირად მიმდინარეობს, როგორც ზოგად მოსახლეობაში. თუმცა, კლინიცისტებმა უნდა იცოდნენ წამალთშორისი ურთიერთქმედებების და მედიკამენტების ტოქსიკურობის შესახებ. ჰემატოლოგი ან ონკოლოგი უნდა იყოს ჩართული ონკოლოგიური მედიკამენტების ცვლილებაში. SARS-CoV-2-ის მოლეკულური დიაგნოსტიკური ტესტირება რეკომენდებულია COVID-19-ის ნიშნების/სიმპტომების მქონე პაციენტებში და უსიმპტომო პაციენტებში პროცედურებამდე, რომლებიც საჭიროებს ანესთეზიას, ასევე ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის და ხანგრძლივი ბიოლოგიური თერაპიის დაწყებამდე.

ამერიკის კარდიოლოგიის კოლეჯმა შეიმუშავა რეკომენდაციები გულის რუტინული მეთვალყურეობის ცვლილებების შესახებ ძუძუს კიბოს მქონე ქალებში, რომლებსაც უტარდებათ სისტემური თრაპია კიბოს მიმართ და იმყოფებიან კარდიოტოქსიკურობის დაბალი რისკის ქვეშ. მაღალი რისკის მქონე პაციენტებმა უნდა ჩაიტარონ ჩვეული მკურნალობა.[54]

პაციენტები, რომლებიც სხივურ თერაპიას იღებენ

დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის და კლინიკური დახელოვნების ნაციონალური ინსტიტუტი გამოსცემს გაიდლაინებს COVID-19-ის პანდემიის დროს სხივური თერაპიის გამოყენების შესახებ. შესაძლო ან დადასტურებული COVID-19-ის მქონე პაციენტს კვლავ შეიძლება ჩაუტარდეს სხივური თერაპია, მაგრამ ინფექციის პრევენციისა და კონტროლის გაიდლაინების დაცვით. თუ პაციენტი იმუნოსუპრესირებულია და აქვს ცხელება, რესპირატორული სიმპტომებით ან მის გარეშე, აუცილებელია შეფასება ნეიტროპენიურ სეფსისზე მეორეული ან მესამეული დონის დაწესებულებაში.[55]

სხივური თერაპიის მკურნალობის პრიორიტეტიზაციისას კლინიცისტებმა უნდა გაითვალისწინონ პაციენტის სპეციფიკური რისკ-ფაქტორები (მაგ. თანმხლები დაავადებები და იმუნოსუპრესიის რისკი), ასევე კიბოს მკურნალობის შეწყვეტის რისკი და მძიმე COVID-19-ის რისკი და ჯანდაცვის სისტემის შესაძლებლობები.

ყველაზე მაღალი პრიორიტეტის მკურნალობაა:[55]

რადიკალური სხივური თერაპია ან ქიმიო-რადიოთერაპია განკურნების მიზნებით, თუ პაციენტს აქვს სწრაფად გამრავლებადი სიმსივნე, მკურნალობა უკვე დაწყებულია და მკურნალობის ჩავარდნის კომპენსირება შეუძლებელი იქნება
გარეშე სხივური რადიოთერაპია შემდგომი ბრაქითერაპიით, თუ პააციენტს აქვს სწრაფად გამრავლებადი სიმსივნე და გარეშე სხივური რადიოთერაპია უკვე დაწყებულია
სხივური თერაპია ჯერ დაწყებული არ არის, მაგრამ პაციენტს აქვს სწრაფად გამრავლებადი სიმსივნე და უნდა უწყებდეს მკურნალობას
ურგენტული პალიატიური სხივური თერაპია ზურგის ტვინის კომპრესიით მიმდინარე ავთვისებიანი სიმსივნის მქონე პაციენტებში, რომელთანაც შესაძლებელია გაუმჯობესდეს ნევროლოგიური ფუნქცია.

სამედიცინო ონკოლოგიის ევროპულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა გაიდლაინები კიბოს მქონე პაციენტების მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. გაიდლაინების მიხედვით რეკომენდებულია სარგებელი/რისკის თანაფარდობის გადახედვა ზოგიერთ პაციენტში. სამედიცინო ონკოლოგიის ევროპული საზოგადოება მიიჩნევს, ექსტენსიური რადიოთერაპიის მიმღები პაციენტები არიან რისკის ქვეშ. აღნიშნული ორგანიზაციის თანახმად, კიბოს სამკურნალო თერაპიის დაწყების ან გაგრძელების შესახებ გადაწყვეტილება უნდა განვიხილოთ როგორც COVID-19-ის არმქონე პაციენტებისთვის, ასევე ინფიცირებული პირებისთვის, რომლებიც მზად არიან რისკისა და სარგებლის შეფასების შემდგომ განაგრძონ მკურნალობა.[50][51]

მაღალი პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა სიცოცხლისთვის საშიშია, იგი კლინიკურად არასტაბილურია და/ან სარგებლის მასშტაბი იმდენად დიდია, რომ აკმაყოფილებს მაღალი პრიორიტეტისთვის განკუთვნილი ინტერვენციის მოთხოვნებს (მაგ. საერთო გადარჩენადობის მნიშვნელოვანი ზრდა და/ან სიცოცხლის ხარისხის მკვეთრი გაუმჯობესება)
საშუალო პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა კრიტიკული არ არის, თუმცა 6 კვირის მიღმა დაგვიანებამ შესაძლოა ზეგავლენა იქონიოს საერთო კლინიკურ შედეგზე და/ან სარგებლის მასშტაბი იმ ზომისაა, რომ აკმაყოფილებს საშუალო პრიორიტეტისთვის განკუთვნილი ინტერვენციის მოთხოვნებს
დაბალი პრიორიტეტი: პაციენტის მდგომარეობა საკმარისად სტაბილურია იმისთვის, რომ სერვისების გადადება შეგვიძლია COVID-19-ის პანდემიის მიმდინარეობისას და/ან ინტერვენცია არაპრიორიტეტულია პოტენციური სარგებელის მასშტაბიდან გამომდინარე (მაგ. გადარჩენადობის კუთხით არაეფექტურია და არ აუმჯობესებს სიცოცხლის ხარისხს).

ლიმფომას რადიაციული მკურნალობის საერთაშორისო ონკოლოგიური ჯგუფი გამოსცემს ურგენტულ გაიდლაინებს რადიოთერაპიის შესახებ ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების სამკურნალოდ, საჭიროების შემთხვევაში. შეიძლება გამოიყენოთ ალტერნატიული დოზის ფრაქციები.[56]

ევროპის რადიოთერაპიისა და ონკოლოგიის საზოგადოებამ (ESTRO) და ამერიკის რადიაციული ონკოლოგიის საზოგადოებამ (ASTRO) გამოაქვეყნეს გაიდლაინები ფილტვის კიბოს სხივური თერაპიის (რადიოთერაპია) შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში.[57] გაიდლაინებში ხაზგასმულია, რომ ფილტვის კიბოს მქონე პაციენტების პროგნოზი არ უნდა დაზარალდეს გაიდლაინებში რეკომენდებული სხივური თერაპიის პრაქტიკიდან გადახვევის გამო; თუმცა, მკურნალობის დაყოვნება ან შეწყვეტა, როგორც წესი, რეკომენდებულია COVID-19-ით ინფიცირებული პაციენტებისთვის.

დამატებითი რესურსები ონკოლოგიის შესახებ:

თავ-კისრის ონკოლოგიური დაავადებების მქონე პაციენტები

ევროპული ობსერვაციული კვლევის თანახმად, თავ-კისრის კიბოს და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში არეკორეგირებული ლეტალობის მაჩვენებელი არის 44.8%. ჯამში სიკვდილობა კიბოს და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში უფრო მაღალია მამაკაცებში, ≥65 წლის პირებში და ≥2 თანმხლები დაავადების მქონე პაციენტებში.[43]

საერთაშორისო კონენსუს-ჯგუფმა მიიღო რეკომენდაციები თავ-კისრის ქირურგიული ონკოლოგიური ჩარავებისთვის COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. დრეკადი ნაზენდოსკოპია უნდა ჩატარდეს მხოლოდ საკმარისი პირადი დაცვის საშუალებების არსებობის შემთხვევაში პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ახალი ონკოლოგიური დაავადების ან რეციდივის ნიშნები/სიმპტომები, ან არსებობს სასუნთქი გზების კრიტიკული ობსტრუქციის რისკი. მხოლოდ რადიოლოგიური კვლევებით ონკოლოგიური დაავადება ვერ დადასტურდება; საჭიროა საეჭვო ლიმფური კვანძის პუნქციური ბიოფსია ან ასპირაციული ბიოფსია. პანენდოსკოპია არ არის საჭირო თუ ბიოფსია ადგილობრივი ანესთეზიის ქვეშ ტარდება. თუ ქირურგიული ჩარევა გეგმიურია და პაციენტს აქვს სავარაუდო/დადასტურებული COVID-19, ჩარევა უნდა გადაიდოს. ტრაქეოსტომიებს თავი უნდა აარიდოთ პირის ღრუს კიბოს გამო ტრანსორალური ქირურგიის დროს; ტრაქეოსტომიას თავს ვერ აარიდებთ T2, T3 კიბოს დროს, როცა საჭიროა თავისუფალი ანათალი. მკურნალობის პროტოკოლები არსებობს პირის ღრუს, ყელის და დიფერენცირებული ფარისებრი კიბოს საკითხებზე.[58]

გასათვალისწინებელი საკითხები ნერვ-კუნთოვანი დაავადებების მქონე პაციენტების შემთხვევაში

კუნთოვანი დაავადებების მსოფლიო საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რჩევები COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში ნერვკუნთოვანი დაავადებების მქონე პაციენტების მართვის შესახებ. ნერვკუნთოვანი პათოლოგიებით დაავადებული პაციენტები იმყოფებიან ინფექციის მძიმე მიმდინარეობის მაღალი ან ძალიან მაღალი რისკის ქვეშ COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში. პაციენტებმა უნდა გაითვალისწინონ სახელმწიფოს რჩევები ინფექციის პრევენციისა და კონტროლის ზომების შესახებ საკუთარ ქვეყანაში. პაციენტები უნდა დარწმუნდნენ, რომ მათ აქვთ საკმარისი მედიკამენტები და ვენტილაციური დახმარება სულ მცირე ერთი თვის განმავლობაში. აუცილებელია დაკავშირება ვენტილატორით მართულ პაციენტებში, რათა უზრუნველვყოთ, რომ მათ ადექვატური აღჭურვილობა და ინფორმაცია აქვთ. პაციენტებმა უნდა განაგრძონ კორტიკოსტეროიდების მიღება. მათ შესაძლოა დასჭირდეთ დოზის გაზრდა მდგომარეობის გაუარესების შემთხვევაში. პაციენტის ავად გახდომის შემთხვევაში კორტიკოსტეროიდების მიღება არ უნდა შეწყდეს. იმუნოსუპრესიული მკურნალობა წინასწარ არ უნდა შეჩერდეს, თუ ეს სპეციალისტისგან არ არის მითითებული. თუ იმუნოსუპრესიულ თერაპიაზე მყოფი პაციენტი შეუძლოდ გახდება, ნერვკუნთოვანი დაავადებების სპეციალისტმა უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება მკურნალობის დროებით შეწყვეტის ან იმუნოსუპრესიული აგენტის შეცვლის თაობაზე. იმუნოსუპრესანტებით მკურნალობის დაწყების დროს, COVID-19-ის მძიმე დაავადების განვითარების რისკი უნდა შევადაროთ მკურნალობის გადავადებით გამოწვეული საშიშროებების რისკს.[59]

შესაძლებლობის შემთხვევაში, ნერვ-კუთოვანი დაავადებების მკურნალობა, უნდა გაგრძელდეს კლინიკის გარეთ, ხოლო ინტრავენური იმუნოგლობულინის ნაცვლად, უნდა გამოვიყენოთ კანქვეშა იმუნოგლობულინი. ინტრავენური იმუნოგლობულინი, პლაზმის შეცვლა და კომპლემენტის ინჰიბიტორული მკურნალობა, სავარაუდოდ, არ ახდენს გავლენას COVID-19-ის რისკსა თუ მისი მიმდინარეობის სიმძიმეზე. მიასთენიის მქონე პაციენტებში არ ვიყენებთ ქლოროქინს და აზითრომიცინს, თუ სასუნთქი აპარატით პაციენტის უზრუნველყოფა ვერ ხერხდება.[59]

ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორების ან ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტების გამოყენება

გულსისხლძარღვთა დაავადებების მქონე პირებში უფრო მაღალია COVID-19-ის გართულების და სიკვდილობის რისკი; თუმცა, ამჟამად არ არსებობს მტკიცებულება ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორების ან ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტების შეჩერების მხარდასაჭერად.[60][61][62][63][64][65] დიდ ბრიტანეთში ჩატარებული მასშტაბური პროსპექტული კოჰორტული კვლევის მიხედვით, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის ინჰიბიტორის ან ანგიოტენზინ-II რეცეპტორის ანტაგონისტის გამოყენება დაკავშირებულია COVID-19-ის რისკის მნიშვნელოვანწილად შემცირებასთან, ამასთან, მათი გამოყენების ფონზე არ იზრდება ინტენსიური მკურნალობის განყოფილებაში ჰოსპიტალიზაციის რისკი.[66] კარდიოლოგიის ბრიტანულმა, ევროპულმა და ამერიკულმა ასოციაციებმა გამოსცეს მითითებები, სადაც აღნიშნავენ ამ ასოციაციის შესახებ მტკიცებულებების ნაკლებობას. ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორების ან ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტების მიღება უნდა გაგრძელდეს დანიშნულების შესაბამისად.[67][68][69] მედიკამენტის ნებისმიერი ცვლილება უნდა ეფუძნებოდეს ინდივიდუალური პაციენტის რისკის შეფასებას.

რუტინული იმუნიზაცია

ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაცია იმუნიზაციას განსაზღვრავს, როგორც ძირითად მომსახურებას, რომლის პრიორიტეტიზაცია და დაცვა COVID-19 -ის პანდემიის დროს, შეძლებისდაგვარად, აუცილებელია ვაქცინით პრევენციას დაქვემდებარებული ინფექციების ავადობის და სიკვდილობის პრევენციისათვის.[70]

რუტინული იმუნიზაციის პროგრამების შენარჩუნების ხარისხი განსხვავებული იქნება სხვადახვა ქვეყნებსა და ადგილებში, რაც დამოკიდებულია ჯანდაცვის სისტემის შესაძლებლობებზე, ფიზიკური დისტანცირების საჭიროებებზე. აუცილებელია ადგილობრივი გაიდლაინების მოძიება.[70][71] პრიორიტეტულია მოწყვლადი პირების ვაქცინაცია, რომლებსაც ავადობის და სიკვდილობის უფრო მაღალი რისკი აქვთ.[72] აშშ-ის მონაცემები ცხადყოფს, რომ 2020 წლის მარტში, ქვეყნის მასშტაბით საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების შემდგომ ბავშვებში იმუნიზაციის მაჩვენებელმა განიცადა ვარდნა.[73] კლინიცისტებს მოუწოდებენ ახალშობილთა მოვლისა და 2 წლამდე ბავშვების იმუნიზაციის პრიორიტეტიზაციას.[74]

აშშ დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები (CDC) რეკომენდაციას უწევს გრიპის ვაქცინას ≥6 თვეზე უფროს პირებში 2020-2021 გრიპის სეზონზე. 2020-2021 წლის გრიპის ეპიდემია სავარაუდოდ დაემთხვევა SARS-CoV-2-ის მიმდინარე პანდემიას. ვაქცინაცია შეამცირებს გრიპის პრევალენტობას, რის შედეგადაც COVID-19-ზე ეჭვის მიტანის შემთხვევები ნაკლებად გამოვლინდება და ჯანდაცვის სისტემა ნაკლებად დაიტვირთება.[75]

დიდ ბრიტანეთში ხელმისაწვდომია კლინიკური გაიდლაინები, პრაქტიკული რჩევები რუტინული იმუნიზაციის პროგრამის შესანარჩუნებლად. არსებობს საინფორმაციო მასალები, რომლებიც მშობლებს, მომვლელებს, პაციენტებს უნდა გადაეცეთ.[76] კლინიცისტებმა უნდა ურჩიონ შესაბამის პაციენტებს გრიპის ვაქცინაციის ჩატარება, განსაკუთრებით პანდემიის დროს. დიდი ბრიტანეთის 2020-2021 წლის გრიპზე იმუნიზაციის პროგრამა გაფართოებულია იმ პაციენტების ოჯახის წევრებისთვის, რომლებიც მკაცრ იზოლაციას იცავენ; პროგრამა ასევე მოიცავს მე-7 კლასამდე ბავშვებს, ჯანდაცვის და სოციალური დაცვის სფეროს მუშაკებს, რომლებიც სახლებში დადიან.[77] მოცემულ მომენტში შესაფერისი ჯგუფების იმუნიზაციის შემდეგ ხელმისაწვდომობის გათვალისწინებით, გრიპის ვაქცინა შეთავაზებული იქნება 50-64 წლის ასაკის თითოეული პირისთვის დიდ ბრიტანეთში.[77] ადამიანის პაპილომავირუსის ვაქცინის პროგრამაში პრიორიტეტია პირველი დოზის გაკეთება შესაბამის ასაკობრივ ჯგუფებში, მათ შორის მათთვის, ვინც გამოტოვა პირველი დოზა სკოლის დახურვის გამო. ინტერვალი პირველ და მეორე დოზას შორის შეიძლება გახანგრძლივდეს, ამით მეორე დოზის ეფექტურობა/დაცვის ხარისხი არ მცირდება.[78]

დიდ ბრიტანეთში, რესპირატორული სინციტიური ვირუსის საწინააღმდეგო პასიური იმუნიზაციის კრიტერიუმები დროებით გაფართოვდება და მოიცავს რისკის ქვეშ მყოფი დროული ახალშობილების უფრო მეტ პოპულაციას, ჰოსპიტალიზაციის და ინტენსიური თერაპიის საჭიროების მაჩვენებლის შემცირების მიზნით.[79]

Vaccination guidance during a pandemic (Centers for Disease Control and Prevention). external link opens in a new window

პაციენტები, რომლებიც საჭიროებენ ანტიკოაგულაციას

ანტიკოაგულაციის ფორუმის რჩევის თანახმად, თუ პაციენტი უკვე იღებს ვარფარინს, უნდა გადავხედოთ ანტიკოაგულაციის საჭიროებას. თუ ანტიოაგულაცია საჭიროა, ექიმმა უნდა გაითვალისწინოს, შეუძლია თუ არა პაციენტს გადართვა პირდაპირ პერორალურ ანტიკოაგულანტებზე (DOAC) და საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების თვითმონიტორინგი. თუ პაციენტი შესაფერისი კანდიდატია და, ამასთან, აცხადებს თანხმობას, შეგვიძლია გადავრთოთ ვარფარინიდან პირდაპირ პერორალურ ანტიკოაგულანტებზე.[80] ვარფარინით მკურნალობა უნდა შეწყდეს პირდაპირი პერორალური ანტიკოაგულანტების დაწყებამდე.[81] სტაბილურ პაციენტებს, რომლებიც მკურნალობენ ვარფარინით, შეიძლება შევთავაზოთ საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების გახანგრძლივებული ტესტირება; მიზანშეწონილია 12 კვირამდე ინტერვალებით ტესტირება.[80]

ანტიკოაგულაციის რეჟიმის ცვლილება შესაძლოა საჭირო გახდეს ნებისმიერი მიზეზით ჰოსპიტალიზებულ პირებში, მათ შორის COVID-19-ის მქონე პაციენტებში. აშშ-ის გაიდლაინების მიხედვით, ანტიკოაგულანტის ან ანტიაგრეგანტული მკურნალობის ქვეშ მყოფ პაციენტებში (ფონური დაავადებებისთვის) ამ მედიკამენტების გამოყენება უნდა გავაგრძელოთ COVID-19-ის დიაგნოზის შემთხვევაშიც.[82] საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR)-ის უწყვეტი მონიტორინგი მნიშვნელოვანია თუ პაციენტი იღებს ვარფარინს ან K ვიტამინის სხვა ანტაგონისტებს და ეჭვია COVID-19-ზე.[81] ანტიკოაგულაციის რეჟიმის ცვლილება შეიძლება საჭირო იყოს, განსაკუთრებით თუ პაციენტი იღებს ანტიბიოტიკებს ან ანტივირუსულ საშუალებებს.[83][81] ხელმისაწვდომია ონლაინ-ინსტრუმენტი COVID-19-ის სამკურნალო მედიკამენტების პოტენციური წამალთშორისი ურთიერთქმედებების შესამოწმებლად:

Liverpool Drug Interaction Group: COVID-19 drug interactions external link opens in a new window

ანტიკოაგულაციური სამსახური დიდ ბრიტანეთში იტყობინება სუპრათერაპიული INR-ის დაფიქსირების შანსის ექვსჯერ გაზრდის შესახებ (>8.0) 2020 წლის მარტი-აპრილის პერიოდში, შედარებით 2019 წლის იმავე პერიოდთან. COVID-19 ინფექცია, ანტიბიოტიკოთერაპია, სხვა მედიკამენტები, სტაციონარში მოთავსება, ახლახანს გაწერა სტაციონარიდან, პალიატიური მდგომარეობა, ტესტირების ინტერვალის გახანგრძლივება წარმოადგენდა INR-ის მატების რისკფაქტორებს.[84]

პაციენტები, რომლებიც იღებენ ფსიქიატრიულ მომსახურებას საზოგადოებრივ პირობებში (ბინაზე)

ფსიქიატრები პაციენტებს დისტანციურად უნდა ეკონტაქტებოდნენ, შეძლებისდაგვარად უნდა გამოიყენონ ტელემედიცინა, პაციენტი სახლიდან ვიდეოკამერით გაესაუბრება ექიმს.[85] ფსიქოსოციალური მხარდაჭერა შესაძლებელია ვიდეო-კონფერენციული ზარით.

აშშ-ს ტრავმული სტრესის კვლევითი ცენტრი გასცემს შემდეგ რეკომენდაციას: დელუზიების, ობსესიურ-კომპულსიური ფიქრების და ქცევების, სომატური სიმპტომების, სხვა აქტიური ან უკონტროლო სიმპტომების მქონე პაციენტები და პაციენტები, რომლებიც წარსულში მძიმე ტრავმაზე იყვნენ ექსპოზირებული, შეიძლება განსაკუთრებით მოწყვლადები იყვნენ მიმდინარე ეპიდემიის დროს. ხშირი კლინიკური კონტაქტი შეიძლება იყოს გამწვევების და ჰოსპიტალიზაციის თავიდან არიდების საშუალება.[86]

პაციენტებს უნდა ჰქონდეთ მედიკამენტების საკმარისი რაოდენობა, რათა მკურნალობა არ შეწყდეს. მკურნალობის ზოგიერთი პროგრამა შესაბამისად შეიცვალა: მაგალითად, აშშ-ში ნარკომოხმარებისა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისები უფრო მოქნილი გახდა ოპიოიდების ჩანაცვლებითი თერაპიის ფარგლებში, პაციენტის სტაბილურობის მიხედვით.[87] დიდ ბრიტანეთში სერვისების უმეტესობაში ოპიოიდური ჩანაცვლების თერაპია გადავიდა სახლის პირობებში დოზების მიწოდების მეთოდზე. COVID-19-ის შემთხვევების კლებასთან ერთად, დიდი ბრიტანეთის კლინიკები თანდათან განიხილავენ ოპიოიდების ჩანაცვლების მეთვალყურეობის გაგრძელებას.[88]

დიდ ბრიტანეთში ფსიქიატრების სამეფო კოლეჯმა გამოსცა მითითებები პანდემიის დროს მედიკამენტების მიწოდების შესახებ; კლინიცისტებმა უნდა გაითვალისწინონ დამატებითი ფაქტორები ბენზოდიაზეპინების / სწრაფი დამამშვიდებლობის, ლითიუმის, კლოზაპინის და დეპოების / ხანგრძლივი მოქმედების საინექციო საშუალებების დანიშვნის დროს.[89] თუ მკურნალობის რეჟიმის ფონზე პაციენტი სტაბილურია, შეიძლება მონიტორინგის ინტერვალების გახანგრძლივება.[90] პაციენტების ინდივიდუალური საჭიროება ფრთხილად უნდა შეფასდეს, მაგრამ სავარაუდოა, რომ მრავალი პაციენტი დარჩება რეგულარულ მედიკამენტზე მანამ, სანამ პირადი კონსულტაცია არ იქნება შესაძლებელი. ფსიქოთროპულ მედიკამენტებზე მყოფი პაციენტები იმყოფებიან წამალთაშორისი ურთიერთქმედების მნიშვნელოვანი რისკის ქვეშ COVID-19-ის ექსპერიმენტული მკურნალობების ჩატარების დროს.[91] პანდემიის მიზეზით გამოწვეულმა ფინანსურმა გაურკვევლობამ და სამსახურის დაკარგვამ შესაძლოა გაამძაფროს ან განაპირობოს დეპრესიის, შფოთვის, დისტრესის და ფსიქოსომატური სიმპტომები.[92] რეკომენდებულია აქტიური სკრინინგი თვითმკვლელობის აზრებზე.[90]

აშშ-ში, COVID-19-ით ჰოსპიტალიზზებული პაციენტების კვლევის მიხედვით აღმოჩნდა, რომ უწინ ფსიქიატრიული დიაგნოზის მქონე პაციენტებს ჰქონდათ უფრო მაღალი სიკვდილობის მაჩვენებელი, ვიდრე მათ, ვისაც ფსიქიატრიული დიაგნოზი დადგენილი არ ჰქონდა. ამ შედეგის მიზეზები უცნობია.[93] რეტროსპექტული კოჰორტული კვლევის მიხედვით, რომელიც განიხილავდა დემენციით დაავადებულ ან ≥65 წლის ასაკის პაციენტებს, რომლებიც იტარებდნენ ჰოსპიტალურ ფსიქიატრიულ მკურნალობას ლონდონში, აღმჩნდა, რომ ამ ჯგუფში ინფექციისა და სიკვდილის უფრო მაღალი რისკია საზოგადოებაში მცხოვრებ პაციენტებთან შედარებით. COVID-19-ის ფსიქიკური გართულებები გამოვლინდა პაციენტთა 60%-ში; ყველაზე ხშირი გართულებები იყო დელირიუმი ან კოგნიტიური ფუნქციის მწვავე გაუარესება.[94]

ზრდასრულების ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხები

აშშ-ში ჩატარდა ზრდასრულების გამოკითხვა 24-30 ივნისის პერიოდში, რომლის ფარგლებშიც შეფასდა ფსიქიკური ჯანმრთელობა, ნარკოტიკების მოხმარება, სუიციდური იდეები პანდემიის მიმდინარეობისას.[95] ჯამში, რესპონდენტების 40.9%-ს აღენიშნება ფსიქიკური ჯანმრთელობის სულ მცირე ერთი პრობლემა (პანდემიასთან დაკავშირებული), მაგ. შფოთვა ან დეპრესია (30.9%), ტრავმას და სტრესორთან დაკავშირებული აშლილობა (26.3%), ნარკოტიკების მოხმარების დაწყება ან გაგრძელება სტრესთან გასამკლავებლად (13.3%), სუიციდის სერიოზულად განხილვა (10.7%). 18-24 წლის ზრდასრულებში, რასობრივ და ეთნიკურ უმცირესობებში, ზრდასრულების მომვლელებში და ძირითად პერსონალში უფრო მძიმეა ფსიქიკური პრობლემები, ნარკოტიკების მოხმარების და სუიციდური იდეების აშლილობები. კიდევ ერთ კვლევაში (აშშ) აღწერილია დეპრესიის სიმპტომების პრევალენტობის სამმაგი ზრდა COVID-19-ის პანდემიის პერიოდში, შედარებით პანდემიამდე პერიოდთან. ნაკლები შემოსავალი, $5000-ზე ნაკლები დანაზოგი და სხვა სტრესორებთან ექსპოზიცია ასოცირებულია დეპრესიის სიმპტომების უფრო მაღალ რისკთან.[96] 60 წელს გადაცილებული ზრდასრულების კვლევის თანახმად, რომელიც ჰონგ-კონგში ჩატარდა, გამოვლინდა მნიშვნელოვანი მატება მარტოობის, შფოთვის, ინსომნიის პრობლემების სიხშირეში პანდემიის ფონზე. ქალები, მარტო მცხოვრები პირები და ოთხზე მეტი თანმხლები დაავადების მქონე პირები უფრო ხშირად უჩივიან მარტოობას, ქალებში უფრო ხშირია შფოთვა და უძილობის პრობლემების გამოვლენა.[97]

დიდი ბრიტანეთის COVID-19 სოციალური კვლევის თანახმად, ძალადობის, თვითდაზიანების და სუიციდის სიხშირე მარტიდან აპრილამდე (2020) უფრო მაღალი იყო ქალებში, შავკანიანებში, აზიელებში და სხვა უმცირესობებში (BAME), ასევე სოციოეკონომიკური პრობლემების მქონე პირებში, უმუშევარ მოსახლეობაში, უნარების შეზღუდვის მქონე პირებში, ქრონიკული ფიზიკური დაავადებების ფონზე, ფსიქიკური დაავადებების ფონზე და COVID-19-ის დიაგნოზის მქონე პირებში.[98] დიდ ბრიტანეთში, შფოთვის, დეპრესიის და სტრესის სიხშირე უფრო მაღალია, ვიდრე მოსალოდნელი იყო 2020 წლის მარტი-აპრილი პერიოდისთვის. თვითდიაგნოსტირებული შფოთვის სტატისტიკა გაიზარდა აპრილი-მაისის (2020) პერიოდში და არ დაბრუნებულა პანდემიამდელ დონეს. ახალგაზრდები და ქალები უფრო ხშირად უჩივიან ფსიქიკური ჯანმრთელობის გაუარესებას, ვიდრე ზრდასრულები და კაცები. მარტოობას ხშირად უჩივიან სტუდენტები და უმუშევარი ზრდასრულები.[99][100]

კარანტინში მყოფი უნივერსიტეტის სტუდენტების ფრანგული კვლევის თანახმად, სტუდენტების 42.8%-ს ჰქონდა სუიციდური ფიქრები, მძიმე დისტრესი, სტრესის მაღალი დონე, მძიმე დეპრესია ან ძლიერი შფოთვა. მდედრობითი ან არა-ბინარული გენდერი, შემოსავლის დაკარგვა, ცუდი საცხოვრებელი პირობები, სოციალური იზოლაცია, ანამნეზსში ფსიქიატრიული პრობლემები და დაბალი ხარისხის ინფორმაციის მიღება იყო ერთი ან მეტი აღნიშნული აშლილობის რისკფაქტორი.[101]

ბავშვებისა და მოზარდების ფსიქიკური ჯანმრთელობა

ბავშვებში, რომელთაც პანდემიამდეც ჰქონდათ ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემები, აღწერილია მდგომარეობის გაუარესება პანდემიის დროს. მიზეზები მოიცავს ოჯახის წევრების ჯანმრთელობაზე ნერვიულობას, სკოლის დაკეტვას, რუტინის დაკარგვას, სოციალური კავშირების და მომავლის შესახებ შფოთვის პრობლემებს. ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისების გადასვლა ტელემედიცინის მეთოდებზე გარკვეულწილად გამოწვევაა მშობლებისა და ბავშვებისთვის. შესაძლო პრობლემებია ტექნოლოგიაზე წვდომის ნაკლებობა, სახლში დაცულობის შეგრძნების დაკარგვა და რიგები.[102] კარანტინი და სოციალური იზოლაცია შეიძლება გახდეს მარტოობის და ფსიქიკური ჯანმრთელობის დარღვევების მიზეზი მანამდე ჯანმრთელ ბავშვებში.[103] ბავშვები და მოზარდები, სავარაუდოდ, უფრო ხშირად უჩივიან დეპრესიას და შფოთვას იზოლირების დროს და შემდეგ. პრევენციული მხარდაჭერა და ადრეული ჩარევა რეკომენდებულია შეძლებისდაგვარად.[104]

ინგლისში პანდემიასთან დაკავშირებული შფოთვა აღწერილია უფრო ხშირად გოგონებში, ვიდრე ბიჭებში (11-22 წლის ასაკი); შფოთვა უფრო ხშირი იყო 17-22 წლის ასაკში, ვიდრე 11-16 წლის სეგმენტში.[105]

NHS: Every Mind Matters external link opens in a new window

სამედიცინო პერსონალის ფსიქიკური ჯანმრთელობა

სამედიცინო პერსონალი, რომელიც მონაწილეობს ახალი ვირუსული ეპიდაფეთქების მართვაში, იმყოფება რისკის ქვეშ არასასურველი ფსიქოლოგიური მოვლენების გამო.[106] შფოთვის, დეპრესიის, მწვავე სტრესის და უძილობის რისკი ყველაზე მაღალია სამედიცინო პროფესიონალებში.[107] ასეთ ჯგუფებში შესაძლოა აღინიშნებოდეს გადაღლა ან მეორადი ტრავმული სტრესი, რაც განპირობებულია ტრავმული გამოცდილების მქონე პირთან ექსპოზიციის შედეგად სტრესიული რეაქციებისა და სიმპტომების განვითარებით. ერთ-ერთი კვლევის თანახმად, იტალიაში, პირველადი რეაგირების ჯგუფების წევრებს COVID-19-ის ეპიდაფეთქების პიკის დროს აღენიშნებოდათ გადაღლის ფიზიკური სიმპტომები. ყველაზე ხშირი სიმპტომები იყო გაძლიერებული გაღიზიანებადობა, კვების ჩვევების ცვლილება, დაძინების პრობლემები და კუნთების მომატებული დაძაბულობა.[108]

დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრების და ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის სპეციფიკური რჩევები ჯანდაცვის პროფესიონალებისათვისა და პირველადი რეაგირების ჯგუფებისათვის:[109][110][111]

ასეთ სიტუაციებში წნეხის ქვეშ ყოფნის შეგრძნება ნორმალურია, ამასთან, პაციენტების ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე და ფსიქოსოციალურ კეთილდღეობაზე ზრუნვა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც მათ ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე
შეიტყვეთ მეორეული ტრავმული სტრესის სიმპტომების შესახებ, როგორიცაა: ჭარბი ნერვიულობა და შიში, რომ რაღაც ცუდი მოხდება; ადვილად შეშინება ან "დაცვის" პოზიციაში ყოფნა მუდმივად; სტრესის ფიზიკური ნიშნები, მაგ. ტაქიკარდია, კოშმარები ან განმეორებითი ფიქრები ტრავმულ სიტუაციაზე; სხვა ადამიანების ტრავმის გადმოტანა საკუთარ თავზე
გაეცანით გადაღლის სიმპტომებს, როგორებიცაა: მოწყენილობა, დეპრესია ან აპათია; ადვილად ფრუსტრირება, გაღიზიანებადობა, სხვების დადანაშაულება, გულგრილობა, იზოლირება ან სხვებისგან განცალკევება; ცუდი ჰიგიენა; დაღლილობა ან დაქანცვა; წარუმატებლობის შეგრძნება, რომ უსარგებლოა ნებისმიერი რამ, რასაც ისინი აკეთებენ ან საკუთარ საქმეს სათანადოდ ვერ ასრულებენ; ან შეგრძნება, რომ მათ ესაჭიროებათ ალკოჰოლი ან ნარკოტიკული საშუალებები მდგომარეობასთან გასამკლავებლად
სტრესის შესამცირებლად დაიცავით ზოგადი ზომები, როგორებიცაა: ახალი ამბების კითხვის, ყურების ან მოსმენისგან პაუზის აღება; ფსიქიკურ და ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე ზრუნვა: მაგ. მედიტაცია, დაბალანსებული საკვებისმ იღება, რეგულარული ფიზიკური დატვირთვა, გამოძინება, ალკოჰოლისა და ნარკოტიკების მოხმარებისგან თავის შეკავება; მორიგეობებს შორის საკმარისი დასვენება; სიამოვნების მომნიჭებელი აქტივობების განხორციელება; კონტაქტი ოჯახთან და მეგობრებთან
მუდმივად ავსეთ დღიური
იმუშავეთ გუნდურად და შეზღუდეთ მარტო მუშაობის დრო
შემოიღეთ "მეგობრების სისტემა", როცა ორი პარტნიორი კოლეგა ერთმანეთის მხარდაჭერაზე და სტრესის, სამუშაოს, უსაფრთხოების კონტროლზეა პასუხისმგებელი.
დაუთმეთ დრო საკუთარ თავსა და ოჯახს პანდემიასთან ბრძოლის შემდეგ ნორმალური ფუნქციონირების დასაბრუნებლად
მოითხოვეთ დახმარება, თუ ვერ ახერხებთ ოჯახისა და პაციენტების იმავე ხარისხით ზრუნვას, ვიდრე პანდემიამდე.

კლინიცისტებს კოლეგების დახმარება შეუძლიათ გადაღლის ან მეორეული ტრავმული სტრესის სიმპტომების ამოცნობით, მათთან გასაუბრებით (არა ძალისმიერად), რესურსების გაზიარებით. კოლეგებს უნდა დავეხმაროთ, გავამხნევოთ და მოვუწოდოთ დასვენებისკენ. საჭიროების შემთხვევაში უპირატესია უფროსი კოლეგების ჩართვა. ჯანმრთელობის დაცვის ორგანიზაციებს მოუწოდებენ უზრუნველყონ პროაქტიული, ყოვლისმომცველი ფსიქიატრიული დახმარება.[107]

იმუნოკომპრომისული ბავშვები და ახალგაზრდები

ბრიტანეთის ჯანმრთელობისა და კლინიკური დახელოვნების ნაციონალური ინსტიტუტი (NICE) აქვეყნებს გაიდლაინებს, სადაც განხილულია იმუნოკომპრომისული ბავშვებისა და ახალგაზრდების მართვის საკითხები. მოიცავს იმუნოდეფიციტს, მეორეულ და შეძენილ მდგომარეობებს, იმუნური დისფუნქციით მიმდინარე ქრონიკულ დაავადებებს.[112]

გაიდლაინის თანახმად, პაციენტები და მათი მშობლები შეგიძლიათ დაამშვიდოთ, რადგან COVID-19 მეტწილად იწვევს მსუბუქ, თვითგანკურნებად ავადმყოფობას ბავშვებსა და ახალგაზრდებში, თუნდაც იმუნოკომპრომისულ ჯგუფებში. პაციენტებმა არ უნდა გამოტოვონ ექიმთან ვიზიტები, გარდა შესაბამისი ინსტრუქციებისა, როცა არსებობს საფრთხე. ფიზიკური კონტაქტი უნდა შემცირდეს შეძლებისდაგვარად და კონსულტაცია ტელეფონით, ვიდეო-ზარით ან იმეილით სჯობს შედგეს.

მკურნალობა და მონიტორინგი სახლში ჩვეულებრივ უნდა გაგრძელდეს. როდესაც გადასაწყვეტია იმუნურ სისტემაზე მოქმედი მკურნალობის დაწყების საკითხი, აუცილებელია განხილვა პაციენტთან და მის მშობლებთან. გასათვალისწინებელია, შესაძლებელია თუ არა მკურნალობის დაყოვნება. დაწყების შემთხვევაში, არის თუ არა საჭირო მონიტორინგის შესაძლებლობა. ასევე საგულისხმოა, შესაძლებელია თუ არა ნაკლები ჰოსპიტალური ვიზიტებით მკურნალობის წარმართვა. იმ შემთხვევაში, თუ შესაძლებელია მკურნალობის დაყოვნება/გადადება, აუცილებელია ფრთხილი დაკვირვება. თუ პაციენტი უკვე იღებს მედიკამენტს, რომელსაც აქვს გავლენა იმუნიტეტზე, მან უნდა გააგრძელოს მკურნალობა, რათა მინიმუმამდე იყოს დაყვანილი ტრანსპლანტის მოშორების, დაავადების რეციდივის, გამწვავების რისკები. მონიტორინგი და შეფასება გრძელდება.

პაციენტებს და მათ მშობლებს/მზრუნველებს, ურჩევენ დაუყოვებლივ დაუკავშირდნენ სპეციალისტთა გუნდს, თუ ეჭვობენ, რომ პაციენტს COVID-19-ის სიმპტომები, ან რაიმე სხვა სამედიცინო პრობლემა აქვს, რათა უზრუნველყონ სიმპტომების, ფონური დაავადებ(ებ)ის და იმუნოსუპრესანტების სათანადო შეფასება. COVID-19-ის დიაგნოსტიკა შეიძლება გართულდეს, რადგან სიმპტომები ემთხვევა სხვა მდგომარეობებს. თუ პაციენტი იღებს მედიკამენტს, რომელსაც აქვს გავლენა იმუნიტეტზე, შესაძლოა COVID-19 გამოვლინდეს ატიპურად, მაგ. არ განვითარდეს ცხელება. პაციენტებს და მომვლელებს უნდა ურჩიოთ შეადგინონ მიმდინარე მედიკამენტების/არსებული დაავადებების სია, ასევე მოწოდებულია კლინიკის წერილის შენახვა, რათა COVID-19-ის მკურნალობისთვის მისულებმა წარუდგინონ პერსონალს. კომპლექსური საჭიროებების მქონე პაციენტებისთვის საჭიროა გეგმის შედგენა, რა უნდა მოხდეს თუ მათი მშობლები/მომვლელები COVID-19-ის გამო ვეღარ შეძლებენ პაციენტებზე ზრუნვას.

ბავშვებისა და ახალგაზრდების დაცვა

COVID-19-ის პანდემიის დროს წარმოიშვა ბავშვებისა და ახლაგაზრდების დაცვის პრობლემები. მომატებულია ბავშვებზე ძალადობის რისკი, რასდგან მშობლებსა და მომვლელებში უფრო მაღალია სტრესის დონე, დაკარგულია კონტაქტი მეგობრებთან, მასწავლებლებთან, ოჯახის სხვა წევრებთან. ბავშვები ვეღარ სარგებლობენ ფინანსური ან სხვა დახმარებით საზოგადოებრივი რესურსების/სკოლის ბაზაზე, უფრო ხშირად აქვთ კავშირი მშობლებთან, რომლებიც მოიხმარენ ნარკოტიკებს. შემცირებულია წვდომა ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისებზე.[113] დიდი ბრიტანეთის ერთ ჰოსპიტალში, ბავშვებში თავის სავარაუდო ძალადობრივი ტრავმირების შემთხვევების რაოდენობა 1493%-ით გაიზარდა 2020 წლის მარტი-აპრილის პერიოდში, შედარებით წინა 3 წლის მონაცემებთან (10 vs. 0.67 შემთხვევა თვეში).[114]

ექსპერტები გვირჩევენ, რომ მშობლებმა და მეგობრებმა ბავშვის ძალადობის რისკი რამდენიმე გზით შეამცირონ, მათ შორის: მეგობრებთან და გაფართოებულ ოჯახთან ვირტუალური კონტაქტის შენარჩუნება; ოჯახის გრაფიკის შექმნა და დაცვა; და საზოგადოების რესურსებისა და ხელმისაწვდომი ფინანსური დახმარების მოძიება.[113]

პედიატრიის ამერიკული აკადემია (AAP) მხარს უჭერს ბავშვთა ჯანდაცვის სერვისების გაგრძელებას პანდემიის ფონზე, გარდა შემთხვევებისა, როცა საზოგადოებრივი პირობების გამო აუცილებელია ცვლილებების შეტანა. თუ შესაძლებელია, ბავშვის რუტინული გასინჯვის ვიზიტი კვლავ უნდა შედგეს. თუ შეუძლებელია ფიზიკური გასინჯვა, კლინიცისტებს მოუწოდებენ ახალშობილთა მოვლისა და 2 წლამდე ბავშვების იმუნიზაციის პრიორიტეტიზაციას. დანარჩენი ვიზიტები უნდა გადავიდეს ტელემედიცინის მეთოდებზე, თუმცა გარკვეულ შემთხვევებში აუცილებელი იქნება გასინჯვის/ტესტირებისთვის ბავშვების მოყვანა პანდემიის დასრულების/შემსუბუქების შემდეგ.[74] აკადემიამ ასევე გამოსცა კონკრეტული გზამკვლევი ბავშვების და ახალგაზრდების მომსახურების შესახებ პანდემიის პერიოდში. ამ ასაკობრივ ჯგუფს შეფერხებულად მიეწოდება ჯანდაცვის, საგანმანათლებლო და საზოგადოებრივი სერვისები. ზოგიერთი მათგანი მძიმე COVID-19-ის რისკის მქონეა.[115] პედიატრიის ამერიკული ასოციაცია ასევე გვაწვდის შუალედურ გზამკვლევს პანდემიის პერიოდში ბავშვებისა და ოჯახების ემოციური და ქცევითი საჭიროებების მხარდაჭერის თაობაზე.[103]

პედიატრიის საერთაშორისო ასოციაციამ გამოაქვეყნა პოზიცია-განცხადება პანდემიის დროს ბავშვთა ჯანდაცვის შესახებ. მოწოდებულია რჩევები რუტინულ მოვლაზე და იმუნიზაციაზე, ინფექციის პრევენციასა და გადაცემაზე, სოციალური იზოლაციის/სკოლების დახურვის საკითხებზე, დისტანციურ სამედიცინო მომსახურებებზე.[116]

პედიატრიისა და ბავშვთა ჯანმრთელობის სამეფო კოლეჯი ხაზს უსვამს, რომ პედიატრებმა უნდა განაგრძონ გადაწყვეტილების მიღება ბავშვის საუკეთესო ინტერესებიდან გამომდინარე. კოლეჯი აღნიშნავს, რომ პერსონალის გადანაწილებამ შეიძლება შეამციროს პედიატრთა შესაძლებლობები ბავშვა სოციალური დაცვის პროცესებში მონაწილეობის მისაღებად და გვირჩევს, რომ პედიატრებმა უნდა გაიარონ კონსულტაცია პოლიციასთან და სოციალური დახმარების კოლეგებთან, იმსჯელონ მოწყვლადი ბავშვებისთვის დახმარების სხვადასხვა დონის შესახებ, ადგილობრივი რესურსების გათვალისწინებით. ბავშვები და ახალგაზრდები არ უნდა იყვნენ საავადმყოფოში, როგორც უსაფრთხო ადგილას, გარდა როცა სხვა ალტერნატივა არ არსებობს. შესაბამისი გეგმები უნდა შედგეს იმ შემთხვევებისთვის, როცა მოწყვლადი ბავშვების მომვლელები ავად ხდებიან და ვერ შეძლებენ ბავშვის მოვლას, საკვებითა და მედიკამენტებით უზრუნველყოფას.[117]

დამატებითი ინფორმაცია მოცემულია:

ვალპროატის გამოყენება

ვალპროატი (ან მისგან ნაწარმოები პრეპარატები, როგორებიცაა ვალპროის მჟავა, ნატრიუმის დივალპროექსი, ვალპროატის სემინატრიუმი) საზიანოა ორსულობის დროს, ვინაიდან ზრდის თანდაყოლილი მალფორმაციების და ნეიროგანვითარების დაავადებების რისკს. დიდ ბრიტანეთში მისი გამოყენება აკრძალულია რეპროდუქციული უნარისა და ასაკის მქონე გოგონებსა და ქალებში გარდა შემთხვევისა, როდესაც დაკმაყოფილებულია ორსულობის პრევენციის პროგრამის პირობები. დიდი ბრიტანეთის მედიკამენტებისა და სამედიცინო პროდუქტების მარეგულირებელმა სააგენტომ გამოაქვეყნა შუალედური მითითებები, სადაც ნათქვამია, რომ ვალპროატით მკურნალობის დაწყების წინ ნებისმიერი ასაკის გოგონებში და რეპროდუქციული უნარის მქონე ქალებში აუცილებელია პირისპირ კონსულტაცია (შესაბამისი ფიზიკური დისტანცირებით) გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც პაციენტი იზოლირებულაი ჯანმრთელობის სხვა პრობლემის მიზეზით. თუ პაციენტი იზოლირებულია, ინდივიდუალური რისკის საფუძველზე შეიძლება განიხილებოდეს დისტანციური კონსულტაცია.[118]

თუ ორსულობის ტესტის ჩატარება საჭიროა, ხოლო პირისპირ ვიზიტი ვერ ხერხდება, მისაღებია ორსულობის ტესტის ჩატარება სახლის პირობებში, თუმცა აღნიშნულის შესახებ გადაწყვეტილება ექიმის დისკრეციაა. სახლის პირობებში ორსულობის ტესტირებისთვის აუცილებელია მინიმალური კრიტერიუმების დაკმაყოფილება: ტესტი და მინიმუმ ერთი სათადარიგოუნდა გაიგზავნოს პაციენტთან კლინიკის მიერ; ტესტი უნდა აკმაყოფილებდეს მგრძნობელობის მინიმალურ საჭირო მაჩვენებელს; ტესტის შედეგი უნდა გადამოწმდეს ტესტის გამომწერის მიერ, საუკეთესო შემთხვევაში პაციენტის მხრიდან ტესტის შედეგის ფოტოსურათის გაგზავნის გზით.

მიმდინარე ეპიდემიის დროს არ უნდა შეფერხდეს ვალპროატის მიმღები პაციენტების ყოველწლიური შემოწმება (ლიცენზიის პირობების ნაწილი). ეს შესაძლებელია განხორციელდეს ვიდეო ან სატელეფონო კონსულტაციის გზით. ექიმთან კონსულტაციის გარეშე პაციენტებმა არ უნდა შეწყვიტონ მედიკამენტის მიღება.[118]

კარდიოლოგიური გამოკვლევების შესახებ გასათვალისწინებელი საკითხები

ამერიკის კარდიოლოგიის კოლეჯმა, ამერიკის გულის ასოციაციამ და გულის რითმის საზოგადოებამ გამოაქვეყნა ერთობლივი გზამკვლევი არითიმიების მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში.

არა-ურგენტული ან გეგმიური პროცედურები უნდა გადაიდოს. ეს მოითხოვს რისკის ინდივიდუალურ შეფასებას და მსჯელობას პაციენტთან. ზოგადად, პროცედურები, რომლებიც ნაკლებად სავარაუდოდ ახდენს გავლენას კლინიკურ მოვლაზე ან შედეგებზე შემდგომი რამდენიმე თვის განმავლობაში, შეიძლება გადაიდოს. გადაუდებელი, ურგენტული და ნახევრად ურგენტული პროცედურები მოიცავს იმ შემთხვევებს, როდესაც არსებობს პაციენტის სასიცოცხლო საფრთხე, კიდურის ან ორგანოთა სისტემის მუდმივი დისფუნქციის რისკი, ან ძლიერი ან სწრაფად პროგრესირებადი სიმპტომების განვითარების რისკი, თუ ეს პროცედურა არ შესრულდება. გზამკვლევში განხილულია თითოეული კატეგორიის კონკრეტული მაგალითები.[119]Lakkireddy DR, Chung MK, Gopinathannair R, et al. Guidance for cardiac electrophysiology during the coronavirus (COVID-19) pandemic from the Heart Rhythm Society COVID-19 Task Force; Electrophysiology Section of the American College of Cardiology; and the Electrocardiography and Arrhythmias Committee of the Council on Clinical Cardiology, American Heart Association. Circulation. 2020 May 26;141(21):e823-31.

სადაც შესაძლებელია, კლინიკაში ვიზიტები უნდა შედგეს ტელემედიცინის გზით, ხოლო გულის იმპლანტირებადი ელექტრონული ხელსაწყოს შემოწმების პირისპირ ვიზიტები დისტანციურად უნდა ჩატარდეს. აუციებელია პაციენტებისა და მედპერსონალის ინფექციისგან დამცავი ზომების მიღება, მათ შორის სოციალური დისტანცირების პრაქტიკა და პირადი დაცვის საშუალებების გამოყენება.[119]Lakkireddy DR, Chung MK, Gopinathannair R, et al. Guidance for cardiac electrophysiology during the coronavirus (COVID-19) pandemic from the Heart Rhythm Society COVID-19 Task Force; Electrophysiology Section of the American College of Cardiology; and the Electrocardiography and Arrhythmias Committee of the Council on Clinical Cardiology, American Heart Association. Circulation. 2020 May 26;141(21):e823-31.

პაციენტების შეფასების დროს, ექიმებმა უნდა შეინარჩუნონ ეჭვის მაღალი ინდექსი COVID-19-ის მიმართ და უნდა გამოკითხონ პაციენტი სიმპტომების, მოგზაურობის ანამნეზის და ინფიცირებულ ინდივიდებთან კონტაქტის შესახებ. ცხელების, ხველის, და სასუნთქი გზების ზედა ნაწილის სიმპტომების მქონე პაციენტები დაუყოვნებლივ უნდა იზოლირდნენ და ჩაუტარდეთ ტესტირება. საუკეთესო შემთხვევაში, რესურსების დასაზოგად ტესტის შედეგები ხელმისაწვდომი უნდა იყოს რაიმე პროცედურის შესრულებამდე.[119]Lakkireddy DR, Chung MK, Gopinathannair R, et al. Guidance for cardiac electrophysiology during the coronavirus (COVID-19) pandemic from the Heart Rhythm Society COVID-19 Task Force; Electrophysiology Section of the American College of Cardiology; and the Electrocardiography and Arrhythmias Committee of the Council on Clinical Cardiology, American Heart Association. Circulation. 2020 May 26;141(21):e823-31.

ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის გაიდლაინების მიხედვით, გულის სტრეს-ტესტი და ტრანსეზოფაგური ექოკარდიოგრაფია (TOE) აჩენს ვირუსის ტრანსმისიის მნიშვნელოვან რისკს. TOE უნდა შესრულდეს მხოლოდ სხვა გამოვკლევების წარუმატებლობის ან COVID-19-ის გამორიცხვის შემდეგ. TOE-ს შესრულების შემთხვევაში უნდა უზრუნველვყოთ პროცედურის ჩატარება უარყოფითი წნევის ოთახში ან დავაინტუბიროთ პაციენტი შესაბამისი პირადი დაცვის საშუალებებით.[120] ჰოლტერით ამბულატორიული მონიტორინგი უნდა გადაიდოს 1-3 თვით ან პანდემიის ბოლომდე, გარდა შემთხვევისა, როცა მონიტორინგი გამოიყენება არითმიის სადიაგნოსტიკოდ, რაც შეცვლიდა მართვას ან თავიდან აარიდებდა პაციენტს გადაუდებელ მდგომარეობას. ჰოლტერის მონიტორინგის მოთხოვნა ტრიაჟს უნდა გადიოდეს. თუ კლინიკურად საჭიროა, შეიძლება განვიხილოთ ამბულატორიული მონიტორების ფოსტით გაგზავნა პაციენტებთან.[121]

საკითხები გულის იმპლანტების-ელექტრო მოწყობილობების მქონე პაციენტების თაობაზე

ავსტრალიის გაიდლაინების მიხედვით CIED-ების მქონე პაციენტთათვის, შესაძლებლობის შემთხვევაში რეკომენდებულია დისტანციური მონიტორინგი. შეძლებისდაგვარად უნდა გადაიდოს რუტინული მოწყობილობის შესახებ ჰოსპიტალური და პირისპირ ვიზიტები, იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს მოწყობილობის ქრონიკული ჩვენება აქვს და ბატარეას მინიმუმ 9 თვის სიცოცხლისუნარიანობა დარჩა. მაქსიმალურად უნდა შევეცადოთ ვიდეო ან სატელეფონო კონსულტაციების გამოყენებას. თუ პირისპირ ვიზიტი აუცილებელია, პროცედურის შესრულებამდე აუცილებელია პაციენტის სკრინინგი COVID-19-ის ექსპოზიციაზე ან მის სიმპტომებზე, ამასთან, ექიმი უნდა ატარებდეს შესაფერის პერსონალური დაცვის საშუალებებს. CIED-ების პირისპირ შემოწმების დროს შეძლებისდაგვარად უნდა გამოვიყენოთ უსადენო ტექნიკა, რათა შევინარჩუნოთ >1.5 მეტრიანი დისტანცია პაციენტთან. იმპლანტირებული გულის დეფიბრილატორი (ICD) ვერ დეაქტივირდება დისტანციურად. თუ ICD-ის მქონე პაციენტი იღებს პალიატიურ მომსახურებას, მკურნალი კლინიკურმა გუნდმა უნდა დაამაგროს მაგნიტი კანზე იმპლანტის გასწვრივ, პროგრამერის გამოყენების ნაცვლად. რჩევები მოცემულია მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფიისა და ქირურგიული ჩარევის დროს მოწყობილობის მართვის შესახებ. ჩამოთვლილია გადაუდებელი და ნახევრად სასწრაფო არჩევითი პროცედურების ჩვენებები.[121]

ლაპაროსკოპიის ჩვენებები

აღდგენის ეტაპზეა გეგმიური ლაპაროსკოპიური ქირურგია დიდ ბრიტანეთში, ურგენტული ჩვენებებით. თავდაპირველად ქირურგიული ჩარევა უნდა ჩატარდეს ახალგაზრდა (<70 წ), ნაკლები თანმხლები დაავადებების მქონე პაციენტებში, რათა ისინი მხოლოდ 1 დღით ან ღამით დარჩნენ კლინიკაში. საჭიროა COVID-19-ის რისკის შემცირებისკენ მიმართული ზომების მიღება: რუტინული ტესტირება და პაციენტების იზოლირება; პირადი დაცვის საშუალებების გამოყენება; "სუფთა" სივრცის გამოყოფა გეგმიური ქირურგიული ჩარევისთვის; ქირურგიული ჩარევა უფროსი, გამოცდილი ექიმების მიერ; დახურული ვენტილაციის სიტემის ან ძალიან მცირე ნაწილაკებიანი ფილტრაციის სისტემის გამოყენება; აეროზოლიზაციის მინიმუმამდე დაყვანა, მაგ. პორტების ზომის შერჩევა, ფრთხილი ინსერცია, ინსტრუმენტების გაცვლის მინიმუმამდე დაყვანა; ექსტრაქციის სისტემების იზოლირება; ყველაზე დაბალი უსაფრთხო წნევის გამოყენება მუცლის გაბერვისთვის; აირის სრული ევაკუაცია პროცედურის ბოლოს და ნიმუშების/პორტის ამოღებამდე.[122]

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის ტესტები

აზიის ნეიროგასტროენტეროლოგიისა და მოტორიკის ასოციაციამ გამოაქვეყნა პოზიციის განმარტება არსებულ მტკიცებულებებზე და შეთანხმებულ მოსაზრებაზე დაყრდნობით, სადაც მოწოდებულია გზამკვლევი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის ტესტების უსაფრთხო გამოყენების შესახებ პანდემიის კონტექსტში.[123] საყლაპავის მანომეტრია, pH-ის 24-საათიანი მონიტორინგი, შარდოვანას სუნთქვის ტესტი და წყალბადი/მეთანის სუნთქვის ტესტები მიჩნეულია მაღალი რისკის პროცედურებად COVID-19-ის ტრანსმისიის მხრივ; პოტენციურად მაღალი რისკის პროცედურებია ანორექტული ფიზიოლოგიური ტესტები და მკურნალობა. აუცილებელია პაციენტების ტრიაჟი; მაღალი რისკის პაციენტებში პროცედურის ჩატარების შესახებ გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს მულტიდისციპლინურმა გუნდმა ან პროცედურა უნდა გადაიდოს. გადაუდებელ და სასწრაფო პროეცედურებს დაბალი რისკის პაციენტებში ვასრულებთ ალტერნატივის არარსებობის შემთხვევაში. არჩევითი, არაურგენტული პროცედურები უნდა გადაიდოს.

გეგმიური ქირურგიული ჩარევა

როცა გაგრძელდება გეგმიური ქირურგიული ჩარევები, მეტი გაიდლაინი გამოქვეყნდება SARS-CoV-2-ის გადაცემის რისკის მინიმიზაციის პროცედურების თაობაზე.[124] გასათვალისწინებელია SARS-CoV-2-ის პრევალენტობა, პერსონალის შესაძლებლობები, პირადი დაცვის საშუალებების მიწოდება და ქირურგიული ჩარევის დაყოვნების პოტენციური გავლენა. SARS-CoV-2-ზე სკრინინგი საჭიროა გეგმიურ ქირურგიულ ჩარევამდე. ქირურგია უნდა გადაიდოს დადასტურებული/შესაძლო ინფექციის მქონე პაციენტებში. COVID-19-ის რისკი ჰოსპიტალიზაციის პერიოდში, ინტენსიური მოვლის ნაკლებობა ან ვენტილატორის ნაკლებობა და სიცოცხლის ბოლოს შესახებ გადაწყვეტილებები უნდა განიხილებოდეს ინფომირებული თანხმობის მოპოვებისას. [125][126][127][128][124][129]

კვებითი აშლილობების მქონე პაციენტები

კვებითი აშლილობების მქონე პაციენტებს შესაძლოა ჰქონდეთ ატიპური პასუხი ინფექციების მიმართ, მაგ. მალნუტრიციის მქონე პაციენტებს, ზოგჯერ, არ უვითარდებათ ცხელება. ექიმებმა უნდა იმსჯელონ პაციენტთან COVID-19-ის ინფექციის და სხვა ფიზიკური ჯანმრთელობის გართულებების რისკის შემცირების საუკეთესო საშუალებების შესახებ, მათი ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და კვებითი აშლილობის მიმართ გამოყენებული მიდგომის პოტენციური ზეგავლენის გათვალისწინებით. ფაქტორები, რომლებიც უნდა გავითვალისწინოთ პაციენტებისთვის მკაცრი იზოლაციის შესახებ რჩევების მიცემისას: [130]

მძიმე მალნუტრიცია (სმი <15 კგ/მ² ზრდასრულებში ან მე-5 პერცენტილზე დაბალი ბავშვებსა და ახალგაზრდებში)
მძიმე სიმსუქნე (სმი>40 კგ/მ^2)
ელექტროლიტური დისბალანსი ერთბაშად ჭარბი რაოდენობის საკვების მიღების მიზეზით
ძვლის ტვინის სუპრესია (მათ შორის ლიმფოციტების დაბალი დონე)
თანმხლები დაავადებები, როგორებიცაა დიაბეტი, მძიმე ასთმა, თირკმლის დაავადება ან პანკრეატიტი
მამრობითი სქესი
იზოლაციით გამოწვეული ფსიქიკური ჯანმრთელობის პოტენციური დაზიანება

დაღლილობის ან უენერგიობის ახალი სიმპტომები უნდა შეფასდეს, ხველის და ცხელების არარსებობის შემთხვევაშიც. კლინიცისტებმა უნდა იცოდნენ, რომ კარანტინის ზომების გამო შეიძლება გაუარესდეს კვების აშლილობები სხვადასხვა მიზეზის გამო, როგორიცაა შფოთვა პანდემიის შესახებ, საკვების ხელმისაწვდომობის ცვლილება, ვარჯიშის გართულება, სოციალური მხარდაჭერის დაკარგვა, ფინანსური სტრესი და ნერვიულობა სამსახურის შესახებ, ალკოჰოლის მიღების გაძლიერება.[130]

პაციენტის შეფასება, ფსიქოლოგიური სერვისები და დანიშნულების მიმოხილვა უნდა განხორციელდეს ვიდეო კონსულტაციების მეშვეობით, შეძლებისდაგვარად. პაციენტის გასინჯვა შეფასების მნიშვნელოვანი ნაწილია, განსაკუთრებით მალნუტრიციის მქონე პაციენტებისთვის; ექიმები აღჭურვილი უნდა იყვნენ შესაბამისი პირადი დამცავი საშუალებებით. სისხლის ანალიზებისა და ეკგ-ს შესრულება შესაძლებელია ჯანდაცვის პირველად და მეორე რგოლებში, ადგილობრივი პირობების და რისკის დონის გათვალისწინებით. უნდა შემუშავდეს აწონვის ინდივიდუალური გეგმა იმისდა მიხედვით, თანამშრომლობს თუ არა პაციენტი ჩვენთან ან რამდენად მალავს საკუთარ რეალურ წონას.[130]

საჭიროა ზომების მიღება პაციენტებს შორის COVID-19-ის ტრანსმისიის რისკის შესამცირებლად, კერძოდ, კოჰორტული პალატები COVID-19-ის დადასტურებული და დაუდასტურებელი შემთხვევის მქონე პაციენტებისთვის, იზოლირებული ოთახი ამომწურავი საშუალებებით პაციენტებისთვის, რომელთაც მიეცათ რჩევები იზოლაციის შესახებ და ინფექციის კონტროლის ზომების ეროვნული რეკომენდაციების დაცვა.[130]

დამატებითი ონლაინ რესურსები:

COVID-19-ის პანდემიის პოტენციური გავლენა სხვა მდგომარეობების დიაგნოსტიკაზე და მართვაზე

გაჩნდა შეშფოთება, რომ COVID-19-ის პანდემიის დროს შეიძლება დაგვიანდეს სხვა დაავადებების დიაგნოსტიკა და მკურნალობა. აშშ-ის 5 შტატში გადაუდებელ სამედიცინო დახმარების განყოფილებაში პაციენტების მოყვანის პროპორცია შემცირდა 41.5%-63.5%-ით 2020 წლის ადრეული მარტის პერიოდში.[131] ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ ჰოსპიტლიზაციების რაოდენობა შემცირდა 42%-ით, მათ შორის ჰოსპიტალიზაციის მნიშვნელოვანი რაოდენობრივი დაქვეითება გამოვლინდა ინსულტის, მიოკარდიუმის ინფარქტის, გულის უკმარისოფის, ფქოდ-ის და აპენდიციტის მიზეზებით.[132] დიდ ბრიტანეთში, პირველადი ჯანდაცვის დონეზე ჩატარებული კვლევის თანახმად, ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების დიაგნოსტიკა წელს ბევრად უფრო დაბალია, ვიდრე წინა წლის მარტი-მაისის პერიოდში.[133] კიდევ ერთმა კვლევამ გამოავლინა წინაგულების ფიბრილაციის ახალი შემთხვევების 47%-იანი კლება დანიაში ჩაკეტვის (lockdown) შემდეგ პირველი 3 კვირის ფარგლებში, 2019 წლის შემთხვევათა რაოდენობასთან შედარებით. იშემიური ინსულტისა და ნებისმიერი მიზეზით სიკვდილობის დაკორექტირებული შანსების თანაფარდობა ჩაკეტვის დროს, 2019 წლის შესაბამის კვირებთან შედარებით, შეადგენდა 1.41-ს (95% სარწმუნოების ინტერვალი [CI] 0.93 - 2.12).[134] ინგლისში ჰოსპიტალური შემთხვევების ანალიზის თანახმად, 40%-ით შემცირდა მწვავე კორონარული სინდრომის დიაგნოზით შემოსვლა 2020 წლის შუა თებერვლიდან 2020 წლის მარტამდე, 2019 წლის მაჩვენებლებთან შედარებით; 2020 წლის მაისის ბოლომდე, მწვავე კორონარული სინდრომით შემოსვლა 16%-ით იშვიათი იყო, ვიდრე ბაზისური საშუალო.[135] ინგლისში, 2020 წლის აპრილში ST სეგმენტის ელევაციური მიოკარდიუმის ინფარქტის კანქვეშა კორონარული ინტერვენციების სიხშირე დაქვეითდა 43%-ით 2017-2019 წლების თვიურ მაჩვენებელთან შედარებით. მკაცრი იზოლაციის რეგულაციების შემდეგ სიმპტომებიდან კლინიკამდე გადაადგილების და კარიდან ბალონამდე გადაადგილების ჯამური დრო გაიზარდა, თუმცა, ამ რეგულაციებამდე და რეგულაციების შემდგომ პერიოდში არ ფიქსირდება მნიშვნელოვანი განსხვავებები გულის ძირითადი არასასურველი შედეგების ან ჰოსპიტალური სიკვდილობის კუთხით.[136] ინგლისსა და უელსში მწვავე გულსისხლძარღვთა სიკვდილობის კვლევის თანახმად, პანდემიის დროს გახშირებულია გულსისხლძარღვთა მიზეზებით გარდაცვალება. შემთხვევათა უმეტესობა არ უკავშირდება COVID-19 ინფექციას, ნახევარი ხდება საზოგადოებრივ პირობებში.[137] საფრანგეთში მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტით მიღება შემცირდა ქვეყნის მასშტაბით კარანტინის გამოცხადების შემდეგ.[138] შვედეთში მნიშვნელოვნად შემცირდა მიოკარდიუმის ინფარქტის მქონე პაციენტების რაოდენობა, რომლებიც კორონაროგრაფიაზე გაგზავნეს. თუმცა, სიკვდილობა არ შეცვლილა.[139] ერთ კვლევაში (აშშ) აღწერილია დეპრესიის სიმპტომების პრევალენტობის სამმაგი ზრდა COVID-19-ის პანდემიის პერიოდში, შედარებით პანდემიამდე პერიოდთან.[96] გერმანიაში მნიშვნელოვნად მოიმატა 1-ლი ტიპის დიაბეტის მქონე ბავშვებსა და მოზარდებში დიაბეტური კეტოაციდოზის შემთხვევებმა COVID-19-ის პანდემიის დროს, შედარებით იმავე თვეებთან 2018 და 2019 წლებში.[140] იტალიაში 1-ლი ტიპის დიაბეტის დიაგნოზი 23%-ით გაიშვიათდა 20 თებერვლიდან 14 აპრილამდე (2020) პერიოდში, შედარებით იმავე პერიოდთან 2019 წელს. დიაბეტური კეტოაციდოზით წარმოდგენილ ბავშვებს უფრო მძიმე მდგომარეობა აღენიშნებოდათ.[141] დიდი ბრიტანეთის ერთ-ერთ რეგიონში აღწერილია 1-ლი ტიპის დიაბეტის დიაგნოზის გახშირება 2020 წლის აპრილი-მაისის პერიოდში ბავშვებში, შედარებით წინა 5 წელთან. ბავშვების ნახევარზე მეტი გამოვლინდა მძიმე დიაბეტური კეტოაციდოზით.[142] აშშ-ში კრუპის, ბრონქიოლიტის და გრიპის ინციდენტობა მნიშვნელოვნად შემცირდა ბავშვებში სოციალური დისტანცირების ზომების გამო, გრიპის აქტივობა ამ სეზონზე ისტორიულად დაბალია.[143][144] პანდემიის პერიოდში შემცირდა კიბოს სკრინინგი და დიაგნოსტიკის შემთხვევები. ერთი კვლევის თანახმად, ახლადგამოვლენილი კიბოს ყოველკვირეული ინციდენტობა მარტი-აპრილში (2020) აშშ-ში შემცირდა 46.4%-ით.[145] სხვა კვლევის თანახმად, აშშ-ში მარტი-ივლისის (2020) პერიოდში მნიშვნელოვნად შემცირდა კიბოს სკრინინგი, ვიზიტები, თერაპია და ქირურგიული ჩარევების სიხშირე, 2019 წლის იმავე პერიოდთან შედარებით. ერთი კვლევის თანახმად, აპრილში ძუძუს კიბოს, მსხვილი ნაწლავის, წინამდებარე ჯირკვლის და ფილტვის კიბოს სკრინინგის სიხშირე შემცირდა, შესაბამისად, 85%, 75%, 74%, და 56%-ით.[146]

დიდ ბრიტანეთში, პედიატრიისა და ბავშვთა ჯანმრთელობის სამეფო კოლეჯი აქვეყნებს გზამკვლევს მშობლებისა და მომვლელებისთვის, რომელიც მოიცავს ინფორმაციას ხელმისაწვდომი სერვისების შემთხვევაში პანდემიის ფონზე.[147]

დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნებში ჯანდაცვის სერვისების პოტენციური შეფერხებები ინფექციური დაავადებების კუთხით მიუთითებს შესაძლო მნიშვნელოვან პრობლემებზე აივ-ის, ტუბერკულოზის და მალარიას სიკვდილობის კუთხით, იქ სადაც ეს დაავადებები ხშირია.[148]მკურნალობისა და პრევენციის ძირითადი სერვისების შენარჩუნება მოწოდებულია პრიორიტეტულად, პანდემიის გავლენის შესამსუბუქებლად.

წყაროები

მდგომარეობა

აღწერა

კორონავირუსით გამოწვეული დაავადება (COVID-19)

სრული ტექსტი კორონავირუსულ დაავადებაზე (COVID-2019) მოიცავს ინფორმაციას დიაგნოსტიკისა და მართვის, ასევე პრევენციის, დიფდიაგნოსტიკის, ეპიდემიოლოგიის, ეტიოლოგიის, პროგნოზის და გართულებების შესახებ.

საშვილოსნოს პათოლოგიური სისხლდენა

კოქრეინის მიმოხილვამ შეაფასა მძიმე მენსტრუალური სისხლდენის იმ სამკურნალო საშუალებების ეფექტურობა და უსაფრთხოება, რომლებსაც ხშირად იყენებენ პანდემიის დროს.[149] შეფასდა ჩამოთვლილი მკურნალობები: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები, ანტიფიბრინოლიტიკები, კომბინირებული ჰორმონული კონტრაცეპტივები, პროგესტოგენები. მიმოხილვის თანახმად, არსებობს საშუალო ხარისხის მტკიცებულება, რომ ანტიფიბრინოლიტიკები და კომბინირებული ჰორმონული კონტრაცეპტივები ამცირებს მძიმე მენსტრუალურ სისხლდენას, შედარებით პლაცებოსთან; არსებობს დაბალი ხარისხის მტკიცებულება, რომ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები ამცირებს მძიმე მენსტრუალურ სისხლდენას, პლაცებოსთან შედარებით; არსებობს დაბალი ხარისხის მტკიცებულება, რომ ანტიფიბრინოლიტიკები უფრო ეფექტურია სისხლდენის შესამცირებლად, ვიდრე ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები და მოკლე ციკლის პროგესტოგენები. ავტორებმა ვერ შეძლეს დასკვნების დადება ანტიფიბრინოლიტიკების და გრძელციკლიანი პროგესტოგენების შედარებისას. უცნობია სიცოცხლის ხარისხის, პაციენტის კმაყოფილების, მძიმე გვერდითი მოვლენების მონაცემებიც. მიმოხილვის ავტორების რეკომენდაციით, პანდემიის კონტექსტში მკურნალობის შერჩევისას (დისტანციურად, მოწოდებულია ანტიფიბრინოლიტიკების (ტრანექსამის მჟავა), ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების, კომბინირებული ჰორმონული კონტრაცეპტივების დანიშვნა. როდესაც სერვისები ხელმისაწვდომია, მნიშვნელოვანია სრული შეფასება პირისპირ კონსულტაციაზე (ფიზიკური გასინჯვა, სისხლის ანალიზი, ულტრაბგერა).

მწვავე ქოლეცისტიტი

რამდენიმე სამეცნიერო საზოგადოების გაერთიანებული რეკომენდაციის თანახმად, ლაპაროსკოპიური ქოლეცისტექტომია რჩება არჩევის მკურნალობა მწვავე ქოლეცისტიტის დროს, COVID-19-ის პანდემიის ფონზე. ადრეული ქოლეცისტექტომია (ტარდება სიმპტომების დაწყებიდან რაც შეიძლება მალე) უპირატესია. ჰაერი, რომელიც პერიტონეუმიდან გადის, უნდა გადიოდეს ფილტრაციას დაბალნაწილაკიანი ფილტრით, რათა ვირუსის ნაწილაკები მოშორდეს. თუ ქირურგიული ჩარევა გადაიდება COVID-19-ის ეპიდაფეთქების გამო, აუცილებელია პაციენტების მონიტორინგი სეფსისის ნიშნებზე და ტკივილის პროგრესირების დასაფიქსირებლად. თუ პაციენტი ქირურგიული ჩარევის კრიტერიუმებს ვერ აკმაყოფილებს და არ უმჯობესდება მდგომარეობა ანტიბიოტიკების ფონზე, შეიძლება განიხილოთ ნაღვლის ბუშტის პერკუტანეული დრენირება.[150]

თირკმლის მწვავე დაზიანება

COVID-19-ის მქონე პაციენტებს შეიძლება განუვითარდეთ თირკმლის მწვავე დაზიანება, პროტეინურია ან ჰემატურია. თირკმლის მწვავე დაზიანება ჰოსპიტალური სიკვდილობის რისკ-ფაქტორია.[151] COVID-19-ის მქონე ჰოსპიტალიზებულ ზრდასრულ პაციენტებში თირკმლის მწვავე დაზიანების ინციდენტობა უფრო მაღალია, ამასთან, COVID-19-ის არმქონე პაციენტებთან შედარებით, ინფიცირებულ პაციენტებში უფრო მაღალია თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპიის საჭიროება.[152] თირკმლის დაზიანების ეტიოლოგია COVID-19-ის ფონზე, სავარაუდოდ, მულტიფაქტორულია და სრულად არ არის გამოკვლეული. მომატებული ტემპერატურა და სუნთქვის სიხშირე იწვევს სითხის "შეუგრძნობელ" დაკარგვას.[153] თირკმლის მწვავე დაზიანების მკურნალობა იგივენაირად მიმდინარეობს COVID-19-ის მქონე პირებში, როგორც ზოგად მოსახლეობაში და მოიცავს თირკმლის ჩანაცვლებით თერაპიას, საჭიროებისამებრ.[154] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია სითხის სტატუსის შემოწმება და ბიოქიმიური ანალიზი COVID-19-ის შესაძლო და დადასტურებულ ყველა შემთხვევაში.[155] ინტრავენური სითხეები საჭიროა ხშირ შემთხვევაში. არჩევანი ეფუძნება ბიოქიმიურ ტესტებს. მთავარი მიზანია ეუვოლემიური სტატუსის შენარჩუნება. ჰიპერნატრიემია ხშირია თავდაპირველად და შეიძლება მოგვიანებითაც განვითარდეს.[153] მედიკამენტები, რომლებიც იწვევენ ან აუარესებენ თირკმლის მწვავე დაზიანებას, უნდა შეჩერდეს, გარდა აუცილებელი მედიკამენტებისა. სიცოცხლისათვის საშიში ჰიპერკალიემიის დროს, სტანდარტული მოვლის პარალელურად, შესაძლებელია კალიუმის შემბოჭველების გამოყენება. აღნიშნულ აგენტებს შეიძლება ჰქონდეს გარკვეული როლი თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპიის საჭიროების დაყოვნებაში, როდესაც რესურსები შეზღუდულია.[153][156]

მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემია

საერთაშორისო ექსპერტების პანელი და ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოება გამოსცემს რეკომენდაციებს ზრდასრულებში მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემიის სამკურნალოდ.[157][158]კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ კორტიკოსტეროიდების მინიმალური დოზა, დაუნორუბიცინის და პეგასპარგაზას დოზის შემცირება (პეგილირებული ასპარგინაზა) მკურნალობის დაწყებისას ხანდაზმულებში და COVID-19-ის გართულებების მაღალი რისკის ქვეშ მყოფ პირებში.[157][158] ანტი-CD20 მონოკოლონური ანტისხეულები იწვევს იმუნოგლობულინის დონის დაწევას; მკურნალობა ამ აგენტებით შეძლებისდაგვარად უნდა გადაიდოს. მეორე თაობის თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორები, კორტიკოსტეროიდების შემცირებული დოზით, უნდა განიხილოთ ფილადელფიას ქრომოსომაზე დადებით შემთხვევებში.[157][158]

თუ ქიმიოთერაპიის ორი ციკლის შემდეგ პაციენტი დადებითია მინიმალურ ნარჩენ დაავადებაზე, კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ ბლინატუმომაბი. თუ პაციენტი უარყოფითია მინიმალურ ნარჩენ დაავადებაზე და ქიმიოთერაპიის უდიდესი ნაწილი დასრულებულია, შესაძლებელია გადაყვანა შემანარჩუნებელ თერაპიაზე. შემანარჩუნებელ ფაზაზე კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ კორტიკოსტეროიდების შემცირება და ვინკრისტინის დანიშვნისგან თავის შეკავება >65 წლის პაციენტებში. რეკომენდაციები გაიცემა რეციდივის შემთხვევებისთვის და ტრანსპლანტაციისთვის. ზრდის ფაქტორებით მხარდაჭერა გასათვალისწინებელია COVID-19-ის არმქონე პაციენტებში, რათა ნეიტროფილების რაოდენობა აღდგეს და იყოს 1000 უჯრედი/მიკროლიტრზე ან მეტი, მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში. ზრდის ფაქტორები სავარაუდოდ არ არის რეკომენდებული SARS-CoV-2 ინფექციის მქონე პაციენტებში, რადგან არსებობს ფილტვის ანთებითი დაზიანების პოტენციური რისკი.[157]

მწვავე მიელოგენური ლეიკემია

მწვავე მიელოგენური ლეიკემია ასოცირებულია უარეს გამოსავალთან COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[159] მწვავე მიელოგენური ლეიკემიის მქონე პაციენტები უნდა გადიოდნენ სკრინინგს COVID-19-ზე ქიმიოთერაპიის ინდუცირების/კონსოლიდირების ფაზამდე.[160] ინტენსიური თერაპიის შემთხვევაში მოწოდებულია COVID-19-უარყოფით განყოფილებაში მართვა, სკრინინგის და დაცვის ზომების გაძლიერებით. ქიმიოთერაპია უნდა გადაიდოს მანამდე, სანამ არ ალაგდება სიმპტომები და პაციენტს არ ექნება უარყოფითი პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქციის ტესტი. ქიმიოთერაპია შეირჩევა ციტოგენეტიკის და ნუკლეოფოსმინ-1 და fsm-დაკავშირებული თიროზინ კინაზა-3 სტატუსის მიხედვით. ვენეტოკლაქსი და გილტერიტინიბი ინგლისში საგანგებო წესით დამტკიცებულია პაციენტების გარკვეულ ჯგუფებში გამოსაყენებლად.[161]

ზრდის ფაქტორები სავარაუდოდ არ არის რეკომენდებული COVID-19 ინფექციის მქონე პაციენტებში, რადგან არსებობს ფილტვის ანთებითი დაზიანების პოტენციური რისკი.[157]

ადისონის დაავადება

თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის მქონე პაციენტები იმყოფებიან ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის ქვეშ, რაც შეიძლება გართულდეს თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზით. ხელმისაწვდომია თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზის პრევენციის გაიდლაინები COVID-19-ის დადასტურებული ან საეჭვო შემთხვევების კონტექსტში.[162] პაციენტებს უნდა გაეწიოთ დახმარება, რათაშეძლონ საკუთარი მდგომარეობის უსაფრთხო მართვა. ასევე აუცილებელია მათი ინფორმირება, თუ როგორ უნდა დაიცვან ავადმყოფობის პერიოდის აუცილებელი წესები. გაიდლაინების რეკომენდაციით, COVID-19-ის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მოითხოვონ სამედიცინო დახმარება და მითითებისამებრ მიიღონ პერორალური ჰიდროკორტიზონი ან პრედნიზოლონი. პაციენტებს ასევე ურჩევენ ცხელებისთვის მიიღონ პარაცეტამოლი და მიიღონ სითხეები რეგულარულად, რათა აწარმოონ მათი შარდის კონცენტრაციის დონის მონიტორინგი. კლინიკური გაუარესების ნიშნების შემთხვევაში (მაგ. თავბრუსხვევა, ძლიერი წყურვილი, უკონტროლო კანკალი, ძილიანობა, დაბნეულობა, ლეთარგია, ღებინება, მძიმე დიარეა, სუნთქვის მზარდი უკმარისობა, სუნთქვის სიხშირე >24/წთ, მეტყველების გაძნელება) პაციენტმა ან მისმა მომვლელმა კუნთშიდა გზით უნდა შეასრულოს ჰიდროკორტიზონის ინექცია და მოითხოვოს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება.[162] ჰოსპიტალიზებულმა პაციენტებმა უნდა მიიღონ ინტრავენური ჰიდროკორტიზონი და მუდმივი ინტრავენური რეჰიდრატაცია იზოტონური სალინით; დროებით უნდა შეწყდეს ფლუდროკორტიზონის გამოყენებას.

ასაკთან დაკავშირებული მაკულის დეგენერაცია

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია ასაკობრივი მაკულური დეგენერაციის დიაგნოზის დამტკიცება ოპტიკურ-კოჰერენტული ტომოგრაფიით და ანგიოგრაფიით, თუ შესაძლებელია. ახალდიაგნოსტირებული დაავადების შემთხვევაში შეიძლება მკურნალობა სისხლძარღვების ენდოთელიური ზრდის ფაქტორის ინჰიბიტორის სამი ინექციით, რასაც მოყვება ინექცია ყოველ 8 კვირაში ერთხელ. თუ პაციენტი უკვე იღებს VEGF ინჰიბიტორს, მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს ინექციებით ყოველ 8 კვირაში ერთხელ, ინტერვალებში კლინიკაში მისვლის გარეშე, გარდა მხედველობის გაუარესების შემთხვევებისა. ამ სიტუაციაში შეიძლება საჭირო გახდეს მხედველობის განმეორებითი შეფასება და განმეორებითი ოპტიკურ-კოჰერენტული ტომოგრაფია. ლოქდაუნის შეზღუდვების მოხსნის შემდეგ შესაძლებელია პრეპანდემიური პროტოკოლების იმპლემენტაცია.[163]

ალერგიული რინიტი

ბრიტანეთის ალერგოლოგიისა და კლინიკური იმუნოლოგიის საზოგადოების და იტალიის პედიატრიული ალერგოლოგიისა და იმუნოლოგიის საზოგადოების განცხადებებში ალერგიული რინიტის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია ჩვეული მკურნალობის, მათ შორის ტოპიკური ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდებისა და ანტიჰისტამინების გამოყენების გაგრძელება. უკონტროლო ალერგიული რინიტი შესაძლოა გახდეს ცემინების და მომატებული ხელი-თვალის და ხელი-ცხვირის კონტაქტის მიზეზი, რაც ზრდის SARS-CoV-2-ის ტრანსმისიის რისკს.[164][165] უნდა გადაიდოს კანის აეროალერგენების მიმართ კანის ტესტირება, ენისქვეშა და კანქვეშა იმუნოთერაპიები. შეგვიძლია შევამციროთ დოზის შემდგომი დაკვირვების პერიოდი და გავზარდოთ დოზებს შორის ინტერვალები პაციენტებისთვის, რომლებიც უკვე იტარებენ კანქვეშა იმუნოთერაპიას.[164]

აორტის სტენოზი

ამერიკის კარდიოლოგიის კოლეჯის და გულსისხლძარღვთა ანგიოგრაფიის და ინტერვენციების საზოგადოების პოზიცია-განცხადება რეკომენდაციას უწევს პაციენტების ტრიაჟს აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურაზე პანდემიის განმავლობაში.[129] მძიმე, სიმპტომური აორტის სტენოზის შემთხვევაში, აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა უნდა განიხილებოდეს კლინიკური დამძიმების, გახანგრძლივებული ჰოსპიტალიზაციის ან განმეორებითი ჰოსპიტალიზაციის რისკის შესამცირებლად. მონაცემები საკმარისი არ არის ზუსტი რეკომენდაციების გასაცემად მინიმალურად სიმპტომური მძიმე-კრიტიკული სტენოზის შესახებ; თუმცა, განიხილება ურგენტული აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა ან მკაცრი მონიტორინგი. აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა განიხილება თუ ძალიან მაღალია პიკური/საშუალო გრადიენტი, ძალიან მცირეა აორტის სარქვლის ფართობი და დაბალია მოცულობითი ინდექსი. უსიმპტომო პაციენტებში აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა გადაიდება 3 თვით ან გეგმიური პროცედურების გაგრძელებამდე. მკაცრი ამბულატორიული მონიტორინგი გრძელდება მძიმე სტენოზის მქონე ყველა პაციენტში.

გულის სარქველების ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები გულის სარქვლოვანი დაავადების ამბულატორიული მართვის შესახებ COVID-19 პანდემიის კონტექსტში. მათი რეკომენდაციით, მძიმე სიმპტომური აორტის სტენოზი და შორსწასული გულის უკმარისობა, ასევე პარკუჭის ფუნქციის დაქვეითება (განდევნის ფრაქცია <50%) ან სინკოპე ყველაზე პრიორიტეტული მდგომარეობებია და საჭიროებს ჩარევას სასურველია 2 კვირაში, ან მაქსიმუმ 4 კვირაში. აორტის სტენოზის ინტერვენცია შეიძლება იყოს სარქვლის ჩანაცვლება ან აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული იმპლანტაცია. ამჟამად ამ ორ მეთოდს შორის არჩევისას ინდივიდუალურ შემთხვევებში მიიღება გადაწყვეტილება, ზოგადი ანესთეზიის, ინტენსიური მოვლის, ჰოსპიტალიზაციის და COVID-19-ის რისკის გათვალისწინებით.[166]

აპლაზიური ანემია

მძიმე აპლაზიური ანემიის საბოლოო სამკურნალო მეთოდი არის ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტი ან იმუნოსუპრესიული თერაპია. მიუხედავად იმისა, რომ ამჟამინდელი მტკიცებულებები COVID-19-ის კავშირზე მწირია, სავარაუდოა ინფექციებისა და გართულებების უფრო მაღალი სიხშირე. ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოების რეკომენდაციის თანახმად, თუ ნეიტროფილების აბსოლუტური რაოდენობა ნაკლებია 200 მიკროლიტრზე (ძალიან მძიმე აპლაზიური ანემია), ტრანსპლანტაციის ან იმუნოსუპრესიის დაყოვნების რისკი უფრო მაღალია, ვიდრე SARS-CoV-2-ზე ექსპოზიციის რისკი ან იმუნოსუპრესიის გავლენა ინფექციაზე; თუმცა, ოპტიმალური მართვა შეიძლება ამჟამად არ იყოს პრაქტიკული.[167]

იმუნოსუპრესიის ვარიანტებია ანტითიმოციტების გლობულინი (ATG), ციკლოსპორინი და ელტრომბოპაგი; ATG-ის გამოყენება საჭიროებს ჰოსპიტალიზაციას. ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოება, სისხლისა და ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაციის ევროპული საზოგადოება და NHS ინგლისი ავრცელებენ განცხადებებს ელტრომბოპაგის გამოყენების რეკომენდაციით, ციკლოსპორინთან ან მის გარეშე, როგორც "ხიდის" თერაპია ღეროვანი უჯრედების გადანერგვამდე ან იმუნოსუპრესიულ თერაპიამდე ATG-ით მძიმე ან ძალიან მძიმე აპლაზიური ანემიის დროს, COVID-19-ის პანდემიის განმავლობაში.[167][168][169]

ასთმა

ასთმისთვის გამოწერილი მედიკამენტები პაციენტებმა ჩვეულებრივ უნდა მიიღონ, მათ შორის საინჰალაციო და პერორალური კორტიკოსტეროიდები და ბიოლოგიური აგენტები.[170][171][172][165][173][174] ასთმის გლობალური ინიციატივა გვირჩევს წერილობითი გეგმის შედგენას ყველა პაციენტისთვის, რათა ამოიცნონ ასთმის გამწვავება, გამოიყენონ საკონტროლო და საპროფილაქტიკო მედიკამენტები სწორად და იცოდნენ, როდის მოითხოვონ სამედიცინო დახმარება. აღნიშნული რეკომენდაციებით, ნებულაიზერების გამოყენებისგან მწვავე შეტევის დროს თავი უნდა შევიკავოთ რესპირატორულ ნაწილაკებში ვირუსის გავრცელების რისკის გამო. ჰერმეტული დოზირებული ინჰალატორი და სფეისერი პირის ნაწილით ან მჭიდრო სახის ნიღაბი შეგიძლიათ გამოიყენოთ ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მისაწოდებლად.[170] აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევენ, რომ ნებულაიზერმა შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა, თუმცა უცნობია, რა იწვევს რისკის მატებას- ნებულაიზერით ნაწილაკების წარმოქმნა თუ ახლო კონტაქტი ჯანდაცვის პროფესიონალსა და პაციენტს შორის.[175] თუმცა, დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, ნებულაიზერის გამოყენება კვლავ დაშვებულია, რადგან აეროზოლი ნებულაიზერის სითხიდან გამოდის და არ ატარებს პაციენტის ვირუსულ ნაწილაკებს.[171] ბრონქოსკოპია და ფილტვის ფუნქციის ტესტების უმეტესობა, მაგ. სპირომეტრია, მხოლოდ ურგენტულ შემთხვევებში უნდა გაკეთდეს, თუ შედეგებს პირდაპირი ეფექტი ექნება პაციენტის მკურნალობაზე.[170][171]

პაციენტებს სახლში უნდა ჰქონდეთ მედიკამენტების საკმარისი რაოდენობა, მაგრამ არ უნდა მოიმარაგონ ჭარბი რაოდენობით მედიკამენტები. შეგიძლიათ შეახსენოთ პაციენტებს, რომ ინჰალატორები და სფეისერები არ გამოიყენონ სხვა ადამიანებთან საზიაროდ. ექიმებმა პაციენტებს ხელი უნდა შეუწყონ მოწევის შეწყვეტაში.[165]

აუხსენით პაცინეტებს, რომ COVID-19 შეიძლება გამოვლინდეს ასთმის შეტევის მსგავსი სიმპტომებით (მაგ. ხველა, სუნთქვის უკმარისობა); თუმცა, დამატებითი სიმპტომები, როგორიცაა ცხელება, დაღლილობა და გემოს/ყნოსვის ცვლილება უფრო სავარაუდოა COVID-19-ით ინფიცირების დროს.[176]

COVID-19-ით ჰოსპიტალიზებული პაციენტების კვლევებში, ასთმა არ არის ინტუბირების დამოუკიდებელი რისკფაქტორი.[177] მსგავსად, COVID-19 პნევმონიით ჰოსპიტალიზებული პაციენტების კოჰორტულ კვლევაში, ასთმის მქონე პაციენტები არ იყვნენ ჭარბად წარმოდგენილი. COVID-19 პნევმონია არ იყო დაკავშირებული ასთმის გამწვავებასთან.[178]

ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის აშლილობა (ADHD)

ევროპის ADHD გაიდლაინების ჯგუფმა გამოაქვეყნა გზამკვლევი ADHD-ის მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. მომსახურების მიწოდება უნდა გაგრძელდეს ტელემედიცინის გზით, სადაც ეს შესაძლებელია. პაციენტის მშობლები და მომვლელები უნდა წახალისდნენ, გამოიყენონ ქცევითი აღზრდის სტრატეგიები. ხოლო სკოლებში რეკომენდებულია უპირატესობა მივანიჭოთ ADHD-ის მქონე მოსწავლეების მონიტორინგს. პაციენტებს, ჩვენების შემთხვევაში, საწყისი შეფასების შემდეგ უნდა შევთავაზოთ მკურნალობის დაწყება. პაციენტებმა, რომლებიც უკვე იღებენ მედიკამენტს, უნდა გააგრძელონ მისი გამოყენება დანიშნულებისამებრ. მშობლებმა და პაციენტებმა, დაწესებული შეზღუდვებით გამოწვეული სტრესის მართვისთვის არ უნდა მიიღონ დანიშნულებაში მედიკამენტის გაწერილ დოზაზე მეტი. გულ-სისხლძარღვთა რუტინული შემოწმებები და პირისპირ მონიტორინგი შეიძლება გადაიდოს პირებში, რომელთაც არ აქვთ გულ-სისხლძარღვთა რისკფაქტორები. რეკომენდებულია არტერიული წნევისა და გულისცემის სიხშირის მონიტორინგი სახლის პირობებში.[179]

ძუძუს კიბო

ევროპული ობსერვაციული კვლევის თანახმად, ძუძუს კიბოს და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში არეკორეგირებული ლეტალობის მაჩვენებელი არის 15.2%. ჯამში სიკვდილობა კიბოს და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში უფრო მაღალია მამაკაცებში, ≥65 წლის პირებში და ≥2 თანმხლები დაავადების მქონე პაციენტებში.[43]

მამოლოგთა ამერიკულმა საზოგადოებამ გამოსცა რეკომენდაციები COVID-19-ის პანდემიის დროს ძუძუს კიბოს მქონე პაციენტების პრიორიტეტიზაციის, მკურნალობის და ტრიაჟის შესახებ.[180] პანდემიის განმავლობაში, მკურნალობისთვის ყველაზე მაღალი პრიორიტეტი ენიჭება ჩამოთვლილ მდგომარეობებს:

მკერდის პოტენციურად არასტაბილური დაავადება (მაგ. ჰემატომა, ინფექცია): შეფასება ქირურგიული ჩარევისთვის
ინვაზიური ძუძუს კიბოს ახალი დიაგნოზი (შეიძლება გამოიყენოთ ტელემედიცინა)
ქირურგიული ჩარევა: მასტექტომიის შემდგომი იშემიური ანათალის რევიზია; აუტოლოგური ქსოვილოვანი ანათალის რევასკულარიზაცია/რევიზია
ქიმიოთერაპია: ნეოადიუვანტური/ადიუვანტური ქიმიოთერაპია სამმაგი უარყოფითი და HER2-დადებითი ძუძუს კიბოს შემთხვევაში; ადრეული ქიმიოთერაპია სავარაუდოდ გააუმჯობესებს გამოსავალს მეტასტაზური დაავადების დროს; ადიუვანტური/ნეოადიუვანტური ქიმიოთერაპია უკვე დაწყებულია; ადიუვანტური ან მეტასტაზური ენდოკრინული თერაპია
სხივური თერაპია მტკივნეული, ინოპერაბელური წარმონაქმნებისთვის; სხივური თერაპიის გაგრძელება, თუ უკვე დაიწყო; კრიტიკული მეტასტაზური დაზიანებების მკურნალობა (მაგ. თავის ტვინის მეტასტაზი, ზურგის ტვინის კომპრესია).

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით უმაღლესი პრიორიტეტი ენიჭებათ შემდეგ პაციენტებს:[46]

პაციენტები, რომლებიც იღებენ განკურნებით სისტემურ ქიმიოთერაპიას, წარმატების მაღალი (>50%) ალბათობით
პაციენტები, რომლებიც იღებენ ადიუვანტურ ან ნეოადიუვანტურ სისტემურ ქიმიოთერაპიას, რომელიც განკურნების 50% ალბათობას მაინც უმატებს ქირურგიულ ჩარევას ან რადიოთერაპიას, ან რეციდივის მკურნალობას.

დიდი ბრიტანეთის ასოციაცია ძუძუს კიბოს ქირურგიული მკურნალობის შესახებ აქვეყნებს რეკომენდაციებს შესაბამისი სერვისების შესახებ პანდემიის კონტექსტში. მოწოდებულია ახალი პაციენტების ტრიაჟი და მათთან კონტაქტი კლინიკაში მისვლამდე. COVID-19-ის სიმპტომების მქონე პაციენტები იზოლირებული უნდა იყვნენ 7 დღით. ვიზიტი უნდა გადაიდოს იზოლირების დასრულებამდე. თუ ეჭვი ონკოლოგიურ მდგომარეობაზე ძალიან მაღალია, რეკომენდებულია პაციენტის გასინჯვა; თუ კიბოზე ეჭვი დაბალია (მაგ. ძუძუს ტკივილი, <30 წლამდე ორმხრივი გამონადენი) შესაძლებელია ტელეფონით კონსულტაცია და რადიოლოგიური გამოკვლევის გადადება. სუსტი, ხანდაზმული პაციენტები, რომლებიც უჩივიან თანმხლებ დაავადებებს ან ცხოვრობენ სპეციალურ დაწესებულებებში, COVID-19-ის ყველაზე მაღალი რისკის ქვეშ არიან. შესაბამისად, ეს პაციენტები პირადად არ უნდა გასინჯოთ. შეიძლება განიხილოთ ემპირიული მკურნალობა ლეტროზოლით. ძველი პაციენტები, შეძლებისდაგვარად, სატელეფონო კონსულტაციებით უნდა მიმოიხილოთ.[181]

ქირურგიული შესაძლებლობები შეზღუდულია ბევრ საავადმყოფოში. ძუძუს კიბოს ქირურგიული ასოციაციის მიხედვით, პაციენტების პრიორიტეტიზაცია მოწოდებულია ჩამოთვლილი ჩვენებების მიხედვით:[181]

ესტროგენის რეცეპტორზე (ER) უარყოფითი კიბო
ადამიანის ეპიდერმული ზრდის ფაქტორის მე-2 რეცეპტორზე (HER2) დადებითი კიბო
პრე-მენოპაუზური პაციენტები
პოსტ-მენოპაუზური, ER-დადებითი პაციენტები, მაღალი რისკის შემცველი დაავადებით (მე-3 ხარისხი ან ლიმფური კვანძი დადებითია)
მაღალი ხარისხის, ფართომასშტაბიანი კარცინომა in situ სადინრებში (DCIS)
პოსტ-მენოპაუზური, ER-დადებითი პაციენტები, უფრო დაბალი რისკის შემცველი დაავადებით
სადინრების in situ კარცინომის მქონე დანარჩენი პაციენტები

ნეოადიუვანტური ქიმიოთერაპია მხოლოდ იმ შემთხვევაში გამოიყენება, თუ ნათლად ნაჩვენებია ქიმიოთერაპია. ნეოადიუვანტური ქიმიოთერაპია საჭიროებს გრანულოციტების კოლონიის მასტიმულირებელი ფაქტორის რუტინულად გამოყენებას პანდემიის ფონზე. რეკომენდებულია მულტიდისციპლინარული განხილვა ყველა შემთხვევაში.[182][51]

დამატებითი რესურსები ონკოლოგიის შესახებ:

გულ-ფილტვის რეანიმაცია

გულ-ფილტვის რეანიმაცია COVID-19-ის პანდემიის ფონზე მაღალი რისკის პროცედურაა ჯანდაცვის პერსონალისთვის, რადგანაც წარმოიქმნება აეროზოლი, პაციენტსა და პროფესიონალს შორის კონტაქტი ახლოა და საჭიროა სწრაფი მოქმედებები.

იმ შემთხვევაში, თუ ვლინდება გულის გაჩერება (პაციენტი არ რეაგირებს და პათოლოგიურად სუნთქავს), დააკვირდით სუნთქვას, მაგრამ არ გახსნათ სასუნთქი გზა ან მოუსმინოთ/შეეხოთ სახის მიტანით პაციენტის პირთან.[183][184]Edelson DP, Sasson C, Chan PS, et al. Interim guidance for basic and advanced life support in adults, children, and neonates with suspected or confirmed COVID-19: from the Emergency Cardiovascular Care Committee and Get With the Guidelines® - Resuscitation Adult and Pediatric Task Forces of the American Heart Association in collaboration with the American Academy of Pediatrics, American Association for Respiratory Care, American College of Emergency Physicians, The Society of Critical Care Anesthesiologists, and American Society of Anesthesiologists: Supporting Organizations: American Association of Critical Care Nurses and National EMS Physicians. Circulation. 2020 Jun 23;141(25):e933-43.[185]

მწვავე ჰოსპიტალურ პირობებში აუცილებელია აეროზოლის მაგენერირებელი პროცედურის შესაბამისი პირადი დაცვის საშუალებების (PPE) ტარება რეანიმაციის გუნდის თითოეული წევრის მიერ, სანამ შევლენ პაციენტის ოთახში; პირადი დაცვის საშუალებების გარეშე არ უნდა დაიწყოს გულის მასაჟი ან სასუნთქი გზების პროცედურები. ერთ ოთახში პერსონალის რაოდენობა უნდა იყოს შეზღუდული. სასუნთქი გზების პროცედურები გამოცდილმა პირებმა უნდა ჩაატარონ, აეროზოლიზაციის რისკის მინიმუმამდე დაყვანით.[183][184]Edelson DP, Sasson C, Chan PS, et al. Interim guidance for basic and advanced life support in adults, children, and neonates with suspected or confirmed COVID-19: from the Emergency Cardiovascular Care Committee and Get With the Guidelines® - Resuscitation Adult and Pediatric Task Forces of the American Heart Association in collaboration with the American Academy of Pediatrics, American Association for Respiratory Care, American College of Emergency Physicians, The Society of Critical Care Anesthesiologists, and American Society of Anesthesiologists: Supporting Organizations: American Association of Critical Care Nurses and National EMS Physicians. Circulation. 2020 Jun 23;141(25):e933-43.[185][186]

თუ პირველადი დახმარება აუცილებელია საზოგადოებრივ პირობებში, შესაძლებელია მხოლოდ გულის მასაჟის ჩატარება და დეფიბრილაცია (როცა არის წვდომა დეფიბრილატორზე); იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს ინფექციის პოტენციური რისკი, პაციენტის პირსა და ცხვირზე რეკომენდებულია ნაჭრის დაფარება. გულის გაჩერება ბავშვებში უფრო ხშირადაა გამოწვეული რესპირატორული პრობლემით, ამიტომ ვენტილაცია აუცილებელია; შეიძლება ჩაითვალოს, რომ რესპირატორული დახმარების გარეშე უფრო მაღალია სიკვდილობის რისკი, ვიდრე COVID-19-ის შესაძლო გადადების რისკი.[183][184]Edelson DP, Sasson C, Chan PS, et al. Interim guidance for basic and advanced life support in adults, children, and neonates with suspected or confirmed COVID-19: from the Emergency Cardiovascular Care Committee and Get With the Guidelines® - Resuscitation Adult and Pediatric Task Forces of the American Heart Association in collaboration with the American Academy of Pediatrics, American Association for Respiratory Care, American College of Emergency Physicians, The Society of Critical Care Anesthesiologists, and American Society of Anesthesiologists: Supporting Organizations: American Association of Critical Care Nurses and National EMS Physicians. Circulation. 2020 Jun 23;141(25):e933-43.[185][186]

წყალში პირით პირში სუნთქვა არ უნდა ჩატარდეს დახრჩობის შემთხვევებში. გადამრჩენელმა პერსონალმა წყლიდან უნდა ამოიყვანონ პაციენტი, როცა ხელმისაწვდომია პირადი დაცვის საშუალებები და პირველადი დახმარების ხელსაწყოები. გადამრჩენელმა პერსონალმა უნდა ატაროს ხელთათმანი, ნიღაბი და თვალის დამცავი მთელი პროცესის განმავლობაში. უპირატესია ვენტილაცია ორი ადამიანის მიერ, ტომარა-ფილტრი-ნიღბის პრინციპით, HEPA ფილტრის (მაღალეფექტური ნაწილაკოვანი შეკავება) გამოყენებით. თუ ეს შეუძლებელია, მეორე რიგის მეთოდია პირი-ნიღბის ვენტილაცია HEPA ფილტრით. მესამე რიგის- პასიური ოქსიგენაცია. თუ გადამრჩენელი პერსონალი ვერ იცავს გზამკვლევს, საჭიროა მხოლოდ გულმკერდის კომპრესიები და პაციენტის ცხვირის/პირის დაფარვა ქსოვილით.[187]

ბრაზილიური გაიდლაინებით რეკომენდებულია უწყვეტი კომპრესიების დაწყება გულფილტვის რეანიმაციის მიზნით ზრდასრულებში. პაციენტის პირის ღრუ უნდა დაიფაროს ქსოვილით ან ნიღბით, რომელიც დაბალი დინების ჟანგბადს ატარებს (6-10 ლიტრი/წთ), სანამ დაიწყება გულმკერდის კომპრესიები; ქსოვილი/ნიღაბი უნდა დარჩეს ადგილზე, სანამ ინვაზიური სასუნთქი გზა ჩაიდგმება. თუ შესაძლებელია, არ უნდა გამოიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა ან მილი; თუ საჭიროა, ორი პირი უნდა აწვდიდეს ვენტილაციას (ორი ხელით ნიღბის დასაჭერად) და უნდა გამოიყენოთ ოროფარინგული სასუნთქი გზა. HEPA ფილტრი უნდა ჩაიდგას ნიღაბსა და ტომარას შორის. თუ პაციენტი გულის გაჩერებისას მუცელზე წევს და არ აქვს ინვაზიური სასუნთქი გზა, საჭიროა გადმობრუნება ზურგზე. თუ პაციენტი ინტუბირებულია, გულმკერდის კომპრესიები უნდა გაკეთდეს მუცელზე წოლით მდგომარეობაში. ბავშვების რეანიმაცია იდეალურ შემთხვევაში ტარდება გულმკერდის კომპრესიით და ტომარა-ნიღბით, HEPA ფილტრით, სანამ სასუნთქი გზა უზრუნველყოფილი იქნება.[188]

ნათხემისებრი ატაქსია

ნათხემისებრი ატაქსიის მქონე პაციენტებს შეიძლება აღენიშნებოდეთ COVID-19-ის მძიმე ფორმის მაღალი რისკი, რადგან პაციენტები ხშირად არიან ხანდაზმულები, აქვთ ნევროლოგიური კომპლექსური პრობლემები და თანმხლები დაავადებები.[189] რეკომენდაციების თანახმად, იმუნური ატაქსიის მქონე პაციენტებმა უნდა განაგრძონ თერაპიის მიღება (ინტრავენური იმუნოგლობულინის, კორტიკოსტეროიდების და პლაზმის ჩანაცვლების ჩათვლით), თუმცა ისინი ითვლებიან მაღალი რისკის ქვეშ მყოფ ჯგუფად და უნდა დაიცვან ფიზიკური დისტანცირების ადგილობრივი გაიდლაინები.[189] ინფექციის სიმპტომების მქონე პაციენტებს შესაძლოა მიეცეთ ინსტრუქცია შეწყვიტონ იმუნოსუპრესიული მკურნალობის ჩატარება სრულყოფილად გამოჯანმრთელებამდე. იმუნოთერაპიის დაწყება ასევე შეიძლება გადაიდოს, თუმცა უნდა შეფასდეს აღნიშნულის რისკი, განსაკუთრებით სწრაფად პროგრესირებადი იმუნური ატაქსიებით დაავადებულ პაციენტებში.[189] ნათხემისებრი ატაქსიის და COVID-19-ის შემთხვევაში საჭიროა ატაქსიოლოგის ჩართვა.

თირკმლის ქრონიკული დაავადება

თირკმლის ქრონიკული დაავადების მქონე ნებისმიერი ასაკის პირები, არიან COVID-19-ის მძიმე ფორმის და სიკვდილის განვითარების მომატებული რისკის ქვეშ.[190][191] დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის და სამედიცინო დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი აქვეყნებს გაიდლაინებს თირკმლის ქრონიკული დაავადების მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის დროს. პაციენტებს უნდა ურჩიონ გააგრძელონ ჩვეული მედიკამენტების მიღება, თუნდაც COVID-19- ის სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში, თუ სხვა რამ არ არის მითითებული სამედიცინო პერსონალის მიერ. ეს მოიცავს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებს, ანგიოტენზის-II-ის რეცეპტორის ანტაგონისტებს, იმუნოსუპრესანტებს და შარდმდენებს. პაციენტებს და მომვლელებს უნდა ურჩიოთ შეადგინონ მიმდინარე მედიკამენტების/არსებული დაავადებების, ალერგიების სია, ასევე მოწოდებულია კლინიკის წერილის შენახვა, რათა COVID-19-ის მკურნალობისთვის მისულებმა წარუდგინონ პერსონალს. ექიმებმა უნდა გადახედონ COVID-19-ის მქონე პაციენტთა მიმდინარე მედიკამენტებს, იმის გათვალისწინებით, აქვს თუ არა მკურნალობას თირკმლის ფუნქციონირებაზე უარყოფითი ზემოქმედების შესაძლებლობა. როდესაც იღებთ გადაწყვეტილებას თირკმლის ქრონიკული დაავადების და COVID-19-ის მქონე პაციენტის ჰოსპიტალიზაციაზე, უნდა გაითვალისწინოთ პაციენტის სურვილი, დაავადების სიმძიმე, თანმხლები პათოლოგიები, იმუნოსუპრესანტებით მკურნალობა, ჰოსპიტალიზაციის რისკი/სარგებელი და ჰოსპიტალსა და სახლში მოვლას შორის განსხვავებები. თირკმლის ქრონიკული დაავადების მქონე ყველა პაციენტს უნდა ჰქონდეს წინასწარი გეგმა მკურნალობის შესახებ.[192]

COVID-19-ისგან გამოჯანმრთელების შემდეგ, რეკომენდებულია თირკმლის ფუნქციის ხელახლა შეფასება. შეფასების გადაუდებლობა უნდა ეფუძნებოდეს პაციენტის გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის (eGFR) კატეგორიას, თანმხლებ დაავადებებსა და კლინიკურ გარემოებებს.[192]

ურგენტული ამბულატორიული ვიზიტი საჭიროა ჩამოთვლილ შემთხვევებში: თირკმლის ქრონიკული დაავადების დაჩქარებული მიმდინარეობა (გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის [GFR] 25%-ით ან მეტით ცვლილება 12 თვის განმავლობაში, ან სიჩქარის თანდათან შემცირება 15 მლ/წთ/1.73 მ2 წელიწადში); ნეფროზული სინდრომი ან ძალიან მძიმე პროტეინურია (შარდში ალბუმინი:კრეატინინის თანაფარდობა >300 მგ/მმოლ; ან კატეგორია G5 ახალი დიაგნოზი (GFR <15 მლ/წთ/1.73 მ²). კლინიცისტებმა სპეციალისტის რჩევა უნდა მიიღონ როცა რეფერალის ურგენტულობა კითხვის ნიშნის ქვეშაა. თირკმლის ექოსკოპია უნდა ჩატარდეს იმ შემთხვევაში, თუ შედეგმა შეიძლება შეცვალოს მიდგომა. მაგალითად, თუ პაციენტს აქვს თირკმლის ქრონიკული დაავადების დაჩქარებული ფორმა, ხილული ან პერსისტენტული ჰემატურია, საშარდე ტრაქტის ობსტრუქციის სიმპტომები ან ნეფროლოგმა აღმოაჩინა ბიოფსიის ურგენტული ჩვენება. პაციენტებში, რომლებიც დიალიზს იწყებენ, საჭიროა სისხლძარღვოვანი ან პერიტონეული კათეტერიზაცია.[156][192]

თუ პაციენტს აქვს თირკმლის სტაბილური ფუნქცია, შესაძლებელია სისხლის და შარდის ტესტირების ინტერვალის გაზრდა; ეს დამოკიდებულია თანმხლებ დაავადებებზე და დაავადების პროგრესირებაზე. თუ პაციენტს ეს შეუძლია, ექიმმა ხელი უნდა შეუწყოს თვითმონიტორინგს და თვითმართვას; მაგალითად, არტერიული წნევის მონიტორინგი შესაძლებელია სახლში, პაციენტს შეიძლება წვდომა ჰქონდეს სამედიცინო ჩანაწერებთან მონაცემების დასაფიქსირებლად. თუ პაციენტები თვითმონიტორინგს ან თვითმართვას აგრძელებენ, უნდა მიეცეთ კონკრეტული ინსტრუქციები სამედიცინო დახმარების საკონტაქტო ინფორმაციის სახით. არაურგენტული რეფერალი, მაგალითად მსუბუქი-საშუალო პროტეინურიის და სტაბილური ფილტრაციის სიჩქარის შემთხვევაში, შეიძლება გადავდოთ COVID-19-ის რისკის შესამცირებლად. თირკმლის ულტრაბგერა შეიძლება გადავდოთ იმ შემთხვევაში, თუ შედეგი არ შეცვლის მართვას, მაგალითად თირკმლის პოლიცისტური დაავადების გამორიცხვა ოჯახურ ანამნეზში ამ დაავადების არსებობის შემთხვევაში; ან თუ ნეფროლოგმა დაადგინა არაურგენტული ბიოფსიის ჩვენება და პაციენტს აქვს GFR <30 მლ/წთ/1.73მ² , რაც სტაბილურია სულ მცირე ბოლო 6 თვის განმავლობაში.[192]

პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ჰემოდიალიზს, აქვთ COVID-19-ით ინფიცირების და მძიმე ავადმყოფობის განვითარების უფრო მაღალი რისკი.[190]

აშშ და საერთაშორისო გაიდლაინებით, პაციენტებს მოუწოდებენ შეატყობინონ დიალიზის პერსონალს ცხელების ან სასუნთქი გზების სიმპტომების შესახებ განყოფილებაში შემოსვლამდე; პაციენტი უნდა იყოს იზოლირებული და ჩაუტარდეს ტესტირება COVID-19-ზე შემოსვლისთანავე.[193][194] პაციენტებმა უნდა გაიხსენონ, ხომ არ ჰქონიათ კონტაქტი COVID-19-ის მქონე პირებთან ბოლო 14 დღის განმავლობაში.[194] ყველა პაციენტი ექვემდებარება ტემპერატურის გაზომვას შემოსვლისას. უნდა დადასტურდეს COVID-19-ის სიმპტომების არარსებობა. განყოფილებაში ყოფნისას პაციენტმა უნდა ატაროს საკუთარი ნიღაბი. თუ ნიღაბი არ აქვთ, კლინიკამ უნდა შეთავაზოს სამედიცინო ნიღაბი, ხელმისაწვდომი რესურსების მიხედვით.[194]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, პაციენტი უნდა გადიოდეს სკრინინგს დიალიზის თითოეული პროცედურის წინ. სკრინინგი მოიცავს COVID-19-ზე კითხვების დასმას, მათ შორის კონტაქტების ისტორიას. თუ პაციენტს შეიძლება ჰქონდეს COVID-19, აუცილებელია ტესტირება, უმჯობესია სწრაფი ტესტით. სიმპტომების ალტერნატიული მიზეზები ასევე უნდა შეფასდეს და დიალიზი შეძლებისდაგვარად უნდა გადაიდოს, სანამ ტესტის პასუხები გახდება ცნობილი.[156]

აშშ გაიდლაინებით რეკომენდებულია 6 ფუტი დისტანციის შენარჩუნება პაციენტებს შორის დიალიზის დროს და მოსაცდელ ოთახში, განსაკუთრებით ინფექციის საშუალო ან მნიშვნელოვანი საზოგადოებრივი გავრცელების არეებში. შეიძლება პაციენტი რიგს დაელოდოს მანქანაში და მიიღოს შეტყობინება მისი რიგის მოსვლის შესახებ.[156][194]

ცხელების მქონე პაციენტებს დიალიზი უნდა ჩაუტარდეთ დღის ბოლოს (ბოლო პაციენტი), სანამ პარალელურად COVID-19-ის ინფექცია გამოირიცხება.[193] გასათვალისწინებელია, რომ შესაძლო/დადასტურებული COVID-19-ის მქონე პაციენტები უმჯობესია მოთავსდნენ ერთ ექიმთან, ერთ განყოფილებაში და ერთდროულად (კოჰორტული იზოლირება).[194] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია დიალიზის ჩატარება კოჰორტებად, COVID-19-ის სტატუსის მიხედვით. თუ პაციენტი COVID-19-ზე დადებითია, რჩება კოჰორტაში 10 დღით ან სიმპტომების ალაგებამდე, რომელიც უფრო ხანგრძლივი იქნება.[156]

სამედიცინო პერსონალმა უნდა დაიცვას ინფექციის კონტროლის ზომები.[156][194]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია კალიუმის შემბოჭველები, როგორიცაა პატირომერი ან ნატრიუმის ზირკონიუმ ციკლოსილიკატი, ჰიპერკალიემიის სამკურნალოდ ან დიალიზის გადასადებად.[156] თუ პაციენტი სახლში იტარებს დიალიზს, მათი მომვლელები და ასისტენტები უნდა გადიოდნენ ტესტირებას სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში.[156]

თირკმლის ტრანსპლანტის მიმღები პაცინეტები უფრო მძიმე ავადმყოფობის რისკის ქვეშ არიან.[190] მათთვის რეკომენდებულია განსაკუთრებით მკაცრი ინფექციის პრევენციისა და სოციალური დისტანცირების ზომები.

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით პაციენტების გაგზავნა სპეციალისტთან თირკმლის ტრანსპლანტაციის დასაგეგმად შესაძლებელია, თუმცა ზოგიერთი ტესტი და შეფასება შეიძლება დაყოვნდეს COVID-19-ის პანდემიის გამო.[192]

ჩინეთში ექსპერტებმა გამოაქვეყნეს შეთანხმებული რეკომენდაციები ქრონიკული დიალიზის ქვეშ მყოფი ბავშვების მართვის შესახებ COVID-19-ის პანდემიის კონტექსტში. ბავშვზე მზრუნველმა დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს დიალიზის დაწესებულებას, თუ პაციენტს ან მისი ოჯახის წევრს განუვითარდება ავადმყოფობის რაიმე ნიშანი. თუ ოჯახის წევრს ანამნეზში აღენიშნება COVID-19-თან ექსპოზიციის ფაქტი, იგი პაციენტისგან უნდა იზოლირდეს. თუ პაციენტს აღენიშნება COVID-19-ის ექსპოზიციასთან დაკავშირებული ცხელება და/ან რესპირატორული სიმპტომები, იგი უნდა შეფასდეს ჰოსპიტალში ან ცხელების კლინიკაში. ჰემოდიალიზისთვის პაციენტს მხოლოდ ერთი მზრუნველი უნდა ახლდეს. დიალიზის ცენტრის გარეთ, პაციენტსა და მის თანმხლებ პირს უნდა ჩაუტარდეთ სკრინინგი COVID-19-ის სიმპტომებზე და გაეზომოთ სხეულის ტემპერატურა. დიალიზის დროს პაციენტს უნდა ეკეთოს ერთჯერადი ქირურგიული სახის ნიღაბი; არ არის რეკომენდებული რესპირატორის ან ფილტრიანი ნიღბის გამოყენება. COVID-19-ის საეჭვო ან დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტები უნდა მოთავსდნენ საკარანტინო ზონაში და, შესაძლებლობის შემთხვევაში, დიალიზი იზოლაციურ პალატაში უნდა ჩაუტარდეთ. თუ იზოლაცია ვერ ხერხდება, პაციენტს დიალიზი სესიის ბოლო დღეს უნდა ჩაუტარდეს. პაციენტი იზოლირებული უნდა იყოს მანამ, სანამ არ გაივლის სიმპტომები, ცხელება და 14 დღე სიმპტომების დაწყებიდან. ასევე მოცემულია რეკომენდაციები პერიტონიული დიალიზის სახლის პირობებში მართვის შესახებ.[195]

ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემია

ხანდაზმული ასაკი დაკავშირებულია COVID-19-ის დამძიმებასთან ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიის მქონე პაციენტებში.[196] ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოება რეკომენდაციას უწევს ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიის მკურნალობის გადადებას ისეთ რეგიონებში, სადაც COVID-19 აქტიურია. იმ შემთხვევაში, თუ საჭიროა დაუყოვნებლივ მკურნალობა, უპირატესია ისეთი რეჟიმი, რომელიც ნაკლებ ამბულატორიულ ვიზიტებს საჭიროებს. თავი უნდა ავარიდოთ მონოკლონური ანტისხეულების გამოყენებას, განსაკუთრებით მიზნობრივ აგენტებთან კომბინაციაში. შეძლებისდაგვარად თავი უნდა ავარიდოთ ვენეტოკლაქსის დაწყებას.[197] იმუნოგლობულინის ჩანაცვლება შეიძლება გაგრძელდეს შერჩეულ პაციენტებში როცა პოტენციური სარგებელი აჭარბებს კლინიკაში ინფუზიისთვის მისვლის რისკს. ინტრავენური იმუნოგლობულინი შეიძლება გაგრძელდეს COVID-19-ის მქონე პაციენტებში, მაგრამ საჭიროა მჭიდრო მონიტორინგი თრომბოემბოლიური მოვლენების გამოვლენის მიზნით. თუ პაციენტი უკვე იღებს ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიის მკურნალობას და განვითარდა COVID-19 მსუბუქი სიმპტომებით, მკურნალობის ცვლილება საჭირო არ არის. მკურნალობის მოდიფიცირება შეიძლება საჭირო გახდეს მძიმე სიმპტომების მქონე პირებში. ეს დამოკიდებულია ლეიკემიის სიმძიმეზე, ინფექციების ანამნეზზე, მძიმე გართულებების რისკზე; გადაწყვეტილება მიიღება ინდივიდუალურად, მაგრამ მონოკლონური ანტისხეულები, როგოროც წესი, არ გამოიყენება COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[197]

ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის რეკომენდაციების თანახმად, მოწოდებულია თერაპიის გადადება პანდემიის პერიოდში, როცა ეს შესაძლებელია.[198] თუ მკურნალობა საჭიროდ ჩაითვალა, ხელმისაწვდომობის შემთხვევაში, რეკომენდებულია პერორალური თერაპია.

ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემია

ჰემატოლოგიის ამერიკული და ევროპული ასოციაციები აქვეყნებენ რეკომენდაციებს ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიის მართვის თაობაზე COVID-19-ის პანდემიის ფონზე.[160][199] თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორებით მკურნალობა არ არის იმუნოსუპრესიული და არ უნდა შეჩერდეს ან გადაიდოს ახლადდიაგნოსტირებული ქრონიკული მიელოდიური ლეიკემიის დროს. თუ პაციენტები რემისიაში არიან მკურნალობის გარეშე, მაგრამ თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორის მიღება შეწყდა 6-12 თვის წინ, ხოლო რეგულარული მონიტორინგი შეუძლებელია, განსახილველია თერაპიის გადადება და გვიან დაწყება. ლეიკემიის ქრონიკულ ფაზაში მყოფ პაციენტებში COVID-19-ის ინფექციის რისკი მაღალი არ არის თუ არ ვლინდება მძიმე ციტოპენია თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორების ფონზე, ან აქტიური ჰიპერმგრძნობელობა-პნევმონიტი ან ფილტვის დაზიანების სხვა ფორმები. აღსანიშნავია, რომ თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორების ფონზე შესაძლებელია QTc ინტერვალის გახანგრძლივება და წამალთშორისი ურთიერთქმედება COVID-19-ის თერაპიებთან, როგორიცაა ქლოროქინი და აზითრომიცინი.

ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება(ფქოდ)

ფქოდ-ის მქონე პაციენტები COVID-19-ის მომატებული რისკის ქვეშ არიან და უნდა იცავდნენ შესაბამის რეკომენდაციებს.[191]

ეროვნული და საერთაშორისო რესპირატორული ორგანიზაციების რეკომენდაციით, პაციენტებმა უნდა განაგრძონ რეგულარული მკურნალობის მიღება. ამჟამად არ არსებობს მტკიცებულება კორტიკოსტეროიდების ამოსაღებად (საინჰალაციო და პერორალური) ფქოდ-ის მქონე პაციენტების მკურნალობის რეჟიმიდან COVID-19-ის პანდემიის გამო.[200][173][174]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, თუ პაციენტი უკვე იღებს საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდს, მოწოდებულია გეგმიური მოხსნის დაყოვნება.[201]

ფქოდ-ის გამწვავებები პაციენტმა უნდა მართოს ინდივიდუალური გეგმის მიხედვით. არ იცვლება "გადამრჩენელი" ანტიბიოტიკების და კორტიკოსტეროიდების რეკომენდაციები. "გადამრჩენელი" ანტიბიოტკები და კორტიკოსტეროიდები პაციენტებმა არ უნდა გამოიყენონ COVID-19-ის სამკურნალოდ. არ უნდა დაიწყონ ანტიბიოტიკებით პროფილაქტიკა რისკის შესამცირებლად.[201][202] კანადური გაიდლაინებით, ფქოდის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც COVID-19 აღენიშნებათ, რეკომენდებულია სტანდარტული საინჰალაციო თერაპიის გაგრძელება. ფქოდის გამწვავებას უნდა უმკურნალონ პრედნიზოლონით, განურჩევლად იმისა, არის თუ არა SARS-2-CoV გამწვავების მიზეზი.[172] თუ პაციენტი უკვე იღებს პროფილაქტიკურ ანტიბიოტიკს, გრძელდება თერაპია (გარდა შეწყვეტის მიზეზებისა, როგორიცაა გვერდითი მოვლენები).[201]

გამწვავებების რისკის და COVID-19-ის ფონზე უარყოფითი გამოსავლის თავიდან ასაცილებლად, მწეველ პაციენტებს ეძლევათ მკაცრი რეკომენდაცია მოწევის შეწყვეტის შესახებ.[201][202]

თუ პაციენტი იღებს ჟანგბადით თერაპიას, უნდა გაგრძელდეს რეგულარული რეჟიმი. სასუნთქი გზების გაწმენდის პროცედურების შემთხვევაშიც გრძელდება თერაპია, თუმცა პაციენტმა უნდა დაიცვას ოჯახის წევრები, რადგან ნახველის ინდუცირებისას შესაძლებელია ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა.[201] თუ პაციენტი სახლში იღებს არაინვაზიურ ვენტილაციას, საჭიროა უსაფრთხოების ზომების მიღება, რადგან ეს პოტენციურად აეროზოლის წარმომქმნელი პროცედურაა.[201] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, ნებულაიზერი არ ითვლება აეროზოლის წარმომქმნელ პროცედურად, ამიტომ ნებულაიზერის გამოყენება კვლავ დაშვებულია, რადგან აეროზოლი ნებულაიზერის სითხიდან გამოდის და არ ატარებს პაციენტის ვირუსულ ნაწილაკებს.[201] თუმცა, ასთმის გლობალური ინიციატივა თვლის, რომ ნებულაიზერს შეუძლია აეროზოლების წარმოქმნა, იხ. ასთმა ზემოთ.[170] აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევენ, რომ ნებულაიზერმა შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა, თუმცა უცნობია, რა იწვევს რისკის მატებას- ნებულაიზერით ნაწილაკების წარმოქმნა თუ ახლო კონტაქტი ჯანდაცვის პროფესიონალსა და პაციენტს შორის.[175]

ბრიტანეთის თორაკალურმა საზოგადოებამ გამოსცა ფილტვის რეაბილიტაციის ონლაინ რესურსები პაციენტებისთვის, რომლებიც ფიზიკურად ვერ გადიან კონსულტაციას ექიმთან. რესურსები ხელმისაწვდომია COVID-19-ის გადატანის შემდეგ პერიოდისთვისაც.[203]

ქრონიკული ტკივილი

ჩრდილოეთ ამერიკისა და ევროპის ექსპერტთა პანელმა გამოსცა რკეომენდაციები ქრონიკული ტკივილის მართვის თაობაზე პანდემიის პირობებში.[204] პანელი რეკომენდაციას უწევს ტელემედიცინის გამოყენებას შემთხვევების უმეტესობაში. ოპიოიდების დანიშვნა და გაგრძელება შესაძლებელია, თუმცა პაციენტებმა უნდა იცოდნენ ოპიოიდების გავლენის შესახებ იმუნურ სისტემაზე, ხანგრძლივი მოხმარების შემთხვევაში. პაციენტები, რომლებიც რეგულარულად იყენებენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებს, უნდა აგრძელებდნენ გვერდითი ეფექტების მონიტორინგს. ცხელება ან მიალგია უნდა შეატყობინონ ექიმს. კორტიკოსტეროიდების გამოყენების ფონზე იზრდება თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის პოტენციალი და იცვლება იმუნური პასუხი; კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ კორტიკოსტეროიდების ინექციების რისკი/სარგებელი და გამოიყენონ ნაკლები დოზა.[204] ახალი ინტრათეკური ტუმბოს ჩადგმას თავი უნდა აარიდოთ, გარდა შერჩეული ონკოლოგიური პაციენტებისა, რომლებსაც სარგებელი უფრო მეტი ექნებათ, ვიდრე რისკი. ასევე არ არის რეკომენდებული ნეიროსტიმულატორების კვლევა ან იმპლანტების ჩადგმა.

ციროზი

ღვიძლის ქრონიკული დაავადების მქონე პაციენტებში COVID-19-ის ინფექციას უფრო მაღალი სიკვდილობის მაჩვენებელი აქვს, ხოლო სიკვდილობა კი, თავის მხრივ, უკავშირდება ღვიძლის დაავადების სიმძიმეს.[33] ევროპული გაიდლაინებით, ციროზის და COVID-19-ის მქონე პაციენტებისთვის მოწოდებულია სტაციონარული მკურნალობა. ციროზის და პორტული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებმა თავი უნდა აარიდონ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების მიღებას. ციროზის მქონე პაციენტებში აუცილებელია პარაცეტამოლის ზედოზირების პრევენცია.[205] დეკომპენსირებული ციროზის მქონე პაციენტებში საჭიროა გართულებების პრევენციის გაიდლაინის დაცვა. რეკომენდებულია ვირუსული გრიპის და სტრეპტოკოკული პნევმონიის წინააღმდეგ ვაქცინაცია. გართულებების მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს (მაგ. სპონტანური ბაქტერიული პერიტონიტი, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია, ასციტი).[205] ორგანოების დონაცია და ტრანსპლანტაცია სავარაუდოდ შეფერხდება მრავალ ქვეყანაში. ტრანსპლანტაციისთვის განიხილება ცუდი მოკლევადიანი პროგნოზის მქონე პაციენტები, მათ შორის ღვიძლის მწვავე-ქრონიკული უკმარისობის ან ღვიძლის ბოლო სტადიის მაღალი ქულის მქონე პაციენტები.[205]

Clostridium difficile-თან დაკავშირებული დაავადება

მძიმე მწვავე რესპირატორული დაავადების გამომწვევი მე-2 კორონავირუსის (SARS-CoV-2) ფეკალური მიკრობიომის ტრანსპლანტაციით გადაცემის პოტენციური რისკის გამო, აშშ-ს სურსათისა და წამლის სააგენტომ გამოსცა ახალი რეკომენდაციები 2019 წლის 1 დეკემბრის შემდეგ აღებული განავლის შესახებ:[206]

დონორების სკრინინგი, რათა გამოვლინდეს ინფიცირებული ან ახლო წარსულში ინფიცირებული პირები.
დონორების ან განავლის ტესტირება SARS-CoV-2-ზე, თუ შესაძლებელია.
პაციენტებმა უნდა განაცხადონ ინფორმირებული თანხმობა იმის შესახებ, რომ იციან SARS-CoV-2-ის გადადების პოტენციური რისკი ფეკალური მიკრობიომის ტრანსპლანტაციის შედეგად.

თუ განავალის დონაცია მოხდა 2019 წლის 1 დეკემბრამდე, აღნიშნული კრიტერიუმების გათვალისწინება საჭირო არ არის.

არა-ჰოსპიტალური (საზოგადოებაში შეძენილი) პნევმონია

საზოგადოებაში შეძენილი COVID-19 პნევმონია კლინიკური ნიშნებით რთული გასარჩევია საზოგადოებაში შეძენილი ბაქტერიული პნევმონიისგან. დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, COVID-19 პნევმონია მეტად სავარაუდოა, თუ პაციენტს COVID-19-ის ტიპური სიმპტომები დაახლოებით 1 კვირაა აქვს, აწუხებს მიალგია ან ანოსმია, დისპნოე, მაგრამ არ აქვს პლევრის ტკივილი და ჰქონდა კონტაქტი დადასტურებულ ან შესაძლო COVID-19 შემთხვევასთან. ბაქტერიული პნევმონიის მქონე პაციენტები უფრო შეუძლოდ ხდებიან სიმპტომების გამოვლენიდან რამდენიმე დღის შემდეგ, აქვთ პლევრის ტკივილი ან ჩირქიანი ნახველი. ანამნეზში არ აღინიშნება კონტაქტი COVID-19-ის დადასტურებულ/შესაძლო შემთხვევასთან. CRB65 ინსტრუმენტი არ არის დამტკიცებული COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[207]

არ არსებობს ვალიდური (დამტკიცებული) ტესტები დისპნოეს შესაფასებლად ტელეფონით ან ვიდეო კონსულტაციით.[208] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების რეკომენდაციით, უნდა შეაფასოთ ჰოსპიტალიზაციის საჭიროება პაციენტის სიმპტომებისა და ნიშნების გათვალისწინებით. უფრო მძიმე ავადმყოფობის ინდიკატორებია: სუნთქვის მძიმე უკმარისობა მოსვენებისას ან სუნთქვის გაძნელება; ჰემოფთიზი; ციანოზი; ცივი, წებოვანი, ფერმკრთალი ან ლაქოვანი კანი; სინკოპე; ახლადგამოვლენილი კონფუზია ან ძილიანობა; შარდის გამოყოფის დაქვეითება/შეწყვეტა.[207]

სავარაუდო COVID-19 პნევმონიის დროს, მსუბუქი სიმპტომების შემთხვევაში, არ უნდა შესთავაზოთ პაციენტებს ანტიბიოტიკები. თუ პაციენტი ექვემდებარება პერორალურ მკურნალობას საზოგადოებრივ პირობებში და სიმპტომების ბაქტერიული/ვირუსული წარმოშობა დაუსგენელია, ან არსებობს გართულებების მაღალი რისკი, რეკომენდებულია ანტიბიოტიკით მონოთერაპია.[207]

ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებს, რომელთაც საშუალო-მძიმე საზოგადოებაში შეძენილი პნევმონია აქვთ, შეიძლება დასჭირდეთ ანტიბიოტიკოთერაპია. ანტიბიოტიკის გამოყენებაზე გადაწყვეტილების მისაღებად რეკომენდებულია გამოკვლევები, როგორიცაა კულტივირება და მგრძნობელობა, COVID-19 -ის ვირუსზე პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქცია, გულმკერდის რადიოლოგიური კვლევა, სისხლის საერთო ანალიზი, ლეგიონელას და პნევმოკოკის ანტიგენის კვლევა.[209] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, თუ დარწმუნებული ხართ, რომ კლინიკური ნიშნები COVID-19-ისთვის დამახასიათებელია, სჯობს არ დაიწყოთ ანტიბიოტიკოთერაპია. თუმცა, ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია მოწოდებულია ბაქტერიულ ინფექციაზე ეჭვის შემთხვევაში, როცა ვლინდება შესაბამისი სიმპტომები და ლოკალიზებული ნიშნები გულმკერდის კვლევაზე. [209] ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის გაიდლაინებით, ანტიბიოტიკები არ უნდა დაინიშნოს მსუბუქი COVID-19-ის შემთხვევაში; ანტიბიოტიკი ინიშნება საშუალო სიმძიმის შემთხვევაში, როდესაც არსებობს ეჭვი კლინიკურ ბაქტერიულ ინფექციაზე.[18] ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა დაიწყოს დიაგნოსტირებიდან 4 საათის განმავლობაში. თუ პაციენტს შესაძლო სეფსისი აქვს, 1 საათის განმავლობაში.[209] ანტიბიოტიკის შერჩევა დამოკიდებულია მგრძნობელობის ადგილობრივ მონაცემებსა და ხელმისაწვდომობაზე. თუ ანტიბიოტიკოთერაპია საზოგადოებრივ პირობებში იწყება, აუცილებელია გადახედვა და ცვლილება საჭიროებისამებრ. ანტიბიოტიკის გამოყენებაზე სპეციალისტის რჩევის მიღება რეკომენდებულია პაციენტებისთვის, რომლებიც იმუნოსუპრესირებულები არიან, არიან ორსულად ან კრიტიკული მოვლის განყოფილებაში ან აქვთ ანამნეზში რეზისტენტული პათოგენით ინფექცია, ფილტვის დაავადების განმეორებითი ინფექციური გართულებები. ანტიბიოტიკების გამოყენება უნდა გადაიხედოს 24-48 საათში, ან როცა ტესტის შედეგები გახდება ცნობილი. ანტიბიოტიკოთერაპიის შეწყვეტა უსაფრთხოა, როდესაც ნიშნები, სიმპტომები ან ტესტი მიუთითებს COVID-19 პნევმონიაზე და ბაქტერიული ინფექციის მტკიცებულება არ არსებობს. თუ ანტიბიოტიკოთერაპია გრძელდება, აუცილებელია ამ გადაწყვეტილების მონიტორინგი და გადახედვა.[209] პაციენტების მართვის სტრატეგია უნდა გადაფასდეს იმ შემთხვევაში, თუ არ გაუმჯობესდა მათი კლინიკური მდგომარეობა ან სიმპტომები დამძიმდა; შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის რჩევის მიღება.[209] როცა შესაძლებელია, კლინიცისტმა უნდა განიხილოს მკურნალობის სარგებელი, რისკი და შესაძლო შედეგი პაციენტთან, ან მის ნათესავებთან/მომვლელებთან. პაციენტის არჩევანი მკურნალობისა და მისი ესკალაციის შესახებ უნდა გაითვალისწინოთ. კლინიცისტმა უნდა გაარკვიოს, ხომ არ აქვს პაციენტს რაიმე გეგმა, ხომ არ აცხადებს უარს მკურნალობაზე ან აქვს თხოვნა რეანიმაციის შეწყვეტის შესახებ.

გულის თანდაყოლილი დაავადება

გულის თანდაყოლილი დაავადების მქონე პირები შესაძლოა იყვნენ COVID-19-ის შედარებით მძიმე ფორმის განვითარების მომატებული რისკის ქვეშ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც დაავადების დროს გამოხატულია მძიმე ანატომიური თუ ფიზიოლოგიური პრობლემები.[210] მოწოდებულია დამატებითი რეკომენდაციები მიმდინარე პანდემიის კონტექსტში CHD-ის მქონე ზრდასრულთა COVID-19-ის პრევენციისა და მართვის სტრატეგიების შესახებ რისკის სტრატიფიკაციის საფუძველზე.[211] მაგალითად, დაბალი რისკის კატეგორიაში შემავალ პაციენტებს (მაგ., პარკუჭის ნორმალური ფუნქციონირება, ფიზიკური დატვირთვის ნორმალური უნარი, უმნიშვნელო არითმია, ფილტვის ჰიპერტენზიის არარსებობა) შეგვიძლია ვურჩიოთ მიიღონ პრევენციის ზოგადი ზომები COVID-19-ის მიმართ. COVID-19-ის მსუბუქი ფორმის მქონე დაბალი რისკის პაციენტების მკურნალობა შესაძლებელია სახლის პირობებში, დისტანციური მონიტორინგის ფონზე, თუმცა, ასეთ პაციენტებში ჰოსპიტალიზაციის ზღვარი მდგომარეობის გაუარესების/დისპნოეს გაძლიერების შემთხვევაში უფრო დაბალი უნდა იყოს. CHD-ის მქონე მაღალი რისკის კატეგორიაში შემავალ პაციენტებს (მაგ. ციანოზური დაავადებები, ცალპარკუჭოვანი პალიატიური დაავადებები, მძიმე სტენოზი ან რეგურგიტაცია, პარკუჭის მძიმე ფორმის დისფუნქცია ან ფილტვის არტერიის ჰიპერტენზია) უნდა ვურჩიოთ დაიცვან პრევენციის უფრო მკაცრი ზომები, მაგ. ფიზიკური დისტანცირება. COVID-19-ით ინფიცირებულ მაღალი რისკის პაციენტებს, როგორც წესი, ესაჭიროებათ ჰოსპიტალიზაცია და CHD-ის სპეციალისტის ჩართულობა.

COVID-19-ით დაინფიცირების შემთხვევაში, რეკომენდებულია კარდიოლოგიური მედიკამენტების მიღების გაგრძელება, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის ინჰიბიტორების, ანგიტოენზინ-II-ის რეცეპტორის ანტაგონისტების, ბეტა-ბლოკერების, შარდმდენების და ანტიარითმიული მედიკამენტების ჩათვლით, თუ არ არსებობს აშკარა უკუჩვენება.[210] ექიმებმა უნდა იცოდნენ, რომ COVID-19-ის ზოგიერთი მედიკამენტი (მაგ. ქლოროქინი ან ჰიდროქსიქლოროქინი, აზითრომიცინი, ლოპინავირი/რიტონავირი) იწვევს QT ინტერვალის გახანგრძლივებას.

კონტრაცეფცია - არსებული მომხმარებლები

მეან-გინეკოლოგიის ამერიკული კოლეჯი რეკომენდაციას უწევს კონტრაცეფციის ხანგრძლივი მარაგის გამოწერას, რათა მომხმარებლებს არ დასჭირდეთ აფთიაქში ხშირი ვიზიტები.[212] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, კომბინირებული ჰორმონული კონტრაცეფციის 6-12-თვიანი კურსი შეიძლება დაინიშნოს სხეულის მასის ინდექსის და წნევის კონტროლის გარეშე.

პროგესტოგენის აბის 12-თვიანი კურსი შეიძლება დაინიშნოს პირისპირ კონსულტაციის გარეშე.[213]

დეპონირებული მედროქსიპროგესტერონის მომხარებლებს შეიძლება შესთავაზოთ გადასვლა დეზორგესტრელზე (თუ ხელმისაწვდომია მხოლოდ პროგესტოგენის შემცველი აბის სახით).

ხანგრძლივი მოქმედების კონტრაცეფციის რუტინული ამოღება უნდა გადაიდოს და მომხმარებლებს უნდა ეცნობოთ ლიცენზირებული მოქმედების ვადის შემდეგ კონტრაცეფციის ეფექტურობის შესახებ.[213][212]

კონტრაცეფცია - ახალი მომხმარებლები

მრავალ ახალ პაციენტს შეიძლება ჩაუტარდეს სკრინინგი და დაენიშნოს კონტრაცეფცია დისტანციურად.[212]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, თუ პაციენტს სურს კონტრაცეფციის დაწყება, შესაძლებელია დისტანციური შეფასება და დეზორგესტრელის (მხოლოდ პროგესტოგენის შემცველი აბი) 6-12-თვიანი კურსის დანიშვნა. თუ დეზორგესტრელი არ არის შესაფერისი მეთოდი, საწიროა წნევის და სხეულის მასის ინდექსის პაციენტის მიერ შემოწმება, რათა დისტანციურად დადასტურდეს კომბინირებული კონტრაცეფციის მიზანშეწონილობა.[213]

თუ COVID-19-ის პანდემიის გამო დაყოვნებულია ხანგრძლივი მოქმედების შექცევადი კონტრაცეფციის მიწოდება, შესაძლებელია პერორალური კონტრაცეფციის მოხმარება დაყოვნების პერიოდში.[212]

ხანგრძლივი მოქმედების შექცევადი კონტრაცეფციის მიწოდება ქალებისთვის, რომლებიც ვერ იტანენ პერორალურ კონტრაცეფციას ან იღებენ ტერატოგენურ მედიკამენტებს, უნდა მოხდეს ინფექციის კონტროლის პროტოკოლების დაცვით.[213]

კონტრაცეფცია - გადაუდებელი

მეან-გინეკოლოგების ამერიკული კოლეჯი რეკომენდაციას უწევს ქალების კონსულტაციას გადაუდებელი კონტრაცეფციის მოხმარების შესახებ, მათ შორის ურეცეპტო და რეცეპტიანი ვარიანტების ჩათვლით. კლინიცისტებმა შეიძლება განიხილონ გადაუდებელი კონტრაცეფციის წინასწარ გამოწერა, განსაკუთრებით ულიპრისტალის.[212]

სქესობრივი და რეპროდუქციული ჯანმრთელობის საზოგადოება დიდ ბრიტანეთში რეკომენდაციას უწევს სპილენძის საშვილოსნოსშიდა მოწყობილობის (Cu-IUD) შეთავაზებას, როგორც პირველი რიგის კონტრაცეფციის მეთოდს, შესაფერის პაციენტებში. თუ Cu-IUD-ის ჩადგმა დაყოვნებულია, დამატებითი პერორალური გადაუდებელი კონტრაცეფცია შეიძლება გამოიყენონ. თუ Cu-IUD შეუფერებელია ან პაციენტი უარს ამბობს, კლინიცისტმა უნდა შეაფასოს დისტანციურად, რომელი პერორალური გადაუდებელი კონტრაცეპტივი იქნება შესაფერისი ამ პაციენტისთვის. ასევე, კლინიცისტებმა უნდა გამოწერონ დეზოგესტრელის (მხოლოდ პროგესტოგენის შემცველი აბები) სამთვიანი მარაგი და მისცენ კონკრეტული რეკომენდაციები პაციენტებს მიღების წესებსა და ორსულობის ტესტის გამოყენებაზე.[213]

კონტრაცეფცია - ორსულობის შეწყვეტა

ამერიკული და ბრიტანული გაიდლაინებით ხაგზასმულია, რომ აბორტის სერვისებზე ხელმისაწვდომობა არ უნდა შეფერხდეს COVID-19-ის ეპიდაფეთქების გამო. მეან-გინეკოლოგთა ამერიკული კოლეჯი მხარს უჭერს გესტაციური ასაკის დისტანციურ შეფასებას ქალებში, რომელთაც რეგულარული ციკლი აქვთ, იციან, როდის ჰქონდათ ბოლო ციკლი და ექტოპიური ორსულობის რისკფაქტორები არ აქვთ.[212] შეფასება, თანხმობა და შემდგომი მეთვალყურეობა შესაძლებელია დისტანციურად, სამედიცინო აბორტი შეიძლება სახლის პირობებშიც ჩატარდეს.[212][214] მეან-გინეკოლოგთა ამერიკული კოლეჯი გვაფრთხილებს, რომ სამედიცინო აბორტის დროს არსებობს რეზუს-იზოიმუნიზაციის მცირე რისკი; რეზუსზე ტესტირება და ანტი-D იმუნოგლობულინის მიცემა არ უნდა იყოს სერვისის მიწოდების ბარიერი.[212]

კრონის დაავადება

პაციენტებს უნდა ურჩიოთ რეგულარული მედიკამენტების მიღების გაგრძელება. დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია ინტრავენური მკურნალობის კანქვეშა მკურნალობით ჩანაცვლების განხილვა, თუ ეს შესაძლებელია არ არის, მკურნალობის ალტერნატიული კანქვეშა მეთოდის განხილვა.[215] მედიკამენტების მიღება უნდა შეწყდეს ან დოზა შემცირდეს მხოლოდ სპეციალისტთან კონსულტაციის შემდეგ. დაავადების გამწვავების თავიდან არიდება პრიორიტეტია, რათა კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისა და ჰოსპიტალიზაციის საჭიროება არ დადგეს.[216] პაციენტებმა შეიძლება გააგრძელონ ამინოსალიცილატების მიღება; აღნიშნული მედიკამენტები არ ახდენენ გავლენას იმუნურ პასუხზე.[32] იმუნოსუპრესიული თერაპიის შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები (მაგ. პერორალური კორტიკოსტეროიდების ფონზე შეიძლება არ განვითარდეს ცხელება). თუ პაციენტი იღებს პერორალურ ან რექტულ კორტიკოსტეროიდს, არ უნდა შეწყვიტოს მკურნალობა COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში.[32][215] პაციენტები, რომლებიც იღებენ სულ მცირე 20 მგ/დღეში პრედნიზოლონს, უნდა იცავდნენ იზოლაციის რეკომენდაციებს. თუ შესაძლებელია, სტეროიდებით მკურნალობის დაწყება უნდა გადაიდოს.[216] ურგენტული კონსულტაცია სპეციალისტთან (COVID-19-ის მქონე პაციენტის შემთხვევაშიც) აუცილებელია მედიკამენტების ცვლილებამდე, რომლებსაც გავლენა აქვთ იმუნურ პასუხზე.[32] პაციენტები, რომლებიც იტარებენ გრძელვადიან მკურნალობას კორტიკოსტეროიდებით, შეიძლება იყვნენ თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზის განვითარების რისკის ქვეშ და COVID-19-ის დიაგნოზის შემთხვევაში შესაძლოა საჭიროებდნენ უფრო მაღალ დოზებს.[215] COVID-19-ზე ტესტირება რეკომენდებულია ნაწლავის ანთებითი დაავადების მკურნალობის დაწყებამდე, რადგან COVID-19 ზოგჯერ ვლინდება გასტროინტესტინური სიმპტომებით და მაღალი დოზით კორტიკოსტეროიდების მიცემა შეიძლება საშიში აღმოჩნდეს ამ პაციენტებისთვის.[217] COVID-19-ზე ტესტირება რეკომენდებულია ბიოლოგიური აგენტების რეჟიმის დაწყებამდეც, როცა შესაძლებელია, დაწყება უნდა გადაიდოს.[218]

სისხლის ანალიზები თერაპიაზე რეაგირების საპასუხოს მოწოდებულია მინიმალური უსაფრთხო სიხშირით.[215][216]

საერთაშორისო გაიდლაინებით რეკომენდებულია მეთოტრექსატის, თიოპურინების ან ტოფაციტინიბის შეწყვეტა თუ პაციენტს COVID-19 განუვითარდა. დეტალური რეკომენდაციები გაიცემა ანთებითი დაავადების აქტივობის მიხედვით და COVID-19-ის ინფექციის სიმძიმის მიხედვით.[219]

თუ პაციენტმა შეწყვიტა ნაწლავის ანთებითი დაავადების მედიკამენტების მიღება COVID-19-ის სიმპტომეიბს გამო, მედიკამენტი შეიძლება ხელახლა დაინიშნოს, სიმპტომების დაწყებიდან სულ მცირე 10 დღის შემდეგ და გამოჯანმრთელებიდან სულ მცირე 3 დღის შემდეგ. გამოჯანმრთელება განისაზღვრება, როგორც ცხელების ალაგება, სიცხის დამწევი საშუალებების გარეშე და რესპირატორული სიმპტომების გაუმჯობესება. COVID-19-ის მძიმე ან კრიტიკულ შემთხვევებში მედიკამენტების ხელახალი დანიშვნა გამოჯანმრთელებიდან 7-14 დღეში შესაძლებელია, ნაწლავის ანთებითი დაავადების სიმძიმის მიხედვით. თუ პაციენტს აქვს ლაბორატორიულად დადასტურებული SARS-CoV-2, მაგრამ სიმპტომები არ ვლინდება, ნაწლავის ანთებითი დაავადების სამკურნალო მედიკამენტები შეიძლება ხელახლა დაინიშნოს პირველი ტესტიდან 10 დღეში, თუ ამ პერიოდში სიმპტომები არ გამოვლინდება.[220] ვირუსის გამოყოფა შეიძლება გაგრძელდეს გამოჯანმრთელების შემდეგაც იმუნოკომპრომისულ პირებში, ამიტომ ექსპერტები რეკომენდაციას უწევენ მედიკამენტების ხელახლა დანიშვნას სიმპტომების მიხედვით და არა ტესტირების მიხედვით.[220]

გეგმიური ენდოსკოპიური პროცედურები უნდა გადაიდოს, მაგრამ ურგენტული ან გადაუდებელი ენდოსკოპია უნდა გაგრძელდეს. ეს მოიცავს ნაწლავის ანთებითი დაავადების შემთხვევებს, როდესაც ენდოსკოპია აუცილებელია მართვისთვის: მაგ. დიაგნოზის დადგენა პაციენტში, რომელსაც აქვს საშუალო-მძიმე ანთება, ქვემწვავე ობსტრუქცია ან რადიოლოგიური კვლევით ნავარაუდებია ფიბროზული ან ნეოპლაზიური სტრიქტურა; ასევე პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ პირველადი მასკლეროზებელი ქოლანგიტი, პროგრესირებადი ქოლანგიტი და სიყვითლე.[221][222] საერთაშორისო გაიდლაინებით რეკომენდებულია ნაწლავის ანთებითი დაავადებების ქირურგიული მკურნალობა ზოგიერთ პაციენტში, რადგან დაყოვნებამ შეიძლება ავადობა/სიკვდილობა გამოიწვიოს; გადაწყვეტილებები ქირურგიული ჩარევის შესახებ ინდივიდუალურ შემთხვევებში მიიღება, მულტიდისციპლინური გუნდის მიერ.[223]

კუშინგის სინდრომი

კუშინგის სინდრომის მართვა კომპლექსურია და რეკომენდაციები COVID-19-ის პანდემიის შესახებ გამოცემულია საერთაშორისო ექსპერტების ჯგუფის მიერ.[224] კუშინგის აქტიური სინდრომის მქონე პაციენტები იმუნოსუპრესირებულებად ითვლებიან, ამიტომ უნდა დაიცვან საზოგადოებრივი ჯანდაცვის რეკომენდაციები ინფექციის რისკის შესამცირებლად. კუშინგის სინდრომის დიაგნოსტიკა რთულია ნებისმიერ დროს; პანდემიის დროს რეკომენდებულია კლინიკური ნიშნების მქონე პაციენტების პრიორიტეტიზაცია; გამოკვლევები უნდა ჩაუტარდეთ პაციენტებს, რომლებშიც დიაგნოზის რისკი უფრო მაღალია. საშუალო და მძიმე კლინიკური დაავადების მქონე პაციენტები საჭიროებენ ურგენტულ კვლევებს და მართვას, რადგან მაღალია თანმხლები დაავადებების რისკი; შეიძლება საჭირო გახდეს ჰოსპიტალიზაცია და იმუნოსუპრესია, რის გამოც ინფექციის მიმართ მოწყვლადია პაციენტი. გამოკვლევები უნდა გადაიდოს თუ კლინიკური ნიშნები მსუბუქი ან საეჭვოა; თუმცა, ოპტიმიზირებული უნდა იყოს თანმხლები დაავადებების მკურნალობა, როგორიცაა დიაბეტი და ჰიპერტენზია.[224] გაიდლაინებით რეკომენდებულია ნერწყვის კორტიზოლის/კორტიზონის ტესტების დაყოვნება ვირუსით დაბინძურების რისკის გამო; ჯერჯერობით უცნობია, რამდენხანს ძლებს ვირუსი ნერწყვის ნიმუშში. კუშინგის სინდრომის გამოკვლევის სტანდარტული მეთოდი მნიშვნელოვნად იცვლება: გულმკერდის ღრუს, მუცლის და მენჯის კომპიუტერული ტომოგრაფია რეკომენდებულია როცა კუშინგის სინდრომი დასტურდება ან მაღალია კიბოს გამოვლენის ალბატობა (ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის წყარო); კუშინგის დაავადების არსებობას მოასწავებს სხვადასხვა კლინიკური ფაქტორების ერთობლიობა, როგორიცაა ასაკი, სიმპტომების გამოვლენის დაწყება, შარდში თავისუფალი კორტიზოლი და ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი; ჰიპოფიზის რადიოლოგიური კვლევა მაგნიტურ რეზონანსული სკანირებით ან კომპიუტერული ტომოგრაფიით ტარდება თუ ვლინდება მხედველობის ველის დარღვევა ან ძლიერი თავის ტკივილი; ყველა სხვა კვლევა უნდა გადაიდოს ვირუსის მაღალი პრევალენტობის პერიოდში, რადგან ამ კვლევების შემდეგ არ შეიცვლება სპეციფიკური მართვა.[224] მითითებები გირჩევთ, რომ კუშინგის სინდრომის დროს ქირურგიული ჩარევა გადადოთ ან შეცვალოს მაღალი SARS-CoV-2 ვირუსული პრევალენტობის პერიოდში. თანმხლებ დაავადებებს მკურნალობთ მედიკამენტური თერაპიით, როგორც სტანდარტულად. გაიდლაინებით რეკომენდებულია ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის (ACE) ინჰიბიტორების და ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ბლოკატორების დაწყებისგან თავის შეკავება მანამ, სანამ ამ მედიკამენტების და SARS-CoV-19-ის კავშირი ზუსტად დადგინდება; თუმცა, თუ პაციენტი უკვე იღებს ამ მედიკამენტებს, უნდა გაგრძელდეს მკურნალობა. პაციენტთა უმეტესობას ექნება დანიშნული სტეროიდოგენეზის ინჰიბიტორები. მძიმე კუშინგის სინდრომის მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ პროფილაქტიკა Pneumocystis jirovecii- სთვის; COVID-19 სიმპტომები შეიძლება ისეთი ინფექციის მსგავსი იყოს, როგორიცაა Pneumocystis jirovecii პნევმონია და საჭიროა დიფერენცირება სათანადო მკურნალობის უზრუნველსაყოფად.[224]

ცისტური ფიბროზი (მუკოვისციდოზი)

ცისტური ფიბროზის მქონე პაციენტები COVID-19-ის მომატებული რისკის ქვეშ არიან და უნდა იცავდნენ შესაბამის რეკომენდაციებს.

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, პაციენტები და მათი ოჯახები, ასევე მომვლელები, უნდა აგრძელებდნენ მოვლის სხვადასხვა პროცედურებს, როგორიცაა სანაცია, მედიკაცია და ვარჯიშები. გამწვავებები უნდა იმართოს არსებული გეგმების მიხედვით, მაგ. "გადამრჩენელი" მედიკამენტების მიღება და ცისტური ფიბროზის გუნდთან დაკავშირება.[225]პაციენტებს ურჩევენ დაუკავშირდნენ შესაბამის სამკურნალო ჯგუფს, თუ სიმპტომები აღენიშნათ. COVID-19-ის გარჩევა ფილტვის დაავადების გამწვავებისგან თავდაპირველად რთულია.[225]

თუ პაციენტს აქვს სავარაუდო/დადასტურებული COVID-19, სანაცია უნდა გაკეთდეს კარგად განიავებულ ოთახში, თუ შესაძლებელია სხვებისგან იზოლირებულად, რადგან ეს აეროზოლის წარმომქმნელი პროცედურაა.[225]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, ნებულაიზერები არ წარმოქმნის ინფექციურ აეროზოლს, რადგან აეროზოლი მოდის ნებულაიზერის სითხიდან და არა პაციენტიდან; შესაბამისად, ბრიტანეთში ნებულაიზერი ჩვეულებრივად იხმარება; თუმცა, პაციენტების მომვლელებმა ხელის ჰიგიენა უნდა დაიცვან ნიღბებთან შეხებისას.[225] თუმცა, ასთმის გლობალური ინიციატივა თვლის, რომ ნებულაიზერს შეუძლია აეროზოლების წარმოქმნა, იხ. ასთმა ზემოთ.[170] აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევენ, რომ ნებულაიზერმა შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა, თუმცა უცნობია, რა იწვევს რისკის მატებას- ნებულაიზერით ნაწილაკების წარმოქმნა თუ ახლო კონტაქტი ჯანდაცვის პროფესიონალსა და პაციენტს შორის.[175]

შეძლებისდაგვარად, პაციენტები დისტანციურად იმართებიან. ფილტვის ფუნქციის ტესტები კლინიკაში უნდა გაკეთდეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ აღნიშნულ ტესტს მნიშვნელოვანი გავლენა ექნება პაციენტის მართვაზე; თუ შესაძლებელია, სპირომეტრია სახლშიც შეიძლება გაკეთდეს.[225]

დემენცია

ევროპის ნევროლოგიის აკადემიამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები სამედიცინო მუშაკებისთვის, რომლებიც უვლიან დემენციის მქონე პაციენტებს.[226] COVID-19-ის ინფექციამ შესაძლოა გამოიწვიოს კონფუზიის გაუარესება, დელირიუმი ან მწვავე კოგნიტური შეფერხება.[226][94] ყოველდღიური რუტინის მნიშვნელოვანმა ცვლილებამ პანდემიის დროს შესაძლოა გამოიწვიოს ქცევითი დარღვევები. შესაბამისად, დემენციის მქონე პაციენტები ნაკლებად იცავენ ინფექციის პრევენციის ზომებს, როგორებიცაა ხელების ბანა ან სახის დამცავის ტარება. შემდეგი ღონისძიებები შესაძლოა სასარგებლო იყოს: ძველი ფოტოსურათების, საგნების ან გაზეთის ამონარიდების დათვალიერება, ძველი სიმღერების სიმღერა, რეგულარული გრაფიკის წარმოება, მარტივი სავარჯიშოები, მაგ. კიბეებზე ასვლა, დღის დროის შესაბამისი განათების გამოყენება, გარეთ გასვლა, რათა პაციენტს შეეძლოს დროსი ორიენტირება, ხელის ჰიგინის დაცვის დროს დახმარება, ახლობლებისგან ვიდეო და სატელეფონო ზარების გამარტივება, ინფექციის სიმპტომების შესახებ პირდაპირი გამოკითხვა და პაციენტის ინდივიდუალური კოგნიტიური დარღვევების გათვალისწინება პანდემიის განმარტების დროს.[226]

დამატებითი რესურსები:

Alzheimer’s Disease International: ADI offers advice and support during COVID-19 external link opens in a new window

NHS: Dementia wellbeing in the COVID-19 pandemic external link opens in a new window

დიაბეტი (1-ლი ტიპის)

დიაბეტის მქონე პაციენტები ითვლებიან უფრო მძიმე ავადმყოფობის მომატებული რისკის ქვეშ.[190] COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში უფრო მაღალია ინტენსიური მოვლის და მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების ალბათობა, ვიდრე დიაბეტის არმქონე მოსახლეობაში. ლეტალობის მაჩვენებელიც და ჰოსპიტალში გარდაცვალების რისკიც უფრო მაღალია.[227][228][229][230] გლიკემიის არასაკმარისი კონტროლი, გადატანილი ინსულტი, გადატანილი გულის უკმარისობა, თირკმლის უკმარისობა, სხეულის მასის ინდექსი <20 kკგ/მ² ან ≥40 კგ/მ², მამრობითი სქესი, ხანდაზმული ასაკი, არათეთრკანიანი ეთნიკურობა, სოციოეკონომიკური პრობლემები დაკავშირებულია COVID-19-ის გამო სიკვდილობასთან.[231] COVID-19-ის მქონე პაციენტებს აღენიშნებათ ჰიპერგლიკემიის (კეტონებით) უფრო მაღალი რისკი. ეს მოიცავს ახლადდიაგნოსტირებული დიაბეტის მქონე პაციენტებსაც. COVID-19-მა შეიძლება გამოიწვიოს დიაბეტის ატიპური გამწვავება (მაგ. შერეული დიაბეტური კეტოაციდოზი და ჰიპეროსმოლური მდგომარეობა).[232] ჰოსპიტალიზაციის დროს ჰიპერგლიკემია შეიძლება იყოს ცუდი პროგნოზის დამოუკიდებელი რისკფაქტორი COVID-19-ის გამო ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.[233]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია სისხლში გლუკოზის და კეტონების შემოწმება დიაბეტის მქონე ყველა პაციენტში, რომელიც მოხვდება ჰოსპიტალში.[232] გაწერის შემდეგ პაციენტები ჩვეულ მკურნალობას უნდა დაუბრუნდნენ, რაც მოიცავს ინსულინს, ჰიდრატაციას და სისხლში გლუკოზის/კეტონების მონიტორინგს, შესაბამისად.[234][235] კლინიცისტებს შეიძლება დასწირდეთ დამატებითი გლუკოზის გამოწერა და კეტონების ტესტირება მონიტორინგის მიზნით. ინტენსიურ განყოფილებაში მყოფ პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ინსულინის მიმართ რეზისტენტობა და საჭიროებდნენ ინსულინის მომატებულ დოზებს. არსებობს ჰიპოგლიკემიის რისკი კვების შეფერხების შემთხვევაში (მაგ. თუ პაციენტს საკვები მიეწოდება მუცელზე მწოლიარეს).[232] შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის ჩართვა, განსაკუთრებით თუ პაციენტს აქვს მძიმე ავადმყოფობა ან ინსულინის ინფუზიის ტუმბო არ არის ხელმისაწვდომი.[232]

საერთაშორისო ექსპერტების პანელი აქვეყნებს პრაქტიკულ რეკომენდაციებს COVID-19-ის მქონე პაციენტებში დიაბეტის მართვის თაობაზე.[236] პანელის რეკომენდაციით, დიაბეტის მქონე პაციენტებმა, რომლებიც არ არიან დაინფიცირებულები კორონავირუსით, უნდა გააძლიერონ მეტაბოლური კონტროლი, როგორც COVID-19-ის ინფექციის პროფილაქტიკური ნაბიჯი; ეს მოიცავს წნევის და სისხლში ცხიმების კონტროლს, ასევე ნაკლებ კონსულტაციებს შეძლებისდაგვარად, ხელის ჰიგიენის და ფიზიკური დისტანცირების საერთო რეკომენდაციების დაცვას. პანელი რეკომენდაციას უწევს COVID-19-ის მქონე დიაბეტიან პაციენტებში უწყვეტ და სანდო გლიკემიურ კონტროლს, ანტიჰიპერტენზიული და ცხიმის შემამცირებელი მკურნალობის ფონზე. პანელი ასევე უწევს რეკომენდაციას დიაბეტის არმქონე პაციენტებში ახლადგამოვლენილი დიაბეტის მონიტორინგს (კორონავირუსით პროვოცირებული), განსაკუთრებით მეტაბოლური დაავადების მაღალი რისკის მქონე პირებში. 1-ლი ტიპის დიაბეტის მქონე პირები უფრო მოწყვლადები არიან ინფექციის მიმართ და საჭიროებენ უფრო ინტენსიურ მონიტორინგს და მხარდაჭერას მეტაბოლური დეკომპენსაციის (მაგ. დიაბეტური კეტოაციდოზი) რისკის შესამცირებლად; პანელი გვირჩევს პაციენტების ინფორმირებას და ტიპური სიმპტომების შეხსენებას, შარდში და სისხლში კეტონების გაზომვის, შესაბამის დროს სამედიცინო დახმარების მოთხოვნის შესახებ ინფორმაციის მიწოდებას.

დიაბეტის შესახებ დამატებითი რესურსები ხელმისაწვდომია:

დიაბეტი (მე-2 ტიპი)

დიაბეტის მქონე პაციენტები ითვლებიან უფრო მძიმე ავადმყოფობის მომატებული რისკის ქვეშ.[190] COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში უფრო მაღალია ინტენსიური მოვლის და მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების ალბათობა, ვიდრე დიაბეტის არმქონე მოსახლეობაში. ლეტალობის მაჩვენებელიც და ჰოსპიტალში გარდაცვალების რისკიც უფრო მაღალია.[227][228][229][230][237] გლიკემიის არასაკმარისი კონტროლი, ჰიპერტენზია, გადატანილი ინსულტი, გადატანილი გულის უკმარისობა, თირკმლის უკმარისობა, კიბო, სხეულის მასის ინდექსი <20 kკგ/მ² ან ≥40 კგ/მ², მამრობითი სქესი, ხანდაზმული ასაკი, არათეთრკანიანი ეთნიკურობა, სოციოეკონომიკური პრობლემები და C-რეაქტიული ცილის მომატება დაკავშირებულია COVID-19-ის გამო სიკვდილობასთან.[231][238][239] ინსულინის გამოყენება ასოცირებულია უარეს პროგნოზთან (მძიმე/კრიტიკული ავადმყოფობა და ჰოსპიტალში სიკვდილობა).[240][239] ბეტა-ბლოკერების გამოყენება დაკავშირებულია სიკვდილობის ზრდასთან; დიპეპტიდილ პეპტიდაზა-4-ის გამოყენება დაკავშირებულია სიკვდილობის კლებასთან[239] COVID-19-ის მქონე პაციენტებს აღენიშნებათ ჰიპერგლიკემიის (კეტონებით) უფრო მაღალი რისკი. ეს მოიცავს ახლადდიაგნოსტირებული დიაბეტის მქონე პაციენტებსაც. COVID-19-მა შეიძლება გამოიწვიოს დიაბეტის ატიპური გამწვავება (მაგ. შერეული დიაბეტური კეტოაციდოზი და ჰიპეროსმოლური მდგომარეობა).[232] ჰოსპიტალიზაციის დროს ჰიპერგლიკემია შეიძლება იყოს ცუდი პროგნოზის დამოუკიდებელი რისკფაქტორი COVID-19-ის გამო ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.[233]

თუ პაციენტი იღებს ნატრიუმ-გლუკოზის 2-კო-ტრანსპორტერის (SGLT2) ინჰიბიტორებს, უნდა ურჩიოთ მათი შეწყვეტა სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში, რათა დიაბეტური კეტოაციდოზის რისკი შემცირდეს.[236] მეტფორმინის შეწყვეტა შეიძლება საჭირო გახდეს დეჰიდრატაციის რისკის არსებობის შემთხვევაში.[235][236] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, SGLT2 ინჰიბიტორებით და მეტფორმინით მკურნალობა წყდება ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში.[232] ერთი რეტროსპექტული კვლევის თანახმად (დიაბეტის მქონე პაციენტებში, რომლებიც COVID-19-ის გამო ხვდებიან კლინიკაში), პაციენტები, რომლებიც იღებენ მეტფორმინს, ექვემდებარებიან დაავადების პროგრესირების და სიცოცხლისთვის საშიში გართულებების უფრო მაღალ რისკს, ვიდრე მეტფორმინის გარეშე.[241] სისხლში გლუკოზა და კეტონები უნდა მოწმდებოდეს დიაბეტის მქონე ყველა პაციენტში, რომელიც მოხვდება ჰოსპიტალში.[232]

პაციენტები ჩვეულ მკურნალობას უნდა დაუბრუნდნენ, რაც მოიცავს ინსულინს, ჰიდრატაციას და სისხლში გლუკოზის/კეტონების მონიტორინგს, შესაბამისად.[234][235] კლინიცისტებს შეიძლება დასწირდეთ დამატებითი გლუკოზის გამოწერა და კეტონების ტესტირება მონიტორინგის მიზნით. ინტენსიურ განყოფილებაში მყოფ პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ინსულინის მიმართ რეზისტენტობა და საჭიროებდნენ ინსულინის მომატებულ დოზებს. არსებობს ჰიპოგლიკემიის რისკი კვების შეფერხების შემთხვევაში (მაგ. თუ პაციენტს საკვები მიეწოდება მუცელზე მწოლიარეს).[232] შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის ჩართვა, განსაკუთრებით თუ პაციენტს აქვს მძიმე ავადმყოფობა ან ინსულინის ინფუზიის ტუმბო არ არის ხელმისაწვდომი.[232]

საერთაშორისო ექსპერტების პანელი აქვეყნებს პრაქტიკულ რეკომენდაციებს COVID-19-ის მქონე პაციენტებში დიაბეტის მართვის თაობაზე.[236] პანელის რეკომენდაციით, დიაბეტის მქონე პაციენტებმა, რომლებიც არ არიან დაინფიცირებულები კორონავირუსით, უნდა გააძლიერონ მეტაბოლური კონტროლი, როგორც COVID-19-ის ინფექციის პროფილაქტიკური ნაბიჯი; ეს მოიცავს წნევის და სისხლში ცხიმების კონტროლს, ასევე ნაკლებ კონსულტაციებს შეძლებისდაგვარად, ხელის ჰიგიენის და ფიზიკური დისტანცირების საერთო რეკომენდაციების დაცვას. პანელი რეკომენდაციას უწევს COVID-19-ის მქონე დიაბეტიან პაციენტებში უწყვეტ და სანდო გლიკემიურ კონტროლს, ანტიჰიპერტენზიული და ცხიმის შემამცირებელი მკურნალობის ფონზე. პანელი ასევე უწევს რეკომენდაციას დიაბეტის არმქონე პაციენტებში ახლადგამოვლენილი დიაბეტის მონიტორინგს (კორონავირუსით პროვოცირებული), განსაკუთრებით მეტაბოლური დაავადების მაღალი რისკის მქონე პირებში. მე-2 ტიპის დიაბეტის და თანმხლები დაავადებების (მაგ. სიმსუქნე და ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადება) მქონე პირებში შეიძლება უფრო მაღალი იყოს COVID-19-ის მძიმე ფორმის რისკი; ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადების მქონე პაციენტებში შესაძლებელია ჰიპერანთების სკრინინგი, ლაბორატორიული ტესტების საშუალებით, რათა განისაზღვროს იმუნოსუპრესიის შესაძლო სარგებელი.

დიაბეტის შესახებ დამატებითი რესურსები ხელმისაწვდომია:

ეგზემა

დერმატოლოგების ბრიტანული ასოციაცია გამოსცემს რეკომენდაციებს მტევნების ეგზემის მქონე პაციენტებისთვის. პაციენტებმა უნდა დაიცვან ეროვნული რეკომენდაციები ხელების დაბანის თაობაზე საპნითა და წყლით. პაციენტებს უნდა ურჩიოთ კანის გამშრალება და დამარბილებელი კრემის დიდი რაოდენობის წასმა ხელის დაბანის შემდეგ და ხელის გამოშრობისას. პაციენტებმა ხელის დამარბილებელი კრემები უნდა წაისვან დაძინებამდე და ჩაიცვან ბამბის ხელთათმანები, ეს შეიძლება სასარგებლო იყოს ეგზემის შემსუბუქებისთვის. თუ საჭიროა სარეცხი/საწმენდი საშუალებების გამოყენება (მაგ. ბავშვის თმის დაბანა, ჭურჭლის დარეცხვა, დალაგება), პაციენტებმა უნდა ჩაიცვან ხელთათმანები.[242] სახის დერმატიტის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია დამცავი კრემის გამოყენება სახის ნიღბის გაკეთებამდე. ნიკელის მიმართ ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის ასევე რეკომენდებულია ლითონის მავთულების შემცველი ნიღბების ტარებისგან თავის შეკავება.[165]

ეგზემის სამკურნალოდ იმუნოსუპრესორების მიღების შემთხვევაში, იხილეთ მოდულის ნაწილი "პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადებების სამკურნალოდ იმუნოსუპრესორებს იღებენ".

ეპილეფსია

ევროპის ნევროლოგიის აკადემიამ გამოაქვეყნა რჩევები COVID-19-ის პანდემიის დროს ეპილეფსიის მქონე პაციენტების მართვის შესახებ.[243] ეპილეფსიის მქონე პაციენტებს უნდა ვურჩიოთ განაგრძონ მედიკამენტის მიღება, ხოლო მათი მონიტორინგი უნდა გაგრძელდეს სატელეფონო ან ვიდეო კონსულტაციების გზით. საჭიროების შემთხვევაში უნდა დაიგეგმოს პირისპირ ვიზიტი. ეპილეფსიის მქონე ზოგიერთ პაციენტში ცხელება იწვევს გულყრებს, ამიტომ COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში, ეპილეფსიის მქონე პაციენტებისთვის ექიმები რეკომენდაციას უწევენ ტემპერატურის დამწევი საშუალებების გამოყენებას. უცნობია, თუ რამდენად იწვევს თავისთავად კორონავირუსული ინფექცია გულყრებს. პაციენტებს უნდა ვურჩიოთ არ დაიმარაგონ მედიკამენტები.[244]

ეპისტაქსისი (სისხლდენა ცხვირიდან)

დიდი ბრიტანეთის ოტორინოლარინგოლოგთა ასოციაციამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები ეპისტაქსისის მართვის შესახებ. მთავარი მიზანია ჰოსპიტალიზაციის სიხშირის შემცირება და პაციენტებისა და პერსონალის უსაფრთხოების უზრუნველყოფა. საჭიროა პირადი დაცვის საშუალებების ტარება, რაც მოიცავს მე-2 დონის ხალათს, ხელთათმანებს, ფილტრიან ნიღაბს (FFP3), სახის ფარს და ქუდს. საჭიროა ცხვირზე ზეწოლა 15 წუთის განმავლობაში და ტრანექსამის მჟავას მიცემა. საჭიროა სისხლდენის ხელშემწყობი ფაქტორების კონტროლი, მაგალითად მომატებული წნევის კორეგირება, ანტიკოაგულანტების დარეგულირება. იდგმება ცალმხრივი ბიორეზორბციული სახვევი. თუ სისხლდენა შეჩერდა, პაციენტების გაწერა შესაბამისი ინსტრუქციებით შესაძლებელია. აუცილებელია 48 საათი მოსვენება და ტოპიკური ანტიბიოტიკის გამოყენება; თუ სისხლდენა არ შეჩერდება, საჭიროა ოტორინოლარინგოლოგის კონსულტაცია. ჰოსპიტალიზაციამდე სპეციალისტმა უნდა სცადოს ვერცხლის ნიტრატით კაუტერიზაცია და არა-შეწოვადი სახვევი.[245]

კვებითი ალერგია

ალერგიისა და კლინიკური იმუნოლოგიის ბრიტანულმა საზოგადოებამ რეკომენდაცია გაუწია პედიატრიული სერვისების ცვლილებას პანდემიის პერიოდში. ახალი პაციენტების და შემდგომი მეთვალყურეობის ვიზიტები შეიძლება ჩატარდეს ტელემედიცინით. ალერგიის ტესტირება და საკვებ ნივთიერებებზე ალერგიის კვლევა შეიძლება გადაიდოს. ჰოსპიტალურ პირობებში საკვებ ნივთიერებებზე ალერგიის ტესტირება მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს, თუ არსებობს კრიტიკული ნუტრიციული ჩვენება და მშობლის მიერ ბავშვის კვება საშიშია; მაგ. ჩვილები, რომლებსაც აქვთ რძის/სოიოს/ჰიდროსილატის ცილის ენტეროკოლიტის სინდრომი. თუ ეს შესაძლებელია, დიეტოლოგები უნდა დაუკავშირდნენ პაციენტებს, რომლებიც სპეციალურ დიეტაზე არიან და კითხონ, არის თუ არა პრობლემური საკვების მოძებნა; შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ვიტამინები, დანამატები ან ფორმულა. საკვების იმუნოთერაპიის ინიცირება და დოზის მატება უნდა გადაიდოს.[246] ჩვეულებისამებრ უნდა გაგრძელდეს ეისქვეშა ან კანქვეშა იმუნოთერაპია პაციენტებში, რომელთაც არ აღენიშნებათ COVID-19-ის სიმპტომები და ბოლო 14 დღის განმავლობაში არ ყოფილან ექსპოზირებული ინფიცირებულ პირებთა; ასევე პაციენტებში, რომელთაც უვლინდებათ უარყოფითი შედეგი უკუტრანსკრიპციის პოლიმერაზას ჯაჭვური რეაქციის (RT-PCR) ტესტზე და SARS-CoV-2-ის მიმართ შრატში IgG ანტისხეულების მქონე პირებში, რომელთაც არ აღენიშნებათ ვირუსის მიმართ სპეციფიკური IgM. პაციენტებმა, რომელთაც უვითარდებად COVID-19-ის ინფექცია, იყვნენ ექსპოზირებული ინფიცირებულ პირებთან ან აღენიშნებათ დადებითი პასუხი RT-PCR-ზე, უნდა შეწყვიტონ იმუნოთერაპია, განურჩევლად დაავადების სიმძიმისა მანამ, სანამ სიმპტომები არ ალაგდება ან განხორციელდება კარანტინის შესაბამისი ზომები.[247]

იტალიის პედიატრიული ალერგოლოგიისა და იმუნოლოგიის საზოგადოების შეთანხმებული განცხადების რჩევის მიხედვით, პანდემიის პირობებში ბავშვებისთვის შესაძლოა გართულდეს სპეციალურ საკვებზე წვდომა, ხოლო ახალი პროდუქტების პოტენციური საჭიროება ზრდის ალერგიული რეაქციის რისკს. საზოგადოების რეკომენდაციით, ბავშვებისთვის უნდა გაიწეროს სამოქმედო გეგმა, რომელიც შეიცავს ინფორმაციას გადაუდებელი მდგომარეობის შემთხვევაში წამლის დოზების შესახებ. ბავშვები ასევე უნდა მომარაგდნენ ადრენალინის (ეპინეფრინის) ორი აუტოინექტორით.[165]

ჰემოპეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია (HSCT)

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, ჰემატოპოეზური უჯრედების ტრანსპლანტაციამდე სულ მცირე 2 კვირით ადრე, პაციენტებმა უნდა შეამცირონ რესპირატორული ინფექციების, მათ შორის COVID-19-ის რისკი.[248] ყველა პაციენტს, რომელიც იღებს ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტს, ესაჭიროება ტესტირება რესპირატორულ ვირუსებზე, მათ შორის SARS-CoV-2-ზეც, ჰოსპიტალიზაციამდე 7 დღით ადრე, ჰოსპიტალიზაციის მომენტში და მოსამზადებელი მკურნალობის დაწყებამდე.[248][249] ტესტირება საჭიროა COVID-19-ის სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაშიც. თუ დასტურდება COVID-19, ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს 3 თვით. თუ მაღალია დაავადების პროგრესირების რისკი, ავადობა ან სიკვდილობა, პროცედურა გადაიდება სიმპტომების ალაგებამდე და სულ მცირე ორი უარყოფითი პჯრ ტესტის მიღებამდე. ტესტირების რეკომენდებული ინტერვალები განსხვავდება გაიდლაინებში.[248][249] დადასტურებული ან შესაძლო COVID-19 პაციენტებს მკურნალობის დაწყებამდე უნდა ჩაუტარდეთ განმეორებითი ექოკარდიოგრაფია, ფილტვის ფუნქციის ტესტები და გულმკერდის რენტგენი.[248] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით მითითებით, HSCT-მდე სულ მცირე 4 კვირით ადრე, დონორებმა უნდა დაიცვან მთავრობის რჩევები სოციალური დისტანცირების შესახებ. [248]დონორების ტესტირება მოწოდებულია თავდაპირველი შეფასებისას, ღეროვანი უჯრედების ან დონორის ლიმფოციტების დათესვამდე, მომზადებამდე 72 საათით ადრე (თუ საჭიროა ახალი დონაცია). თუ დონორის ტესტი დადებითია, სიმპტომების ალაგებიდან 3 თვე არ უნდა გასცეს ღეროვანი უჯრედები და სისხლის სხვა პროდუქტები; თუმცა, თუ დონაცია ურგენტულია და 3 თვე არ გასულა, შესაძლებელია რისკის ინდივიდუალური შეფასება.[248] თუ დონორი დადებითია COVID-19-ზე დონაციის დღეს, უჯრედების კრიოპრეზერვაციის შემდეგ, საჭიროა დისკუსია შემდგომი ნაბიჯების თაობაზე. დადასტურებული ან შესაძლო COVID-19-ის მქონე დონორებმა არ უნდა გასცენ სისხლის სხვა პროდუქტები (მათ შორის ლიმფოციტები) სიმპტომების ალაგებიდან სულ მცირე 28 დღის განმავლობაში.[248]

ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს, თუ ეს შესაძლებელია. განსაკუთრებით მიელომის, დაბალი ხარისხის ლიმფოპროლიფერაციული მდგომარეობების, ქრონიკული ჰემატოლოგიური მდგომარეობების და არა-ავთვისებიანი ჩვენებების დროს.[248][250]

ტრანსპლანტაციის შემდეგ, მძიმე ავადმყოფობის მაღალი რისკის მქონე პაციენტები უნდა მიყვნენ ეროვნულ რეკომენდაციებს იზოლირების შესახებ.[190][248][249]

კლინიცისტებმა იტალიაში აღწერეს ტრანსპლანტაციიდან 3 თვეში პაციენტების შეფასება COVID-19-ის სიმპტომებით და სიმპტომების გარეშე. ტრანსპლანტაციის შემდეგ 3-24 თვის პერიოდში შესაძლებელია სკრინინგი ინფექციის სიმპტომებზე ან ტრანსპლანტი -მასპინძლის წინააღმდეგ დაავადებაზე. ტრიაჟი შესაძლებელია პირისპირ ვიზიტის დროს ან ტელემედიცინის ფარგლებში.[251]

დამატებითი რესურსები ჰემატოლოგიის შესახებ:

ჰეპატოცელულარული კარცინომა (ღვიძლუჯრედოვანი კარცინომა)

ევროპული და აზიური-წყნარი ოკეანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია ჰეპატოცელულარული კარცინომის სკრინინგის მიზნით ულტრაბგერითი კვლევის გადადება COVID-19-ის პანდემიის ფონზე; ადგილობრივი რესურსების მიხედვით (მკურნალობის ვარიანტების ხელმისაწვდომობა) და პაციენტის ინდივიდუალური რისკის შეფასებაზე დაყრდნობით. მაღალი რისკის პაციენტები პრიორიტეტულია სკრინინგის მხრივ, მათ შორისაა: მომატებული ალფა-ფეტოპროტეინის დონე, ქრონიკული B ჰეპატიტი, შორსწასული ციროზი და არა-ალკოჰოლური სტეატოჰეპატიტი/დიაბეტი.[41][205] კარცინომის მეთვალყურეობა უნდა გადაიდოს COVID-19-ის მქონე პაციენტების გამოჯანმრთელებამდე.[205] ღვიძლის პათოლოგიების შემსწავლელი ევროპული ასოციაციის რეკომენდაციით, თუ ჰეპატოცელულარული კარცინომის მქონე პაციენტს განუვითარდა COVID-19, შეძლებისდაგვარად უნდა გადაიდოს მკურნალობა და მოიხსნას იმუნური ჩექფოინთ ინჰიბიტორით თერაპია. კინაზას ინჰიბიტორები შეიძლება გაგრძელდეს შემცირებული დოზით: ეს გადაწყვეტილება ინდივიდუალურ შემთხვევებში მიიღება.[205] ღვიძლის პათოლოგიების აზიური-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფის თანახმად, COVID-19-ის პანდემიის ფონზე რეკომენდებულია ღვიძლის ჰეპატოცელულური კარცინომის მკურნალობის გადადება ინფიცირებულ პაციენტებში, სანამ პაციენტი გამოჯანმრთელდება. შერჩეულ პაციენტებში, რომელთაც გადაუდეს ქირურგიული რეზექცია, შეიძლება განიხილოთ ტრანსარტერიული ქემოემბოლიზაცია, რადიოსიხშირული აბლაცია, სისტემური ქიმიოთერაპია.[41]

ორგანოების დონაცია და ტრანსპლანტაცია სავარაუდოდ შეფერხდება მრავალ ქვეყანაში. ტრანსპლანტაცია განიხილება მილანის კრიტერიუმების ზედა ზღვართან მყოფ პაციენტებში.[205] გაიდლაინებით ხაზგასმულია სტრეპტოკოკის და გრიპის წინააღმდეგ აცრის მნიშვნელობა.[205]

COVID-19-ის კონტექსტში ღვიძლის პირველადი ავთვისებიანი დაავადების მქონე პაციენტების მართვის რეკომენდაციები ასევე შემუშავებლია ექსპერტთა საერთაშორისო ჯგუფის მიერ.[252] ჰეპატოცელულარული კარცინომის სხვადასხვა სტადიისთვის შემოთავაზებულია მკურნალობის რეკომენდაციები (ბარსელონას კლინიკის ღვიძლის კიბოს კლასიფიკაციის სისტემის მიხედვით), კერძოდ, ქირურგიული, ლოკორეგიონული და სისტემური თერაპია და მოწოდებულია სტრატეგიები რისკის შესამცირებლად და მულტიდისციპლინური გუნდის მიერ გადაწყვეტილების მიღების ხელშესაწყობად.

ბარძაყის მოტეხილობა

თანმხლები COVID-19 ინფექცია დაკავშირებულია 30-ჯერ მაღალ სიკვდილობასთან მენჯ-ბარძაყის მოტეხილობის მქონე პაციენტებში.[253] თუმცა, ქირურგიული ჩარევა რჩება არჩევის მკურნალობად, რადგან არაოპერაციული მართვა ასოცირებულია უფრო მაღალ 30-დღიან სიკვდილობასთან.[254] პერიოპერაციულ პერიოდში პაციენტს COVID-19 -ით ინფიცირების რისკი უნდა შეუმციროთ.

HIV ინფექცია

ამჟამად არ არსებობს მტკიცებულება, რომ COVID-19-ის ინფექციის სიხშირე ან დაავადების მიმდინარეობა განსხვავებულია აივ ინფიცირებულ პაციენტებში ევროპის და ჩრდილოეთ ამერიკის მოსახლეობაში.[255][256][257][258] აფრიკელ მოსახლეობაში კლინიკური მიმდინარეობა ჯერჯერობით უცნობია; ერთი წინასწარი კვლევის თანახმად, სამხრეთ აფრიკაში მცხოვრები აივ დადებითი პირები სიკვდილობის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არიან, ვიდრე არაინფიცირებული პირები, ვირუსის სუპრესიის მიუხედავად.[259] აშშ-ის, დიდი ბრიტანეთისა და ევროპული ორგანიზაციების რეკომენდაციით, რადგანაც აივ-დადებითი პირების დიდი ნაწილი უფროსი ასაკისაა და შეიძლება ჰქონდეთ თანმხლები ქრონიკული დაავადებები (გულსისხლძარღვთა, ფილტვის), მომატებულია COVID-19-ის მძიმე ფორმის რისკი. გაიდლაინებით რეკომენდებულია, რომ ინფორმაციის სიმწირის გამო, სჯობს დამატებითი სიფრთხილე გამოიჩინონ აივ-ინფიცირებულმა პირებმა, განსაკუთრებით შორსწასული (CD4 უჯრედების რაოდენობა < 200/მიკროლიტრი) ან ცუდად კონტროლირებული დაავადების შემთხვევაში. გრიპის და პნევმოკოკის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია აუცილებელია.[260][261] აშშ-ის გაიდლაინებით ასევე რეკომენდებულია ანტირეტროვირუსული რეჟიმის მედიკამენტების სულ მცირე 30-დღიანი მარაგის ქონა, იდეალურ შემთხვევაში 90 დღის მარაგის.[260] ამერიკის ინფრექციური დაავადებების საზოგადოების და აივ მედიცინის ასოციაციის რეკომენდაციებში ნათქვამია, რომ აივ ინფიცირებულ პაციენტებს აქვთ სიცოცხლის ნორმალური ხანგრძლივობა და უპრობლემოდ განკურნებადი ინფექცია, შესაბამისად, აივ სტატუსი და აივ-ის მიმდინარე კონტროლი არ უნდა იყოს ფაქტორი პოტენციურად სიცოცხლის შენარჩუნების ინტერვენციის ან კლინიკურ კვლევებში მონაწილეობის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების დროს. ანტირეტროვირუსული თერაპია უნდა გაგრძელდეს საავადმყოფოში შეფერხების გარეშე. ანტირეტროვირუსულ თერაპიაში ცვლილებების შეტანა, როგორც წესი, რეკომენდებული არ არის. ვირუსული დატვირთვის რუტინული მონიტორინგი შეგვიძლია გადავდოთ 6 თვემდე პერიოდის განმავლობაში პაციენტებში, რომელთაც სუპრესირებული აქვთ ვირუსის რაოდენობა და კარგად ემორჩილებიან მკურნალობას, რათა შემცირდეს ტვირთი ლაბორატორიებში, სადაც ტარდება ტესტირება. ვირუსული დატვირტთვის ტესტირება პრიორიტეტული უნდა იყოს ისეთი პაციენტებისთვის, რომლებზეც არსებობს მკურნალობის მიმართ დამყოლობის პრობლემები ან როდესაც მათი ვირუსული რაოდენობა სრულად დათრგუნული (სუპრესირებული) არ არის.[262] ექსპოზიციამდელი პროფილაქტიკა აივ პრევენციისთვის უნდა ჩატარდეს ჩვენებისამებრ; არ არსებობს მტკიცებულება COVID-19-ის წინააღმდეგ ეფექტურობის შესახებ.[263]

დამატებითი რესურსები:

ჰოჯკინის ლიმფომა

შუალედური გაიდლაინები ზრდასრული პაციენტების მართვის თაობაზე დამტკიცებულია დიდი ბრიტანეთის, ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის ექსპერტების მიერ.[264][198] ჰოჯკინის ლიმფომა განკურნებადია პაციენტების უმეტესობაში. მაღალი პრიორიტეტი ენიჭება დოზირებას და ინტენსიურ მკურნალობას; რეკომენდაციები გაიცემა ადრეული და შორსწასული სტადიის დაავადების, ჰოჯკინის რეციდივის, კვანძოვანი, ლიმფოციტებით მდიდარი ჰოჯკინის შემთხვევებისთვის.

ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოებამ ასევე გამოაქვეყნა რჩევები ჰოჯკინის ლიმფომის მკურნალობის შესახებ.[265] ქიმიოთერაპია და სტადიის დამდგენი შუალედური პოზიტრონ ემისიური ტომოგრაფია/კომპიუტერული ტომოგრაფია (PET/CT), როგორც წესი, უპირატესია ქიმიოთერაპია პლიუს რადიოთერაპიასთან შედარებით ადრეული და გვიანი სტადიის დაავადების შემთხვევაში, ვინაიდან საჭიროებს ნაკლებ ჰოსპიტალურ ვიზიტს. ლიმფომას რადიაციული მკურნალობის საერთაშორისო ონკოლოგიური ჯგუფი გამოსცემს ურგენტულ გაიდლაინებს რადიოთერაპიის შესახებ ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების სამკურნალოდ, საჭიროების შემთხვევაში. შეიძლება გამოიყენოთ ალტერნატიული დოზის ფრაქციები.[56] ბლეომიცინის გამოყენებისგან თავი უნდა შევიკავოთ PET/CT-ის უარყოფითი პასუხის შემთხვევაში, ბლეომიცინით გამოწვეული პნევმონიტის განვითარების რისკის შესამცირებლად. მრავალი ექსპერტი რეკომენდაციას უწევს გრანულოციტი-კოლონიის მასტიმულირებელი ფაქტორის გაძლიერებულ გამოყენებას ნეიტროპენიის შესამცირებლად და პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკების მოხმარებას ნეიტროპენიაზე ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში. რეკომენდაციები ასევე მოცემულია ხანდაზმული და პედიატრიული პაციენტებისთვის, ასევე განმეორებითი ან რეზისტენტული დაავადების მქონე პირთათვის.[265]

ჰოსპიტალური (ნოზოკომიური) პნევმონია

ჰოსპიტალური ბაქტერიული პნევმონია (განისაზღვრება, როგორც პნევმონია, რომელიც განვითარდა ჰოსპიტალიზაციიდან სულ მცირე 48 საათის შემდეგ და ინკუბაციურ პერიოდში არ იყო ჰოსპიტალიზაციისას) რთული გასარჩევია COVID-19-პნევმონიისგან. დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, COVID-19-ის პანდემიის ფონზე, პნევმონიების უმეტესობა ვირუსულია და ბაქტერიული კოინფექცია გვხვდება COVID-19-ის მქონე პირების 10%-ზე ნაკლებში. თუმცა, ბაქტერიული პნევმონია უფრო სავარაუდოა კრიტიკული დახმარების განყოფილებებში, ვიდრე სხვა ჰოსპიტალურ პირობებში.[209] როცა შესაძლებელია, კლინიცისტმა უნდა განიხილოს მკურნალობის სარგებელი, რისკი და შესაძლო შედეგი პაციენტთან, ან მის ნათესავებთან/მომვლელებთან. პაციენტის არჩევანი მკურნალობისა და მისი ესკალაციის შესახებ უნდა გაითვალისწინოთ. კლინიცისტმა უნდა გაარკვიოს, ხომ არ აქვს პაციენტს რაიმე გეგმა, ხომ არ აცხადებს უარს მკურნალობაზე ან აქვს თხოვნა რეანიმაციის შეწყვეტის შესახებ.

ანტიბიოტიკის გამოყენებაზე გადაწყვეტილების მისაღებად და დიაგნოზისთვის რეკომენდებულია გამოკვლევები, როგორიცაა კულტივირება და მგრძნობელობა, COVID-19 -ის ვირუსზე პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქცია, გულმკერდის რადიოლოგიური კვლევა, სისხლის საერთო ანალიზი, ლეგიონელას და პნევმოკოკის ანტიგენის კვლევა.[209] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, თუ დარწმუნებული ხართ, რომ კლინიკური ნიშნები COVID-19-ისთვის დამახასიათებელია, სჯობს არ დაიწყოთ ანტიბიოტიკოთერაპია. თუმცა, ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია მოწოდებულია ბაქტერიულ ინფექციაზე ეჭვის შემთხვევაში, როცა ვლინდება შესაბამისი სიმპტომები და ლოკალიზებული ნიშნები გულმკერდის კვლევაზე.[209] ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის გაიდლაინებით, ანტიბიოტიკები არ უნდა დაინიშნოს მსუბუქი COVID-19-ის შემთხვევაში; ანტიბიოტიკი ინიშნება საშუალო სიმძიმის შემთხვევაში, როდესაც არსებობს ეჭვი კლინიკურ ბაქტერიულ ინფექციაზე.[18] ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა დაიწყოს დიაგნოსტირებიდან 4 საათის განმავლობაში. თუ პაციენტს შესაძლო სეფსისი აქვს, 1 საათის განმავლობაში.[209]

ანტიბიოტიკის შერჩევა დამოკიდებულია მგრძნობელობის ადგილობრივ მონაცემებსა და ხელმისაწვდომობაზე. ანტიბიოტიკის გამოყენებაზე სპეციალისტის რჩევის მიღება რეკომენდებულია პაციენტებისთვის, რომლებიც იმუნოსუპრესირებულები არიან, არიან ორსულად ან კრიტიკული მოვლის განყოფილებაში ან აქვთ ანამნეზში რეზისტენტული პათოგენით ინფექცია, ფილტვის დაავადების განმეორებითი ინფექციური გართულებები. ანტიბიოტიკების გამოყენება უნდა გადაიხედოს 24-48 საათში, ან როცა ტესტის შედეგები გახდება ცნობილი. ანტიბიოტიკოთერაპიის შეწყვეტა უსაფრთხოა, როდესაც ნიშნები, სიმპტომები ან ტესტი მიუთითებს COVID-19 პნევმონიაზე და ბაქტერიული ინფექციის მტკიცებულება არ არსებობს. თუ ანტიბიოტიკოთერაპია გრძელდება, აუცილებელია ამ გადაწყვეტილების მონიტორინგი და გადახედვა.[209] პაციენტების მართვის სტრატეგია უნდა გადაფასდეს იმ შემთხვევაში, თუ არ გაუმჯობესდა მათი კლინიკური მდგომარეობა ან სიმპტომები დამძიმდა; შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის რჩევის მიღება.[209]

იდიოპათიური პულმონური ფიბროზი

დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის და სამედიცინო დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი (NICE) და კანადის თორაკალური საზოგადოება აქვეყნებს გაიდლაინებს ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების, მათ შორის იდიოპათიური ფიბროზის მართვის შესახებ, COVID-19-ის პანდემიის დროს.[266][267] ბევრი პაციენტი, რომელთაც აღენიშნებათ ფილტვის იდიოპათიური ფიბროზი, COVID-19-ით მძიმე ავადმყოფობის რისკის ქვეშ არიან. ექიმებმა უნდა იმსჯელონ პაციენტებთან ერთად, არის თუ არა სამედიცინო ვიზიტებზე მისვლის სარგებელი უფრო მეტი, ვიდრე პოტენციური რისკები. პაციენტებს და მომვლელებს უნდა ურჩიოთ შეადგინონ მიმდინარე მედიკამენტების/არსებული დაავადებების, ალერგიების სია, ასევე მოწოდებულია კლინიკის წერილის შენახვა, რათა COVID-19-ის მკურნალობისთვის მისულებმა წარუდგინონ პერსონალს. ექიმებმა უნდა დაადგინონ, აქვთ თუ არა პაციენტებს წინასწარი გეგმები, უარს ამბობენ თუ არა მკურნალობაზე (მაგ. რეანიმაციის საწინააღმდეგო აქტი) და გაითვალისწინონ აღნიშნული საკითხები.[266]

თუ პაციენტი იღებს მედიკამენტს, რომელსაც აქვს ეფექტი იმუნურ პასუხზე, შესაძლებელია COVID-19-ის გამოვლენა ატიპურად; მაგალითად, კორტიკოსტეროიდების ფონზე შეიძლება არ გამოვლინდეს ცხელება. შეფასება შეიძლება გართულდეს ფილტვის ინტერსტიციული დაავადების სიმპტომების გამო; მედიკამენტების გვერდითი ეფექტები შეიძლება წააგავდეს COVID-19-ის სიმპტომებს.[266] COVID-19-ის ფონზე სხვა ჩვენებით დანიშნული მედიკამენტების შეწყვეტა, დაკორექტირება და ხელახლა დაწყება უნდა განიხილოთ პაციენტის შესაბამის ექიმებთან. [266][267] ზოგიერთი მედიკამენტის ნახევარდაშლის პერიოდის გათვალისწინებით, იმუნოსუპრესია გაგრძელდება მკურნალობის შეწყვეტიდან გარკვეული პერიოდის განმავლობაში. პაციენტები, რომლებიც იღებენ პრედნიზოლონის შემანარჩუნებელ დოზას, არ უნდა წყვეტდნენ მის მიღებას COVID-19-ის შემთხვევაში; შესაძლებელია განვითარდეს თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზი, დოზა დროებით შეიძლება მოუმატოთ COVID-19-ის ფონზე. იმუნოთერაპიის წამოწყება უნდა გადაიდოს პაციენტებში, რომლებსაც ახლახანს დაუდგინდათ COVID-19 ან ეჭვია ინფექციაზე.[266][267] ანტიბიოტიკური საშუალებები შეიძლება გაგრძელდეს იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის სისხლის პარამეტრები მისაღებ დიაპაზონშია და შეჩერების სხვა მიზეზი არ არსებობს (მაგ. მნიშვნელოვანი გვერდითი ეფექტები). [266][267] თუ COVID-19-ის მქონე პაციენტებს აქვთ თირკმლის მწვავე დაზიანების ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მიმანიშნებელი ტესტები, მედიკამენტები უნდა შეწყდეს ან დაკორექტირდეს, ადგილობრივი ფორმულარის რჩევების მიხედვით.[266]

COVID-19-ის არმქონე პაციენტების შემთხვევაში, დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების რჩევის მიხედვით ექიმებმა უნდა იმსჯელონ პაციენტებთან ერთად იმუნოსუპრესანტებით მკურნალობის დროებით შეწყვეტის თაობაზე, თუ სარგებელი არ აღემატება პაციენტის ფილტვის მდგომარეობის გამწვავების რისკს. [267] კანადური რეკომენდაციების თანახმად, კლინიცისტებმა ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზით უნდა გამოიყენონ იმუნომოდულატორული თერაპია.[267]

იმუნოსუპრესანტების დაწყების საკითხი პაციენტებში, რომლებსაც COVID-19 არ აქვთ, განსახილველია მდგომარეობის სტაბილურობა, მკურნალობის რისკის პროფილი, მკურნალობის დაყოვნების შესაძლო შედეგები, მონიტორინგის და დოზის დაკორექტირების შესაძლებლობა, მკურნალობის სიხშირე და მეთოდი, მკურნალობის შემცირების/შეწყვეტის შესაძლებლობა. იმ პაციენტებმა, რომლებიც მკურნალობენ იმუნოსუპრესორული თერაპიით, უნდა გააგრძელონ მკურნალობა, როგორც სტანდარტულად, რათა შეამცირონ მათი მდგომარეობის გაუარესების რისკი. შესაძლებელია უსაფრთხო იყოს სისხლის ტესტების მონიტორინგს შორის ინტერვალის გაზრდა, თუ პაციენტის მდგომარეობა სტაბილურია და იზოლირებულია. თუ პაციენტის მდგომარეობა პასუხობს იმუნოსუპრესანტებზე და მათ არ შეუძლიათ გაიკეთონ სისხლის ანალიზი, პრედნიზოლონი შეიძლება დაინიშნოს ყველაზე დაბალი დოზით. ანტიბიოტიკოთერაპია არ ზრდის COVID-19 ინფიცირების რისკს ან უფრო მძიმე დაავადების რისკს. პაციენტებმა, რომლებიც უკვე იღებენ ანტიბიოტიკოთერაპიას, უნდა გააგრძელონ მკურნალობა. ფილტვის იდიოპათიური ფიბროზის ახალი დიაგნოზის შემთხვევაში შეიძლება დაიწყოს ანტიფიბროზული თერაპია (მულტიდისციპლინური) თუ კმაყოფილდება კრიტერიუმები და შესაძლებელია სისხლის მონიტორინგი.[267]

ახალი ამბულატორიული ვიზიტები უნდა იყოს სატელეფონო ან ვიდეო-ვიზიტი, თუ ეს შესაძლებელია. თუ მნიშვნელოვნად არ შეიცვლება პაციენტის მდგომარეობა, გასული 6 კვირის განმავლობაში ჩატარებული სისხლის ანალიზები, ბოლო 6 თვის განმავლობაში ფილტვების ფუნქციის ტესტები და ბოლო 12 თვის განმავლობაში გაკეთებული ტომოგრაფიული სკანირება შეიძლება გამოიყენოთ დიაგნოსტიკის და მკურნალობის სახელმძღვანელოდ. ახალი ტესტები უნდა ჩატარდეს, თუ მსგავსი ტესტის შედეგები არ არის ხელმისაწვდომი და საჭიროა სასწრაფოდ გადაწყვეტილებების მიღება. კერძოდ, ბრონქოსკოპიასა და ფილტვების ფუნქციის ტესტირებას COVID-19- ის გავრცელების პოტენციალი აქვს, ასე რომ, ეს უნდა ჩატარდეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ტესტირება გადაუდებელია და პირდაპირ გავლენას მოახდენს პაციენტებზე. პაციენტები, რომლებსაც პირისპირ ვიზიტები სჭირდებათ, უნდა გადიოდნენ სკრინინგს ვიზიტამდე (ტელეფონით) COVID-19- ის სიმპტომების აღმოსაჩენად. ჩამოსვლისთანავე, მათ ხელახლა უნდა ჩაუტარდეთ სიმპტომების სკრინინგი და უნდა გაიზომოს ტემპერატურა.[266] კანადის გაიდლაინების თანახმად, რესურსების ხელმისაწვდომობის შემთხვევაში ტესტირება SARS-CoV-2-ზე რეკომენდებუია ბრონქოსკოპიის ან ფილტვის ბიოფსიის შესრულებამდე 1-2 დღით ადრე. არჩევითი ბრონქოსკოპია ან ფილტვის ბიოფსია უნდა გადაიდოს COVID-19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში.[267]

ჟანგბადის საჭიროების გრძელვადიანი შეფასება, თუ ეს შესაძლებელია, უნდა ჩატარდეს პაციენტის სახლში. შეფასებები შეიძლება გადაიდოს, კლინიკური საჭიროების მიხედვით, თუ პაციენტის სიმპტომები სტაბილურია. ფილტვის ტრანსპლანტაციაზე გაგზავნა სტანდარტული პროტოკოლით უნდა გაგრძელდეს. ფილტვის რეაბილიტაციაზე გაგზავნა ან ბრიტანული თორაკალური საზოგადოების ონლაინ რესურსების მიწოდება რეაბილიტაციის შესახებ მოწოდებულია იმ შემთხვევაში, თუ ადგილობრივად ეს სერვისი არ გვაქვს.[266]

COVID-19-გან გამოჯანმრთელების შემდეგ პერსისიტენტული რესპირატორული სიმპტომების მქონე პაციენტები უნდა შეფასდნენ COVID-19-ის შემდგომ ფილტვის ფიბროზზე და/ან ფილტვის უკვე არსებული ინსტერსტიციული დაავადების გამწვავებაზე.[267]

დამატებითი რესურსები:

British Thoracic Society. COVID-19: information for the respiratory community external link opens in a new window

იმუნური თრომბოციტოპენია

ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რჩევები პანდემიის დროს იმუნური თრომბოციტოპენიის (იმუნური თრომბოციტოპენიური პურპურა) მართვის შესახებ. მაქსიმალურად უნდა შემცირდეს ჰოსპიტალური ვიზიტები, ხოლო მკურნალობა დაეფუძნოს სიმპტომების მართვას და არა თრომბოციტების რაოდენობრივ ანალიზს. მკურნალობა უნდა იყოს ინდივიდუალური და ეფუძნებოდეს შემდეგ ფაქტორებს: თრომბოციტების რაოდენობრივი ზრდის საჭიროება, სისხლდენის მოცულობა, თანხმლები დაავადებები, SARS-CoV-2-თან ექსპოზიციის რისკის მინიმიზაცია და ჩვეული პრაქტიკა. იმუნური თრომბოციტოპენიის მქონე პაციენტთა უმრავლესობას არ აღენიშნება მძმე სისხლდენა (მათი თრომბოციტების რაოდენობა, როგორც წესი, აღემატება 10,000-20,000/მიკროლიტს) თანხმლები დაავადებების არარსებობის შემთხვევაში. ინტრავენური იმუნოგლობულინი (IVIG) ან პერორალური თრომბოპოიეტური აგენტები (მაგ. ელტრომბოპაგი ან ავატრომბოპაგი) პირველი რიგის პრეპარატებია, ვინაიდან ისინი არ იწვევენ იმუნოსუპრესიას. იმ პაციენტებისთვის, რომლებიც სტაბილურ მდგომარეობაში იმყოფებიან დაბალი დოზის იმუნოსუპრესიული წამლების გამოყენების დროს, მკურნალობის შეცვლა რეკომენდებული არ არის. მკურნალობის შეცვლა შეიძლება განვიხილოთ იმუნოსუპრესიული წამლების ან კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების მიმღებ პაციენტებში; თუმცა, ასეთ დროს გასათვალისწინებელია გაძლიერებული მონიტორინგის საჭიროება და რეციდივის რისკი. ჩვენების შემთხვევაში IVIG-ის ან პერორალური თრომბოპოიეტური აგენტების გამოყენებამ შესაძლოა მოგვცეს იმუნოსუპრესიული მედიკამენტის ან კორტიკოსტეროიდების დოზის შემცირების ან შეწყვეტის საშუალება. რიტუქსიმაბის გამოყენებისგან თავი უნდა შევიკავოთ.[268]

იმ შემთხვევაში, თუ იმუნური თრომბოციტოპენიის მქონე პაციენტს განუვითარდება COVID-19, თრომბოციტების თრომბოციტების 10,000-20,000/მიკროლიტრზე მეტი რაოდენობის შესანარჩუნებლად უნდა გამოვიყენოთ ინტრავენური იმუნოგლობულინი (IVIG); თრომბოციტების ტრანსფუზია უნდა შესრულდეს სისხლდენის მკურნალობის ან იმ პროცედურების ჩატარების შემთხვევაში, როდესაც არსებობს სიხლდენის მაღალი რისკი. თუ პაციენტი უკვე იღებს თრომბოპოიეტურ აგენტს, შეგვიძლია გავზარდოთ დოზა ან დავიწყოთ მეორე აგენტის გამოყენება. თრომბოციტების რაოდენობის გასაზრდელად შეგვიძლია განვიხილოთ კორტიკოსტეროიდების ხანმოკლე კურსიც. თუ პაციენტს გადატანილი აქვს სპლენექტომია, მიზანშეწონილია ინტრავენური ანტიბიოტიკების გამოყენება, სანამ ბაქტერიული კულტურის შედეგი არ იქნება უარყოფითი, იმ შემთხვევაშიც კი, როდესაც არსებობს ძლიერი ეჭვი COVID-19-ის, როგორც მდგომარეობის გამომწვევი მიზეზის არსებობაზე.[268]

გრიპი

2020-2021 წლის გრიპის სეზონი სავარაუდოდ დაემთხვევა მძიმე მწვავე რესპირატორული სინდრომის კორონავირუსი 2-ის (SARS-CoV-2) ცირკულაციას. გრიპის და COVID-19-ის ნიშნები და სიმპტომები მსგავსია და კლინიკურად რთული გასარჩევია; მხოლოდ ტესტირებითაა შესაძლებელი ამ ორი ნოზოლოგიის გარჩევა. აშშ-ს ჯანმრთელობის ეროვნული ინსტიტუტის (NIH) COVID-19 მკურნალობის გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს SARS-CoV-2 და გრიპის ვირუსების ტესტირებას ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში მწვავე რესპირატორული დაავადებით, როდესაც ორივე ვირუსი ცირკულირებს გარემოში.[53] გაიდლაინების თანახმად, გრიპის მკურნალობა მსგავსად მიმდინარეობს ყველა პაციენტში, განურჩევლად SARS-CoV-2 კოინფექციისა; ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში იწყება გრიპის ემპირიული მკურნალობა შედეგების ლოდინის გარეშე (გრიპის ანტივირუსული მკურნალობა შეიძლება შეწყდეს როცა გრიპი გამოირიცხება ნუკლეინის მჟავების კვლევით ზემო რესპირატორული ტრაქტის ნიმუშებზე არაინტუბირებულ პაციენტებში და ქვემო და ზემო ტრაქტის ნიმუშებზე ინტუბირებულ პაციენტებში).[53]

სეზონური ვაქცინაცია გრიპის ვირუსის საწინააღმდეგოდ შეამცირებს გრიპის პრევალენტობას, რის შედეგადაც COVID-19-ზე ეჭვის მიტანის შემთხვევები ნაკლებად გამოვლინდება და ჯანდაცვის სისტემა ნაკლებად დაიტვირთება.[75] აშშ დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები (CDC) რეკომენდაციას უწევს გრიპის ვაქცინას ≥6 თვეზე უფროს პირებში 2020-2021 გრიპის სეზონზე.[75][269] სხვა მწვავე რესპიატორული ინფექციების გამოცდილების გათვალისწინებით, NIH COVID-19 მკურნალობის გაიდლაინების თანახმად, COVID-19 -ის მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ ინაქტივირებული გრიპის ვაქცინა.[53] დიდი ბრიტანეთის 2020-2021 წლის გრიპზე იმუნიზაციის პროგრამა გაფართოებულია იმ პაციენტების ოჯახის წევრებისთვის, რომლებიც მკაცრ იზოლაციას იცავენ; პროგრამა ასევე მოიცავს მე-7 კლასამდე ბავშვებს, ჯანდაცვის და სოციალური დაცვის სფეროს მუშაკებს, რომლებიც სახლებში დადიან.[77] მოცემულ მომენტში შესაფერისი ჯგუფების იმუნიზაციის შემდეგ ხელმისაწვდომობის გათვალისწინებით, გრიპის ვაქცინა შეთავაზებული იქნება 50-64 წლის ასაკის თითოეული პირისთვის დიდ ბრიტანეთში.[77] კლინიცისტებმა უნდა ურჩიონ შესაბამის პაციენტებს გრიპის ვაქცინაციის ჩატარება.

ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ გრიპის ინფექცია ასოცირდება SARS-CoV-2 ინფექციის დაბალ რისკთან, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ მათ შორის შეიძლება არსებობდეს პათოგენური კონკურენცია. გრიპითა და SARS-CoV-2-ით კოინფექცია ასოცირდება სიკვდილის ან მძიმე დაავადების რისკთან.[270]

ღვიძლის დისფუნქცია

COVID-19-ის მქონე პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ დარღვევები ღვიძლის ფუნქციურ ტესტებზე, მათ შორის მომატებული ამინოტრანსფერაზები და მსუბუქად მომატებული ბილირუბინი. შრატში დაბალი ალბუმინი ჰოსპიტალიზაციისას არის COVID-19-ის სიმძიმის მარკერი. ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაცია, გასტროენტეროლოგიის ამერიკული ასოციაცია და აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფი ღვიძლის პათოლოგიების მიმართულებით, რეკომენდაციას უწევენ ღვიძლის ბიოქიმიის რეგულარულ მონიტორინგს ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში, რომელსაც COVID-19 აქვს, განსაკუთრებით თუ მიმდინარეობს მკურნალობა რემდესივირით ან ტოცილიზუმაბით, ბაზისური მაჩვენებლების განურჩევლად.[33][41][271] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფის თანახმად, ღვიძლის ტესტების ოპტიმალური ინტერვალი უცნობია, მაგრამ მისაღებია კვირაში ორჯერ მონიტორინგი ჰეპატოტოქსიკური მედიკამენტების მიღებისას და ფონური დაავადებების მქონე პირებში, უფრო ხშირად მონიტორინგი რეკომენდებულია ღვიძლის პათოლოგიური ფუნქციის შემთხვევაში.[41] ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ასოციაციის რეკომენდაციის თანახმად, ღვიძლის ბიოქიმიური პროფილი არ უნდა იყოს უკუჩვენება კვლევითი ან ექსპერიმენტული თერაპიებისთვის, თუმცა თუ ასპარტატ ან ალანინ ამინოტრანსფერაზების დონე 5-ჯერ მეტია ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით, გარკვეული ექსპერიმენტული მედიკამენტების გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის.[33] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფის რეკომენდაციით, COVID-19-ის თერაპიების ულიცენზიო გამოყენება ფრთხილადაა მოწოდებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ფონზე; მკურნალობა უნდა შეჩერდეს საშუალო-მძიმე დაზიანების დროს (ALT >5 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე ან ტუტე ფოსფატაზა >2 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე, და ჯამური ბილირუბინი >2 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე; ან ვლინდება კოაგულოპათია ან კლინიკური დეკომპენსაცია).[41] COVID-19-ის და ღვიძლის ბიოქიმიის დარღვევის მქონე პაციენტებში განსახილველია ღვიძლის ფუნქციური ტესტების დარღვევის სხვა მიზეზებიც, როგორიცაა ვირუსული ჰეპატიტები.[41][271] აუტოიმუნური ჰეპატიტის ან ღვიძლის ტრანსპლანტის მქონე პაციენტებში, რომელთაც COVID-19 განუვითარდებათ, ბიოფსიით უნდა დადასტურდეს დაავადების სავარაუდო გამწვავება ან მწვავე უჯრედული უარყოფა.[33] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფი რეკომენდაციას უწევს B ჰეპატიტის ზედაპირის ანტიგენის (HBsAg) სკრინინგს პაციენტებში, რომლებიც სისტემურ კორტიკოსტეროიდებს ან სხვა ძლიერ იმუნოსუპრესანტებს იღებენ 7 დღით ან უფრო ხანგრძლივად, ვიდრე COVID-19-ის თერაპიას. B ჰეპატიტის ვირუსის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია ანტივირუსული თერაპია ვირუსის რეაქტივაციის და ჰეპატიტის გამწვავების პრევენციისთვის. COVID-19-ის ფონზე ახლადდიაგნოსტირებული ჰეპატიტის შემთხვევაში უნდა დაიწყოს ანტივირუსული თერაპია. ტენოფოვირის გამოყენება ლოპინავირის/რიტონავირის თანხლებით ფარდობითად უკუნაჩვენებია, რადგან ტენოფოვირის კონცენტრაციამ შეიძლება მოიმატოს კომბინაციური მკურნალობის დროს.[41] C ჰეპატიტის ვირუსის (HCV) შემთხვევაში პროტეაზას ინჰიბიტორის შემცველი პირდაპირი ანტივირუსული რეჟიმის გამოყენება ლოპინავირი/რიტონავირის თანხლებით უკუნაჩვენებია, რადგან პროტეაზას ინჰიბიტორის კონცენტრაცია იზრდება კომბინაციური მკურნალობის დროს; იმატებს ალანინ ტრანსამინაზა.[41]

შაკიკი

ევროპის ნევროლოგიის აკადემიამ გამოაქვეყნა რჩევები COVID-19-ის პანდემიის დროს შაკიკის მქონე პაციენტების მართვის შესახებ.[272] შაკიკით დაავადებულ პაციენტებს უნდა მოვუწოდოთ განაგრძონ შაკიკის მაპროვოცირებელი ცხოვრების წესისა და კვებითი ფაქტორების მართვა, ასეთებია: მაგ. სტრესი, დიეტა, ალკოჰოლის მოხმარება და ძილი. სოციალურმა იზოლაციამ, შფოთვამ და დეპრესიამ შესაძლოა უარყოფითად იმოქმედოს მედიკამენტის ჭარბი მოხმარების კუთხით. მწვავე შაკიკის სამკურნალოდ მედიკამენტების მიღება უნდა შეიზღუდოს და არ აღემატებოდეს კვირაში ერთჯერად მოხმარებას. საჭიროებისამებრ პაციენტებმა უნდა გამოიყენონ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები: მათი ეფექტურობა დადგენილია მწვავე შაკიკის მკურნალობაში, ამასთან, არ არსებობს მტკიცებულებები, რომ ეს მედიკამენტები აუარესებენ COVID-19-ის სიმპტომებს. მწვავე ეპიზოდების დროს, საჭიროებისამებრ, ასევე შეგვიძლია პარაცეტამოლის და ტრიპტანების მოხმარება. სადაც შესაძლებელია, უნდა წარმოებდეს მუდმივი მონიტორინგი ტელემედიცინის გზით.

მიტრალური სარქვლის რეგურგიტაცია

ამერიკის კარდიოლოგიის კოლეჯის და გულსისხლძარღვთა ანგიოგრაფიის და ინტერვენციების საზოგადოების პოზიცია-განცხადება რეკომენდაციას უწევს პაციენტების ტრიაჟს გულის სტრუქტურული დაავადებების ინტერვენციებზე/პროცედურაზე გასაგზავნად პანდემიის განმავლობაში.[129] რეკომენდაციების თანახმად, მიტრალური სარქვლის პერკუტანეული ჩანაცვლება (ნაპირ-ნაპირ) შეიძლება გადაიდოს მიტრალური რეგურგიტაციის მქონე პაციენტების უმეტესობისთვის. ზოგიერთი მაღალრისკიანი პაციენტი მაინც საჭიროებს ამ ჩარევას პანდემიის პერიოდში. თუ პროცედურა გადაიდო, პაციენტებს ყოველკვირეულად უნდა უკავშირდებოდეთ, რათა დეკომპენსაცია არ გამოგრჩეთ. სარქველით სარქველში ტრანსკათეტერული მიტრალური სარქვლის ჩანაცვლება ბევრ რესურსს საჭიროებს და უნდა გადაიდოს თუ პაციენტი მედიკამენტურ მართვას ემორჩილება ამ პერიოდში. სარქველით სარქველში ტრანსკათეტერული მიტრალური სარქვლის ჩანაცვლება უნდა განიხილებოდეს მძიმე ბიოპროთეზული მიტრალური სტენოზის ან რეგურგიტაციის შემთხვევებში, როცა პაციენტი ჰოსპიტალიზებულია გულის შეგუბებითი უკმარისობით ან თუ ბოლო 30 დღის განმავლობაში იყო ჰოსპიტალიზებული ამ დიაგნოზით თერაპიის ოპტიმიზირების მიუხედავად.

გულის სარქველების ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები გულის სარქვლოვანი დაავადების ამბულატორიული მართვის შესახებ COVID-19 პანდემიის კონტექსტში. მათი რეკომენდაციით, მძიმე სიმპტომური მიტრალური რეგურგიტაცია უნდა განიხილოს ურგენტულ ქირურგიულ შემთხვევად; ტრანსკათეტერული მიტრალური თერაპიები განიხილება დეკომპენსირებული რეგურგიტაციის დროს, როცა შეუძლებელია ქირურგიული ჩანაცვლება დროულად.[166]

მიელომური დაავადება

ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოება და ევროპის მიელომის ქსელი (EMN) გვირჩევს, რომ მრავლობითი მიელომის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აქტიური დაავადება აქვთ, უნდა გაგრძელდეს მკურნალობა COVID-19-ის პანდემიის ფონზე, თუმცა შესაძლებელია ადაპტირება ისე, რომ პაციენტების ექსპოზიციის რისკი დაბალი იყოს.[250][273] თუ პაციენტი მკურნალობას საჭიროებს, რეკომენდებულია ბორტეზომიბის, ლენალიდომიდის და დექსამეტაზონის 6-12 ციკლი, შემდეგ ლენალიდომიდის შემანარჩუნებელი კურსით (ბორტეზომიბის დამატებით ყოველ 2 კვირაში ერთხელ, მაღალი რისკის პაციენტებში). მიელომას მქონე ხანდაზმული პაციენტები შეიძლება იწყებდნენ მკურნალობას ბორტეზომიბის, ლენალიდომიდის და დექსამეტაზონის ციკლით ან დარატუმუმაბით, ლენალიდომიდით და დექსამეტაზონით. არჩევანი დამოკიდებულია ციტოგენეტიკურ რისკსა და სხვა თანმხლებ დაავადებებზე. თუ საჭიროა, ლენალიდომიდი და დექსამეტაზონი შეიძლება გაგრძელდეს შედეგის მიღწევის შემდეგ.[250]

პაციენტებმა უნდა გააგრძელონ შემანარჩუნებელი თერაპიის მიღება რეციდივის რისკის შესამცირებლად. ლენალიდომიდი შეიძლება დაინისნოს 2 თვით, ტელემედიცინის გამოყენებით და სახლში ფლებოტომიით, საჭიროებისამებრ. მაღალი რისკის პაციენტები, რომლებიც ბორტეზომიბის, ლენალიდომიდის და დექსამეტაზონის ციკლით მკურნალობენ, აგრძლებენ კურსს; თუმცა, საჭიროებისამებრ შეიძლება გადასვლა ლენალიდომიდი და დექსამეტაზონის რეჟიმზე. თუ პაციენტს განუვითარდა COVID-19, შემანარჩუნებელი თერაპია უნდა შეწყდეს მანამ, სანამ ინფექცია ალაგდება. ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს მანამ, სანამ არ გადაივლის პანდემია.[250]

ევროპის მიელომის ქსელი გვაწვდის რეკომენდაციებს ტრანსპლანტაციის შესაფერისი და არაშესაფერისი პაციენტებისთვის. აუტოლოგიური ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს სტანდარტული რისკის შემთხვევაში, მაგრამ შეიძლება ჩატარდეს მაღალი რისკის შემთხვევაში ინდუქციის 5-8 ციკლის შემდეგ. RVD, ბორტეზომიბი თალიდომიდით და დექსამეტაზონი, (VTD), ან დარატუმუმაბი VTD-ით უპირატესი თერაპიებია ინდუქციისთვის.[273] იმ შემთხვევაში, თუ უკუნაჩვენებია ტრანსპლანტაცია, პაციენტები იღებენ პერორალურ რეჟიმებს (მაგ. Rd), რომელსაც ემატება ბორტეზომიბი ან დარატუმუმაბი მაღალი რისკის შემთხვევაში ან თუ Rd წარუმატებელია.[273]

ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის გაიდლაინების თანახმად, მკურნალობა პანდემიის დროს შეიძლება იყოს დამოკიდებული ხელმისაწვდომ რესურსებზე, მაგრამ მართვას საფუძვლად უნდა ედოს დაავადების კონტროლი მაღალი რისკის პაციენტებში და არასაჭირო იმუნოსუპრესიის პრევენცია დაბალი რისკის პაციენტებში.[198] გადაწყვეტილება მკურნალობის შესახებ უნდა მიიღოთ ინდივიდუალურად, ჩამოთვლილი ფაქტორების გათვალისწინებით: ახალი დაავადება vs რეციდივი, სტადია, დაავადების დატვირთვა და პროგრესირების სიჩქარე, პაციენტის ფაქტორები, მაგ. ასაკი, სისუსტე, თანმხლები დაავადებები.[198]

დიდი ბრიტანეთის მიელომის ფორუმმა გამოაქვეყნა გზამკვლევი COVID-19-ის პანდემიის დროს კლინიკური გადაწყვეტილებების მიღებაში დასახმარებლად. ახლადდიაგნოსტირებულ პაციენტებს, რომელთაც აღენიშნებათ ჰიპერკალციემია, თირკმლის უკმარისობა ან ძვლის დაავადება, უნდა შესთავაზოთ პირველადი მკურნალობა. თუ პაციენტი შეესაბამება ღეროვანი უჯრედის ტრანსპლანტაციის კრიტერიუმებს, მკურნალობა უნდა მოიცავდეს ბორტეზომბის და დექსამეტაზონს თალიდომიდით ან ციკლოფოსფამიდით. თუ პაციენტი არ შეესაბამება ტრანსპლანტაციას, ლენალიდომიდი და დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს 9 ციკლით, შემდეგ კი მხოლოდ ლენალიდომიდით გრძელდება მკურნალობა. თუ პაციენტს კლინიკური რეციდივი აქვს, უნდა შესთავაზოთ მეორე და მესამე რიგის თერაპია იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს რისკს. აუტოლოგური ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯერედების ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს, გარდა კლინიკურად მაღალი რისკის დაავადებებისა. კლინიცისტმა უნდა შეაფასოს ტრანსპლანტის გარეშე მდგომარეობის დამძიმების რისკი. ალოგენური ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს.[274]

დიდი ბრიტანეთის მედიკამენტებისა და სამედიცინო პროდუქტების მარეგულირებელი სააგენტოს გადაწყვეტილებით, ორსულობის პრევენციის პროგრამები დროებით შეიცვალა პაციენტებისთვის, რომლებიც იღებენ თალიდომიდს, ლენალიდომიდს და პომალიდომიდს. სახლში ორსულობის ტესტი საკმარისია, იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს აქვს სათანადო მხარდაჭერა და ინსტრუქცია, ტესტი აკმაყოფილებს მინიმალური მგრძნობელობის მოთხოვნებს და შედეგი ვარიფიცირებულია მწარმოებლის მიერ. თუ კლინიკა თვლის მიზანშეწონილად, ამ მედიკამენტების მიღება შესაძლებელია დისტანციური კონსულტაციის შემდეგაც.[275]

გაფანტული სკლეროზი

ბრიტანეთის ნევროლოგთა ასოციაციამ წარმოადგინა სახელმძღვანელო დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიების გამოყენების შესახებ გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებში პანდემიის დროს.[276] ასოციაციის განცხადებით, დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიების ეფექტი COVID-19-ის რისკზე კვლავ უცნობია, შესაბამისად, მათი რაკომენდაციიაა თერაპიის განხილვა COVID-19-ის ინდივიდუალური რისკის შესაბამისად, სამკურნალო საშუალების მოქმედების ხანგრძლივობის, თანხმლები დაავადებების და SARS-CoV-2-ის ნებისმიერი სამომავლო ვაქცინის ეფექტიანობაზე პოტენციური ზეგავლენის გათვალისწინებით. იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალობის დროს საჭიროა სახის ფარის გაკეთება, ამის შესახებ პაციენტი ინფორმირებული უნდა იყოს. სახელმძღვანელოში წარმოდგენილია ინფორმაცია შესაძლო რისკების შესახებ სპეციფიკური დაავადების მდოფიკაციის თერაპიების მიხედვით.[276] აშშ-ის გაფანტული სკლეროზის ეროვნული საზოგადოების რეკომენდაციით, დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიების გამოყენების შესახებ გადაწყვეტილება ინდივიდუალურ საფუძველზე უნდა იქნეს მიღებული, რომლის ფარგლებშიც გასათვალისწინებელია დაავადების ფაქტორები, თერაპიების რისკი და სარგებელი და COVID-19-თან დაკავშირებული რისკები.[277] გაფანტული სკლეროზის ეროვნული საზოგადოების რჩევაა პირებმა, რომლებიც იღებენ დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიებს, უნდა გააგრძელონ მათი გამოყენება, ხოლო COVID-19-ის სიმტპომების ან ტესტის დადებითი პასუხის შემთხვევაში მათი მკრუნალობის რეჟიმი უნდა გადაიხედოს ჯანდაცვის წარმომადგენელთან, რომელიც იცნობს პაციენტის მკურნალობას.

გაფანტული სკლეროზით დაავადებული პაციენტების კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ COVID-19-ის მძიმე ფორმების რისკფაქტორებია ხანდაზმულობა, შეზღუდული შესაძლებლობის სიმძიმის გაფართოებული შკალის (EDSS) ქულა და სიმსუქნე.[278] კვლევამ ვერ გამოავლინა კავშირი დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიებსა და COVID-19-ის სიმძიმეს შორის.

არაჰოჯკინის ლიმფომა

ფარული და აგრესიული არაჰოჯკინის ლიმფომები ასოცირებულია უარეს გამოსავალთან COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[159] შუალედური გაიდლაინები ზრდასრული პაციენტების მართვის თაობაზე დამტკიცებულია დიდი ბრიტანეთის, ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის ექსპერტების მიერ.[264][198] არაჰოჯკინის ლიმფომის აგრესიული ქვეტიპების შემთხვევაში მკურნალობა განკურნების მიზნით ტარდება და ეს კლინიკური პრიორიტეტია. რეკომენდაციები გაიცემა ბურკიტის ლიმფომის, დიფუზური B-უჯრედული ლიმფომის, პირველადი მედიასტინური B უჯრედული ლიმფომის, ცენტრალური ნერვული სისტემის ლიმფომის, პერიფერიული T უჯრედული ლიმფომის და მორეციდივე/რეფრაქტერული აგრესიული ლიმფომის შემთხვევებისთვის. დაბალი ხარისხის, არაჰოჯკინის ლიმფომის მქონე პაციენტებში, თუ საჭირო არ არის დაუყოვნებლივ მკურნალობა, შესაძლებელია მხოლოდ მონიტორინგი; მკურნალობის დაწყების შესახებ გადაწყვეტილება უნდა დაეფუძნოს რისკი–სარგებლის შესახებ დისკუსიის დასკვნას პაციეტნსა და ექიმს შორის.

ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რჩევები აგრესიული ლიმფომების მართვის შესახებ. R-CHOP (რიტუქსიმაბი პლიუს ციკლოფოსფამიდი, დოქსორუბიცინი, ვინკრისტინი და პრედნიზოლონი) რჩება მკურნალობის სტანდარტად გაფანტული დიდი B უჯრედული ლიმფომისთვის. ხანდამზული პაციენტებისთვის რეკომენდებულია R-mini-CHOP (შემცირებული დოზის რეჟიმი) ზრდის ფაქტორთან ერთად. კანქვეშა რიტუქსიმაბი შეიძლება გამოვიყენოთ პაციენტთათვის, რომელთაც აიტანეს პირველი ინტრავენური დოზა. რეკომენდაციები ასევე მოცემულაი ორმაგი დარტყმის და პირველადი შუასაყრის B უჯრედული ლიმფობებისთვის, ცენტრალური ნერვული სისტემის ჩართულობის მაღალი რისკის მქონე პაციენტთათვის და განმეორებითი ან რეზისტენტული დაავადების მქონე პირთათვის.[279] ლიმფომას რადიაციული მკურნალობის საერთაშორისო ონკოლოგიური ჯგუფი გამოსცემს ურგენტულ გაიდლაინებს რადიოთერაპიის შესახებ ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების სამკურნალოდ, საჭიროების შემთხვევაში. შეიძლება გამოიყენოთ ალტერნატიული დოზის ფრაქციები.[56]

მიოკარდიუმის ინფარქტი ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე (NSTEMI)

კარდიოლოგიის ევროპულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა მითითებები COVID-19 პანდემიის დროს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების დიაგნოსტირებისა და მართვის შესახებ, ხოლო პერკუტანული კარდიოვასკულარული ინტერვენციების ევროპულმა ასოციაციამ (EAPCI) გამოაქვეყნა პოზიციური განცხადება მწვავე კორონარული სინდრომის ინვაზიური მართვის შესახებ.[280][281]

ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე მწვავე კორონარული სინდრომით კლინიკაში მოსული პაციენტები რისკის მიხედვით 4 ჯგუფად უნდა დავყოთ: ძალიან მაღალი, მაღალი, საშუალო და დაბალი რისკი. ძალიან მაღალი რისკის მქონე პირებად შეგვიძლია მივიჩნიოთ პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ კარდიოგენული შოკი, ჰემოდინამიკური არასტაბილურობა, მორეციდივე ან მუდმივი ტკივილი გულმკერდის არეში, რომელიც არ მსუბუქდება მკურნალობის მიუხედავად, სიცოცხლისთვის საშიში არითმიები, გულის გაჩერება, მიოკარდიუმის ინფარქტის მექანიკური გართულებები, გულის მწვავე უკმარისობა და ST სეგმენტის მორეციდივე ხანგამოშვებითი ელევაცია. მაღალი რისკის პაციენტებს განეკუთვნებიან ინდივიდები, რომელთაც დადგენილი აქვთ NSTEMI-ს დიაგნოზი გულის ტროპონინის და ჩამოთვლილთაგან სულ მცირე ერთის საფუძველზე: ST/T-ის დინამიური ცვლილებები ან განმეორებითი სიმპტომები.

SARS-CoV-2-ზე ტესტირება უნდა ჩატარდეს პირველი სამედიცინო კონტაქტის შემდეგ რაც შეიძლება ადრე. თუმცა, ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტები საჭიროებენ დაუყოვნებლივ ინვაზიურ მართვას ST სეგმენტის ელევაციით მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტის (STEMI) პროტოკოლების შესაბამისად. მაღალი რისკის პაციენტებში უნდა ჩატარდეს ადრეული ინტერვენცია (საუკეთესო შემთხვევაში 24 საათის ფარგლებში) მას შემდეგ, რაც SARS-CoV-2-ის ტესტის პასუხები ცნობილი იქნება. საშუალო და დაბალი რისკის ჯგუფში შემავალ პაციენტებში საწყისი მართვა უნდა მიმდინარეობდეს არაინვაზიური ტესტირების გზით მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდება SARS-CoV-2-ის ტესტის შედეგები. საშუალო რისკის მქონე პაციენტებში კომპიუტერულ-ტომოგრაფიული კორონარული ანგიოგრაფია უპირატესი გამოკვლევის მეთოდია შესაბამისი აღჭურვილობისა და კლინიკური გამოცდილების არსებობის პირობებში. კომპიუტერულ-ტომოგრაფიული კორონარული ანგიოგრაფიის (არაინვაზიური რადიოლოგიური გამოკვლევა) გამოყენებამ შესაძლოა დააჩქაროს რისკის სტრატიფიკაცია, თავიდან აგვარიდოს ინვაზიური მიდგომა და მოგვცეს პაციენტის შედარებით ადრეული გაწერის საშუალება.[280][281]

ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ ტროპონინის მონაცემებზე დაყრდნობით COVID-19-ის მქონე პაციენტებში მწვავე კორონარული სინდრომის დიაგნოზის დადგენამ შესაძლოა შეცდომაში შეგვიყვანოს, ამიტომ უფრო დიდი ყურადღება უნდა გავამახვილოთ მაღალი რისკის კლინიკურ მახასიათებლებზე, როგორებიცაა: გულმკერდის განმეორებითი ხასიათის ტკივილი, დინამიური ცვლილებები ეკგ-ზე, გულის უკმარისობა, ჰემოდინამიკური არასტაბილურობა, მნიშვნელოვანი არითმიები და გულის რეგიონული მოძრაობის დარღვევები ექოკარდიოგრაფიაზე. სტაბილურ პაციენტებში უნდა გადავდოთ ინვაზიური გამოკვლევები, განსაკუთრებით COVID-19-ით დაინფიცირების პირობებში.[120]

სიმსუქნე მოზრდილებში

ინგლისის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ორგანიზაციის პუბლიკაციაში მოყვანილია მტკიცებულებები რეტროსპექტული კოჰორტული კვლევებიდან, COVID-19-ით ჰოსპიტალიზებული პაციენტების ჩანაწერებიდან, სადაც აღნიშნულია, რომ ჭარბი წონა ასოცირებულია COVID-19-ის დადებითი ტესტის მეტ ალბათობასთან, ჰოსპიტალიზაციის რისკთან, მკურნალობის ინტენსიურ საჭიროებასთან (მაგ. მექანიკური ვენტილაცია, ინტენსიური მოვლა) და სიკვდილთან. რისკი პროგრესულად იმატებს სხეულის მასის ინდექსის მიხედვით (ნორმის ფარგლების ზემოთ), სხვა ფაქტორების გათვალისწინების შემდეგაც, როგორიცაა დემოგრაფიული და სოციოეკონომიკური ფაქტორები.[282] ანგარიშში აღნიშნულია, რომ ამჟამად არ მოიპოვება მაღალი ხარისხის მტკიცებულება წონის კლების ეფექტზე COVID-19-ის კონტექსტში, მაგრამ ჭარბი წონის როლის გამო საჭიროა დამატებითი კვლევები. მათთვის, ვისაც აქვს სიმსუქნის პრობლემა, წონის დაკლებას აქვს ზოგადი სარგებელი ჯანმრთელობის მხრივ.

სისტემური მიმოხილვა სიმსუქნის და COVID-19-ის კავშირზე ასკვნის, რომ სიმსუქნის მქონე ადამიანებს დადებითი ტესტის, ჰოსპიტალიზაციის და სიკვდილის უფრო მაღალი რისკი აქვთ.[283]

აშშ დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრების თანახმად, თუ პაციენტის სხეულის მასის ინდექსი ≥30კგ/მ², უფრო მაღალია მძიმე COVID-19-ის რისკი. ჭარბო წონა (სმი >25კგ/მ² და <30კგ/მ²) შეიძლება ზრდიდეს მძიმე COVID-19-ის რისკს.[190]

ძილის ობსტრუქციული აპნოე

ძილის ობსტრუქციული აპნოე ზრდის COVID-19-ით ინფიცირების რისკს, შეიძლება გაიზარდოს მძიმე ინფექციის რისკიც.[284] COVID-19-ით ჰოსპიტალიზებული, დიაბეტის მქონე პირების კვლევაში, ძილის აპნოეს მკურნალობა სიკვდილობის დამოუკიდებელი რისკფაქტორი იყო.[285] ერთი სისტემური კვლევის თანახმად, ძილის ობსტრუქციული აპნოეს მრავალი რისკფაქტორი (როგორიცაა ასაკი, ჰიპერტენზია, გულსისხლძარღვთა დაავადება, ფილტვის დაავადება, დიაბეტი, სიმსუქნე) დაკავშირებულია COVID-19-ის უარეს გამოსავალთან.[286] მიმოხილვის თანახმად, COVID-19 პანდემიას ჰქონდა გავლენა ძილის ობსტრუქციული აპნოეს დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის პროცესებზე. შეიძლება საჭირო იყოს ახალი მეთოდების შემუშავება (მაგ. ძილის კვლევის ერთჯერადი ნაკრებების გამოყენება).

ყნოსვის უნარის დაკარგვა

ყნოსვის უნარის დაკარგვა (ანოსმია) შეიძლება იყოს COVID-19-ის პირველი სიმპტომი. რინოლოგიის ევროპული საზოგადოება ყნოსვის უეცარი დაკარგვის შემთხვევაში ინტრანაზალური ან სისტემური კორტიკოსტეროიდების დანიშვნის წინააღმდეგია. პაციენტებმა უნდა განაგრძონ მიმდინარე მედიკამენტების მიღება, მათ შორის ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდების (თუ დანიშნულია სხვა ჩვენებით).[287]

ღიაკუთხიანი გლაუკომა

ღია კუთხიანი გლაუკომის მქონე მრავალი პაციენტი მოწყვლადი იქნება მძიმე COVID-19-ის მიმართ. დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, კლინიცისტებმა უნდა შეაფასონ მხედველობის დაქვეითების რისკები გლაუკომის მქონე პაციენტებში და დააბალანსონ COVID-19-ის გადაცემის და დაავადების გამო გარდაცვალების რისკი. ქირურგიული ჩარევისთვის პრიორიტეტულია პაციენტი, რომელიც მედიკამენტის მაქსიმალურ დოზას მოიხმარს, მაგრამ თვალშიდა წნევა კვლავ მაღალი რჩება რომელიც იწვევს მხედველობის დაკარგვას. თუ შესაძლებელია, ქირურგიული ჩარევის გადასადებად გამოიყენება დამატებითი მედიკამენტები, დიოდის ლაზერი ან სელექტიური ლაზერული ტრაბეკულოპლასტიკა. როცა შესაძლებელია, პროცედურები უნდა ჩატარდეს დღისით, ადგილობრივი ანესთეზიით. თუ პროცედურას ესაჭიროება ინტენსიური მონიტორინგი, სასურველია თავი აარიდოთ ანტიმეტაბოლიტებს ან ნაკერების კორეგირებას.[288]

ემპირიული მკურნალობა შეიძლება დაიწყოს პაციენტებისთვის, რომლებიც გლაუკომის კლინიკაში მიდიან სიმპტომების შესაფასებლად, რეფერალის შესახებ ინფორმაციის მისაღებად და სამედიცინო/მედიკამენტური ანამნეზის შეკრების მიზნით. ტელეფონით ან ვიდეოთი კონსულტაცია გამოიყენება დიაგნოზის ასახსნელად, მედიკამენტის გამოყენების ინსტრუქციების მიცემისთვის და გვერდითი ეფექტების შესაფასებლად.[288]

თუ პაციენტს აქვს მსუბუქი გლაუკომა და კარგად კონტროლირებული თვალშიდა წნევა, ან თვალის ჰიპერტენზია და შესაძლო გლაუკომა, იგი ითვლება დაბალი რისკის მქონედ. კონსულტაციები შეიძლება გადაიდოს, მაგრამ პაციენტებს უნდა ურჩიოთ, ვის დაუკავშირდნენ თუ სიმპტომები გაუარესდა. საშუალო სიმძიმის-შორსწასული გლაუკომის მქონე პაციენტებში, რომლებთანაც გაკონტროლებულია თვალშიდა წნევა, რისკი საშუალო ხარისხისაა. კონსულტაცია ტელეფონით უნდა ჩატარდეს. მედიკამენტების ცვლილება შეიძლება დისტანციურად და საჭიროებისამებრ პირადად. მაღალი რისკის პაციენტებია: ბავშვები, შორსწასული გლაუკომის ან მეორადი გლაუკომის მქონე პაციენტები, რომლებშიც შესაძლებელია მხედველობის შენარჩუნება და პაციენტები, რომლებსაც ვერ უკონტროლდებათ თვალშიდა წნევა (>30 მმ.ვწყ.სვ., ან 20-30 მმ.ვწყ.სვ. დისკოს შორსწასული ცვლილებების შემთხვევაში). გლაუკომის სიმძიმის და თანმხლები დაავადებების მიხედვით, შესაძლებელია ჩატარდეს კონსულტაცია პირისპირ ან ტელეფონით/ვიდეოთი.[288]

ოსტეოპოროზი

ექსპერტების საერთაშორისო ჯგუფის გაიდლაინების თანახმად, რეკომენდებულია ოსტეოპოროზის მართვის ცვლილება პანდემიის მიმდინარეობისას.[289]

ზოლედრონის მჟავის დანიშვნა შეიძლება გადაიდოს 6-9 თვით.

თუ პაციენტს დაწყებული აქვს დენოსუმაბის კურსი (6 თვეში ერთხელ), მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დაყოვნების გარეშე; ინექციის თვითადმინისტრირება შეიძლება განიხილებოდეს, როცა ეს შესაძლებელია. შრატში D ვიტამინის და კალციუმის დონის შემოწმება შეიძლება დაყოვნდეს. ემპირიული მკურნალობა ქოლეკალციფეროლით (D3 ვიტამინი) შეიძლება განვიხილოთ ყველა შემთხვევაში.

თუ პაციენტი იღებს ტერიპარატიდს, აბალოპარატიდს ან რომოსოზუმაბს, უნდა გაგრძელდეს მკურნალობა; თუმცა, მკურნალობის შეწყვეტა რამდენიმე კვირით, სავარაუდოდ, არ შეცვლის მოტეხილობის რისკის შემცირების გრძელვადიან ეფექტს.

ახალ პაციენტებს არ უნდა დაუნიშნოთ ზოლედრონის მჟავა, ტერიპარატიდი, აბალოპარატიდი ან რომოსოზუმაბი, რადგან გვერდითი ეფექტები შეიძლება წააგავდეს COVID-19-ის სიმპტომებს.

თუ არ არსებობს უკუჩვენება, უნდა განვიხილოთ ალტერნატიული მკურნალობა, მაგ. პერორალური ბისფოსფონატის გაგრძელება.

ძვლის და მინერალების კვლევების ამერიკული საზოგადოება (ASBMR) აქვეყნებს რეკომენდაციებს ოსტეოპოროზის მართვის თაობაზე პანდემიის კონტექსტში.[290]

ამერიკის რევმატოლოგიის კოლეჯის რეკომენდაციების თანახმად, დენოსუმაბის დოზირების ინტერვალი შეიძლება გაფართოვდეს საჭიროებისამებრ, რათა ნაკლებად ჰქონდეს პაციენტს კლინიკასთან კონტაქტი. თუმცა, ინტერვალი 8 თვეზე მეტხანს არ უნდა გაგრძელდეს.[291]

პაციენტებს უნდა ავუხსნათ კალციუმის და D ვიტამინის გაგრძელების მნიშვნელობა საკვები დანამატების ან დიეტის მეშვეობით; ასევე მნიშვნელოვანია ცხოვრების სტილის ცვლილებები, როგორიცაა რეგულარული ვარჯიში და ჯანსაღი კვება.

პედიატრიული რევმატიული დაავადებები

ამერიკის რევმატოლოგიის კოლეჯმა გამოაქვეყნა გაიდლაინები ბავშვებში რევმატიული დაავადების მართვის შესახებ პანდემიის პირობებში.[292] ამჟამად, მტკიცებულება არ მიუთითებს, რომ პედიატრიული რევმატიული დაავადების მქონე ბავშვებს, რომლებიც იმუნომოდულატორულ თერაპიებს იღებენ, აღენიშნებათ COVID-19-ის მძიმე ფორმის რისკი. ზოგადი პრევენციული ზომები რეკომენდებულია. აღნიშნული გაიდლაინი მოიცავს რეკომენდაციებს პანდემიის ფონზე პაციენტების მკურნალობის შესახებ, მათ შორის თუ პაციენტი ექსპოზირებული იყო მძიმე მწვავე რესპიატორული სინდრომის გამომწვევ კორონავირუსზე (SARS-CoV-2) ან სავარაუდოდ/დადასტურებულად აქვს ინფექცია.

პალიატიური მკურნალობა

დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის და სამედიცინო დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი აქვეყნებს გაიდლაინებს საზოგადოებრივ პირობებში სიცოცხლის დასასრულს სიმპტომების სამართავად. როცა შესაძლებელია, კლინიცისტმა უნდა განიხილოს მკურნალობის სარგებელი, რისკი და შესაძლო შედეგი პაციენტთან, ან მის ნათესავებთან/მომვლელებთან. პაციენტის არჩევანი მკურნალობისა და მისი ესკალაციის შესახებ უნდა გაითვალისწინოთ. კლინიცისტმა უნდა გაარკვიოს, ხომ არ აქვს პაციენტს რაიმე გეგმა, ხომ არ აცხადებს უარს მკურნალობაზე ან აქვს თხოვნა რეანიმაციის შეწყვეტის შესახებ. COVID-19-ის მქონე პაციენტები შეიძლება სწრაფად დამძიმდნენ; მკურნალობის ესკალაციის გეგმა უნდა შედგეს რაც შეიძლება მალე.[293][294]

ხველა თავდაპირველად უნდა იმართოს არა-ფარმაკოლოგიური ზომებით, თუ ეს შესაძლებელია. ურჩიეთ პაციენტებს, მოერიდონ ზურგზე წოლას, ვინაიდან ეს ხველას არაეფექტურს ხდის. პერსისტენტული, დისტრესის გამომწვევი ხველა უნდა იმართოს ოპიოიდებით.[293][294][295]

თუ პაციენტს აქვს სიმპტომური ცხელება, რეკომენდებულია პარაცეტამოლი ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტები (NSAID). თუ იყენებთ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტს, რეკომენდებულია ყველაზე დაბალი ეფექტური დოზა, ყველაზე ნაკლები პერიოდით, სიმპტომების საკონტროლოდ. სიცხის დამწევები არ უნდა გამოიყენოთ მხოლოდ სხეულის ტემპერატურის შესამცირებლად.[293]

სუნთქვის გაძნელების მქონე პაციენტებმა არ უნდა გამოიყენონ ჰაერის ვინტილატორი, რადგან შეიძლება გავრცელდეს ინფექცია. რელაქსაციის და სუნთქვის ტექნიკები, სიცივის შენარჩუნება, ფანჯრის/კარის გამოღება, ჟანგბადის ცდა (თუ ხელმისაწვდომია) შეიძლება დაგვეხმაროს სუნთქვის გაძნელების დროს. ოპიოიდების და ბენზოდიაზეპინების კომბინაცია შეიძლება განვიხილოთ პაციენტებისთვის, რომელთაც აქვთ საშუალო-მძიმე სუნთქვის გაძნელება, არიან დისტრესში და არიან უმძიმეს მდგომარეობაში.[293][295] ღებინების საწინააღმდეგო მედიკამენტი და რეგულარული სტიმულანტი ლაქსატივი უნდა განიხილოთ პარალელურად.

ბენზოდიაზეპინები შეიძლება გამოიყენოთ შფოთვის და აჟიტირების სიმპტომების სამართავად.[295] პერორალური ჰალოპერიდოლი შეგიძლიათ გაითვალისწინოთ დელირიუმის შემთხვევაში.[293][294]

განიხილეთ, მედიკამენტის მიწოდების რომელი გზა იქნება უმჯობესი, ენისქვეშა, რექტული თუ კანქვეშა; გაითვალისწინეთ, რომ შეიძლება ოჯახის წევრებმა/მომვლელებმა გამოიყენონ მედიკამენტი, სამედიცინო პერსონალის გარეშეც.[293] დიდ ბრიტანეთში, ჰოსპისებსა და ხანდაზმულთა საცხოვრებელ დაწესებულებებში შესაძლოა წარმოებდეს მედიკამენტების ხელახალი გამოყენების სქემა COVID-19-ის პანდემიის დროს, მკაცრი სტანდარტული პროცედურის შესაბამისად, უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად.[296]

იმპლანტირებული გულის დეფიბრილატორი (ICD) ვერ დეაქტივირდება დისტანციურად. თუ ICD-ის მქონე პაციენტი იღებს პალიატიურ მომსახურებას, მკურნალი კლინიკურმა გუნდმა უნდა დაამაგროს მაგნიტი კანზე იმპლანტის გასწვრივ, პროგრამერის გამოყენების ნაცვლად.[121]

დამატებითი რესურსები:

The World Hospice and Palliative Care Alliance: COVID-19 resources external link opens in a new window

პანკრეასის კიბო

დიდი ბრიტანეთის კონსენსუს-განცხადება რეკომენდაციას უწევს COVID-19 პანდემიის ფონზე ენდოსკოპურ თერაპიას ავთვისებიანი ნაღვლოვანი ობსტრუქციისთვის, ბიოფსიით ან ციტოლოგიით (თუ ნაჩვენებია). ურგენტული (2-კვირიანი) ონკოლოგიური მიმართვა და ენდოსკოპური ულტრაბგერა უნდა განიხილოთ ინდივიდუალური შემთხვევების მიხედვით.[297]

ქირურგიული ჩარევა პანკრეასის რეზექტაბელური კიბოს ჩვენებით სტანდარტად რჩება და შეძლებისდაგვარად უნდა ჩატარდეს. თუ ქირურგიული ჩარევა ხელმისაწვდომი არ არის, მოწოდებულია სისტემური ონკოლოგიური მკურნალობა (SACT) ან ჰიპოფრაქციული ქემორადიოთერაპია. SACT-ის უპირატესი რეჟიმია: ფთორურაცილი, ფოლინის მჟავა, ირინოტეკანი და ოქსალიპლატინი (FOLFIRINOX). რადიოთერაპია შეიძლება გამოიყენოთ 35-45 გრეი დოზით, 5 ნაწილად, გამოცდილების მიხედვით, ან 36 გრეი დოზით, 15 ფრაქციად, კაპეციტაბინთან ერთად.[297] FOLFIRINOX ყველაზე სწორი არჩევანია პაციენტებში, რომელთაც აქტივობის კარგი სტატუსი აქვთ და თანმხლები დაავადებები უმნიშვნელოა. დოზის მოდიფიცირება, პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკები და ზრდის ფაქტორები, ფიზიკური დისტანცირების ზომებთან ერთად, უნდა გამოიყენოთ COVID-19-ის მძიმე ინფექციის რისკის შესამცირებლად.

ადგილობრივად გავრცელებული პანკრეასის კიბოს მქონე პაციენტებს, როგორც წესი, მკურნალობენ პირდაპირ SACT რეჟიმით, რადიოთერაპიით ან მის გარეშე. ჰიპოფრაქციული რადიოთერაპია ან ქემორადიოთერაპია შეიძლება ამცირებდეს მძიმე COVID-19-ის რისკს და SACT-ის გადადების საშუალებას იძლევა. ეს გადაწყვეტილება უნდა მიიღოთ მეტასტაზირების რისკის გათვალისწინებით. 80 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში მკურნალობის რისკები, შესაძლოა, აჭარბებდეს უპირატესობებს. ჯანმრთელ პაციენტებში, რომელთაც მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენები არ აქვთ, მკურნალობის ვარიანტებია: მოდიფიცირებული FOLFIRINOX ჰიპოფრაქციული რადიოთერაპიით ან გარეშე, ან მხოლოდ რადიოთერაპიის ხუთი ციკლი.[297]

გადარჩენადობის მედიანა პალიაციური ქიმიოთერაპიის ფონზე მეტასტაზური დაავადების დროს არის <6 თვე, ამიტომ მკურნალობის რისკი სავარაუდოდ აჭარბებს სარგებელს მრავალ პაციენტში. გადაწყვეტილების მიღება უნდა მოხდეს ინდივიდუალური შემთხვევის მიხედვით. რეაქციის შეფასება ადრეულად უნდა განიხილოთ, რადიოლოგიური შესაძლებლობების გათვალისწინებით, რადგან შეიძლება ქიმიოთერაპია უფრო ხანმოკლედ გამოიყენოთ. ქიმიოთერაპიისგან შესვენება შეიძლება სწორი იყოს ნაკლებად მძიმე დაავადების დროს ან კარგი კონტროლის ფონზე. მეორე რიგის პალიაციური ქიმიოთერაპია არ უნდა გამოიყენოთ.[297]

პარკინსონის დაავადება

პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტები, რომელთაც მკურნალობენ თავის ტვინის ღრმა სტიმულირებით, საჭიროებენ ამბულატორიულ ვიზიტებს და თერაპიის გაგრძელებას. შეწყვეტის შემთხვევაში, ზოგჯერ შესაძლებელია განვითარდეს სიცოცხლისათვის საშიში მოხსნის სინდრომი.[298] მიმდინარე პანდემიის დროს არაერთი არჩევითი პროცედურა გადაიდო; თუმცა, ხელმისაწვდომია პრაქტიკული რეკომენდაციები თავის ტვინის ღრმა სტიმულაციის (DBS) მოწყობილობის გართულებების ან ბატარეის შეცვლის მართვისთვის. პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე ან სიცოცხლისთვის საშიში სიმპტომები ან არიან ჰოსპიტალიზებული DBS-ის შეწყვეტით, ჩაითვლებიან DBS-ის შეცვლის უმთავრეს პრიორიტეტად; შედარებით დაბალი რისკის მქონე პაციენტებში შეგვიძლია გადავდოთ მოწყობილობის შეცვლის პროცედურა.[298]

წინამდებარე ჯირკვლის კიბო

სხივური თერაპიის სპეციალისტი ონკოლოგები აშშ-სა და დიდ ბრიტანეთში თანხმდებიან რეკომენდაციებზე COVID-19-ის ფონზე წინამდებარე ჯირკვლის კიბოს მქონე პაციენტების მართვის შესახებ. როცა შესაძლებელია, კონსულტაცია ვიდეო-ზარის სახით უნდა გაიმართოს. შემთხვევათა უმეტესობაში, პროსტატ-სპეციფიკური ანტიგენის (PSA) შემოწმება უსაფრთხოდ შეიძლება გადაიდოს 3 ან მეტი თვით. სხივური თერაპია ძალიან დაბალი, დაბალი და კარგი-საშუალო რისკის დაავადების შემთხვევაში უნდა გადაიდოს მანამ, სანამ პანდემიასთან დაკავშირებული შეზღუდვები მოიხსნება (ითვლება, რომ პანდემია შემდგომი 12 თვის განმავლობაში ალაგდება).[299]

დისტანციური, ტელემედიცინის "ვიზიტები" უნდა გაგრძელდეს ჩამოთვლილ შემთხვევებში: ცუდი პროგნოზის მქონე საშუალო, მაღალი და ძალიან მაღალი რისკის პაციენტები, პოსტ-პროსტატექტომიის პერიოდი, კლინიკურად კვანძებზე დადებითი მდგომარეობა, ოლიგომეტასტაზური და დაბალი მოცულობის მეტასტაზური დაავადება. ანდროგენების დეპრივაციის თერაპიის ფონზე შესაძლებელია სხივური თერაპიის გადავადება. თუ ანდროგენების დეპრივაციის თერაპია ვერ ტარდება, სხივური თერაპიის სარგებელი უნდა შევადაროთ COVID-19-ის რისკს, პაციენტის ასაკის, თანმხლები დაავადებების და იმუნოსუპრესიის დონის გათვალისწინებით.[299]

თუ მკურნალობა აუცილებელია და სარგებელი ჭარბობს რისკს, უპირატესია ყველაზე ხანმოკლე ფრაქციონული სქემა, რომელსაც ეფექტურობის და უსაფრთხოების მტკიცებულება აქვს. თუ მკურნალობა პანდემიის პიკის დროს ტარდება, ბრაქითერაპია არ არის რეკომენდებული, რადგან საჭიროა ანესთეზიის პერსონალი და პირადი დაცვის საშუალებები. თუ ბრაქითერაპია ტარდება ადგილობრივი ანესთეზიით, შესაძლებელია პროცედურის ჩატარება შესაბამისი პერსონალის (მსგავსი გამოცდილებით) და რესურსების არსებობის შემთხვევაში.[299]

ფილტვის ემბოლია

ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოების რჩევით, D-დიმერის ნორმალური დონე შეგვიძლია გამოვიყენოთ ფილტვის ემბოლიის ეფექტური გამორიცხვისთვის COVID-19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში. რადიოლოგიური კვლევები საჭირო არ არის, თუ D-დიმერის შემცველობა ნორმაშია დაბალი პრეტესტული შესაძლებლობის კონტექსტში. D-დიმერის დონის მატებას შესაძლოა ჰქონდეს მრავალი მიზეზი, მათ შორის მეორეული ინფექცია, მიოკარდიუმის ინფარქტი, კოაგულოპათია და თირკმლის უკმარისობა; გასათვალისწინებელია ფილტვის ემბოლიის ახალი სიმპტომები ან ნიშნები და შესაძლებლობის შემთხვევაში, პაციენტების გამოკვლევა ემბოლიაზე უნდა განხორციელდეს ფილტვის კომპიუტერულ-ტომოგრაფიული ანგიოგრამით და/ან ქვედა კიდურების ბილატერალური კომპრესიული ულტრაბგერით. კლინიკური მახასიათებლები, რომლებიც ზრდიან ფილტვის ემბოლიის რისკს: ღრმა ვენების თრომბოზის სიმპტომები ან ნიშნები, აუხსნელი ჰიპოტენზია ან ტაქიკარდია, აუხსნელი გაუარესებადი რესპირატორული სტატუსი და თრომბოზის რისკფაქტორები. თუ ფილტვის რადიოლოგიური კვლევების შესრულება ვერ ხერხდება დიაგნოზის დასადასტურებლად ან გამოსარიცხად, შეგვიძლია განვიხილოთ ქვედა კიდურების ბილატერალური კომპრესიული ულტრაბგერა, ექოკარდიოგრაფია ან ულტრაბგერითი გამოკვლევა პაციენტის საწოლთან. აღნიშნული ტესტებით შესაძლოა გამოვლინდეს თრომბი ინ სიტუი ან გადაადგილების მდგომარეობაში. იმ შემთხვევაში, თუ კოლტი ვერ გამოვლინდა, ფილტვის ემბოლიას ვერ გამოვრიცხავთ.[300]

ემპირიული ანტიკოაგულაციის დანიშვნა შეგვიძლია ჩამოთვლილ გარემოებებში, თუ არ არსებობს დიაგნოსტიკური რადიოლოგიური კვლევების შესრულების შესაძლებლობა და არ გვაქვს უკუჩვენებები:[300]

ინტუბირებული პაციენტები, რომელთაც უეცრად უვითარდებათ ფილტვის ემბოლიის შესაბამისი კლინიკური და ლაბორატორიული ნიშნები. ასეთებია: დესატურაცია, ტაქიკარდია, ცენტრალური ვენური ან ფილტვის სოლისებრი წნევის მატება ან გულის მარჯვენამხრივი დაჭიმვის თვალსაჩინოება ექოკარდიოგრამაზე, განსაკუთრებით, თუ პაციენტის ანთების მარკერები და გულმკერდის რადიოგრაფიული მონაცემები უმჯობესდება.
პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ თრომბოზის ფიზიკური ნიშნები, მაგ. ზედაპირული თრომბოფლებითი, პერიფერიული იშემია ან ციანოზი, დიალიზის მილის თრომბოზი ან ბადისებრი პურპურა.
სუნთქვის უკმარისობის მქონე პაციენტები, რომლებზეც არსებობს ფილტვის ემბოლიის მაღალი ეჭვი და ვერ დგინდება სხვა გამომწვევი მიზეზი, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც D-დიმერის და/ან ფიბრინოგენის დონეები ძალიან მაღალია.

პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ ფილტვის ემბოლიის დადასტურებული ან წინასწარი დიაგნოზი, უნდა გაუგრძელდეთ თერაპიული ანტიკოაგულაცია 3 თვის განმავლობაში. შემდგომ შეგვიძლია ანტიკოაგულაციის შეწყვეტა, თუ პაციენტი სრულად გამოჯანმრთელდება COVID-19-გან და არ აღენიშნება თრომბოზის სხვა რისკფაქტორები ან ანტიკოაგულაციის ჩვენება.[300]

თირკმლის ტრანსპლანტი

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით თირკმლის ტრანსპლანტის რეციპიენტები ითვლებიან მოწყვლად ჯგუფად COVID-19-ის მიმართ და უნდა დაიცვან მთავრობის მიმდინარე რჩევები იზოლირების შესახებ. კლინიცისტებმა უნდა გადაწყვიტონ, არის თუ არა სისხლის ხშირი მონიტორინგი შესაბამისი პაციენტებისთვის, რომლებიც სტაბილურად არიან იმუნოსუპრესიულ რეჟიმზე. თუ პაციენტი იღებს იმუნოსუპრესიულ თერაპიას, შეიძლება გამოვლინდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები/ნიშნები, მაგ. პრედნიზოლონის ფონზე ცხელება შეიძლება არ განვითარდეს. სხვა ინფექციური და არაინფექციური მიზეზები უნდა განიხილოთ პაციენტებში, რომლებსაც რესპირატორული სიმპტომები ან ცხელება აღენიშნებათ. თუ პაციენტს COVID-19 აქვს, კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ იმუნოსუპრესიული მკურნალობის მოდიფიცირება.[301] ბრიტანეთის ტრანსპლანტაციის საზოგადოების და თირკმლის ასოციაციის გაიდლაინებით რეკომენდებულია მიკოფენოლატის და აზათიოპრინის შეწყვეტა მანამ, სანამ პაციენტი გამოჯანმრთელდება. თუ პაციენტს აღენიშნება მძიმე ან პროგრესირებადი დაავადება, ექიმმა უნდა განიხილოს კალცინევრინის ინჰიბიტორების შეწყვეტა ან დოზის შემცირება.[302]

პირები, რომლებიც ექსპოზირებული იყვნენ COVID-19-ის შესაძლო ან დადასტურებულ შემთხვევაზე ბოლო 14 დღის განმავლობაში; პირები, რომლებიც აუხსნელი რესპირატორული უკმარისობის გამო გარდაიცვალნენ ან პირები, რომლებსაც დადებითი COVID-19 ტესტი აღენიშნებათ, არ ითვლებიან დონორებად.[303]

თირკმლის ცოცხალმა დონორებმა და მათი ოჯახის წევრებმა უნდა დაიცვან სოციალური დისტანცირება და ჰიგიენის ზომები ტრანსპლანტაციამდე 14 დღით ადრე; კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ დონორებთან თვითიზოლაციის საკითხი 14 დღით ადრე, COVID-19-ის რისკის გათვალისწინებით, მაგ. ადგილობრივი გავრცელების მიხედვით. ტრანსპლანტაცია უნდა გადაიდოს თუ COVID-19 დაფიქსირდა. ტრანსპლანტის მიმღები პაციენტები თვითიზოლაციას უნდა იცავდნენ 14 დღით, თუ შესაძლებელია. დიალიზი უნდა ჩატარდეს COVID-19-უსაფრთხო ადგილას.[301] დონორებს და რეციპიენტებს ცხვირ-ხახის ნაცხი უნდ აუღოთ SARS-CoV-2-ზე დასატესტად ჰოსპიტალიზაციამდე 3 დღის განმავლობაში; ტესტირების დღიდან ჰოსპიტალიზაციამდე პაციენტიც და დონორიც უნდა იყოს იზოლაციაში. SARS-CoV-2 -ზე ტესტირების ინტერპრეტაცია მოწოდებულია სხვა მონაცემების თანხლებით; უარყოფითი ტესტი სრულად არ გამორიცხავს ინფექციას. ტრანსპლანტაციის დაგეგმვისას დონორები უნდა შეაფასოთ COVID-19-ის სიმპტომებსა და რისკზე ტრანსპლანტაციის წინა დღეს და იმავე დღეს; რეციპიენტები უნდა შეაფასოთ ცოცხალი დონორის შემთხვევაში ერთი დღით ადრე და სხვა შემთხვევაში იმავე დღეს. შეფასება მოიცავს COVID-19-ის სიმპტომების განხილვას, სოციალური დისტანცირების ანამნეზს, შესაძლო შემთხვევებთან კონტაქტს, რესპირატორულ შეფასებას, SARS-CoV-2 ტესტის შედეგების განხილვას და სწრაფ ტესტირებას, საჭიროებისამებრ.[301] დონორის ქირურგიული ჩარევა არ უნდა დაიწყოს მანამ, სანამ SARS-CoV-2-ის ტესტების შედეგი უარყოფითი არ იქნება, ორივე პაციენტისთვის.[304]

თუ თირკმლის ტრანსპლანტის რიგში მყოფი პაციენტი უჩივის COVID-19-ს, პაციენტი რიგიდან მოიხსნება გამოჯანმრთელებამდე (უსიმპტომო 28 დღე და უარყოფითი ტესტი SARS-CoV-2-ზე).[301]

რევმატოიდური ართრიტი

პაციენტებმა უნდა გააგრძელონ რეგულარული მედიკამენტების მიღება და უნდა დაიცვან ინფექციის პრევენციისა და კონტროლის ზომები.[305][306] თუ შესაძლებელი და კლინიკურად უსაფრთხოა, კორტიკოსტეროიდების დოზა თანდათან უნდა მოიხსნას. კორტიკოსტეროიდების ალტერნატივები განსახილველია. თუ სტეროიდი მაინც საჭიროა, მოწოდებულია ყველაზე დბაალი ეფექტური დოზის ყველაზე ხანმოკლე კურსის გამოყენება. კორტიკოსტეროიდების ინექცია მხოლოდ იმ შემთხვევაში გამოიყენება, თუ სიმპტომები მძიმე/პერსისტენტულია და ალტერნატივები შესაფერისი არ არის.[307] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია ინტრავენური მკურნალობის კანქვეშა მკურნალობით ჩანაცვლების განხილვა, თუ ეს შესაძლებელია არ არის, მკურნალობის ალტერნატიული კანქვეშა მეთოდის განხილვა.[215]

კონვენციური, სინთეზური, დაავადების მოდიფიცირების ეფექტის მქონე ანტირევმატული მედიკამენტები (DMARDS) შეიძლება დაიწყოთ ან გამოცვალოთ პაციენტებში, რომლებსაც ახლახანს დაუდგინდათ ან გაუაქტიურდათ ანთებითი ართრიტი.[291]

იმუნოსუპრესიული თერაპიის შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები (მაგ. პერორალური კორტიკოსტეროიდების ფონზე შეიძლება არ განვითარდეს ცხელება). თუ პაციენტი იღებს პერორალურ კორტიკოსტეროიდს, არ უნდა შეწყვიტოს მკურნალობა COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში.[215][291] პაციენტები, რომლებიც იტარებენ გრძელვადიან მკურნალობას კორტიკოსტეროიდებით, შეიძლება იყვნენ თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზის განვითარების რისკის ქვეშ და COVID-19-ის დიაგნოზის შემთხვევაში შესაძლოა საჭიროებდნენ უფრო მაღალ დოზებს.[215] პაციენტებმა შეიძლება გააგრძელონ ჰიდროქსიქლოროქინის მიღება თუ ისინი ინფიცირებული არიან მძიმე მწვავე რესპირატორული კორონავირუსით (SARS-CoV-2), თუმცა უნდა შეწყდეს დაავადების მოდიფიცირებადი ანტირევმატული მედიკამენტების ან ბიოლოგიური აგენტების მიღება.[215][291] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, პაციენტს შეუძლია სულფასალაზინის გაგრძელება მძიმე მწვავე რესპირატორული დაავადების გამომწვევი კორონავირუსით (SARS-CoV-2) ინფიცირების შემთხვევაშიც.[215] ინტერლეიკინ-6 რეცეპტორის ინჰიბიტორები შეიძლება გაგრძელდეს შერჩეულ შემთხვევებში, ერთობლივი გადაწყვეტილებით.[291] ზოგიერთი მედიკამენტის ნახევარდაშლის პერიოდის გათვალისწინებით, იმუნოსუპრესია გაგრძელდება მკურნალობის შეწყვეტიდან გარკვეული პერიოდის განმავლობაში.[215]

პაციენტებს შეუძლიათ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტების (NSAID) მიღების გაგრძელება. ადამიანთა სამკურნალო მედიკამენტების კომისიამ დიდ ბრიტანეთში მიმოიხილა იბუპროფენის უსაფრთხოება COVID-19-ის მქონე პაციენტებში. დასკვნის თანახმად, ამჟამად მტკიცებულება არსაკმარისია იბუპროფენის და ამ კლასის სხვა მედიკამენტების და COVID-19-ის რისკის/მძიმე ფორმის კავშირთან დაკავშირებით.[308] დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის და სამედიცინო დახმარების დახელოვნების ეროვნულმა ინსტიტუტმა მიმოიხილა მტკიცებულება, რათა განისაზღვროს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების კავშირი COVID-19-ის რისკთან, ან უფრო მძიმე ფორმის განვითარების რისკთან; არ მოიძიება მტკიცებულება ამ კლასის მედიკამენტების შეწყვეტის შესახებ ან უარყოფითი გავლენის შესახებ ზოგიერთ პაციენტზე.[309] რევმატოლოგიის ამერიკული კოლეჯი რეკომენდაციას უწევს NSAID-ების შეწყვეტას პაციენტებში, რომელთაც განუვითარდათ COVID-19 და აქვთ მძიმე რესპირატორული სიმპტომები.[291]

აშშ სურსათისა და წამლის სააგენტო ამჟამად ატარებს მოკვლევას და აცხადებს: "ამ ეტაპზე, სააგენტოს არ აქვს სამეცნიერო მტკიცებულებები NSAID-ების (მაგ. იბუპროფენი) და COVID-19-ის სიმპტომების დამძიმებას შორის კავშირზე."[310] ევროპის მედიკამენტთა სააგენტო გვირჩევს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (NSAIDs) გამოყენების გაგრძელებას შესაბამისი დამტკიცებული ჩვენებებით. აუცილებელია დროული ეპიდკვლევები ამ კლასის მედიკამენტებსა და COVID-19-ის შესაძლო კავშირზე მტკიცებულებების მოსაპოვებლად.[311]

ანთებითი ართრიტის და COVID-19-ის მქონე პაციენტების პროსპექტული კვლევის თანახმად, ხანდაზმული ასაკი, თანმხლები ჰიპერტენზია, ფქოდ-ი, გლუკოკორტიკოიდების გამოყენება ასოცირებული იყო ჰოსპიტალიზაციის მომატებულ რისკთან. ანტი-ციტოკინური ბიოოლოგიური თერაპიები არ იყო ასოცირებული ჰოსპიტალიზაციის მაღალ რისკთან.[312]

COVID-19-ის გადატანის და გამოჯანმრთელების შემდეგ, აშშ გაიდლაინებით რეკომენდებულია რევმატული დაავადების მკურნალობის გაგრძელება სიმპტომების ალაგებიდან 7-14 დღეში, თუ პაციენტს ჰქონდა მსუბუქი პნევმონია, ან საერთოდ არ ჰქონდა პნევმონია და მკურნალობდა სახლში/ამბულატორიულად, თვითიზოლაციის დაცვით. თუ საქმე გვაქვს უფრო მძიმე COVID-19-თან, გადაწყვეტილება ინდივიდუალურად უნდა იყოს მიღებული. თუ პაციენტს ჰქონდა დადებითი ტესტი SARS-CoV-2-ზე, მაგრამ სიმპტომები არ ვლინდება, რევმატული დაავადების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს დადებითი ტესტიდან 10-17 დღეში.[291]

კლინიცისტებმა შეძლებისდაგვარად უნდა შეამცირონ პაციენტების ჰოსპიტალური ვიზიტების რაოდენობა. ეს შესაძლებელია რეცეპტების გახანგრძლივებით, მედიკამენტის სახლში მიტანით, ტელეფონით ან ვიდეო-ზარით კონსულტაციით და მედიკამენტის მონიტორინგის ინტერვალების გახანგრძლივებით (მაქსიმალური უსაფრთხო ინტერვალი).[215][306]

დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების რეკომენდაციით, ანთებითი ართრიტის საეჭვო შემთხვევით სასწრაფოდ რეფერირებულ პაციენტებში კონსულტაცია, პირველ რიგში, დისტანციურად უნდა განხორციელდეს, ხოლო პირისპირ შეხვედრა ექიმთან მხოლოდ COVID-19-ის სიმპტომების მიმოხილვის შემდეგ უნდა შედგეს.[215] პაციენტებს ურჩევენ გრიპის და ყივანახველას საწინააღმდეგო აცრების ჩატარებას.[313]

ნამგლისებრუჯრედოვანი დაავადება

ნამგლისებრ უჯრედული დაავადების მქონე პაციენტები იმყოფებიან დაავადების მძიმე ფორმის და სიკვდილის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ SARS-CoV-2-ით დაინფიცირების შემთხვევაში. აშშ-ში ნამგლისებრ უჯრედული დაავადებისა და COVID-19-ის მქონე პაციენტების რეესტრის მონაცემებით, ჰოსპიტალიზაციის სიხშირე ნამგლისებრ უჯრედული ანემიის მქონე ზრდასრულებში შეადგენდა 69%-ს, ხოლო ინტენსიური მოვლის განყოფილებაში ჰოსპიტალიზაციის სიხშირე 11%-ს, სიკვდილობა კი 7 %-ს.[314] ამერიკის ნამგლისებრუჯრედული დაავადების ასოციაციამ გამოაქვეყნა რჩევები დაავადების დატვირთვის შემცირებასთან დაკავშირებით COVID-19-ის პანდემიის ფონზე. რუტინული კონსულტაციები უნდა ჩატარდეს ტელეფონით ან ვიდეო ზარით, სადაც შესაძლებელია. პაციენტებს უნდა ურჩიოთ მედიკამენტების მიღების გაგრძელება, თერმომეტრის გამოყენება სახლში და სამედიცინო დახმარების მიღება ცხელების განვითარების შემთხვევაში. კლინიცისტებმა უნდა უზრუნველყონ მედიკამენტების საკმარისი ოდენობის გამოწერა მწვავე და ქრონიკული ტკივილის სამართავად. თერაპიის დაწყება ან ოპტიმიზაცია ამცირებს ტკივილის სიხშირეს და ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს.[315]

თუ პაციენტს აქვს მწვავე ტკივილი ცხელების და ინფექციის ნიშნების გარეშე ნამგლისებრუჯრედული დაავადების ფონზე, უნდა ვურჩიოთ ტკივილის მართვა პერორალური მედიკამენტებით სახლის პირობებში. საჭიროა პაციენტების ახლო მონიტორინგი; საჭიროების შემთხვევაში აუცილებელია პირისპირ შეფასება და ტესტირება COVID-19-ის გამომწვევ ვირუსზე.[315]

თუ პაციენტს აქვს ცხელება, ხველა ან სუნთქვის უკმარისობა, საჭიროა COVID-19-ის შეფასება დაუყოვნებლივ. აუცილებელია ინფექციის სხვა წყაროების შეფასებაც, მაგ. სისხლის (ან სხვა ნიმუშების) კულტივირება, ტესტირება ტიპურ ვირუსულ ინფექციებზე, ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მოხმარება კაფსულირებული მიკროორგანიზმების მოცვის მიზნით და გულმკერდის მწვავე სინდრომის შეფასება. თუ ტესტი უარყოფითია SARS-CoV-2-ზე, სახლში მკურნალობა პერორალური ანტიბიოტიკებით და მონიტორინგი შეიძლება რეკომენდებული იყოს. თუ შესაძლებელია, პაციენტებს უნდა ურჩიოთ სპირომეტრის გამოყენება სახლის პირობებში.[315]

თუ დადასტურებულია COVID-19, აუცილებელია მონიტორინგი გულმკერდის სწრაფად პროგრესირებადი სინდრომის (თრომბოციტოპენია, თირკმლის მწვავე დაზიანება, ღვიძლის დისფუნქცია, ფსიქიკური სტატუსის ცვლილება და მულტიორგანული უკმარისობა) სიმპტომებზე. გულმკერდის მწვავე სინდრომის სიმპტომები შეიძლება ძალიან გავდეს COVID-19-ის სიმპტომებს. მოწოდებულია გულმკერდის მწვავე სინდრომის სტანდარტული თერაპიის დაცვა, რაც მოიცავს ჟანგბადს, ემპირიულ ანტიბიოტიკებს, ოსელტამივირს, სანამ გამოირიცხება გრიპი, სპირომეტრიას და ტკივილის კონტროლს. თუ მძიმდება ანემია, ვლინდება ჰიპოქსია და რენტგენოლოგიური ცვლილებები, განსახილველია ერითროციტების გადასხმა. კლინიცისტებმა უნდა გაითვალისწინონ ფილტვის ჰიპერტენზიის შესაძლო დიაგნოზი მწვავე პაციენტებში; ყურადღებაა საჭირო ცხიმოვანი ემბოლიის ნიშნების დასაფიქსირებლად. ცხიმოვანი ემბოლიის ნიშნებია: ანემიის დამძიმება, ფსიქიკური სტატუსის ცვლილება, ჰემოლიზი, თრომბოციტოპენია, ჰიპოალბუმინემია, რესპირატორულიდ ისტრესი და პეტექიური გამონაყარი; შეიძლება სწრაფად პროგრესირდეს და მაღალი სიკვდილობა ახასიათებს. COVID-19-ის მქონე პაციენტებს გაწერის შემდეგ აღენიშნებათ ბაქტერიული მეორეული ინფექციის და გულმკერდის მწვავე სინდრომის მაღალი რისკი; შესაბამისად, საჭიროა ყოველდღიური მონიტორინგი.[315]

თუ შეზღუდულია წვდომა სისხლის პროდუქტებზე, ქრონიკული ტრანსფუზიის უმაღლესი პრიორიტეტის ჩვენებებია: ინსულტის პრევენცია, პროგრესირებადი ან კრიტიკული ნეიროვასკულური დაავადება, გულმკერდის მწვავე სინდრომის გამეორება, რომელიც არ პასუხობს ჰიდროქსიკარბამიდზე და კარდიოვასკულური ან რესპირატორული თანმხლები დაავადება. კლინიცისტებმა უნდა შეაფასონ, შესაძლებელია თუ არა პაციენტების ჰიდროქსიკარბამიდზე გადასვლა, თუ შესაძლებელია დროებით შეიცვალოს ტრანსფუზიის სტრატეგია.[315]

მოწევისთვის თავის დანებება

მტკიცებულებები მოწმობს, რომ COVID-19-ით ინფიცირებულ პირებში მოწევა ზრდის დაავადების მძიმე ფორმის და სიკვდილის განვითარების რისკს.[316] თამბაქოს მწეველებში შესაძლოა გაზრდილი იყოს COVID-19-ის გადადების რისკიც. მოწევა დადასტურებულად აზიანებს ფილტვებსა და სასუნთქ გზებს და, ამასთან, ასუსტებს იმუნურ პასუხს; მომატებული რისკის ქვეშ იმყოფებიან აგრეთვე პასიური მწეველები.

მოწევა გულისხმობს ხელის პირთან მიტანის განმეორებით მოძრაობებს, რაც ასევე ზრდის ინფექციის რისკს. ელექტრონულ სიგარეტებს ხშირად იყენებენ, როგორც ნიკოტინის ჩამნაცვლებელ თერაპიას; თუმცა, ჯერ კიდევ შემუშავების პროცესშია მტკიცებულებები მის სარგებლიანობასა და ზიანთან დაკავშირებით. ელექტრონული სიგარეტის მოხმარება ასევე გულისხმობს ხელის პირთან მიტანის გამეორებით მოძრაობებს.[317] მოწევის შეწყვეტა მკაფიოდ წახალისებულია.[316][317]

მიოკარდიუმის ინფარქტი ST სეგმენტის ელევაციით (STEMI)

გაიდლაინებში ხაზგასმულია, რომ პანდემიამ არ უნდა შეაფერხოს STEMI-ს მქონე პაციენტების დროული რეპერფუზია, შესაბამისად, თუ პაციენტებს არ აქვთ ჩატარებული ტესტირება SARS-CoV-2-ზე, მათი მართვა უნდა მიმდინარეობდეს ისე, როგორც COVID-19-ზე დადებითი პასუხის შემთხვევაში. პირველადი პერკუტანული კორონარული ინტერვენცია (PCI) რეპერფუზიის უპირატესი მეთოდია, თუ მისი განხორციელება შესაბამის დაწესებულებაში შესაძლებელია 120 წუთის ფარგლებში, მედპერსონალის და სხვა პაციენტების უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ფონზე. გამოცდილების მიხედვით, დამცავი ზომების იმპლემენტაციამ შესაძლოა გამოიწვიოს 60 წუთამდე შეფერხება, ამიტომ, ექიმებმა უნდა გაითვალისწინონ ეს უკანასკნელი, როდესაც აფასებენ, თუ რამდენად შესაძლებელია პირველადი PCI-ის დროული ჩატარება. თუ სამიზნე დროში ვერ ხერხდება ამ პროცედურის შესრულება, უპირატეს მეთოდათ მიჩნეულია ფიბრინოლიზი გარდა შემთხვეყვისა, როდესაც გვაქვს უკუჩვენება. თითოეულმა პაციენტმა უნდა გაიაროს SARS-CoV2-ის ტესტირება პირველი სამედიცინო კონტაქტის შემდეგ რაც შეიძლება მალე, რეპერფუზიის სტრატეგიის მიუხედავად. ყველაზე გვიან ტესტირების ჩატარება შესაძლებელია პირველადი PCI-ის შემდეგ, ინტენსიურ განყოფილებაში ჰოსპიტალიზაციისთანავე. ეტაპობრივი პროცედურებისგან თავის ასარიდებლად და კლინიკაში ყოფნის დროის შესამცირებლად ექიმებმა უნდა განიხილონ დაუყოვნებლივი სრული რევასკულარიზაცია (საჭიროების და ჩვენების არსებობის შემთხვევაში).[280][281]

ინსულტი

ამერიკის გულის ასოციაცია/ამერიკის ინსულტის ასოციაციის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ COVID-19-ის მქონე პაციენტებში წარმდგენ სიმპტომებად შესაძლოა გამოხატული იყოს ნევროლოგიური სიმპტომები (მაგ. თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი ან ენცეფალოპათია) რესპირატორული სიმპტომების და ცხელების განვითარების პარალელურად ან, რიგ შემთხვევაში, მანამდეც. ინსულტის მქონე პაციენტებმა შესაძლოა ვერ მოახერხონ COVID-19-ის სიმპტომების ან ექსპოზიციის ანამნეზის მოწოდება კონფუზიის ან აფაზიის გამო. ინსულტის მქონე პაციენტებში ხშირია ცხელება, რომლის მიზეზს ინსულტის გართულებები წარმოადგენს, მათ შორის ასპირაციული პნევმონია და საშარდე გზების ინფექცია; ასეთ პაციენტებში საჭიროა სწრაფი შეფასება COVID-19-ზე.[318]

ტელემედიცინის გამოყენებით პაციენტის გამოკვლევა შეიძლება გამოვიყენოთ დროული შეფასებისთვის, ჯანდაცვის პროფესიონალების დაცვის პარალელურად. იდეალურ შემთხვევაში მოწოდებულია პაციენტის გასინჯვა პირადი დაცვის საშუალებების გამოყენებით, მაგრამ ეს შეიძლება ყველგან არ იყოს შესაძლებელი.[318]

ინსულტის მართვის ყველა გუნდმა უნდა დაიცვას გაიდლაინები თერაპიისთვის პაციენტის შერჩევის, მკურნალობის დროის და პოსტ-რეკანალიზაციის პროცედურების შესახებ. გადაწყვეტილება უნდა მიიღოთ კლინიკური მსჯელობის და ადგილობრივი მახასიათებლების გათვალისწინებით, რათა მწვავე ინსულტის მქონე პაციენტების რაც შეიძლება დიდ რაოდენობას უმკურნალოთ. თუ პაციენტს აქვს ინტრაცერებრული სისხლდენა, სუბარაქნოიდური ჰემორაგია ან დიდი ზომის იშემიური ინსულტი და ჰერნიაციის რისკი, საჭიროა მონიტორინგი ინტენსიური მოვლის განყოფილებაში, შესაბამისი პერსონალის მიერ. იმ შემთხვევაში, თუ საჭიროა საწოლის გამოთავისუფლება, სტაბილური პაციენტები შეიძლება გადავიყვანოთ ინტენსიური განყოფილებიდან თრომბოლიზიდან 24 საათში ან თრომბექტომიის შემდეგ. ინსულტის მკურნალი ექიმები უნდა დაეხმარონ სხვა ექიმებს თუ მწვავე ინსულტის მქონე პაციენტებს დადასტურებულად ან სავარაუდოდ აქვთ COVID-19 და საჭიროა შესაბამის განყოფილებაში გადაყვანა.[318]

სტრონგილოიდის ინფექცია

ექსპერტებმა გასცეს რეკომენდაციები Strongyloides-ის ჰიპერინფექციის რისკის შესამცირებლად და Strongyloides-ის საშუალო-მაღალი რისკის მქონე პირებში ინფექციის გავრცელების პრევენციის მიზნით. იმუნოსუპრესორული პრეპარატების ზემოქმედების შემდეგ ჰიპერინფექციის რისკი არსებობს. ქრონიკული სტრონგილოიდოზი ხშირად უსიმპტომოა; ეჭვი ეფუძნება რისკფაქტორებს, როგორიცაა ცხოვრება ენდემურ რეგიონებში, სოფლებში და ექსპოზიცია ნიადაგზე მუშაობისას. სკრინინგი-მკურნალობის მიდგომა რეკომენდებულია Strongyloides-ის საშუალო-მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, რომელთაც COVID-19 არ აქვთ, უსიმპტომო პაციენტებში დადებითი პოლიმერაზული ტესტით და მსუბუქი COVID-19-ის მქონე პირებში, რომლებიც დექსამეტაზონს ვერ მიიღებენ. უპირატესია სეროლოგიური ტესტირება. ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში, რომელთაც Strongyloides-ის საშუალო-მაღალი რისკი აქვთ, და იწყებენ დექსამეტაზონს, მოწოდებულია პრევენციული/წინასწარი მკურნალობა ივერმექტინით. Strongyloides-ის მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აქვთ აუხსნელი ინფექციები გრამ-უარყოფითი ჩხირებით დექსამეტაზონის ან სხვა იმუნოსუპრესორების მიღების შემდეგ, საჭიროა დიაგნოსტიკური ტესტირება Strongyloides ინფექციაზე. ივერმექტინი უნდა დაიწყოთ შედეგების მიღებამდე.[319]

ნარკოტიკული საშუალებების მოხმარება

დადებითი შარდის ტესტი კოკაინზე, ფენტანილზე, ჰეროინზე და მეტამფეტამინზე პაციენტებში, რომელთაც დიაგნოზირებული აქვთ ნარკოდამოკიდებულება ან ნარკომოხმარების მაღალი რისკი აქვთ, მნიშვნელოვნად გახშირდა პანდემიის დროს, შედარებით წინა 4 თვესთან.[320] კვლევაში, რომელშიც შეადარეს ალკოჰოლის თვითმოხსენებული მიღება 2019 წელს და 2020 წელს, აღმოჩნდა, რომ ალკოჰოლის მიღების სიხშირე ჯამში გაიზარდა, განსაკუთრებით ქალებში, 30-59 წლის პირებში და არა-ლათინური წარმოშობის, თეთრკანიან პირებში.[321]აშშ-ს ურბანულმა გადაუდებელი დახმარების დეპარტამენტმა აღნიშნა არაფატალური, უნებლიე ოპიოიდების გადაჭარბებული დოზირების შემთხვევების დიდი ზრდა 2020 წლის მარტიდან ივნისამდე, შედარებით 2019 წლის იმავე პერიოდთან.[322] აშშ-ში ნარკომოხმარებისა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისები უფრო მოქნილი გახდა ოპიოიდების ჩანაცვლებითი თერაპიის ფარგლებში, პაციენტის სტაბილურობის მიხედვით.[87] დიდ ბრიტანეთში სერვისების უმეტესობაში ოპიოიდური ჩანაცვლების თერაპია გადავიდა სახლის პირობებში დოზების მიწოდების მეთოდზე. COVID-19-ის შემთხვევების კლებასთან ერთად, დიდი ბრიტანეთის კლინიკები თანდათან განიხილავენ ოპიოიდების ჩანაცვლების მეთვალყურეობის გაგრძელებას.[88]

სისტემური წითელი მგლურა (SLE)

ქლოროქინი და ჰიდროქსიქლოროქინი უნდა დაინიშნოს სრული დოზით (როცა ხელმისაწვდომია) პაციენტებში, რომელთაც ახლახანს დაუდგინდათ სისტემური წითელი მგლურა. ქლოროქინი და ჰიდროქსიქლოროქინი უნდა გაგრძელდეს იმავე დოზით ორსულობის დროს.[291]

ბელიმულაბი, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის (ACE) ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტები და გლუკოკორტიკოიდები შეიძლება დაიწყოს ჩვენების მიხედვით. მაღალი დოზით გლუკოკორტიკოიდები ან იმუნოსუპრესანტები შეიძლება დაიწყოთ მგლურას ნეფრიტის შემთხვევაში. გლუკოკორტიკოიდები არ უნდა შეწყდეს უეცრად; უნდა გამოიყენოთ ყველაზე დაბალი სარგებლიანი დოზა.[291]

ქლოროქინი, ჰიდროქსიქლოროქინი და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (NSAIDs) შეიძლება გაგრძელდეს SARS-CoV-2 ექსპოზიციის შემდეგაც. COVID-19-ის მქონე პაციენტებში ქლოროქინი და ჰიდროქსიქლოროქსინი შეიძლება გაგრძელდეს, მიუხედავად სიმძიმისა. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღება უნდა შეწყდეს პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე რესპირატორული სიმპტომები.[291]

თალასემია

ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები თალასემიის მკურნალობასთან დაკავშირებით პანდემიის დროს.[323] მათი რეკომენდაციის თანახმად, სისხლის ტრანსფუზია და ლუშპატერცეპტის გამოყენება უნდა გაგრძელდეს ჩვეულებრივ. რკინის ქელატიზაცია უნდა გაგრძელდეს ნორმალურ მდგომარეობაში მყოფ პაციენტებში. თუ პაციენტს განუვითარდება COVID-19, რეკომენდებულია რკინის ქელატიზაციის შეწყვეტა; ასეთ დროს, შემთხვევა უნდა განვიხილოთ პაციენტის ჰემატოლოგთან. პაციენტები, რომლებიც არიან ფებრილური და ჩატარებული აქვთ სპლენექტომია, უნდა გამოვიკვლოთ ბაქტერიულ ინფექციაზე. მათ უნდა დაენიშნოთ ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია მეორეული ბაქტერიული ინფექციების დასაფარად.[323]

თალასემიის საერთაშორისო ფედერაციამ (TIF) გამოსცა პოზიციური განცხადება, რომელშიც მოწოდებულია პანდემიის დროს პაციენტების მართვის სტრატეგიები რისკის დონის, ჰემოგლობინოპათიის მკურნალობის ადაპტაციის, ტრანსფუზიების უსაფრთხოების, სისხლის ხელმისაწვდომობის, ცხოვრების სტილის და კვებითი საკითხების შესახებ.[324]

თრომბოზული თრომბოციტოპენიური პურპურა

იმუნური თრომბოზული თრომბოციტოპენიური პურპურის (iTTP) რეკომენდებულ საწყის მკურნალობად კვლავ პლაზმის შეცვლა რჩება. მწვავე iTTP-ს შემთხვევაში კვლავ კორტიკოსტეროიდებს და რიტუქსიმაბს ვიყენებთ. ADAMTS13-ის აქტვივობის მძიმე დაქვეითების მქონე პაციენტებს შეგვიძლია კვლავ დავუნიშნოთ რიტუქსიმაბი რეციდივის პრევენციისთვის; COVID-19-ის გართულებების პოტენციურად მომატებული რისკი უნდა შევადაროთ iTTP-ის რეციდივის პრევენციის ან შეფერხების სარგებელს. თუ პლაზმის შეცვლა ვერ ხერხდება, საუკეთესო შემთხვევაში, პაციენტი უნდა გადავიდეს დაწესებულებაში, რომელშიც აღნიშნული სერვისი ხელმისაწვდომია; წინააღმდეგ შემთხვევაში, შეიძლება გავნიხილოთ მხოლოდ კაპლასიზუმაბის და იმუნოსუპრესიული თერაპიის დანიშვნა.[325]

იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს აღენიშნება COVID-19-ის ინფექცია, პლაზმის შეცვლა უნდა განხორციელდეს ისევე, როგორც სხვა პაციენტებისთვის; აუცილებელია კორტიკოსტეროიდებისა და რიტუქსიმაბის რისკების და სარგებლის გათვალისწინება. კაპლასიზუმაბი უნდა გამოვიყენოთ პლაზმის შეცვლასთან ერთად, როგორც დროებითი ზომა გამწვავებების და რეციდივის თავიდან ასაცილებლად, სანამ პაციენტი COVID-19-გან არ გამოჯანმრთელდება; გამოჯანმრთელების შემდგომ, ADAMTS13-ის აქტივობის გასაძლიერებლად შეგვიძლია გამოვიყენოთ კორტიკოსტეროიდები და/ან რიტუქსიმაბი.[325]

წყლულოვანი კოლიტი

იმუნოსუპრესიული თერაპიის შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები (მაგ. პერორალური კორტიკოსტეროიდების ფონზე შეიძლება არ განვითარდეს ცხელება). თუ პაციენტი იღებს პერორალურ ან რექტულ კორტიკოსტეროიდს, არ უნდა შეწყვიტოს მკურნალობა COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში.[32][215] პაციენტები, რომლებიც იტარებენ გრძელვადიან მკურნალობას კორტიკოსტეროიდებით, შეიძლება იყვნენ თირკმელზედა ჯირკვლის კრიზის განვითარების რისკის ქვეშ და COVID-19-ის დიაგნოზის შემთხვევაში შესაძლოა საჭიროებდნენ უფრო მაღალ დოზებს.[215] პაციენტები, რომლებიც იღებენ სულ მცირე 20 მგ/დღეში პრედნიზოლონს, უნდა იცავდნენ იზოლაციის რეკომენდაციებს. თუ შესაძლებელია, სტეროიდებით მკურნალობის დაწყება უნდა გადაიდოს.[216] ურგენტული კონსულტაცია სპეციალისტთან (COVID-19-ის მქონე პაციენტის შემთხვევაშიც) აუცილებელია მედიკამენტების ცვლილებამდე, რომლებსაც გავლენა აქვთ იმუნურ პასუხზე.[32] COVID-19-ზე ტესტირება რეკომენდებულია ნაწლავის ანთებითი დაავადების მკურნალობის დაწყებამდე, რადგან COVID-19 ზოგჯერ ვლინდება გასტროინტესტინური სიმპტომებით და მაღალი დოზით კორტიკოსტეროიდების მიცემა შეიძლება საშიში აღმოჩნდეს ამ პაციენტებისთვის.[217]

თანმხლები დაავადებების მართვა COVID-19-ის კონტექსტში

შესავალი

პერინატალური მოვლის საკითხები

ახალშობილთა მოვლის საკითხები

პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ

პაციენტები, რომლებიც გასტროინტესტინური ან ღვიძლის დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ

ქვედა გასტროინტესტინური ტრაქტის სიმპტომების მქონე პაციენტები

ენდოსკოპიის ჩვენებები

პაციენტები, რომლებიც სისტემურ ქიმიოთერაპიას იღებენ

პაციენტები, რომლებიც სხივურ თერაპიას იღებენ

თავ-კისრის ონკოლოგიური დაავადებების მქონე პაციენტები

გასათვალისწინებელი საკითხები ნერვ-კუნთოვანი დაავადებების მქონე პაციენტების შემთხვევაში

ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორების ან ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტების გამოყენება

რუტინული იმუნიზაცია

პაციენტები, რომლებიც საჭიროებენ ანტიკოაგულაციას

პაციენტები, რომლებიც იღებენ ფსიქიატრიულ მომსახურებას საზოგადოებრივ პირობებში (ბინაზე)

ზრდასრულების ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხები

ბავშვებისა და მოზარდების ფსიქიკური ჯანმრთელობა

სამედიცინო პერსონალის ფსიქიკური ჯანმრთელობა

იმუნოკომპრომისული ბავშვები და ახალგაზრდები

ბავშვებისა და ახალგაზრდების დაცვა

ვალპროატის გამოყენება

კარდიოლოგიური გამოკვლევების შესახებ გასათვალისწინებელი საკითხები

საკითხები გულის იმპლანტების-ელექტრო მოწყობილობების მქონე პაციენტების თაობაზე

ლაპაროსკოპიის ჩვენებები

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის ტესტები

გეგმიური ქირურგიული ჩარევა

კვებითი აშლილობების მქონე პაციენტები

COVID-19-ის პანდემიის პოტენციური გავლენა სხვა მდგომარეობების დიაგნოსტიკაზე და მართვაზე

წყაროები

დაკავშირებული მდგომარეობები

საშვილოსნოს პათოლოგიური სისხლდენა

მწვავე მიელოგენური ლეიკემია

ადისონის დაავადება

ასაკთან დაკავშირებული მაკულის დეგენერაცია

აპლაზიური ანემია

ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის აშლილობა (ADHD)

ძუძუს კიბო

გულ-ფილტვის რეანიმაცია

ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემია

ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემია

ქრონიკული ტკივილი

გულის თანდაყოლილი დაავადება

კონტრაცეფცია - არსებული მომხმარებლები

კონტრაცეფცია - ახალი მომხმარებლები

კონტრაცეფცია - გადაუდებელი

კონტრაცეფცია - ორსულობის შეწყვეტა

კუშინგის სინდრომი

დემენცია

ეპისტაქსისი (სისხლდენა ცხვირიდან)

ჰემოპეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია (HSCT)

ჰეპატოცელულარული კარცინომა (ღვიძლუჯრედოვანი კარცინომა)

ბარძაყის მოტეხილობა

ჰოჯკინის ლიმფომა

იდიოპათიური პულმონური ფიბროზი

იმუნური თრომბოციტოპენია

მიტრალური სარქვლის რეგურგიტაცია

მიელომური დაავადება

სიმსუქნე მოზრდილებში

ძილის ობსტრუქციული აპნოე

ყნოსვის უნარის დაკარგვა

ღიაკუთხიანი გლაუკომა

პედიატრიული რევმატიული დაავადებები

პალიატიური მკურნალობა

წინამდებარე ჯირკვლის კიბო

თირკმლის ტრანსპლანტი

ნამგლისებრუჯრედოვანი დაავადება

მოწევისთვის თავის დანებება

მიოკარდიუმის ინფარქტი ST სეგმენტის ელევაციით (STEMI)

სტრონგილოიდის ინფექცია

ნარკოტიკული საშუალებების მოხმარება

თალასემია

თრომბოზული თრომბოციტოპენიური პურპურა