გაიდლაინებით რეკომენდებულია მწვავე და ქრონიკული მდგომარეობების მართვის ცვლილებები COVID-19-ის პანდემიის ფონზე: განახლებულია
გამოქვეყნებულია დამატებითი გაიდლაინები, რომლებიც ეხება თანმხლები დაავადებების მართვას COVID-19-ის პანდემიის ფონზე.
რა არის ახალი:
პერინატალური მოვლის საკითხები (განახლებული)
პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ (განახლებული)
პაციენტები, რომლებიც სისტემურ ქიმიოთერაპიას იღებენ (განახლებული)
ბავშვებისა და მოზარდების ფსიქიკური ჯანმრთელობა (განახლებულია)
COVID-19-ის პანდემიის პოტენციური გავლენა სხვა მდგომარეობების დიაგნოსტიკასა და მკურნალობაზე (განახლებული)
პათოლოგიური სისხლდენა საშვილოსნოდან (განახლებული)
აპლაზიური ანემია (განახლებული)
ძუძუს კიბო (განახლებულია)
გულის თანდაყოლილი დაავადება (განახლებულია)
კრონის დაავადება (განახლებული)
სიმსუქნე მოზრდილებში (განახლებული
პალიატიური მკურნალობა (განახლებული)
ფსორიაზი (განახლებული)
რევმატოიდული ართრიტი (განახლებულია)
ნამგლისებრუჯრედული დაავადება (განახლებული)
ტუბერკულოზი (განახლებული)
წყლულოვანი კოლიტი (განახლებული)
This page compiles our content related to თანმხლები დაავადებების მართვა COVID-19-ის კონტექსტში. For further information on diagnosis and treatment, follow the links below to our full BMJ Best Practice topics on the relevant conditions and symptoms.
შესავალი
პერინატალური მოვლის საკითხები
ახალშობილთა მოვლის საკითხები
პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადების ჩვენებით იმუნოსუპრესანტ მედიკამენტებს იღებენ
რჩევები დერმატოლოგიური დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის, რეტინოიდებით პერორალური თერაპიის ფონზე
ენდოსკოპიის ჩვენებები
პაციენტები, რომლებიც სისტემურ ქიმიოთერაპიას იღებენ
პაციენტები, რომლებიც სხივურ თერაპიას იღებენ
გასათვალისწინებელი საკითხები ნერვ-კუნთოვანი დაავადებების მქონე პაციენტების შემთხვევაში
ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორების ან ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტების გამოყენება
რუტინული იმუნიზაცია
პაციენტები, რომლებიც საჭიროებენ ანტიკოაგულაციას
პაციენტები, რომლებიც იღებენ ფსიქიატრიულ მომსახურებას საზოგადოებრივ პირობებში (ბინაზე)
ზრდასრულების ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხები
ბავშვებისა და მოზარდების ფსიქიკური ჯანმრთელობა
სამედიცინო პერსონალის ფსიქიკური ჯანმრთელობა
ბავშვებისა და ახალგაზრდების დაცვა
ვალპროატის გამოყენება
კარდიოლოგიური გამოკვლევების შესახებ გასათვალისწინებელი საკითხები
საკითხები გულის იმპლანტების-ელექტრო მოწყობილობების მქონე პაციენტების თაობაზე
კვებითი აშლილობების მქონე პაციენტები
ჰიპერთირეოზის მქონე პაციენტები
COVID-19-ის პანდემიის პოტენციური გავლენა სხვა მდგომარეობების დიაგნოსტიკაზე და მართვაზე
წყაროები
მსგავსი მდგომარეობები
კორონავირუსით გამოწვეული დაავადება (COVID-19)
Signs & symptoms
Investigations
Differentials
Treatment algorithm
go to our full topic on კორონავირუსით გამოწვეული დაავადება (COVID-19)
სრული ტექსტი კორონავირუსულ დაავადებაზე (COVID-2019) მოიცავს ინფორმაციას დიაგნოსტიკისა და მართვის, ასევე პრევენციის, დიფდიაგნოსტიკის, ეპიდემიოლოგიის, ეტიოლოგიის, პროგნოზის და გართულებების შესახებ.
go to our full topic on მწვავე ქოლეცისტიტი
რამდენიმე სამეცნიერო საზოგადოების გაერთიანებული რეკომენდაციის თანახმად, ლაპაროსკოპიური ქოლეცისტექტომია რჩება არჩევის მკურნალობა მწვავე ქოლეცისტიტის დროს, COVID-19-ის პანდემიის ფონზე. ადრეული ქოლეცისტექტომია (ტარდება სიმპტომების დაწყებიდან რაც შეიძლება მალე) უპირატესია. ჰაერი, რომელიც პერიტონეუმიდან გადის, უნდა გადიოდეს ფილტრაციას დაბალნაწილაკიანი ფილტრით, რათა ვირუსის ნაწილაკები მოშორდეს. თუ ქირურგიული ჩარევა გადაიდება COVID-19-ის ეპიდაფეთქების გამო, აუცილებელია პაციენტების მონიტორინგი სეფსისის ნიშნებზე და ტკივილის პროგრესირების დასაფიქსირებლად. თუ პაციენტი ქირურგიული ჩარევის კრიტერიუმებს ვერ აკმაყოფილებს და არ უმჯობესდება მდგომარეობა ანტიბიოტიკების ფონზე, შეიძლება განიხილოთ ნაღვლის ბუშტის პერკუტანეული დრენირება.[238]
go to our full topic on თირკმლის მწვავე დაზიანება
COVID-19-ის მქონე პაციენტებს შეიძლება განუვითარდეთ თირკმლის მწვავე დაზიანება, პროტეინურია ან ჰემატურია. ≥60 წლის ასაკი და COVID-19-ის მძიმე ფორმა სიკვდილობის დამოუკიდებელი რისკფაქტორებია.[239] მძიმე COVID-19-ის მქონე პაციენტებში უფრო მაღალია თირკმლის ჩანაცვლებითი თერაპიის საჭიროება, ვიდრე არა-მძიმე COVID-19 პაციენტებში. თირკმლის მწვავე დაზიანება მნიშვნელოვნად ზრდის COVID-19-ით გარდაცვალების რისკს.[239] აშშ-ში თირკმლის მწვავე დაზიანებით ჰოსპიტალიზებული პაციენტების კოჰორტული კვლევის თანახმად, COVID-19-ის და თირკმლის მწვავე დაზიანების თანაარსებობისას გორლგოვანი ფილტრაციის სიჩქარე უფრო სწრაფად ქვეითდება, ვიდრე COVID-19-ის არმქონე პაციენტებში. ეს ეფექტი დამოუკიდებელი იყო სხვა თანმხლები დაავადებებისა და თირკმლის დაზიანების სიმძიმისგან.[240]
დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინების თანახმად, COVID-19-ის ფონზე თირკმლის მწვავე დაზიანება ნებისმიერ დროს შეიძლება განვითარდეს (ჰოსპიტალიზაციამდე, განმავლობაში და შემდეგ). თირკმლის მწვავე დაზიანების ინციდენტობის შესამცირებლად კრიტიკული მნიშვნელობისაა ეუვოლემიური სტატუსის შენარჩუნება (სითხის სტატუსის ოპტიმიზაცია).[129]
თირკმლის მწვავე დაზიანების მკურნალობა იგივენაირად მიმდინარეობს COVID-19-ის მქონე პირებში, როგორც ზოგად მოსახლეობაში და მოიცავს თირკმლის ჩანაცვლებით თერაპიას, საჭიროებისამებრ.[241] მედიკამენტები, რომლებიც იწვევენ ან აუარესებენ თირკმლის მწვავე დაზიანებას, უნდა შეჩერდეს, გარდა აუცილებელი მედიკამენტებისა. COVID-19-ის ზოგიერთი მკურნალობა შეიძლება ზრდიდეს თირკმლის მწვავე დაზიანების რისკს.[129] მომატებული ტემპერატურა და სუნთქვის სიხშირე იწვევს სითხის "შეუგრძნობელ" დაკარგვას.[129] ინტრავენური სითხეები საჭიროა ხშირ შემთხვევაში. არჩევანი ეფუძნება ბიოქიმიურ ტესტებს. ინტრავენური სითხეები საჭიროა ეუვოლემიური მდგომარეობის შესანარჩუნებლად.[129] სიცოცხლისათვის საშიში ჰიპერკალიემიის დროს, სტანდარტული მოვლის პარალელურად, შესაძლებელია კალიუმის შემბოჭველების გამოყენება.[129]
go to our full topic on მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემია
აშშ-ის ჯანდაცვის დაზღვევის მონაცემთა ანალიზის თანახმად, ფატალური COVID-19-ის მნიშვნელოვან რისკფაქტორს წარმოადგენს ლეიკემია.[80] საერთაშორისო ექსპერტების პანელი და ჰემატოლოგიის ამერიკული საზოგადოება გამოსცემს რეკომენდაციებს ზრდასრულებში მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემიის სამკურნალოდ.[242][243]კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ კორტიკოსტეროიდების მინიმალური დოზა, დაუნორუბიცინის და პეგასპარგაზას დოზის შემცირება (პეგილირებული ასპარგინაზა) მკურნალობის დაწყებისას ხანდაზმულებში და COVID-19-ის გართულებების მაღალი რისკის ქვეშ მყოფ პირებში.[242][243] ანტი-CD20 მონოკოლონური ანტისხეულები იწვევს იმუნოგლობულინის დონის დაწევას; მკურნალობა ამ აგენტებით შეძლებისდაგვარად უნდა გადაიდოს. მეორე თაობის თიროზინ კინაზას ინჰიბიტორები, კორტიკოსტეროიდების შემცირებული დოზით, უნდა განიხილოთ ფილადელფიას ქრომოსომაზე დადებით შემთხვევებში.[242][243]
თუ ქიმიოთერაპიის ორი ციკლის შემდეგ პაციენტი დადებითია მინიმალურ ნარჩენ დაავადებაზე, კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ ბლინატუმომაბი. თუ პაციენტი უარყოფითია მინიმალურ ნარჩენ დაავადებაზე და ქიმიოთერაპიის უდიდესი ნაწილი დასრულებულია, შესაძლებელია გადაყვანა შემანარჩუნებელ თერაპიაზე. შემანარჩუნებელ ფაზაზე კლინიცისტებმა უნდა განიხილონ კორტიკოსტეროიდების შემცირება და ვინკრისტინის დანიშვნისგან თავის შეკავება >65 წლის პაციენტებში. რეკომენდაციები გაიცემა რეციდივის შემთხვევებისთვის და ტრანსპლანტაციისთვის. ზრდის ფაქტორებით მხარდაჭერა გასათვალისწინებელია COVID-19-ის არმქონე პაციენტებში, რათა ნეიტროფილების რაოდენობა აღდგეს და იყოს 1000 უჯრედი/მიკროლიტრზე ან მეტი, მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში. ზრდის ფაქტორები სავარაუდოდ არ არის რეკომენდებული SARS-CoV-2 ინფექციის მქონე პაციენტებში, რადგან არსებობს ფილტვის ანთებითი დაზიანების პოტენციური რისკი.[242]
SARS-CoV-2 კვლევები ჰემატოლოგიური მდგომარეობის მქონე პაციენტებში მწირია. ასეთ პაციენტებს, სავარაუდოდ, აქვთ შესუსტებული პასუხი ვაქცინაციაზე. ერთი კვლევაში, რომელიც BNT162b2 mRNA COVID-19 ვაქცინას მოიცავდა ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების მქონე პაციენტებში, ანტისხეულოვანი პასუხი ნაკლები იყო ჯანმრთელ საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით. პასუხზე დაავადების მკურნალობას ქონდა გავლენა.[244] შესაძლებელია მივიღოთ დამატებითი ზომები, როგორიცაა საყოფაცხოვრებო კონტაქტების ადრეული ვაქცინაცია.[245]
go to our full topic on ალერგიული რინიტი
ბრიტანეთის ალერგოლოგიისა და კლინიკური იმუნოლოგიის საზოგადოების და იტალიის პედიატრიული ალერგოლოგიისა და იმუნოლოგიის საზოგადოების განცხადებებში ალერგიული რინიტის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია ჩვეული მკურნალობის, მათ შორის ტოპიკური ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდებისა და ანტიჰისტამინების გამოყენების გაგრძელება. უკონტროლო ალერგიული რინიტი შესაძლოა გახდეს ცემინების და მომატებული ხელი-თვალის და ხელი-ცხვირის კონტაქტის მიზეზი, რაც ზრდის SARS-CoV-2-ის ტრანსმისიის რისკს.[249][250] შეგვიძლია შევამციროთ დოზის შემდგომი დაკვირვების პერიოდი და გავზარდოთ დოზებს შორის ინტერვალები პაციენტებისთვის, რომლებიც უკვე იტარებენ კანქვეშა იმუნოთერაპიას.[249]
go to our full topic on აორტის სტენოზი
ამერიკის კარდიოლოგიის კოლეჯის და გულსისხლძარღვთა ანგიოგრაფიის და ინტერვენციების საზოგადოების პოზიცია-განცხადება რეკომენდაციას უწევს პაციენტების ტრიაჟს აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურაზე პანდემიის განმავლობაში.[251] მძიმე, სიმპტომური აორტის სტენოზის შემთხვევაში, აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა უნდა განიხილებოდეს კლინიკური დამძიმების, გახანგრძლივებული ჰოსპიტალიზაციის ან განმეორებითი ჰოსპიტალიზაციის რისკის შესამცირებლად. მონაცემები საკმარისი არ არის ზუსტი რეკომენდაციების გასაცემად მინიმალურად სიმპტომური მძიმე-კრიტიკული სტენოზის შესახებ; თუმცა, განიხილება ურგენტული აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა ან მკაცრი მონიტორინგი. აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა განიხილება თუ ძალიან მაღალია პიკური/საშუალო გრადიენტი, ძალიან მცირეა აორტის სარქვლის ფართობი და დაბალია მოცულობითი ინდექსი. უსიმპტომო პაციენტებში აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული ცვლილების პროცედურა გადაიდება 3 თვით ან გეგმიური პროცედურების გაგრძელებამდე. მკაცრი ამბულატორიული მონიტორინგი გრძელდება მძიმე სტენოზის მქონე ყველა პაციენტში.
გულის სარქველების ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რეკომენდაციები გულის სარქვლოვანი დაავადების ამბულატორიული მართვის შესახებ COVID-19 პანდემიის კონტექსტში. მათი რეკომენდაციით, მძიმე სიმპტომური აორტის სტენოზი და შორსწასული გულის უკმარისობა, ასევე პარკუჭის ფუნქციის დაქვეითება (განდევნის ფრაქცია <50%) ან სინკოპე ყველაზე პრიორიტეტული მდგომარეობებია და საჭიროებს ჩარევას სასურველია 2 კვირაში, ან მაქსიმუმ 4 კვირაში. აორტის სტენოზის ინტერვენცია შეიძლება იყოს სარქვლის ჩანაცვლება ან აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული იმპლანტაცია. ამჟამად ამ ორ მეთოდს შორის არჩევისას ინდივიდუალურ შემთხვევებში მიიღება გადაწყვეტილება, ზოგადი ანესთეზიის, ინტენსიური მოვლის, ჰოსპიტალიზაციის და COVID-19-ის რისკის გათვალისწინებით.[252]
ევროპის კარდიოლოგთა საზოგადოება აცხადებს, რომ აორტის სარქვლის ტრანსკათეტერული იმპლანტაცია ტრანსფემორალური მიდგომით (სედაციის ქვეშ ან მხოლოდ ადგილობრივი ანესთეზიით) რესურსების ოპტიმალური გამოყენების გზაა, რადგან ნაკლებია ინტენსიურ განყოფილებაში მოთავსების საჭიროება და პაციენტი უფრო მალე გაეწერება კლინიკიდან. აორტის სარქვლის ჩანაცვლებისთვის პრიორიტეტი ენიჭება სინკოპეს და გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებს და მაღალი ტრანსვალვულური გრადიენტის და/ან მარცხენა პარკუჭის ფუნქციის დაქვეითების მქონე პაციენტებს. კლინიკური გადაწყვეტილებები უნდა მიიღოს მულტიდისციპლინურმა გუნდმა და ტელემედიცინა უნდა იყოს გამოყენებული დისკუსიების გასაადვილებლად, თუ პირისპირ შეხვედრები შეუძლებელია. პაციენტთა მდგომარეობის ხანმოკლე და გრძელვადიანი პროგნოზი უნდა იყოს დაბალანსებული საავადმყოფოში შეძენილი ინფექციის სამართავ ხელმისაწვდომ რესურსებთან და რისკებთან.[191]
ასთმის გლობალური ინიციატივა (GINA) აცხადებს, რომ ასთმით დაავადებულებს არ აქვთ COVID-19- ის გადადების მომატებული რისკი და კარგად კონტროლირებადი, მსუბუქი და ზომიერი ასთმის მქონე ადამიანები არ არიან მძიმე COVID-19-ის რისკის ქვეშ.[257] GINA ასევე აცხადებს, რომ კარგად კონტროლირებული ასთმის შემთხვევაში არ არის მომატებული COVID-19-ით გარდაცვალების რისკი; თუმცა, პირებში, ვინც ახლო წარსულში პერორალურ კორტიკოსტეროიდებს იღებდნენ, შეიძლება მომატებული იყოს COVID-19-ით სიკვდილობის რისკი.[257] ინგლისში 12 წელზე უფროსი ასაკის მოზრდილებისა და ბავშვების დიდმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ცუდად კონტროლირებადი ან მძიმე ასთმის მქონე ადამიანებს COVID-19-ით ჰოსპიტალიზაციის მნიშვნელოვნად გაზრდილი რისკი აქვთ ასთმის არმქონე პირებთან შედარებით; თუმცა, მსუბუქი ან კარგად კონტროლირებადი ასთმის მქონე პირებს არ ჰქონდათ გაზრდილი რისკი.[258] შოტლანდიაში, კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ პერორალური კორტიკოსტეროიდების ორი ან მეტი კურსი ან ასთმის მიზეზით ჰოსპიტალიზაცია წინა 2 წლის განმავლობაში დაკავშირებული იყო COVID-19-ით გამოწვეული ჰოსპიტალიზაციის გაზრდილ რისკთან და მოზრდილებში ინტენსიური მკურნალობის განყოფილებაში გადაყვანასთან ან სიკვდილთან.[259] დამატებითი კვლევებით დადგინდა, რომ მწვავე ასთმით დაავადებულ პაციენტებს (მკურნალობენ 3 სხვადასხვა კლასის მედიკამენტებით) აქვთ მომატებული ჰოსპიტალიზაციის, ინტენსიური თერაპიის დაშვებისა და COVID-19- ით გარდაცვალების რისკი.[260][261]
ასთმისთვის გამოწერილი მედიკამენტები პაციენტებმა ჩვეულებრივ უნდა მიიღონ, მათ შორის საინჰალაციო და პერორალური კორტიკოსტეროიდები და ბიოლოგიური აგენტები.[250][257][262][263] GINA გვირჩევს წერილობითი გეგმის შედგენას ყველა პაციენტისთვის, რათა ამოიცნონ ასთმის გამწვავება, გამოიყენონ საკონტროლო და საპროფილაქტიკო მედიკამენტები სწორად და იცოდნენ, როდის მოითხოვონ სამედიცინო დახმარება.[257] აღნიშნული რეკომენდაციებით, ნებულაიზერების გამოყენებისგან მწვავე შეტევის დროს თავი უნდა შევიკავოთ რესპირატორულ ნაწილაკებში ვირუსის გავრცელების რისკის გამო. ჰერმეტული დოზირებული ინჰალატორი და სფეისერი პირის ნაწილით ან მჭიდრო სახის ნიღაბი შეგიძლიათ გამოიყენოთ ხანმოკლე მოქმედების ბეტა-2 აგონისტის მისაწოდებლად.[257] აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევენ, რომ ნებულაიზერმა შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა, თუმცა უცნობია, რა იწვევს რისკის მატებას- ნებულაიზერით ნაწილაკების წარმოქმნა თუ ახლო კონტაქტი ჯანდაცვის პროფესიონალსა და პაციენტს შორის.[264] ასთმის გლობალური ინიციატივა გვირჩევს დავიცვათ ადგილობრივი COVID-19 ტესტირების რეკომენდაციები და ინფექციის კონტროლის პროცედურები, თუ საჭიროა სპირომეტრია და პიკური ნაკადის გაზომვა.[257] ასთმის გლობალური ინიციატივის რეკომენდაციით, კათეტერშიდა ფილტრის გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს გადაცემის რისკი სპირომეტრიის დროს და პაციენტებს უნდა ვურჩიოთ, დაიტოვონ სპირომეტრის თავსაცვი, თუ გრძნობენ ხველების აუცილებლობას.[257] კანადური გაიდლაინების რჩევით, საჭიროა კლინიკური განსჯა დიაგნოსტიკური და თერაპიული ბრონქოსკოპიის ურგენტულობის დასადგენად. არაურგენტული პროცედურები შეიძლება გადაიდოს ვირუსის მაღალი გავრცელების დროს, როდესაც ინფიცირების რისკი მიუღებლად მაღალია.[265] ამერიკის ალერგიის, ასთმისა და იმუნოლოგიის აკადემიამ (AAAAI) წარმოადგინა რეკომენდაციები ფილტვების პროცედურების უსაფრთხო პრაქტიკის შესახებ, მათ შორის სპირომეტრია, ფრაქციული ამოსუნთქული აზოტის ოქსიდი, საინჰალაციო მკურნალობა და მეთაქოლინით დატვირტვის ტესტი.[266]
პაციენტებს სახლში უნდა ჰქონდეთ მედიკამენტების საკმარისი რაოდენობა, მაგრამ არ უნდა მოიმარაგონ ჭარბი რაოდენობით მედიკამენტები. შეგიძლიათ შეახსენოთ პაციენტებს, რომ ინჰალატორები და სფეისერები არ გამოიყენონ სხვა ადამიანებთან საზიაროდ. ექიმებმა პაციენტებს ხელი უნდა შეუწყონ მოწევის შეწყვეტაში.[250]
აუხსენით პაცინეტებს, რომ COVID-19 შეიძლება გამოვლინდეს ასთმის შეტევის მსგავსი სიმპტომებით (მაგ. ხველა, სუნთქვის უკმარისობა); თუმცა, დამატებითი სიმპტომები, როგორიცაა ცხელება, დაღლილობა და გემოს/ყნოსვის ცვლილება უფრო სავარაუდოა COVID-19-ით ინფიცირების დროს.[267] ფართომასშტაბიანი, კოჰორტული კვლევის თანახმად, 16-49 წლის ასაკში, COVID-19-ის მქონე 7-დან 1 პაციენტს აღენიშნებოდა მსტვინავი სუნთქვა[260]
COVID-19-ით ჰოსპიტალიზებული პაციენტების კვლევებში, ასთმა არ არის ინტუბირების დამოუკიდებელი რისკფაქტორი.[268] ასთმის მქონე პაციენტები, რომლებიც 16 წლის ან უფროსები არიან, უფრო მძიმე დაავადებას უჩივიან ჰოსპიტალიზაციისას და უფრო ხშირად საჭიროებენ კრიტიკულ მოვლას, არაინვაზიურ ვენტილაციას და ჟანგბადს, შედარებით ასთმის არმქონე პაციენტებთან. ასთმის მქონე, 50 წლის ან უფროსი პაციენტების შემთხვევაში, საინჰალაციო კორტიკოსტეროიდების გამოყენება ჰოსპიტალიზაციამდე 2 კვირის განმავლობაში დაკავშირებული იყო ნაკლებ სიკვდილობასთან, ვიდრე თანმხლები რესპირატორული დაავადების მქონე პაციენტებში.[260]
GINA-ს ინფორმაციით, 2020 წელს ბევრ ქვეყანაში დაფიქსირდა ასთმის გამწვავებების შემცირება.[257] 2020 წლის პირველი ლოქდაუნის დროს შოტლანდიასა და უელსში გადაუდებელი დახმარების განყოფილებებში მოთავსება და ასთმის გამო საავადმყოფოში მიღება მნიშვნელოვნად გაიშვიათდა. ინჰალაციური და პერორალური კორტიკოსტეროიდების დანიშვნის სიხშირემ მნიშვნელოვნად იმატა უელსში ლოქდაუნის წინ, რაც მიანიშნებს, რომ ამ ცვლილებას ხელი შეუწყო პროფილაქტიკური მკურნალობის გაუმჯობესებულმა დაცვამ და გამწვავების თვითმართვამ. სხვა რესპირატორული ვირუსების ცირკულაციის შემცირებამ, ჰაერის დაბინძურების შემცირებამ და მოწევის ჩვევების შეცვლამ ლოქდაუნის დროს ასევე შეიძლება ხელი შეუწყოს შემცირებას.[269] ინგლისში, პირველადი ჯანდაცვის მომსახურების გამოყენება ასთმის გამწვავებებზე შემცირდა 2020 წლის პირველი ლოქდაუნის დროს, მაგრამ მნიშვნელოვანი შემცირება არ დაფიქსირდა საავადმყოფოში ვიზიტის სიხშირის კუთხით.[270]
GINA გვირჩევს COVID-19 ვაქცინაციას ასთმით დაავადებულებში, ვაქცინაციისას ჩვეული სიფრთხილის დაცვით.[257] მძიმე ასთმის მქონე ადამიანებისთვის, რომლებიც იღებენ ბიოლოგიურ თერაპიას, COVID-19 ვაქცინა და ბიოლოგიური თერაპია არ უნდა ჩატარდეს იმავე დღეს.[257]
go to our full topic on აუტოიმუნური ჰეპატიტი
დიდ ბრიტანეთში, 500 000 ადამიანის კოჰორტული კვლევის თანახმად, აუტოიმუნური დაავადება და პერორალური კორტიკოსტეროიდების მიღების ანამნეზი დაკავშირებულია ფატალური COVID-19-ის მომატებულ რისკთან.[272] დიდი ბრიტანეთის, ევროპის და ამერიკის გაიდლაინები თანხმდება: იმუნოსუპრესანტი მედიკამენტები COVID-19-ის არმქონე პირებში თვითნებურად და საპროფილაქტიკოდ არ უნდა შეიცვალოს.[273][274] ამან შეიძლება გამოიწვიოს აუტოიმუნური ჰეპატიტის გამწვავება. ბუდეზონიდი შეიძლება დაინიშნოს რემისიის მიღწევის მიზნით ციროზის არმქონე პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ აუტოიმუნური ჰეპატიტი, სისტემური კორტიკოსტეროიდების შემცირების მიზნით.[274]
ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაცია (AASLD) გვირჩევს, რომ იმუნოსუპრესიული თერაპია უნდა დაიწყოს აუტოიმუნური ჰეპატიტის მქონე პაციენტებში, COVID-19-ის სტატუსის მიუხედავად.[273]
თუ პაციენტს განუვითარდება COVID-19, ღვიძლის დაავადებების კვლევის ამერიკის ასოციაციის (AASLD) რეკომენდაციით, ექიმებმა უნდა განიხილონ იმუნოსუპრესანტების დოზის შემცირება, განსაკუთრებით აზათიოპრინის და მიკოფენოლატის შემთხვევაში, თუმცა, ამავდროულად, უნდა გაითვალისწინონ იმუნოსუპრესირებულ პაციენტებში ინფექციების მართვის ძირითადი პრინციპები და სუპერინფექციის რისკის შემცირება.[273] რეჟიმის რეგულირება უნდა იყოს ინდივიდუალური და ეს დამოკიდებულია COVID-19- ის სიმძიმეზე. თუ პაციენტი იღებს კორტიკოსტეროიდებს და აღენიშნა COVID-19, კორტიკოსტეროიდული დოზირება უნდა იყოს საკმარისი თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის თავიდან ასაცილებლად.[274]
COVID-19- მა შეიძლება გამოიწვიოს ღვიძლის ფუნქციის ტესტების პათოლოგიური ჩვენებები აუტოიმუნური ჰეპატიტის დროს; ეს არ შეიძლება მივაკუთვნოთ დაავადების გამწვავებას, ბიოფსიით დადასტურების გარეშე.[273]
ბრიტანეთის გასტროენტეროლოგიის საზოგადოების, ღვიძლის შემსწავლელი ბრიტანული ასოციაციისა და ბრიტანეთის სისხლისა და ტრანსპლანტაციის ასოციაციის ერთობლივი განცხადება გვირჩევს, რომ აუტოიმუნური ჰეპატიტით დაავადებულ პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ SARS-CoV-2 ვაქცინაცია ნებისმიერი ხელმისაწვდომი ვაქცინით.[275]
go to our full topic on ბრონქიოლიტი
დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია პრევენციული მკურნალობის ოპტიმიზაცია, გრიპის აცრის და შესაბამის ბავშვებში პალივიზუმაბის დანიშვნის ჩათვლით.[282] შეფასების მთავარი კომპონენტებია: ოქსიგენაცია, ჰიდრატაცია, ნუტრიცია, ბავშვის პოტენციური COVID-19 სტატუსის განურჩევლად. მაღალი დინების ჟანგბადის მიწოდება ცხვირის კანულით არის აეროზოლის წარმომქმნელი პროცედურა; თუ საჭიროა მისი გამოყენება, უნდა ესწრებოდეს უფროსი პროფესიონალი. ბავშვები, რომლებიც საავადმყოფოში შემოდიან სხვადასხვა მიზეზით, ექვემდებარებიან ტესტირებას რესპირატორულ ვირუსებზე, როგორიცაა SARS-CoV-2, გრიპი და რესპირატორული სინციტიური ვირუსი. თუ საჭიროა ინტენსიური მომსახურება ან ქირურგიული ჩარევა, პრიორიტეტია SARS-CoV-2 სწრაფი ტესტირება.
go to our full topic on ნათხემისებრი ატაქსია
ნათხემისებრი ატაქსიის მქონე პაციენტებს შეიძლება აღენიშნებოდეთ COVID-19-ის მძიმე ფორმის მაღალი რისკი, რადგან პაციენტები ხშირად არიან ხანდაზმულები, აქვთ ნევროლოგიური კომპლექსური პრობლემები და თანმხლები დაავადებები.[289] რეკომენდაციების თანახმად, იმუნური ატაქსიის მქონე პაციენტებმა უნდა განაგრძონ თერაპიის მიღება (ინტრავენური იმუნოგლობულინის, კორტიკოსტეროიდების და პლაზმის ჩანაცვლების ჩათვლით), თუმცა ისინი ითვლებიან მაღალი რისკის ქვეშ მყოფ ჯგუფად და უნდა დაიცვან ფიზიკური დისტანცირების ადგილობრივი გაიდლაინები.[289] ინფექციის სიმპტომების მქონე პაციენტებს შესაძლოა მიეცეთ ინსტრუქცია შეწყვიტონ იმუნოსუპრესიული მკურნალობის ჩატარება სრულყოფილად გამოჯანმრთელებამდე. იმუნოთერაპიის დაწყება ასევე შეიძლება გადაიდოს, თუმცა უნდა შეფასდეს აღნიშნულის რისკი, განსაკუთრებით სწრაფად პროგრესირებადი იმუნური ატაქსიებით დაავადებულ პაციენტებში.[289] ნათხემისებრი ატაქსიის და COVID-19-ის შემთხვევაში საჭიროა ატაქსიოლოგის ჩართვა.
go to our full topic on გულის ქრონიკული შეგუბებითი უკმარისობა
გულის უკმარისობის მქონე პაციენტებში COVID-19-ის შემთხვევაში სიკვდილის და ჰოსპიტალიზების რისკი მნიშვნელოვნად უფრო მაღალია.[80][293][294][295]
გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები მოწყვლადი არიან გულის მწვავე უკმარისობის მიმართ COVID-19-ით დაინფიცირების შემდეგ.[296] ევროპის გაიდლაინებში რეკომენდებულია გულის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში მკურნალობის იმავე სტრატეგიის გამოყენება, რომელიც გამოიყენება დაუინფიცირებელ პაციენტებში.[191] ობსერვაციული კვლევის ანგარიშის თანახმად, გულის ქრონიკული უკმარისობის მედიკამენტური თერაპიის შეწყვეტა (ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის ინჰიბიტორები, ბეტა-ბლოკერები და მინერალოკორტიკოსტეროიდის რეცეპტორების ანტაგონისტები) COVID-19-ის მქონე პაციენტებში მნიშვნელოვნად ზრდის სიკვდილობის რისკს. ავტორების რეკომენდაციით, მწვავე ავადმყოფობის დროს ამ მედიკამენტების შემცირების ან შეწყვეტის შემთხვევაშიც კი, პაციენტის გაწერის შემდეგ მათი გამოყენება უნდა განახლდეს რაც შეიძლება მალე.[296]
go to our full topic on თირკმლის ქრონიკული დაავადება
თირკმლის ქრონიკული დაავადების მქონე ნებისმიერი ასაკის პირები, არიან COVID-19-ის მძიმე ფორმის და სიკვდილის განვითარების მომატებული რისკის ქვეშ.[297][298][299][300][301] ერთ-ერთი მეტა-ანალიზის მიხედვით, თირკმლის ქრონიკული დაავადების მქონე COVID-19-ით დაინფიცირებულ პაციენტებში დაზიანებადობის თანაფარდობა სიკვდილობის კუთხით შეადგენს 3.6-ს.[74]
მძიმე მწვავე რესპირაციული სინდრომის გამომწვევი კორონავირუსი 2 (SARS-CoV-2) BNT162b2 mRNA ვაქცინა აყალიბებს ანალოგიურ გამანეიტრალებელი ანტისხეულების ტიტრებს ჰემოდიალიზზე მყოფ და არმყოფ პაციენტებში. ადენოვირუსთან ასოცირებული ვექტორული ვაქცინა ADZ1222 აყალიბებდა გამანეიტრალებელი ანტისხეულების სუბოპტიმალურ რაოდენობას ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში, რომლებსაც მანამდე ანტისხეულები არ ქონიათ.[302] შეერთებულ შტატებში ჩატარებულმა რეტროსპექტულმა ობსერვაციულმა კვლევამ აჩვენა, რომ პაციენტებს შორის, რომლებიც იღებდნენ ჰემოდიალიზს, BNT162b2-ით ან მესენჯერ რნმ-1273-ით ვაქცინაცია დაკავშირებული იყო COVID-19-ის დიაგნოზის დაბალ რისკთან და ჰოსპიტალიზაციის ან სიკვდილის დაბალ რისკთან COVID-19-ის დიაგნოზის მქონე პირებში.[303] აშშ-ში კიდევ ერთმა რეტროსპექტულმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ პაციენტებს შორის, რომლებიც იღებენ შემანარჩუნებელ დიალიზს, ვაქცინით გამოწვეული სერორეაქცია დროთა განმავლობაში მცირდება ვაქცინების ტიპების მიხედვით.[304]
ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება(ფქოდ)
Signs & symptoms
Investigations
Differentials
Treatment algorithm
go to our full topic on ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება(ფქოდ)
ფქოდ-ის მქონე პაციენტები COVID-19-ის მძიმე ფორმის და სიკვდილის მომატებული რისკის ქვეშ არიან და უნდა იცავდნენ საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესაბამის რეკომენდაციებს.[260][261][298][310] ერთმა მეტა-ანალიზმა აღნიშნა სიკვდილობის 3.18-ჯერ მომატებული რისკი და მძიმე დაავადების 3.63-ჯერ მაღალი რისკი თუ პაციენტს ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების ანამნეზი აქვს.[311] ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების გლობალური ინიციატივა (GOLD) ფქოდ-ის მქონე პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ ახალი ან პროგრესირებადი რესპირატორული სიმპტომები, ცხელება და/ან COVID-19-თან დაკავშირებული ნებისმიერი სიმპტომი, რეკომენდაციას უწევს SARS-CoV-2-ზე ტესტირებას, მსუბუქი სიმპტომების არსებობის შემთხვევაშიც.[312] დიდი მოცულობის პროსპექტულმა კოჰორტულმა კვლევამ დაადგინა, რომ რესპირატორული დაავადებების არმქონე პაციენტებთან შედარებით, ფქოდ-ით დაავადებულ, 50 წელს გადაცილებულ პირებში (ასთმით ან მის გარეშე), უფრო ხშირად არის საჭირო დამატებითი ჟანგბადი და არაინვაზიური ვენტილაცია, თუმცა უფრო იშვათად უტარდებათ ინვაზიური მექანიკური ვენტილაცია ან კრიტიკული მკურნალობა. ამ ჯგუფში სიკვდილობა აჭარბებს 40%-ს.[260]
ეროვნული და საერთაშორისო რესპირატორული ორგანიზაციების რეკომენდაციით, პაციენტებმა უნდა განაგრძონ რეგულარული მკურნალობის მიღება. ამჟამად არ არსებობს მტკიცებულება კორტიკოსტეროიდების ამოსაღებად (საინჰალაციო და პერორალური) ფქოდ-ის მქონე პაციენტების მკურნალობის რეჟიმიდან COVID-19-ის პანდემიის გამო.[312]
ფქოდ-ის გამწვავებები პაციენტმა უნდა მართოს ინდივიდუალური გეგმის მიხედვით. არ იცვლება "გადამრჩენელი" ანტიბიოტიკების და კორტიკოსტეროიდების რეკომენდაციები. "გადამრჩენელი" ანტიბიოტკები და კორტიკოსტეროიდები პაციენტებმა არ უნდა გამოიყენონ COVID-19-ის სამკურნალოდ. არ უნდა დაიწყონ ანტიბიოტიკებით პროფილაქტიკა რისკის შესამცირებლად.[313] კანადური გაიდლაინებით, ფქოდის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც COVID-19 აღენიშნებათ, რეკომენდებულია სტანდარტული საინჰალაციო თერაპიის გაგრძელება. ფქოდის გამწვავებას უნდა უმკურნალონ პრედნიზოლონით, განურჩევლად იმისა, არის თუ არა SARS-2-CoV გამწვავების მიზეზი.[262]
გამწვავებების რისკის და COVID-19-ის ფონზე უარყოფითი გამოსავლის თავიდან ასაცილებლად, მწეველ პაციენტებს ეძლევათ მკაცრი რეკომენდაცია მოწევის შეწყვეტის შესახებ.[313]
ფქოდ-ის გლობალური ინიციატივა (GOLD) მიიჩნევს, რომ ინჰალაცია დაკავშირებულია წვეთების გამოყოფის და დაავადების ტრანსმისიის მომატებულ რისკთან.[312] GOLD გვირჩევს, რომ სადაც ეს შესაძლებელია, მშრალი ფხვნილის ინჰალატორები, წნევით გაზომილი დოზის ინჰალატორები და რბილი ინჰალატორები ნებულაიზერების ნაცვლად გამოყენებული იქნას წამლის მიწოდებისთვის. აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევენ, რომ ნებულაიზერმა შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექციური აეროზოლების წარმოქმნა, თუმცა უცნობია, რა იწვევს რისკის მატებას- ნებულაიზერით ნაწილაკების წარმოქმნა თუ ახლო კონტაქტი ჯანდაცვის პროფესიონალსა და პაციენტს შორის.[264]
GOLD-ის რეკომენდაციით, COVID-19-ის მაღალი პრევალენტობის პერიოდში, სპირომეტრია უნდა ჩატარდეს ფქოდ-ის სწრაფი დიაგნოზის საჭიროების შემთხვევაში და/ან ფილტვის ფუნქციის შესაფასებლად, ინვაზიური პროცედურების ან ქირურგიული ჩარევის შესრულებამდე.[312]
ბრიტანეთის თორაკალურმა საზოგადოებამ გამოსცა ფილტვის რეაბილიტაციის ონლაინ რესურსები პაციენტებისთვის, რომლებიც ფიზიკურად ვერ გადიან კონსულტაციას ექიმთან. რესურსები ხელმისაწვდომია COVID-19-ის გადატანის შემდეგ პერიოდისთვისაც.[314]
სინგაპურში ჩატარებული ერთ-ერთი კვლევის თანახმად, აღინიშნა მნიშვნელოვანი და მდგრადი კლება ფქოდ-ის გამწვავებების მიზეზით ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებისა. ასევე დაფიქსირდა კლება რესპირატორულ ვირუსულ ინფექციასთან დაკავშირებული გამწვავებების მიზეზით ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებისა პანდემიის დროს, რაც დაემთხვა საზოგადოებრივი ჯანდაცვის უსაფრთხოების ზომების დანერგვას, როგორებიცაა სოციალური დისტანცირება და სახის ნიღბის ტარება უნივერსალურად.[315]
go to our full topic on ქრონიკული სინუსიტი
ალერგიის და კლინიკური იმუნოლოგიის ამერიკული აკადემია გვირჩევს ქრონიკული რინოსინუსიტის მქონე პაციენტებში გავაგრძელოთ ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდები ინდივიდუალური დოზებით, არ შეცვალოთ ან შეწყვიტოთ მკურნალობა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.[320] არ არსებობს მტკიცებულება, რომ ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდები (დამტკიცებული დოზით და ჩვენებით) ზრდის COVID-19 ინფექციის რისკს ან უფრო მძიმე დაავადების რისკს. ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდების მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ქრონიკული სინუსიტის დამძიმება. სისტემური კორტიკოსტეროიდები ფრთხილად უნდა გამოიყენოთ პანდემიის დროს და მძიმე სიმპტომების მქონე პაციენტებში, ვისაც მკურნალობის ალტერნატივა არ აქვს. მძიმე ქრონიკული რინოსინუსიტის და პოლიპების შემთხვევაში, განიხილეთ სისტემური კორტიკოსტეროიდები თუ ქირურგიული ჩარევა შეუძლებელია; პაციენტი თვითიზოლაციაში უნდა იყოს მკურნალობის მიმდინარეობისას და დასრულებიდან ერთი კვირის განმავლობაში.[320]
ექიმებმა უნდა შეაფასონ ბიოლოგიური აგენტების დაწყების რისკები და სარგებელი დაბალი რისკის პაციენტებში; თერაპია შეიძლება გადაიდოს მაღალი რისკის პაციენტებში პანდემიის გამო. თუ პაციენტს არ აქვს COVID-19 და უკვე იღებს ბიოლოგიურ თერაპიას, მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს რისკი/სარგებლის შეფასების შემდეგ; მტკიცებულება არასაკმარისია შეწყვეტის რეკომენდაციის გასაცემად. ექიმებმა უნდა შეწყვიტონ ან გადადონ ბიოლოგიური აგენტებით თერაპია COVID-19 დადებით პაციენტებში.[321][320]
go to our full topic on ციროზი
ღვიძლის ქრონიკული დაავადების მქონე პაციენტებში COVID-19-ის ინფექციას უფრო მაღალი სიკვდილობის მაჩვენებელი აქვს, ხოლო სიკვდილობა კი, თავის მხრივ, უკავშირდება ღვიძლის დაავადების სიმძიმეს.[273][274] COVID-19 ინფექციამ შეიძლება დააჩქაროს ღვიძლის მწვავე- ქრონიკული უკმარისობა დეკომპენსირებული ციროზის მქონე პაციენტებში.[322]
ევროპული გაიდლაინებით, ციროზის და COVID-19-ის მქონე პაციენტებისთვის მოწოდებულია სტაციონარული მკურნალობა. ასეთი პაციენტები იმყოფებიან ღვიძლის დეკომპენსაციის განვითარების ან გაუარესების, მძიმე COVID-19-ის და სიკვდილის მომატებული რისკის ქვეშ.[274] ციროზის და პორტული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებმა თავი უნდა აარიდონ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების მიღებას. ციროზის მქონე პაციენტებში აუცილებელია პარაცეტამოლის ზედოზირების პრევენცია.[323] დეკომპენსირებული ციროზის მქონე პაციენტებში საჭიროა გართულებების პრევენციის გაიდლაინის მკაცრი დაცვა. რეკომენდებულია ვირუსული გრიპის და სტრეპტოკოკული პნევმონიის წინააღმდეგ ვაქცინაცია. გართულებების მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს (მაგ. სპონტანური ბაქტერიული პერიტონიტი, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია, ასციტი).[274] ორგანოების დონაცია და ტრანსპლანტაცია სავარაუდოდ შეფერხდება მრავალ ქვეყანაში. ღვიძლის ტრანსპლანტაციის სერვისები უნდა აღდგეს პანდემიის პიკის შემდეგ, როგორც კი შესაძლებელი იქნება. როცა რესურსი შეზღუდულია, ტრანსპლანტაციისთვის განიხილება ცუდი მოკლევადიანი პროგნოზის მქონე პაციენტები, მათ შორის ღვიძლის მწვავე უკმარისობის, მწვავე-ქრონიკული უკმარისობის ან ღვიძლის ბოლო სტადიის მაღალი ქულის მქონე პაციენტები, მილანის კრიტერიუმებით მაღალი მაჩვენებლის მქონე ღვიძლის კარცინომის შემთხვევები.[274]
გარდამავალი ელასტროგრაფიით შეიძლება შემცირდეს ენდოსკოპიურად ვარიკოზული ვენების სკრინინგის საჭიროება ციროზის მქონე ზოგიერთ პაციენტში. არაინვაზიური შეფასებები, როგორიცაა ბავენოს IV კრიტერიუმები, თრომბოციტების და ღვიძლის სიმაგრის თანაფარდობა, ღვიძლის და ელენთის სიმაგრის გაზომვა, ხასიათდება კარგი პროგნოზული ღირებულებით კლინიკურად მნიშვნელოვანი ვარიკოზული ვენების აღმოსაჩენად და სისხლდენის რისკის მქონე პაციენტების გამოსავლენად. ვარიკოზული ვენების სკრინინგის დროს გასათვალისწინებელია SARS-CoV-2-ის გავრცელების რისკი ენდოსკოპიით და სისხლდენის რისკი. ტესტირება SARS-CoV-2-ზე რეკომენდებულია ენდოსკოპიის ჩატარებამდე. ენდოსკოპიის პროცედურა არ უნდა შეფერხდეს, თუ პაციენტი უარყოფითია SARS-CoV-2-ზე, ხოლო COVID-19-ის ინფექციის დატვირთვა ადგილობრივად დაბალია.[274] ენდოსკოპურად საყლაპავის ვარიკოზის მკურნალობა საჭიროა ვარიკოზული სისხლდენის ეპიზოდის შემდეგ.[324]
ციროზის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია დაქვეითებული იყოს SARS-CoV-2 ვაქცინაზე რეაქცია; თუმცა, ექსპერტები რეკომენდაციას უწევენ პრიორიტეტულ ვაქცინაციას, რადგან სიკვდილობის რისკი მაღალია დეკომპენსირებული ციროზის მქონე პაციენტებში.[325] ბრიტანეთის გასტროენტეროლოგიის საზოგადოების, ღვიძლის შემსწავლელი ბრიტანული ასოციაციისა და ბრიტანეთის სისხლისა და ტრანსპლანტაციის ასოციაციის ერთობლივი განცხადება გვირჩევს, რომ ღვიძლის ქრონიკული დაავადების მქონე პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ SARS-CoV-2 ვაქცინაცია ნებისმიერი ხელმისაწვდომი ვაქცინით.[275] ციროზის მქონე პირების ერთი კოჰორტული კვლევის თანახმად, მესენჯერ-რნმ ვაქცინების გამოყენება დაკავშირებული იყო COVID-19 ინფექციის შემცირებასთან, ჰოსპიტალიზაციის ან სიკვდილობის შემცირებასთან 28 დღის შემდეგ.[326]
Clostridium difficile-თან დაკავშირებული დაავადება
Signs & symptoms
Investigations
Differentials
Treatment algorithm
go to our full topic on Clostridium difficile-თან დაკავშირებული დაავადება
მძიმე მწვავე რესპირატორული დაავადების გამომწვევი მე-2 კორონავირუსის (SARS-CoV-2) ფეკალური მიკრობიომის ტრანსპლანტაციით გადაცემის პოტენციური რისკის გამო, აშშ-ს სურსათისა და წამლის სააგენტომ გამოსცა ახალი რეკომენდაციები 2019 წლის 1 დეკემბრის შემდეგ აღებული განავლის შესახებ:[327]
დონორების სკრინინგი, რათა გამოვლინდეს ინფიცირებული ან ახლო წარსულში ინფიცირებული პირები.
დონორების ან განავლის ტესტირება SARS-CoV-2-ზე, თუ შესაძლებელია.
პაციენტებმა უნდა განაცხადონ ინფორმირებული თანხმობა იმის შესახებ, რომ იციან SARS-CoV-2-ის გადადების პოტენციური რისკი ფეკალური მიკრობიომის ტრანსპლანტაციის შედეგად.
თუ განავალის დონაცია მოხდა 2019 წლის 1 დეკემბრამდე, აღნიშნული კრიტერიუმების გათვალისწინება საჭირო არ არის.
go to our full topic on გლუტენური დაავადება-ცელიაკია
პედიატრიული გასტროენტეროლოგიის, ჰეპატოლოგიისა და ნუტრიციის ევროპული საზოგადოების (ESPGHAN) რეკომენდაციით, პანდემიის პირობებში მიზანშეწონილია შესაძლებლობის შემთხვევაში არ ჩავატაროთ ბიოფსია ბავშვებში ცელიაკიის დიაგნოსტირებისთვის, რათა არ შეყოვნდეს დიაგნოზი და მკურნალობა ენდოსკოპიაზე შემცირებული წვდომის გამო. ბიოფსიის დამზოგველი მიდგომა შეგვიძლია გამოვიყენოთ ბავშვებში, რომელთაც აქვთ დადებითი პასუხი ენდომიზიულ ანტისხეულებზე და იმუნოგლობულინი A-ის (IgA) ტიტრი ნორმის ზედა ზღვარზე 5-10-ჯერ მეტი.[328]
არა-ჰოსპიტალური (საზოგადოებაში შეძენილი) პნევმონია
Signs & symptoms
Investigations
Differentials
Treatment algorithm
go to our full topic on არა-ჰოსპიტალური (საზოგადოებაში შეძენილი) პნევმონია
საზოგადოებრივ პირობებში, მეორეული ბაქტერიული პნევმონიის საეჭვო ან დადასტურებული შემთხვევის დროს უნდა დაიწყოს ანტიბიოტიკოთერაპია, რაც შეიძლება ადრე. თუ პაციენტის სიმპტომები მოლოდინისამებრ არ უმჯობესდება, ან სწრაფან ან მნიშვნელოვნად უარესდება, მან უნდა მოითხოვოს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება იმისდა მიუხედავად, იღებს თუ არა ანტიბიოტიკს. ანტიბიოტიკები არ გამოიყენება მეორეული ბაქტერიული პნევმონიის პრევენციისთვის.[129]
ჰოსპიტალიზებულ (ან მწვავე მოვლის სხვა პირობებში მყოფ) პაციენტებში, მეორეული ბაქტერიული პნევმონიის გამოსავლენად და ანტიბიოტიკების დანიშვნის შესახებ გადაწყვეტილების მისაღებად რეკომენდებულია შემდეგი ტესტები: რესპირატორული და სისხლის კულტურა, SARS-CoV-2-ის პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქცია (PCR); ხახის ნაცხი რესპირატორული ვირუსის და ატიპური პათოგენის პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქციისთვის, გულმკერდის რადიოლოგიური კვლევები, სისხლის საერთო ანალიზი და შარდში legionella-ს და პნევმოკოკის ანტიგენის ტესტები.[129] C რეაქტიული ცილის მაღალი შემცველობით ვერ განვსხვავებთ COVID-19-ის პნევმონიას ბაქტერიული პნევმონიისგან, თუმცა დაბალი მაჩვენებელი მეორეულ ბაქტერიულ პნევმონიას ნაკლებად სავარაუდოს ხდის.[129]
COVID-19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში, მეორეულ ბაქტერიულ ინფექციაზე კლინიკური ეჭვის დროს ტარდება ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია.[129] ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა დაიწყოს დიაგნოსტირებიდან 4 საათის განმავლობაში. თუ პაციენტს შესაძლო სეფსისი აქვს, 1 საათის განმავლობაში.[129] ანტიბიოტიკის შერჩევა დამოკიდებულია მგრძნობელობის ადგილობრივ მონაცემებსა და ხელმისაწვდომობაზე. ანტიბიოტიკის გამოყენებაზე სპეციალისტის რჩევის მიღება რეკომენდებულია პაციენტებისთვის, რომლებიც იმუნოსუპრესირებულები არიან, არიან ორსულად ან კრიტიკული მოვლის განყოფილებაში ან აქვთ ანამნეზში რეზისტენტული პათოგენით ინფექცია, ფილტვის დაავადების განმეორებითი ინფექციური გართულებები.
ანტიბიოტიკების გამოყენება უნდა გადაიხედოს 24-48 საათში, ან როცა ტესტის შედეგები გახდება ცნობილი. საჭიროების შემთხვევაში გამოიყენება შედარებით ვიწრო სპექტრის ანტიბიოტიკი. იმ შემთხვევაში, თუ სხვა ჩვენება არ გვაქვს, ანტიბიოტიკოთერაპია წყდება 5 დღის შემდეგ.[129] პაციენტების მართვის სტრატეგია უნდა გადაფასდეს იმ შემთხვევაში, თუ არ გაუმჯობესდა მათი კლინიკური მდგომარეობა ან სიმპტომები დამძიმდა. საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია, თუ არსებობს ინფექციის კლინიკური ან მიკრობიოლოგიური თვალსაჩინოება და პაციენტის მდგომარეობა არ უმჯობესდება ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 48-72 საათის შემდეგ, ან მაშინ, როდესაც ეჭვი ჩნდება მულტირეზისტენტულ ბაქტერიაზე.[129]
როცა შესაძლებელია, კლინიცისტმა უნდა განიხილოს მკურნალობის სარგებელი, რისკი და შესაძლო შედეგი პაციენტთან, ან მის ნათესავებთან/მომვლელებთან. პაციენტის არჩევანი მკურნალობისა და მისი ესკალაციის შესახებ უნდა გაითვალისწინოთ. კლინიცისტმა უნდა გაარკვიოს, ხომ არ აქვს პაციენტს რაიმე გეგმა, ხომ არ აცხადებს უარს მკურნალობაზე ან აქვს თხოვნა რეანიმაციის შეწყვეტის შესახებ.[129]
ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის გაიდლაინებით, ანტიბიოტიკები არ უნდა დაინიშნოს მსუბუქი COVID-19-ის შემთხვევაში; ანტიბიოტიკი ინიშნება საშუალო სიმძიმის შემთხვევაში, როდესაც არსებობს ეჭვი კლინიკურ ბაქტერიულ ინფექციაზე.[55]
ცხელება, ხველა და სუნთქვის უკმარისობა შესაძლოა იყოს ისეთი სოკოვანი პნევმონიების სიმპტომები, როგორებიცაა კოკსიდიოიდომიკოზი, ჰისტოპლაზმოზი და ბლასტომიკოზი. სოკოვანი პნევმონიები შესაძლოა არ განსხვავდებოდეს COVID-19-გან და ბაქტერიული პნევმონიებისგან. სოკოვანი ინფქეციის დიაგნოზი გასათვალისწინებელია SARS-CoV-2-ის ტესტზე უარყოფითი პასუხის შემთხვევაში, თუმცა შესაძლებელია სოკოვანი ინფექციის და SARS-CoV-2-ის კოინფექცია.[329]
go to our full topic on კრონის დაავადება
ნაწლავის ანთებითი დაავადების მქონე ადამიანებს აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული კრიტიკული სამედიცინო დახმარების მიღების ან სიკვდილის გაზრდილი რისკი, საერთო პოპულაციასთან შედარებით, კოვარიატი და შუამავალი ფაქტორების კორექტირების შემდეგ (ზიანის თანაფარდობა [HR] 1.08, 95% სარწმუნოების ინტერვალი [CI] 1.01-დან 1.16-მდე). სამხრეთ აზიის მოსახლეობა, შავკანიანი და შერეული ეროვნების ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ნაწლავის ანთებითი დაავადებები, აღენიშნებათ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის უფრო მაღალი რისკი, ვიდრე ნაწლავის ანთებითი დაავადებების მქონე თეთრკანიან ადამიანებს.[63]
ადამიანებს, რომლებიც იღებენ სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის ინჰიბიტორებს, ინტერლეიკინი (IL)-12/IL-23 ინჰიბიტორებს, არ აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული კრიტიკული მკურნალობისთვის ჰოსპიტალიაციის ან სიკვდილის მომატებული რისკი, შედარებით იმ ადამიანებთან, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას (მაგ., აზათიოპრინი).[63]
პაციენტებს უნდა ურჩიოთ რეგულარული მედიკამენტების მიღების გაგრძელება. მედიკამენტების მიღება უნდა შეწყდეს ან დოზა შემცირდეს მხოლოდ სპეციალისტთან კონსულტაციის შემდეგ. დაავადების გამწვავების თავიდან არიდება პრიორიტეტია, რათა კორტიკოსტეროიდების გამოყენებისა და ჰოსპიტალიზაციის საჭიროება არ დადგეს.[335]
სისხლის ანალიზები თერაპიაზე რეაგირების საპასუხოს მოწოდებულია მინიმალური უსაფრთხო სიხშირით.[335]
საერთაშორისო გაიდლაინებით რეკომენდებულია მეთოტრექსატის, თიოპურინების ან ტოფაციტინიბის შეწყვეტა თუ პაციენტს COVID-19 განუვითარდა. მედიკამენტების გამოყენების შეწყვეტისა და ხელახლა დაწყების შესახებ დეტალური რეკომენდაციები გაიცემა ანთებითი დაავადების აქტივობის მიხედვით და COVID-19-ის ინფექციის სიმძიმის მიხედვით.[336][337] ოპერაციის შესახებ გადაწყვეტილებები ინდივიდუალური უნდა იყოს თითოეული პაციენტისთვის მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით.[338]
გასტროენტეროლოგიის ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოსცა პოზიციის განცხადება, რითაც მხარს უჭერს SARS-CoV-2 ვაქცინაციას ნაწლავის ანთებითი დაავადების მქონე პირებში.[339] SARS-CoV-2 ვაქცინის მესამე დოზა (ან ბუსტერ დოზა) ასევე რეკომენდებულია ნაწლავების ანთებითი დაავადების მქონე ყველა პაციენტისთვის, რომლებიც იღებენ იმუნოსუპრესიულ მკურნალობას და ნაწლავების ანთებითი დაავადების მქონე ყველა პაციენტისთვის, რომელიც უკიდურესად დაუცველია კლინიკურად. SARS-CoV-2 ვაქცინის მესამე დოზა იწვევს სეროლოგიურ პასუხს იმუნური შუამავლობით გამოწვეული ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტების 84%-ში, რომლებსაც სუსტი პასუხი ჰქონდათ სტანდარტულ 2-დოზიან რეჟიმზე.[340] ზოგიერთმა იმუნოსუპრესიულმა თერაპიამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს COVID-19 ვაქცინების ეფექტურობაზე და ეს უნდა იქნას გათვალისწინებული ვაქცინაციის დროს.[340][341]
მუშავდება პროგნოზული მოდელები ნაწლავის ანთებითი დაავადების მქონე პაციენტებში COVID-19-ის არასასურველი შედეგების ალბათობის პროგნოზირებისთვის.[342]
go to our full topic on დიაბეტი (1-ლი ტიპის)
მე-2 ტიპის დიაბეტის მქონე პაციენტები არიან უფრო მძიმე ავადმყოფობის მომატებული რისკის ქვეშ.[297][349] COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში უფრო მაღალია ჰოსპიტალიზაციის, ინტენსიური მოვლის და მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების ალბათობა, ვიდრე დიაბეტის არმქონე მოსახლეობაში. ლეტალობის მაჩვენებელიც და ჰოსპიტალში გარდაცვალების რისკიც უფრო მაღალია.[74][300][350][351][352][353] გლიკემიის არასაკმარისი კონტროლი, ჰიპერტენზია, ახლო წარსულში დიაბეტური კეტოაციდოზი, გადატანილი ინსულტი, გადატანილი გულის უკმარისობა, თირკმლის უკმარისობა, სხეულის მასის ინდექსი <20 kკგ/მ² ან ≥40 კგ/მ², მამრობითი სქესი, ხანდაზმული ასაკი, არათეთრკანიანი ეთნიკურობა, სოციოეკონომიკური პრობლემები დაკავშირებულია COVID-19-ის გამო სიკვდილობასთან.[350][353][354][355][356] ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ დიაბეტი დაკავშირებულია COVID-19-ით სიკვდილის აბსოლუტური რისკის 14%-ით ზრდასთან.[357] მიუხედავად იმისა, რომ დიაბეტის პრევალენტობა დაბალია <50 წლამდე პაციენტებში, ერთი კვლევის თანახმად, დიაბეტის მქონე ახალგაზრდა პაციენტებში მომატებულია ფატალური გამოსავლის ფარდობითი რისკი, შედარებით უფროს პაციენტებთან.[358] COVID-19-ის მქონე პაციენტებს აღენიშნებათ ჰიპერგლიკემიის (კეტონებით) უფრო მაღალი რისკი. ეს მოიცავს ახლადდიაგნოსტირებული დიაბეტის მქონე პაციენტებსაც. 1-ლი ტიპის დიაბეტის მქონე პაციენტებში მეტია ინტენსიურ განყოფილებაში მოთავსების საჭიროება, ვიდრე მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დროს, დიაბეტური კეტოაციდოზის გამო.[352] COVID-19-მა შეიძლება გამოიწვიოს დიაბეტის ატიპური გამწვავება (მაგ. შერეული დიაბეტური კეტოაციდოზი და ჰიპეროსმოლური მდგომარეობა).[359] ჰოსპიტალიზაციის დროს ჰიპერგლიკემია შეიძლება იყოს ცუდი პროგნოზის დამოუკიდებელი რისკფაქტორი COVID-19-ის გამო ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.[360][361]
დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით რეკომენდებულია სისხლში გლუკოზის და კეტონების შემოწმება დიაბეტის მქონე ყველა პაციენტში, რომელიც მოხვდება ჰოსპიტალში.[359] გაწერის შემდეგ პაციენტები ჩვეულ მკურნალობას უნდა დაუბრუნდნენ, რაც მოიცავს ინსულინს, ჰიდრატაციას და სისხლში გლუკოზის/კეტონების მონიტორინგს, შესაბამისად.[362][363] კლინიცისტებს შეიძლება დასწირდეთ დამატებითი გლუკოზის გამოწერა და კეტონების ტესტირება მონიტორინგის მიზნით. ინტენსიურ განყოფილებაში მყოფ პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ინსულინის მიმართ რეზისტენტობა და საჭიროებდნენ ინსულინის მომატებულ დოზებს. არსებობს ჰიპოგლიკემიის რისკი კვების შეფერხების შემთხვევაში (მაგ. თუ პაციენტს საკვები მიეწოდება მუცელზე მწოლიარეს).[359] შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის ჩართვა, განსაკუთრებით თუ პაციენტს აქვს მძიმე ავადმყოფობა ან ინსულინის ინფუზიის ტუმბო არ არის ხელმისაწვდომი.[359]
კვლევებით ნავარაუდებია, რომ SARS-CoV-2-ის ინფექცია შესაძლოა ასოცირებული იყოს ახალდაწყებულ დიაბეტთან.[364] შეერთებულ შტატებში, ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ 18 წლამდე ასაკის ადამიანებს, რომლებიც ინფიცირებულნი არიან COVID-19-ით, უფრო ხშირად დაუდასტურდებათ დიაბეტის ახალი დიაგნოზი ინფიცირებიდან 30 დღეზე მეტი ხნის შემდეგ, ვიდრე მათ, ვისაც არ ჰქონდა COVID-19 და პანდემიამდელი მწვავე რესპირატორული ინფექციები. არა-SARS-CoV-2 რესპირატორული ინფექცია არ იყო დაკავშირებული დიაბეტის გაზრდილ რისკთან.[365]
საერთაშორისო ექსპერტების პანელი აქვეყნებს პრაქტიკულ რეკომენდაციებს COVID-19-ის მქონე და არმქონე პაციენტებში დიაბეტის მართვის თაობაზე.[366] პანელის რეკომენდაციით, დიაბეტის მქონე პაციენტებმა, რომლებიც არ არიან დაინფიცირებულები კორონავირუსით, უნდა გააძლიერონ მეტაბოლური კონტროლი, როგორც COVID-19-ის ინფექციის პროფილაქტიკური ნაბიჯი; ეს მოიცავს წნევის და სისხლში ცხიმების კონტროლს, ასევე ნაკლებ კონსულტაციებს შეძლებისდაგვარად, ხელის ჰიგიენის და ფიზიკური დისტანცირების საერთო რეკომენდაციების დაცვას. პანელი რეკომენდაციას უწევს COVID-19-ის მქონე დიაბეტიან პაციენტებში უწყვეტ და სანდო გლიკემიურ კონტროლს, ანტიჰიპერტენზიული და ცხიმის შემამცირებელი მკურნალობის ფონზე. პანელი ასევე უწევს რეკომენდაციას დიაბეტის არმქონე პაციენტებში ახლადგამოვლენილი დიაბეტის მონიტორინგს (კორონავირუსით პროვოცირებული), განსაკუთრებით მეტაბოლური დაავადების მაღალი რისკის მქონე პირებში. 1-ლი ტიპის დიაბეტის მქონე პირები უფრო მოწყვლადები არიან ინფექციის მიმართ და საჭიროებენ უფრო ინტენსიურ მონიტორინგს და მხარდაჭერას მეტაბოლური დეკომპენსაციის (მაგ. დიაბეტური კეტოაციდოზი) რისკის შესამცირებლად; პანელი გვირჩევს პაციენტების ინფორმირებას და ტიპური სიმპტომების შეხსენებას, შარდში და სისხლში კეტონების გაზომვის, შესაბამის დროს სამედიცინო დახმარების მოთხოვნის შესახებ ინფორმაციის მიწოდებას.[366] გამოქვეყნებულია დექსამეტაზონთან დაკავშირებული ჰიპერგლიკემიის მართვის გაიდლაინები დიაბეტის ფონზე, COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[367]
დიდ ბრიტანეთში, ვაქცინაცია უნდა შევთავზოთ 12 წლის და უფროსი ასაკის პირებს, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე COVID-19-ის განვითარების რისკის შემცველი დაავადებები; ასეთები არიან პირველი ტიპის დიაბეტის მქონე პირებიც.[28]
დიაბეტის შესახებ დამატებითი რესურსები ხელმისაწვდომია:
go to our full topic on დიაბეტი (მე-2 ტიპი)
მე-2 ტიპის დიაბეტის მქონე პაციენტები არიან უფრო მძიმე ავადმყოფობის მომატებული რისკის ქვეშ.[297][349] COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში უფრო მაღალია ინტენსიური მოვლის და მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების ალბათობა, ვიდრე დიაბეტის არმქონე მოსახლეობაში. ლეტალობის მაჩვენებელიც და ჰოსპიტალში გარდაცვალების რისკიც უფრო მაღალია.[74][299][300][351][353][368] გლიკემიის არასაკმარისი კონტროლი, ჰიპერტენზია, გადატანილი ინსულტი, გადატანილი გულის უკმარისობა, თირკმლის უკმარისობა, კიბო, სხეულის მასის ინდექსი <20 kკგ/მ² ან ≥40 კგ/მ², მამრობითი სქესი, ხანდაზმული ასაკი, არათეთრკანიანი ეთნიკურობა, სოციოეკონომიკური პრობლემები და C-რეაქტიული ცილის მომატება დაკავშირებულია COVID-19-ის გამო სიკვდილობასთან.[354][355][356][369][370][371] ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ დიაბეტი დაკავშირებულია COVID-19-ით სიკვდილის აბსოლუტური რისკის 14%-ით ზრდასთან.[357] მიუხედავად იმისა, რომ დიაბეტის პრევალენტობა დაბალია <50 წლამდე პაციენტებში, ერთი მეტა-ანალიზის თანახმად, დიაბეტის მქონე ახალგაზრდა პაციენტებში მომატებულია ფატალური გამოსავლის ფარდობითი რისკი, შედარებით უფროს პაციენტებთან.[358]
დიაბეტისთვის დანიშნულმა მედიკამენტებმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს COVID-19-ის მიმდინარეობაზე. ინსულინის გამოყენება იწვევს ჰოსპიტალიზაციის, ინტენსიური მოვლის განყოფილებაში ჰოსპიტალიზაციის და სიკვდილობის რისკის ზრდას.[370][371][372] მეტფორმინის გამოყენება დაკავშირებულია სიკვდილობის დაქვეითებასთან და ინფექციის სიმძიმის შემცირებასთან დიაბეტით და COVID-19-ით დაავადებულ ადამიანებში.[371][373][374] ერთ-ერთი კვლევის თანახმად, ბეტა-ბლოკერების გამოყენება დაკავშირებულია სიკვდილობის ზრდასთან; დიპეპტიდილ პეპტიდაზა-4-ის გამოყენება დაკავშირებულია სიკვდილობის კლებასთან[370] ობსერვაციული კვლევების მეტა-ანალიზში DPP4 ინჰიბიტორები ასოცირდებოდნენ COVID-19 ით გამოწვეული სიკვდილის რისკის არამნიშვნელოვან შემცირებასთან (3%), მაგრამ სტაციონარულ პირობებში COVID-19 სიკვდილობის რისკი მცირდებოდა 50%-ით.[375] გლუკაგონის მსგავსი პეპტიდი-1-ის რეცეპტორის აგონისტის გამოყენება და ნატრიუმი-გლუკოზას კოტრანსპორტერი-2-ის ინჰიბიტორის გამოყენება დაკავშირებული აღმოჩნდა სიკვდილობის და სხვა არასასურველი შედეგების რისკის უფრო მეტად შემცირებასთან, ვიდრე დიპეპტიდილ პეპტიდაზა-4-ის გამოყენების შემთხვევაში.[376] აშშ-ს ვეტერანთა ფართო კოჰორტულმა კვლევის თანახმად, SGLT2 ინჰიბიტორის გამოყენება, GLP-1RA გამოყენება და ანგიოტენზინის რეცეპტორების ბლოკატორების გამოყენება დაკავშირებულია ჰოსპიტალიზაციის შემცირებულ რისკთან.[371] SGLT2 ინჰიბიტორის გამოყენება დაკავშირებული იყო სიკვდილობის შემცირებასთან.[371] კიდევ ერთი მეტა-ანალიზის თანახმად, ჰოსპიტალიზაციამდე გლუკაგონის მსგავსი პეპტიდი-1-ის აგონისტის გამოყენება შესაძლოა დაკავშირებული იყოს COVID-19-ით გამოწვეული სიკვდილობის შემცირებასთან მე-2 ტიპის დიაბეტის მქონე პაციენტებში.[377] საჭიროა რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევები.
COVID-19-ის მქონე პაციენტები, რომლებიც მეტფორმინს იღებენ, ექვემდებარებიან მონიტორინგს აციდოზის, ლაქტოაციდოზის და თირკმლის უკმარისობის დროულად აღმოსაჩენად. COVID-19-ის მქონე პაციენტებს აღენიშნებათ ჰიპერგლიკემიის (კეტონებით) უფრო მაღალი რისკი. ეს მოიცავს ახლადდიაგნოსტირებული დიაბეტის მქონე პაციენტებსაც. COVID-19-მა შეიძლება გამოიწვიოს დიაბეტის ატიპური გამწვავება (მაგ. შერეული დიაბეტური კეტოაციდოზი და ჰიპეროსმოლური მდგომარეობა).[359] ჰოსპიტალიზაციის დროს ჰიპერგლიკემია შეიძლება იყოს ცუდი პროგნოზის დამოუკიდებელი რისკფაქტორი COVID-19-ის გამო ან სხვა მიზეზით ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.[360]
თუ პაციენტი იღებს ნატრიუმ-გლუკოზის 2-კო-ტრანსპორტერის (SGLT2) ინჰიბიტორებს, უნდა ურჩიოთ მათი შეწყვეტა სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში, რათა დიაბეტური კეტოაციდოზის რისკი შემცირდეს.[366] მეტფორმინის შეწყვეტა შეიძლება საჭირო გახდეს დეჰიდრატაციის რისკის არსებობის შემთხვევაში.[363][366] დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინებით, SGLT2 ინჰიბიტორებით და მეტფორმინით მკურნალობა დროებით წყდება ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში.[359] სისხლში გლუკოზა და კეტონები უნდა მოწმდებოდეს დიაბეტის მქონე ყველა პაციენტში, რომელიც მოხვდება ჰოსპიტალში.[359]
პაციენტები ჩვეულ მკურნალობას უნდა დაუბრუნდნენ, რაც მოიცავს ინსულინს, ჰიდრატაციას და სისხლში გლუკოზის/კეტონების მონიტორინგს, შესაბამისად.[362][363] კლინიცისტებს შეიძლება დასწირდეთ დამატებითი გლუკოზის გამოწერა და კეტონების ტესტირება მონიტორინგის მიზნით. ინტენსიურ განყოფილებაში მყოფ პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ინსულინის მიმართ რეზისტენტობა და საჭიროებდნენ ინსულინის მომატებულ დოზებს. არსებობს ჰიპოგლიკემიის რისკი კვების შეფერხების შემთხვევაში (მაგ. თუ პაციენტს საკვები მიეწოდება მუცელზე მწოლიარეს).[359] შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალისტის ჩართვა, განსაკუთრებით თუ პაციენტს აქვს მძიმე ავადმყოფობა ან ინსულინის ინფუზიის ტუმბო არ არის ხელმისაწვდომი.[359]
კვლევებით ნავარაუდებია, რომ SARS-CoV-2-ის ინფექცია შესაძლოა ასოცირებული იყოს ახალდაწყებულ დიაბეტთან.[364] შეერთებულ შტატებში, ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ 18 წლამდე ასაკის ადამიანებს, რომლებიც ინფიცირებულნი არიან COVID-19-ით, უფრო ხშირად დაუდასტურდებათ დიაბეტის ახალი დიაგნოზი ინფიცირებიდან 30 დღეზე მეტი ხნის შემდეგ, ვიდრე მათ, ვისაც არ ჰქონდა COVID-19 და პანდემიამდელი მწვავე რესპირატორული ინფექციები. არა-SARS-CoV-2 რესპირატორული ინფექცია არ იყო დაკავშირებული დიაბეტის გაზრდილ რისკთან.[365]
საერთაშორისო ექსპერტების პანელი აქვეყნებს პრაქტიკულ რეკომენდაციებს COVID-19-ის მქონე ან არმქონე პაციენტებში დიაბეტის მართვის თაობაზე.[366] პანელის რეკომენდაციით, დიაბეტის მქონე პაციენტებმა, რომლებიც არ არიან დაინფიცირებულები კორონავირუსით, უნდა გააძლიერონ მეტაბოლური კონტროლი, როგორც COVID-19-ის ინფექციის პროფილაქტიკური ნაბიჯი; ეს მოიცავს წნევის და სისხლში ცხიმების კონტროლს, ასევე ნაკლებ კონსულტაციებს შეძლებისდაგვარად, ხელის ჰიგიენის და ფიზიკური დისტანცირების საერთო რეკომენდაციების დაცვას. პანელი რეკომენდაციას უწევს COVID-19-ის მქონე დიაბეტიან პაციენტებში უწყვეტ და სანდო გლიკემიურ კონტროლს, ანტიჰიპერტენზიული და ცხიმის შემამცირებელი მკურნალობის ფონზე. პანელი ასევე უწევს რეკომენდაციას დიაბეტის არმქონე პაციენტებში ახლადგამოვლენილი დიაბეტის მონიტორინგს (კორონავირუსით პროვოცირებული), განსაკუთრებით მეტაბოლური დაავადების მაღალი რისკის მქონე პირებში. მე-2 ტიპის დიაბეტის და თანმხლები დაავადებების (მაგ. სიმსუქნე და ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადება) მქონე პირებში შეიძლება უფრო მაღალი იყოს COVID-19-ის მძიმე ფორმის რისკი; ღვიძლის ცხიმოვანი დაავადების მქონე პაციენტებში შესაძლებელია ჰიპერანთების სკრინინგი, ლაბორატორიული ტესტების საშუალებით, რათა განისაზღვროს იმუნოსუპრესიის შესაძლო სარგებელი.[366] გამოქვეყნებულია რეკომენდაციები ანტიდიაბეტური პრეპარატების გამოყენების შესახებ COVID-19-ით დაავადებულ პაციენტებში.[378] გამოქვეყნებულია დექსამეტაზონთან დაკავშირებული ჰიპერგლიკემიის მართვის გაიდლაინები დიაბეტის ფონზე, COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[367]
დიდი ბრიტანეთის ერთ-ერთმა კვლევამ, რომელიც შეისწავლიდა COVID-19-ის არაპირდაპირ ეფექტებს მე-2 ტიპის დიაბეტზე 2020 წლის მარტი-დეკემბრის პერიოდში, გამოავლინა დაავადების დიაგნოზისა და მონიტორინგის შემცირება. 65 წლის და უფროსი ასაკის პირებში, მამაკაცებში და დაბალი შემოსავლის რეგიონებში მცხოვრებ პირებში დიაგნოზის მაჩვენებლები ყველაზე მეტად შემცირდა.[217]
დიდ ბრიტანეთში, ვაქცინაცია უნდა შევთავზოთ 12 წლის და უფროსი ასაკის პირებს, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე COVID-19-ის განვითარების რისკის შემცველი დაავადებები; ასეთები არიან მეორე ტიპის დიაბეტის მქონე პირებიც.[28]
დიაბეტის შესახებ დამატებითი რესურსები ხელმისაწვდომია:
go to our full topic on ეგზემა
დერმატოლოგების ბრიტანული ასოციაცია გამოსცემს რეკომენდაციებს მტევნების ეგზემის მქონე პაციენტებისთვის. პაციენტებმა უნდა დაიცვან ეროვნული რეკომენდაციები ხელების დაბანის თაობაზე საპნითა და წყლით. პაციენტებს უნდა ურჩიოთ კანის გამშრალება და დამარბილებელი კრემის დიდი რაოდენობის წასმა ხელის დაბანის შემდეგ და ხელის გამოშრობისას. პაციენტებმა ხელის დამარბილებელი კრემები უნდა წაისვან დაძინებამდე და ჩაიცვან ბამბის ხელთათმანები, ეს შეიძლება სასარგებლო იყოს ეგზემის შემსუბუქებისთვის. თუ საჭიროა სარეცხი/საწმენდი საშუალებების გამოყენება (მაგ. ბავშვის თმის დაბანა, ჭურჭლის დარეცხვა, დალაგება), პაციენტებმა უნდა ჩაიცვან ხელთათმანები.[379] სახის დერმატიტის მქონე პაციენტებისთვის რეკომენდებულია დამცავი კრემის გამოყენება სახის ნიღბის გაკეთებამდე. ნიკელის მიმართ ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის ასევე რეკომენდებულია ლითონის მავთულების შემცველი ნიღბების ტარებისგან თავის შეკავება.[250]
ეგზემის სამკურნალოდ იმუნოსუპრესორების მიღების შემთხვევაში, იხილეთ მოდულის ნაწილი "პაციენტები, რომლებიც დერმატოლოგიური დაავადებების სამკურნალოდ იმუნოსუპრესორებს იღებენ".
go to our full topic on ეპილეფსია
ევროპის ნევროლოგიის აკადემიამ გამოაქვეყნა რჩევები COVID-19-ის პანდემიის დროს ეპილეფსიის მქონე პაციენტების მართვის შესახებ.[380] ეპილეფსიის მქონე პაციენტებს უნდა ვურჩიოთ განაგრძონ მედიკამენტის მიღება, ხოლო მათი მონიტორინგი უნდა გაგრძელდეს. ეპილეფსიის მქონე ზოგიერთ პაციენტში ცხელება იწვევს გულყრებს, ამიტომ COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში, ეპილეფსიის მქონე პაციენტებისთვის ექიმები რეკომენდაციას უწევენ ტემპერატურის დამწევი საშუალებების გამოყენებას. უცნობია, თუ რამდენად იწვევს თავისთავად კორონავირუსული ინფექცია გულყრებს.[381]
go to our full topic on კვებითი ალერგია
ალერგიისა და კლინიკური იმუნოლოგიის ბრიტანულმა საზოგადოებამ რეკომენდაცია გაუწია პედიატრიული სერვისების ცვლილებას პანდემიის პერიოდში. ახალი პაციენტების და შემდგომი მეთვალყურეობის ვიზიტები შეიძლება ჩატარდეს ტელემედიცინით. ალერგიის ტესტირება და საკვებ ნივთიერებებზე ალერგიის კვლევა შეიძლება გადაიდოს. ჰოსპიტალურ პირობებში საკვებ ნივთიერებებზე ალერგიის ტესტირება მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს, თუ არსებობს კრიტიკული ნუტრიციული ჩვენება და მშობლის მიერ ბავშვის კვება საშიშია; მაგ. ჩვილები, რომლებსაც აქვთ რძის/სოიოს/ჰიდროსილატის ცილის ენტეროკოლიტის სინდრომი. თუ ეს შესაძლებელია, დიეტოლოგები უნდა დაუკავშირდნენ პაციენტებს, რომლებიც სპეციალურ დიეტაზე არიან და კითხონ, არის თუ არა პრობლემური საკვების მოძებნა; შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ვიტამინები, დანამატები ან ფორმულა. საკვების იმუნოთერაპიის ინიცირება და დოზის მატება უნდა გადაიდოს.[383] ჩვეულებისამებრ უნდა გაგრძელდეს ეისქვეშა ან კანქვეშა იმუნოთერაპია პაციენტებში, რომელთაც არ აღენიშნებათ COVID-19-ის სიმპტომები და ბოლო 14 დღის განმავლობაში არ ყოფილან ექსპოზირებული ინფიცირებულ პირებთა; ასევე პაციენტებში, რომელთაც უვლინდებათ უარყოფითი შედეგი უკუტრანსკრიპციის პოლიმერაზას ჯაჭვური რეაქციის (RT-PCR) ტესტზე და SARS-CoV-2-ის მიმართ შრატში IgG ანტისხეულების მქონე პირებში, რომელთაც არ აღენიშნებათ ვირუსის მიმართ სპეციფიკური IgM. პაციენტებმა, რომელთაც უვითარდებად COVID-19-ის ინფექცია, იყვნენ ექსპოზირებული ინფიცირებულ პირებთან ან აღენიშნებათ დადებითი პასუხი RT-PCR-ზე, უნდა შეწყვიტონ იმუნოთერაპია, განურჩევლად დაავადების სიმძიმისა მანამ, სანამ სიმპტომები არ ალაგდება ან განხორციელდება კარანტინის შესაბამისი ზომები.[384]
იტალიის პედიატრიული ალერგოლოგიისა და იმუნოლოგიის საზოგადოების შეთანხმებული განცხადების რჩევის მიხედვით, პანდემიის პირობებში ბავშვებისთვის შესაძლოა გართულდეს სპეციალურ საკვებზე წვდომა, ხოლო ახალი პროდუქტების პოტენციური საჭიროება ზრდის ალერგიული რეაქციის რისკს. საზოგადოების რეკომენდაციით, ბავშვებისთვის უნდა გაიწეროს სამოქმედო გეგმა, რომელიც შეიცავს ინფორმაციას გადაუდებელი მდგომარეობის შემთხვევაში წამლის დოზების შესახებ. ბავშვები ასევე უნდა მომარაგდნენ ადრენალინის (ეპინეფრინის) ორი აუტოინექტორით.[250]
go to our full topic on В ჰეპატიტი
ქრონიკული B ჰეპატიტის (HBV) მქონე ბავშვებში უნდა გაგრძელდეს ჩვეული მკურნალობა. COVID-19-ის არმქონე პაციენტებისთვის მკურნალობა უნდა დაიწყოს ადგილობრივი ან ეროვნული გაიდლაინების შესაბამისად.[274] უცნობია ინტერფერონ ალფას ზეგავლენა სისტემურ ანთებაზე COVID-19-ის მქონე პაციენტებში. ღვიძლის შესწავლის ევროპული ასოციაციის (EASL) გაიდლაინების მიხედვით, პანდემიის პირობებში რეკომენდებულია ალტერნატიული აგენტების გათვალისწინება HBV-ის მკურნალობის დაწყების დროს.[274]
ქრონიკული, ფარული ან რემისირებული HBV ინფექციის და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში უნდა გავითვალისწინოთ ანტივირუსული თერაპიის დაწყება, რათა თავიდან ავირიდოთ HBV-ის რეაქტივაცია და ჰეპატიტის გამწვავება (თუ პაციენტს COVID-19-ის სამკურნალოდ დანიშნული აქვს იმუნოსუპრესიული პრეპარატი).[274][324] EASL გაიდლაინების რჩევით, ანტივირუსული თერაპიის ჩვენება, როგორც წესი, HBV-ისა და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში არ გვაქვს, შესაბამისად, გამოჯანმრთელებამდე ანტივირუსული მკურნალობის გადადება შესაძლებელია. მძიმე მწვავე HBV ჰეპატიტის ან დაავადების აქტიური გამწვავების საეჭვო შემთხვევის დროს, ანტივირუსული თერაპიის დაწყების თაობაზე საჭიროა სპეციალისტთან კონსულტაცია.[274] აზია-წყნაროკეანური გაიდლაინების მიხედვით რეკომენდებულია, რომ COVID-19-ის ფონზე ახლადდიაგნოსტირებული ჰეპატიტის შემთხვევაში დაიწყოს ანტივირუსული თერაპია.[324] ტენოფოვირის გამოყენება ლოპინავირის/რიტონავირის თანხლებით ფარდობითად უკუნაჩვენებია, რადგან ტენოფოვირის კონცენტრაციამ შეიძლება მოიმატოს კომბინაციური მკურნალობის დროს.[324]
დიდ ბრიტანეთში, ვაქცინაცია უნდა შევთავზოთ 12 წლის და უფროსი ასაკის პირებს, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე COVID-19-ის განვითარების რისკის შემცველი დაავადებები; ასეთები არიან ქრონიკული ჰეპატიტის მქონე პირებიც.[28]
go to our full topic on HIV ინფექცია
დემოგრაფიული ფაქტორების აღრიცხვის შემდეგ, მტკიცებულებები მცირეა იმის შესახებ, რომ COVID-19 ინფექციის მაჩვენებელი განსხვავებულია აივ ინფექციით დაავადებულ და აივ ინფექციის არმქონე პირებს შორის ევროპასა და ჩრდილოეთ ამერიკის მოსახლეობაში.[396][397][398][399][400] აშშ-ში ჩატარებული ერთ-ერთი კოჰორტული კვლევის თანახმად, აივ-ის მქონე პაციენტებში, მათთან შედარებით, ვინც არ არის აივ-ით ინფიცირებული, SARS-CoV-2-ის საწინააღმდეგო იმუნოგლობულინი G-ის პრევალენტობა აღმოჩნდა უფრო დაბალი (3.7% და 7.4%, შესაბამისი მიმდევრობით), რისი მიზეზიც შესაძლოა გახლდეთ აივ-ის მქონე პირებში დამცავი ზომების გაძლიერებული მიღება. SARS-CoV-2-ის იმუნოგლობულინი G-ის ტიტრი უფრო დაბალი აღმოჩნდა აივ-ის მქონე პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ SARS-CoV-2-ის პოლიმერაზას ჯაჭვური რეაქციით დადასტურებული ინფქეცია, ვიდრე აივ-ის მქონე პაციენტებს SARS-CoV-2-ის ინფექციის გარეშე.[401]
აივ-ით მცხოვრებ ადამიანებს შეიძლება ჰქონდეთ უფრო მძიმე დაავადების რისკი. აშშ-ში ნაციონალური COVID Cohort Collaborative-ის (N3C) მონაცემებმა აჩვენა, რომ ყველა კოვარიატის კორექტირების შემდეგ, აივ-ით დაავადებულებს ჰქონდათ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის და ჰოსპიტალიზაციის უფრო მაღალი ალბათობა, მაგრამ მსუბუქი ან ზომიერი COVID-19-ის უფრო დაბალი რისკი, ვიდრე ადამიანებს, რომლებსაც არ ჰქონდათ აივ.[402] კავშირი აივ-სა და COVID-19-თან დაკავშირებულ სიკვდილსა და ჰოსპიტალიზაციას შორის უფრო ძლიერი იყო ხანდაზმულ ასაკობრივ ჯგუფებში, მამაკაცებში, შავკანიანებში, აფრო-ამერიკელ, ესპანური წარმოშობის ან ლათინოს მოზარდებში. ადამიანები, რომლებსაც ჰქონდათ დაბალი CD4 უჯრედების რაოდენობა (<200 უჯრედი მიკროლიტრზე) ცუდი შედეგების უფრო მაღალი რისკის ქვეშ იყვნენ.[402]
ერთმა სისტემატურმა მიმოხილვამ აჩვენა, რომ აივ ინფიცირებულთა ორ მესამედს, რომელთაც განუვითარდათ COVID-19, ჰქონდათ მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის სიმპტომები, ყველაზე ხშირად ცხელება და ხველა.[403] 50 წელზე მეტი ასაკი, მამრობითი სქესი და მრავალი თანმხლები დაავადება დაკავშირებულია COVID-19-ით სიკვდილის მომატებულ რისკთან.[403] აშშ-ის კოჰორტული კვლევის თანახმად, აივ ინფექციით დაავადებულ ადამიანებს, რომელთაც დადასტურებუყლი აქვთ COVID-19, აქვთ ჰოსპიტალიზაციის მომატებული რისკი, აივ-ინფექციის არმქონე ადამიანებთან შედარებით. ჰოსპიტალიზაცია აივ-ინფექციის სტადიის პროგრესირებასთან ასოცირდება.[404] ესპანეთში კიდევ ერთმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ აივ-ით მცხოვრებ ადამიანებს იმუნოსუპრესიით, აივ-ის გამოვლენადი ვირეემიით, ქრონიკული თანმხლები დაავადებებით, ასევე ზოგიერთ ქვეპოპულაციას (როგორიცაა ხანდაზმული ადამიანები და მიგრანტები) შეიძლება ჰქონდეთ COVID-19-ის მძიმე შედეგების გაზრდილი რისკი.[400]
აფრიკელ მოსახლეობაში კლინიკური მიმდინარეობა ჯერჯერობით კვლევის საგანია; ერთი ანგარიშის თანახმად, სამხრეთ აფრიკაში მცხოვრები აივ დადებითი პირები სიკვდილობის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არიან, ვიდრე არაინფიცირებული პირები, ვირუსის სუპრესიის მიუხედავად.[405] ზამბიაში ჩატარებული კვლევის თანახმად, ცალკეულად აივ სტატუსი არ არის დაკავშირებული COVID-19-ის ინფქეციის სიმძიმესთან ან სიკვდილობასთან. თუმცა, აივი-ის მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებში (ჰემოგლობინი <8.0 გ/დლ, CD2 <200 უჯრედი/მიკროლიტრი, აქტიური ტუბერკულოზი ან სხეულის მასის ინდექსი <18.5 კგ/მ²) მეტად არის დაკავშირებული COVID-19-ის მძიმე ფორმის განვითარებასთან და COVID-19-ით გამოწვეული სიკვდილის მომატებულ რისკთან.[406]
აშშ-ის, დიდი ბრიტანეთისა და ევროპული ორგანიზაციების რეკომენდაციით, რადგანაც აივ-დადებითი პირების დიდი ნაწილი უფროსი ასაკისაა და შეიძლება ჰქონდეთ თანმხლები ქრონიკული დაავადებები (გულსისხლძარღვთა, ფილტვის), მომატებულია COVID-19-ის მძიმე ფორმის რისკი. გაიდლაინებით რეკომენდებულია, რომ ინფორმაციის სიმწირის გამო, სჯობს დამატებითი სიფრთხილე გამოიჩინონ აივ-ინფიცირებულმა პირებმა, განსაკუთრებით შორსწასული (CD4 უჯრედების რაოდენობა < 200/მიკროლიტრი) ან ცუდად კონტროლირებული დაავადების შემთხვევაში. გრიპის და პნევმოკოკის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია აუცილებელია.[407][408] ამერიკის ინფექციური დაავადებების საზოგადოების და აივ მედიცინის ასოციაციის რეკომენდაციებში ნათქვამია, რომ აივ ინფიცირებულ პაციენტებს აქვთ სიცოცხლის ნორმალური ხანგრძლივობა და უპრობლემოდ განკურნებადი ინფექცია, შესაბამისად, აივ სტატუსი და აივ-ის მიმდინარე კონტროლი არ უნდა იყოს ფაქტორი პოტენციურად სიცოცხლის შენარჩუნების ინტერვენციის ან კლინიკურ კვლევებში მონაწილეობის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების დროს. ანტირეტროვირუსული თერაპია უნდა გაგრძელდეს საავადმყოფოში შეფერხების გარეშე. ანტირეტროვირუსულ თერაპიაში ცვლილებების შეტანა, როგორც წესი, რეკომენდებული არ არის. ვირუსული დატვირთვის რუტინული მონიტორინგი შეგვიძლია გადავდოთ 6 თვემდე პერიოდის განმავლობაში პაციენტებში, რომელთაც სუპრესირებული აქვთ ვირუსის რაოდენობა და კარგად ემორჩილებიან მკურნალობას, რათა შემცირდეს ტვირთი ლაბორატორიებში, სადაც ტარდება ტესტირება. ვირუსული დატვირთვის ტესტირება პრიორიტეტული უნდა იყოს პაციენტებისთვის, რომელთაც აქვთ მკურნალობის მიმართ დამყოლობის პრობლემები, არ აქვთ ვირუსი სრულად სუპრესირებული, იწყებენ ახალ მედიკამენტურ რეჟიმს ან არიან ორსულად.[409] ექსპოზიციამდელი პროფილაქტიკა აივ პრევენციისთვის უნდა ჩატარდეს ჩვენებისამებრ; არ არსებობს მტკიცებულება COVID-19-ის წინააღმდეგ ეფექტურობის შესახებ.[410] დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრების რეკომენდაციით, აივ ინფიცირებულმა პირებმა შეიძლება მიიღონ Pfizer-BioNTech და Moderna ვაქცინები, თუ უკუჩვენება არ არსებობს. უცნობია, ექნება თუ არა ვაქცინას დაცვის იგივე ხარისხი აივ-ინფიცირებულებში, როგორიც აივ-უარყოფითებში. [409] CoronaVac-ის ერთ-ერთმა პროსპექტულმა კოჰორტულმა კვლევამ აჩვენა, რომ იმუნოგენურობა აივ-ით დაავადებულ ადამიანებში შემცირდა იმ ადამიანებთან შედარებით, რომლებსაც არ აქვთ დადასტურებული იმუნოსუპრესია.[411]
დამატებითი რესურსები:
გრიპის და COVID-19-ის ნიშნები და სიმპტომები მსგავსია და კლინიკურად რთული გასარჩევია; მხოლოდ ტესტირებითაა შესაძლებელი ამ ორი ნოზოლოგიის გარჩევა. აშშ-ს ჯანმრთელობის ეროვნული ინსტიტუტის (NIH) COVID-19 მკურნალობის გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს SARS-CoV-2 და გრიპის ვირუსების ტესტირებას ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში მწვავე რესპირატორული დაავადებით, როდესაც ორივე ვირუსი ცირკულირებს გარემოში.[89] გაიდლაინების თანახმად, გრიპის მკურნალობა მსგავსად მიმდინარეობს ყველა პაციენტში, განურჩევლად SARS-CoV-2 კოინფექციისა; ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში იწყება გრიპის ემპირიული მკურნალობა შედეგების ლოდინის გარეშე (გრიპის ანტივირუსული მკურნალობა შეიძლება შეწყდეს როცა გრიპი გამოირიცხება ნუკლეინის მჟავების კვლევით ზემო რესპირატორული ტრაქტის ნიმუშებზე არაინტუბირებულ პაციენტებში და ქვემო და ზემო ტრაქტის ნიმუშებზე ინტუბირებულ პაციენტებში).[89]
აშშ დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები (CDC) რეკომენდაციას უწევს გრიპის ვაქცინას ≥6 თვეზე უფროს პირებში. გრიპის და COVID-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინების ჩატარება შესაძლებელია ერთი და იმავე ვიზიტის ფარგლებში. გრიპის ვაქცინა უნდა გადაიდოს COVID-19-ის საეჭვო ან დადასტურებული შემთხვევის დროს, სანამ პაციენტი არ გამოჯანმრთელდება და აღარ დასჭირდება იზოლაცია.[121] დიდი ბრიტანეთის 2022-2023 წლის გრიპის იმუნიზაციის პროგრამა მოიცავს 2-3 წლის ასაკის ყველა ბავშვს 2022 წლის 31 აგვისტოს და დაწყებითი კლასების ასაკის ყველა ბავშვს (მიღებიდან მე-6 კლასამდე), შუა კლასების ყველა ბავშვს, 7, 8 და 9 წლის ასაკის ბავშვებზე ფოკუსით, 6 თვიდან 50 წლამდე ასაკის კლინიკურ რისკ ჯგუფებში შემავალ პირებს, ორსულებს, 50 წლის და უფროსი ასაკის პირებს, ხანგრძლივი მოვლის დაწესებულებებში მცხოვრებთ, იმუნოკომპრომისული პირების ახლო კონტაქტებს და ჯანმრთელობისა და სოციალური ზრუნვის პერსონალის წინა ხაზს.[122][123] გრიპის აქტივობის დონე გლობალურად ძალიან დაბალი იყო 2020-2021 წლებში და გრიპის აქტივობის დაბრუნება პანდემიამდელ ან უფრო მაღალ დონემდე მოსალოდნელია 2022-2023 წლის ზამთარში. გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია მნიშვნელოვანია გრიპის ავადობისა და სიკვდილობის, ასევე ჰოსპიტალიზაციის შესამცირებლად იმ დროს, როდესაც შესაძლოა იყოს გრიპის, SARS-CoV-2 და სხვა რესპირატორული ვირუსების თანაცირკულაცია.[122]
ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ გრიპის ინფექცია ასოცირდება SARS-CoV-2 ინფექციის დაბალ რისკთან, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ მათ შორის შეიძლება არსებობდეს პათოგენური კონკურენცია.[382] გრიპითა და SARS-CoV-2-ით კოინფექცია ასოცირდება სიკვდილის ან მძიმე დაავადების გაზრდილ რისკთან.[416][417]
go to our full topic on ღვიძლის დისფუნქცია
COVID-19-ის მქონე პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ დარღვევები ღვიძლის ფუნქციურ ტესტებზე, მათ შორის მომატებული ამინოტრანსფერაზები და მსუბუქად მომატებული ბილირუბინი. შრატში დაბალი ალბუმინი ჰოსპიტალიზაციისას არის COVID-19-ის სიმძიმის მარკერი. ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ამერიკული ასოციაცია, გასტროენტეროლოგიის ამერიკული ასოციაცია და აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფი ღვიძლის პათოლოგიების მიმართულებით, რეკომენდაციას უწევენ ღვიძლის ბიოქიმიის რეგულარულ მონიტორინგს ყველა ჰოსპიტალიზებულ პაციენტში, რომელსაც COVID-19 აქვს, განსაკუთრებით თუ მიმდინარეობს მკურნალობა რემდესივირით ან ტოცილიზუმაბით, ბაზისური მაჩვენებლების განურჩევლად.[273][324][421] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფის თანახმად, ღვიძლის ტესტების ოპტიმალური ინტერვალი უცნობია, მაგრამ მისაღებია კვირაში ორჯერ მონიტორინგი ჰეპატოტოქსიკური მედიკამენტების მიღებისას და ფონური დაავადებების მქონე პირებში, უფრო ხშირად მონიტორინგი რეკომენდებულია ღვიძლის პათოლოგიური ფუნქციის შემთხვევაში.[324] ღვიძლის დაავადებების შემსწავლელი ასოციაციის რეკომენდაციის თანახმად, ღვიძლის ბიოქიმიური პროფილი არ უნდა იყოს უკუჩვენება კვლევითი ან ექსპერიმენტული თერაპიებისთვის, თუმცა თუ ასპარტატ ან ალანინ ამინოტრანსფერაზების დონე 5-ჯერ მეტია ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით, გარკვეული ექსპერიმენტული მედიკამენტების გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის.[273] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფის რეკომენდაციით, COVID-19-ის თერაპიების ულიცენზიო გამოყენება ფრთხილადაა მოწოდებული ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ფონზე; მკურნალობა უნდა შეჩერდეს საშუალო-მძიმე დაზიანების დროს (ALT >5 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე ან ტუტე ფოსფატაზა >2 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე, და ჯამური ბილირუბინი >2 ჯერ მეტია ზედა ზღვარზე; ან ვლინდება კოაგულოპათია ან კლინიკური დეკომპენსაცია).[324] COVID-19-ის და ღვიძლის ბიოქიმიის დარღვევის მქონე პაციენტებში განსახილველია ღვიძლის ფუნქციური ტესტების დარღვევის სხვა მიზეზებიც, როგორიცაა ვირუსული ჰეპატიტები.[324][421] აუტოიმუნური ჰეპატიტის ან ღვიძლის ტრანსპლანტის მქონე პაციენტებში, რომელთაც COVID-19 განუვითარდებათ, ბიოფსიით უნდა დადასტურდეს დაავადების სავარაუდო გამწვავება ან მწვავე უჯრედული უარყოფა.[273] აზია-წყნარი ოკეანეთის სამუშაო ჯგუფი რეკომენდაციას უწევს B ჰეპატიტის ზედაპირის ანტიგენის (HBsAg) სკრინინგს პაციენტებში, რომლებიც სისტემურ კორტიკოსტეროიდებს ან სხვა ძლიერ იმუნოსუპრესანტებს იღებენ 7 დღით ან უფრო ხანგრძლივად, ვიდრე COVID-19-ის თერაპიას. ტოცილიზუმაბი ასოცირდება B ჰეპატიტის ვირუსის რეაქტივაციასთან. ევროპული გაიდლაინებით რეკომენდებულია B ჰეპატიტის ვირუსზე სკრინინგი სეროლოგიურად, სანამ ტოცილიზუმაბს დანიშნავთ.[274] C ჰეპატიტის ვირუსის (HCV) შემთხვევაში პროტეაზას ინჰიბიტორის შემცველი პირდაპირი ანტივირუსული რეჟიმის გამოყენება ლოპინავირი/რიტონავირის თანხლებით უკუნაჩვენებია, რადგან პროტეაზას ინჰიბიტორის კონცენტრაცია იზრდება კომბინაციური მკურნალობის დროს; იმატებს ალანინ ტრანსამინაზა.[324]
ბრიტანეთის გასტროენტეროლოგიის საზოგადოების, ღვიძლის შემსწავლელი ბრიტანული ასოციაციისა და ბრიტანეთის სისხლისა და ტრანსპლანტაციის ასოციაციის ერთობლივი განცხადება გვირჩევს, რომ ღვიძლის ქრონიკული დაავადების, აუტოიმუნური ჰეპატიტის და ღვიძლის ტრანსპლანტის მქონე პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ SARS-CoV-2 ვაქცინაცია ნებისმიერი ხელმისაწვდომი ვაქცინით.[275]
go to our full topic on შაკიკი
ევროპის ნევროლოგიის აკადემიამ გამოაქვეყნა რჩევები COVID-19-ის პანდემიის დროს შაკიკის მქონე პაციენტების მართვის შესახებ.[422] შაკიკით დაავადებულ პაციენტებს უნდა მოვუწოდოთ განაგრძონ შაკიკის მაპროვოცირებელი ცხოვრების წესისა და კვებითი ფაქტორების მართვა, ასეთებია: მაგ. სტრესი, დიეტა, ალკოჰოლის მოხმარება და ძილი. სოციალურმა იზოლაციამ, შფოთვამ და დეპრესიამ შესაძლოა უარყოფითად იმოქმედოს მედიკამენტის ჭარბი მოხმარების კუთხით. მწვავე შაკიკის სამკურნალოდ მედიკამენტების მიღება უნდა შეიზღუდოს და არ აღემატებოდეს კვირაში ერთჯერად მოხმარებას. საჭიროებისამებრ პაციენტებმა უნდა გამოიყენონ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები: მათი ეფექტურობა დადგენილია მწვავე შაკიკის მკურნალობაში, ამასთან, არ არსებობს მტკიცებულებები, რომ ეს მედიკამენტები აუარესებენ COVID-19-ის სიმპტომებს. მწვავე ეპიზოდების დროს, საჭიროებისამებრ, ასევე შეგვიძლია პარაცეტამოლის და ტრიპტანების მოხმარება.
go to our full topic on გაფანტული სკლეროზი
ბრიტანეთის ნევროლოგთა ასოციაციამ წარმოადგინა სახელმძღვანელო დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიების გამოყენების შესახებ გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებში პანდემიის დროს.[434] ABN-ის თქმით, დაავადების მამოდიფიცირებელი თერაპიების ეფექტი COVID-19-ის რისკის მიმართ უცნობია. დაავადების მამოდიფიცირებელი მკურნალობების შეთავაზება შეგვიძლია პაციენტებისთვის მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ რისკს გადაწონის მისი სარგებელი.COVID-19-ის ადგილობრივი გავრცელება, პაციენტის ზოგადი ჯანმრთელობა და ვირუსთან ექსპოზიცია ზეგავლენას ახდენს ამ რისკი/სარგებლის შესახებ გადაწყვეტილებაზე. პაციენტებს უნდა განემარტოთ, რომ დაავადების მამოდიფიცირებელმა თერაპიამ შესაძლოა ზეგავლენა მოახდინოს სამომავლოდ ვაქცინაზე ან COVID-19-ის სიმძიმეზე. სახელმძღვანელოში წარმოდგენილია ინფორმაცია შესაძლო რისკების შესახებ სპეციფიკური დაავადების მდოფიკაციის თერაპიების მიხედვით.[434] აშშ-ის გაფანტული სკლეროზის ეროვნული საზოგადოების რეკომენდაციით, დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიების გამოყენების შესახებ გადაწყვეტილება ინდივიდუალურ საფუძველზე უნდა იქნეს მიღებული, რომლის ფარგლებშიც გასათვალისწინებელია დაავადების ფაქტორები, თერაპიების რისკი და სარგებელი და COVID-19-თან დაკავშირებული რისკები.[435] გაფანტული სკლეროზის ეროვნული საზოგადოების რჩევაა პირებმა, რომლებიც იღებენ დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიებს, უნდა გააგრძელონ მათი გამოყენება, ხოლო COVID-19-ის სიმტპომების ან ტესტის დადებითი პასუხის შემთხვევაში მათი მკრუნალობის რეჟიმი უნდა გადაიხედოს ჯანდაცვის წარმომადგენელთან, რომელიც იცნობს პაციენტის მკურნალობას.
გაფანტული სკლეროზით დაავადებულთა კვლევებმა აჩვენა, რომ COVID-19 მძიმე ფორმების რისკფაქტორებია ხანდაზმული ასაკი, უნარშეზღუდვის მაღალი დონე (უნარშეზღუდვის სიმძიმის გაფართოებული შკალა [EDSS] ≥6 ქულა, სიარულისას საჭიროა დახმარება ან სიარული არ შეუძლია), შავკანიანი რასა, გულსისხლძარღვთა დაავადებები, დიაბეტი, სიმსუქნე და კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა ბოლო 2 თვის განმავლობაში.[436][437] კვლევამ ვერ გამოავლინა კავშირი დაავადების მოდიფიკაციის თერაპიებსა და COVID-19-ის სიმძიმეს შორის.[436] სხვა კვლევამ აჩვენა, რომ პაციენტებს, რომლებიც რიტუქსიმაბს იღებდნენ, აქვთ ჰოსპიტალიზაციის უფრო მაღალი რისკი იმ პაციენტებთან შედარებით, რომელთაც არ ჩაუტარდათ დაავადების შემცვლელი თერაპია. თუმცა, ინტენსიურ განყოფილებაში მოთავსების, მექანიკური ვენტილაციის საჭიროების და სიკვდილის რისკი არ იყო უფრო მაღალი რიტუქსიმაბის ჯგუფში.[437]
დაავადების მამოდიფიცირებელმა ზოგიერთმა თერაპიამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს COVID-19 ვაქცინების ეფექტურობაზე და ეს გასათვალისწინებელია მკურნალობის კურსებისა და ვაქცინაციის დროს.[438][439][440][441][442] ეფექტური ციტოტოქსიური T-უჯრედების პასუხები მძიმე მწვავე რესპირატორული სინდრომის კორონავირუს 2-ზე (SARS-CoV-2) დაფიქსირდა გაფანტული სკლეროზის მქონე პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ოკრელიზუმაბით და მიიღეს SARS-CoV-2 ვაქცინის ორი ან სამი დოზა.[443]
go to our full topic on არაჰოჯკინის ლიმფომა
აშშ-ის ჯანდაცვის დაზღვევის მონაცემთა ანალიზის თანახმად, ფატალური COVID-19-ის მნიშვნელოვან რისკფაქტორს წარმოადგენს ლიმფომა.[80] ფარული და აგრესიული არაჰოჯკინის ლიმფომები ასოცირებულია უარეს გამოსავალთან COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[75][246] შუალედური გაიდლაინები ზრდასრული პაციენტების მართვის თაობაზე დამტკიცებულია დიდი ბრიტანეთის, ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის ექსპერტების მიერ.[307][412] არაჰოჯკინის ლიმფომის აგრესიული ქვეტიპების შემთხვევაში მკურნალობა განკურნების მიზნით ტარდება და ეს კლინიკური პრიორიტეტია. რეკომენდაციები გაიცემა ბურკიტის ლიმფომის, დიფუზური B-უჯრედული ლიმფომის, პირველადი მედიასტინური B უჯრედული ლიმფომის, ცენტრალური ნერვული სისტემის ლიმფომის, პერიფერიული T უჯრედული ლიმფომის და მორეციდივე/რეფრაქტერული აგრესიული ლიმფომის შემთხვევებისთვის. დაბალი ხარისხის, არაჰოჯკინის ლიმფომის მქონე პაციენტებში, თუ საჭირო არ არის დაუყოვნებლივ მკურნალობა, შესაძლებელია მხოლოდ მონიტორინგი; მკურნალობის დაწყების შესახებ გადაწყვეტილება უნდა დაეფუძნოს რისკი–სარგებლის შესახებ დისკუსიის დასკვნას პაციეტნსა და ექიმს შორის.
ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოებამ გამოაქვეყნა რჩევები აგრესიული ლიმფომების მართვის შესახებ. R-CHOP (რიტუქსიმაბი პლიუს ციკლოფოსფამიდი, დოქსორუბიცინი, ვინკრისტინი და პრედნიზოლონი) რჩება მკურნალობის სტანდარტად გაფანტული დიდი B უჯრედული ლიმფომისთვის. ხანდამზული პაციენტებისთვის რეკომენდებულია R-mini-CHOP (შემცირებული დოზის რეჟიმი) ზრდის ფაქტორთან ერთად. კანქვეშა რიტუქსიმაბი შეიძლება გამოვიყენოთ პაციენტთათვის, რომელთაც აიტანეს პირველი ინტრავენური დოზა. რეკომენდაციები ასევე მოცემულაი ორმაგი დარტყმის და პირველადი შუასაყრის B უჯრედული ლიმფობებისთვის, ცენტრალური ნერვული სისტემის ჩართულობის მაღალი რისკის მქონე პაციენტთათვის და განმეორებითი ან რეზისტენტული დაავადების მქონე პირთათვის.[444] ლიმფომას რადიაციული მკურნალობის საერთაშორისო ონკოლოგიური ჯგუფი გამოსცემს ურგენტულ გაიდლაინებს რადიოთერაპიის შესახებ ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების სამკურნალოდ, საჭიროების შემთხვევაში. შეიძლება გამოიყენოთ ალტერნატიული დოზის ფრაქციები.[99]
SARS-CoV-2 ვაქცინაციის კვლევები ჰემატოლოგიური მდგომარეობის მქონე პაციენტებში ძალიან მწირია. ასეთ პაციენტებს, სავარაუდოდ, აქვთ შესუსტებული პასუხი ვაქცინაციაზე. ერთი კვლევაში, რომელიც BNT162b2 mRNA COVID-19 ვაქცინას მოიცავდა ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების მქონე პაციენტებში, ანტისხეულოვანი პასუხი ნაკლები იყო ჯანმრთელ საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით. პასუხზე დაავადების მკურნალობას ქონდა გავლენა.[244] შესაძლებელია მივიღოთ დამატებითი ზომები, როგორიცაა საყოფაცხოვრებო კონტაქტების ადრეული ვაქცინაცია.[245]
მიოკარდიუმის ინფარქტი ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე (NSTEMI)
Signs & symptoms
Investigations
Differentials
Treatment algorithm
go to our full topic on მიოკარდიუმის ინფარქტი ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე (NSTEMI)
COVID-19 დაკავშირებულია მიოკარდიუმის მწვაცვე ინფარქტის მომატებულ რისკთან.[445]
კარდიოლოგიის ევროპულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა მითითებები COVID-19 პანდემიის დროს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების დიაგნოსტირებისა და მართვის შესახებ, ხოლო პერკუტანული კარდიოვასკულარული ინტერვენციების ევროპულმა ასოციაციამ (EAPCI) გამოაქვეყნა პოზიციური განცხადება მწვავე კორონარული სინდრომის ინვაზიური მართვის შესახებ.[191][446]
ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე მწვავე კორონარული სინდრომით კლინიკაში მოსული პაციენტები რისკის მიხედვით 4 ჯგუფად უნდა დავყოთ: ძალიან მაღალი, მაღალი, საშუალო და დაბალი რისკი. ძალიან მაღალი რისკის მქონე პირებად შეგვიძლია მივიჩნიოთ პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ კარდიოგენული შოკი, ჰემოდინამიკური არასტაბილურობა, მორეციდივე ან მუდმივი ტკივილი გულმკერდის არეში, რომელიც არ მსუბუქდება მკურნალობის მიუხედავად, სიცოცხლისთვის საშიში არითმიები, გულის გაჩერება, მიოკარდიუმის ინფარქტის მექანიკური გართულებები, გულის მწვავე უკმარისობა და ST სეგმენტის მორეციდივე ხანგამოშვებითი ელევაცია. მაღალი რისკის პაციენტებს განეკუთვნებიან ინდივიდები, რომელთაც დადგენილი აქვთ NSTEMI-ს დიაგნოზი გულის ტროპონინის და ჩამოთვლილთაგან სულ მცირე ერთის საფუძველზე: ST/T-ის დინამიური ცვლილებები ან განმეორებითი სიმპტომები.
SARS-CoV-2-ზე ტესტირება უნდა ჩატარდეს პირველი სამედიცინო კონტაქტის შემდეგ რაც შეიძლება ადრე. თუმცა, ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტები საჭიროებენ დაუყოვნებლივ ინვაზიურ მართვას ST სეგმენტის ელევაციით მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტის (STEMI) პროტოკოლების შესაბამისად. მაღალი რისკის პაციენტებში უნდა ჩატარდეს ადრეული ინტერვენცია (საუკეთესო შემთხვევაში 24 საათის ფარგლებში) მას შემდეგ, რაც SARS-CoV-2-ის ტესტის პასუხები ცნობილი იქნება. საშუალო და დაბალი რისკის ჯგუფში შემავალ პაციენტებში საწყისი მართვა უნდა მიმდინარეობდეს არაინვაზიური ტესტირების გზით მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდება SARS-CoV-2-ის ტესტის შედეგები. საშუალო რისკის მქონე პაციენტებში კომპიუტერულ-ტომოგრაფიული კორონარული ანგიოგრაფია უპირატესი გამოკვლევის მეთოდია შესაბამისი აღჭურვილობისა და კლინიკური გამოცდილების არსებობის პირობებში. კომპიუტერულ-ტომოგრაფიული კორონარული ანგიოგრაფიის (არაინვაზიური რადიოლოგიური გამოკვლევა) გამოყენებამ შესაძლოა დააჩქაროს რისკის სტრატიფიკაცია, თავიდან აგვარიდოს ინვაზიური მიდგომა და მოგვცეს პაციენტის შედარებით ადრეული გაწერის საშუალება.[191][446]
დიდი ბრიტანეთის გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს ეკგ-ის გამოყენებას და მაღალი მგრძნობელობის ტროპონინისა და N-ტერმინალის პრო B-ტიპის ნატრიურეზული პეპტიდის შემოწმებას COVID-19-ის მქონე ჰოსპიტალიზებული პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ მიოკარდიუმის მწვავე დაზიანების ნიშნები და სიმპტომები. მძიმე COVID-19-ის მქონე პაციენტებში, ტროპონინის მაღალი დონე შესაძლოა განპირობებული იყოს გულის ანთებითი პასუხით და არა მწვავე კორონარული სინდრომით. მიოკარდიუმის მწვავე დაზიანების საეჭვო ან დადასტურებული შემთხვევის მქონე პაციენტს უნდა უტარდებოდეს ეკგ-ის, არტერიული წნევის, გულისცემის სიხშირის და სითხეების რეგულარული მონიტორინგი, რათა მდგომარეობის შესაძლო გაუარესება სწრაფად იდენტიფიცირდეს. როდესაც დიაგნოზი არ არის ნათელი, ეკგ-ს ყოველდღიური მონიტორინგი და მაღალი მგრძნობელობის ტროპონინის შემოწმება უნდა განმეორდეს, რადგან დინამიური ცვლილება შეიძლება დაეხმაროს მკაფიო დიაგნოზის დადგენას და დაავადების მიმდინარეობის მონიტორინგს.[129]
ავსტრალიის და ახალი ზელანდიის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ ტროპონინის მონაცემებზე დაყრდნობით COVID-19-ის მქონე პაციენტებში მწვავე კორონარული სინდრომის დიაგნოზის დადგენამ შესაძლოა შეცდომაში შეგვიყვანოს, ამიტომ უფრო დიდი ყურადღება უნდა გავამახვილოთ მაღალი რისკის კლინიკურ მახასიათებლებზე, როგორებიცაა: გულმკერდის განმეორებითი ხასიათის ტკივილი, დინამიური ცვლილებები ეკგ-ზე, გულის უკმარისობა, ჰემოდინამიკური არასტაბილურობა, მნიშვნელოვანი არითმიები და გულის რეგიონული მოძრაობის დარღვევები ექოკარდიოგრაფიაზე. სტაბილურ პაციენტებში უნდა გადავდოთ ინვაზიური გამოკვლევები, განსაკუთრებით COVID-19-ით დაინფიცირების პირობებში.[447]
დიდი ბრიტანეთის კოჰორტული კვლევის თანახმად, პანდემიის დროს, პრეპანდემიურ დროსთან შედარებით, შავკანიან და ეთნიკური უმცირესობებში მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტით ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებლები უფრო მაღალი იყო და ST სეგმენტის ელევაციის გარეშე მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტისთვის კორონარული ანგიოგრაფიის დაყოვნება იყო უფრო ხანგრძლივი, ვიდრე თეთრკანიან მოსახლეობაში. პანდემიის დროს, პრეპანდემიურ დროსთან შედარებით, შავკანიანი და ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელი პაციენტები, თეთრკანიან პაციენტებთან შედარებით უფრო ხშირად იყვნენ ჰოსპიტალიზებულნი არასტაციონარული გულის გაჩერებით და კარდიოგენული შოკით COVID-19-ის პანდემიის დროს. ჰოსპიტალური და 7-დღიანი სიკვდილობა შავკანიან და ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელ პაციენტებში, თეთრკანიან მოსახლეობასთან შედარებით, უფრო მაღალი იყო COVID-19-ის პანდემიის ფარგლებში, პრეპანდემიურ დროსთან შედარებით.[448]
go to our full topic on ოსტეოპოროზი
ექსპერტების საერთაშორისო ჯგუფის გაიდლაინების თანახმად, რეკომენდებულია ოსტეოპოროზის მართვის ცვლილება პანდემიის მიმდინარეობისას.[464]
ზოლედრონის მჟავის დანიშვნა შეიძლება გადაიდოს 6-9 თვით.
თუ პაციენტს დაწყებული აქვს დენოსუმაბის კურსი (6 თვეში ერთხელ), მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დაყოვნების გარეშე; ინექციის თვითადმინისტრირება შეიძლება განიხილებოდეს, როცა ეს შესაძლებელია. შრატში D ვიტამინის და კალციუმის დონის შემოწმება შეიძლება დაყოვნდეს. ემპირიული მკურნალობა ქოლეკალციფეროლით (D3 ვიტამინი) შეიძლება განვიხილოთ ყველა შემთხვევაში.
თუ პაციენტი იღებს ტერიპარატიდს, აბალოპარატიდს ან რომოსოზუმაბს, უნდა გაგრძელდეს მკურნალობა; თუმცა, მკურნალობის შეწყვეტა რამდენიმე კვირით, სავარაუდოდ, არ შეცვლის მოტეხილობის რისკის შემცირების გრძელვადიან ეფექტს.
ახალ პაციენტებს არ უნდა დაუნიშნოთ ზოლედრონის მჟავა, ტერიპარატიდი, აბალოპარატიდი ან რომოსოზუმაბი, რადგან გვერდითი ეფექტები შეიძლება წააგავდეს COVID-19-ის სიმპტომებს.
თუ არ არსებობს უკუჩვენება, უნდა განვიხილოთ ალტერნატიული მკურნალობა, მაგ. პერორალური ბისფოსფონატის გაგრძელება.
ძვლის და მინერალების კვლევების ამერიკული საზოგადოება (ASBMR) აქვეყნებს რეკომენდაციებს ოსტეოპოროზის მართვის თაობაზე პანდემიის კონტექსტში.[465]
ამერიკის რევმატოლოგიის კოლეჯის რეკომენდაციების თანახმად, დენოსუმაბის დოზირების ინტერვალი შეიძლება გაფართოვდეს საჭიროებისამებრ, რათა ნაკლებად ჰქონდეს პაციენტს კლინიკასთან კონტაქტი. თუმცა, ინტერვალი 8 თვეზე მეტხანს არ უნდა გაგრძელდეს.[466]
პაციენტებს უნდა ავუხსნათ კალციუმის და D ვიტამინის გაგრძელების მნიშვნელობა საკვები დანამატების ან დიეტის მეშვეობით; ასევე მნიშვნელოვანია ცხოვრების სტილის ცვლილებები, როგორიცაა რეგულარული ვარჯიში და ჯანსაღი კვება.
go to our full topic on პანკრეასის კიბო
დიდი ბრიტანეთის კონსენსუს-განცხადება რეკომენდაციას უწევს COVID-19 პანდემიის ფონზე ენდოსკოპურ თერაპიას ავთვისებიანი ნაღვლოვანი ობსტრუქციისთვის, ბიოფსიით ან ციტოლოგიით (თუ ნაჩვენებია). ურგენტული (2-კვირიანი) ონკოლოგიური მიმართვა და ენდოსკოპური ულტრაბგერა უნდა განიხილოთ ინდივიდუალური შემთხვევების მიხედვით.[469]
ქირურგიული ჩარევა პანკრეასის რეზექტაბელური კიბოს ჩვენებით სტანდარტად რჩება და შეძლებისდაგვარად უნდა ჩატარდეს. თუ ქირურგიული ჩარევა ხელმისაწვდომი არ არის, მოწოდებულია სისტემური ონკოლოგიური მკურნალობა (SACT) ან ჰიპოფრაქციული ქემორადიოთერაპია. SACT-ის უპირატესი რეჟიმია: ფთორურაცილი, ფოლინის მჟავა, ირინოტეკანი და ოქსალიპლატინი (FOLFIRINOX). რადიოთერაპია შეიძლება გამოიყენოთ 35-45 გრეი დოზით, 5 ნაწილად, გამოცდილების მიხედვით, ან 36 გრეი დოზით, 15 ფრაქციად, კაპეციტაბინთან ერთად.[469] FOLFIRINOX ყველაზე სწორი არჩევანია პაციენტებში, რომელთაც აქტივობის კარგი სტატუსი აქვთ და თანმხლები დაავადებები უმნიშვნელოა. დოზის მოდიფიცირება, პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკები და ზრდის ფაქტორები, ფიზიკური დისტანცირების ზომებთან ერთად, უნდა გამოიყენოთ COVID-19-ის მძიმე ინფექციის რისკის შესამცირებლად.
ადგილობრივად გავრცელებული პანკრეასის კიბოს მქონე პაციენტებს, როგორც წესი, მკურნალობენ პირდაპირ SACT რეჟიმით, რადიოთერაპიით ან მის გარეშე. ჰიპოფრაქციული რადიოთერაპია ან ქემორადიოთერაპია შეიძლება ამცირებდეს მძიმე COVID-19-ის რისკს და SACT-ის გადადების საშუალებას იძლევა. ეს გადაწყვეტილება უნდა მიიღოთ მეტასტაზირების რისკის გათვალისწინებით. 80 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებში მკურნალობის რისკები, შესაძლოა, აჭარბებდეს უპირატესობებს. ჯანმრთელ პაციენტებში, რომელთაც მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენები არ აქვთ, მკურნალობის ვარიანტებია: მოდიფიცირებული FOLFIRINOX ჰიპოფრაქციული რადიოთერაპიით ან გარეშე, ან მხოლოდ რადიოთერაპიის ხუთი ციკლი.[469]
გადარჩენადობის მედიანა პალიაციური ქიმიოთერაპიის ფონზე მეტასტაზური დაავადების დროს არის <6 თვე, ამიტომ მკურნალობის რისკი სავარაუდოდ აჭარბებს სარგებელს მრავალ პაციენტში. გადაწყვეტილების მიღება უნდა მოხდეს ინდივიდუალური შემთხვევის მიხედვით. რეაქციის შეფასება ადრეულად უნდა განიხილოთ, რადიოლოგიური შესაძლებლობების გათვალისწინებით, რადგან შეიძლება ქიმიოთერაპია უფრო ხანმოკლედ გამოიყენოთ. ქიმიოთერაპიისგან შესვენება შეიძლება სწორი იყოს ნაკლებად მძიმე დაავადების დროს ან კარგი კონტროლის ფონზე. მეორე რიგის პალიაციური ქიმიოთერაპია არ უნდა გამოიყენოთ.[469]
go to our full topic on პარკინსონის დაავადება
პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტები, რომელთაც მკურნალობენ თავის ტვინის ღრმა სტიმულირებით, საჭიროებენ ამბულატორიულ ვიზიტებს და თერაპიის გაგრძელებას. შეწყვეტის შემთხვევაში, ზოგჯერ შესაძლებელია განვითარდეს სიცოცხლისათვის საშიში მოხსნის სინდრომი.[470] მიმდინარე პანდემიის დროს არაერთი არჩევითი პროცედურა გადაიდო; თუმცა, ხელმისაწვდომია პრაქტიკული რეკომენდაციები თავის ტვინის ღრმა სტიმულაციის (DBS) მოწყობილობის გართულებების ან ბატარეის შეცვლის მართვისთვის. პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე ან სიცოცხლისთვის საშიში სიმპტომები ან არიან ჰოსპიტალიზებული DBS-ის შეწყვეტით, ჩაითვლებიან DBS-ის შეცვლის უმთავრეს პრიორიტეტად; შედარებით დაბალი რისკის მქონე პაციენტებში შეგვიძლია გადავდოთ მოწყობილობის შეცვლის პროცედურა.[470]
go to our full topic on ფილტვის ემბოლია
ამერიკის ჰემატოლოგიის საზოგადოების რჩევით, D-დიმერის ნორმალური დონე შეგვიძლია გამოვიყენოთ ფილტვის ემბოლიის ეფექტური გამორიცხვისთვის COVID-19-ით ინფიცირებულ პაციენტებში. რადიოლოგიური კვლევები საჭირო არ არის, თუ D-დიმერის შემცველობა ნორმაშია დაბალი პრეტესტული შესაძლებლობის კონტექსტში. D-დიმერი მომატებულია COVID-19-ის მქონე პაციენტებში, განსაკუთრებით მძიმე ან კრიტიკული დაავადების მქონე პაციენტებში, ვენური თრომბოემბოლიის (VTE) არსებობისგან დამოუკიდებლად. D-დიმერი არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას ვენური თრომბოემბოლიის/ფილტვის ემბოლიის დიაგნოსტიკისთვის COVID-19-ის მქონე პაციენტებში. თუ ობიექტური გამოსახულება თრომბოემბოლიის/ფილტვის ემბოლიის დიაგნოზის დასადასტურებლად ან უარყოფისთვის შეუძლებელია, კლინიცისტებმა უნდა მოიძიონ სხვა მტკიცებულებები თრომბოემბოლიის/ფილტვის ემბოლიისთვის. კლინიკური მახასიათებლები, რომლებიც ზრდიან ფილტვის ემბოლიის რისკს: ღრმა ვენების თრომბოზის სიმპტომები ან ნიშნები, აუხსნელი ჰიპოტენზია ან ტაქიკარდია, აუხსნელი გაუარესებადი რესპირატორული სტატუსი და თრომბოზის რისკფაქტორები (მაგ. ანამნეზში თრომბო, კიბო, ჰორმონული თერაპია).[473]
პაციენტები COVID-19-ით, რომლებსაც აღენიშნებათ ინციდენტური თრომბოემბოლიური მოვლენა ან რომლებთანაც ძლიერი ეჭვი გვაქვს თრომბოემბოლიურ დაავადებაზე, იმართებიან თერაპიული ანტიკოაგულაციური საშუალებებით.[89]
ყველა ჰოსპიტალიზებულმა ზრდასრულმა COVID-19-ით უნდა მიიღოს ფარმაკოლოგიური თრომბოპროფილაქტიკა, თუ სისხლდენის რისკი არ აღემატება თრომბოზის რისკს.[473] დამატებითი ინფორმაციისთვის გაეცანით ადგილობრივ მითითებებს.
go to our full topic on რევმატოიდური ართრიტი
სახსრების ანთებითი დაავადების მქონე ადამიანებს აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის, კრიტიკული მედიცინისა და საავადმყოფოში მოხვედრის გაზრდილი რისკი.[63][272][481][482] სახსრების ანთებითი დაავადების მქონე შავკანიანი და სამხრეთ აზიელი პაციენტები არიან COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის და კრიტიკული მკურნალობის საჭიროების უფრო მაღალი რისკის ქვეშ, ვიდრე თეთრკანიანი პაციენტები, რომელთაც იგივე დაავადებები აღენიშნებათ.[63] COVID-19-ით დაინფიცირების შემთხვევაში,რევმატოიდული ართრიტის მქონე შავკანიანი, აზიელი და ესპანელი პაციენტები არიან ჰოსპიტალიზაციის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ, თეთრკანიან პაციენტებთან შედარებით.[482][483] ხანდაზმული ასაკი, თანმხლები ჰიპერტენზია, თანმხლები ფილტვის ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება (ფქოდ) და გლუკოკორტიკოიდების გამოყენება ასევე დაკავშირებულია ჰოსპიტალიზაციის გაზრდილ რისკთან.[484]
პაციენტებს, რომლებიც იღებენ სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის ინჰიბიტორებს, ინტერლეიკინ (IL)-12/IL-23 ინჰიბიტორებს, IL-17 ინჰიბიტორებს, იანუს კინაზას ინჰიბიტორებს ან IL-6 ინჰიბიტორებს არ აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის, COVID-19-თან დაკავშირებული კრიტიკული მკურნალობის ან სიკვდილის, ან COVID-19-თან დაკავშირებული ჰოსპიტალიზაციის გაზრდილი რისკი იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას (მაგ., მეთოტრექსატი). იმ ადამიანებთან შედარებით, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას, ადამიანებს, რომლებიც იღებენ რიტუქსიმაბს, აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის, კრიტიკული სამედიცინო დახმარებისა და საავადმყოფოში მოხვედრის გაზრდილი რისკი. პაციენტებს, რომლებიც იღებენ იანუს კინაზას ინჰიბიტორებს, აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული ჰოსპიტალიზაციის მომატებული რისკი, შედარებით იმ პაციენტებთან, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას.[63]
პაციენტებმა უნდა გააგრძელონ რეგულარული მედიკამენტების მიღება და უნდა დაიცვან ინფექციის პრევენციისა და კონტროლის ზომები.[387][485][486] თუ შესაძლებელი და კლინიკურად უსაფრთხოა, კორტიკოსტეროიდების დოზა თანდათან უნდა მოიხსნას. კორტიკოსტეროიდების ალტერნატივები განსახილველია. თუ სტეროიდი მაინც საჭიროა, მოწოდებულია ყველაზე დბაალი ეფექტური დოზის ყველაზე ხანმოკლე კურსის გამოყენება. კორტიკოსტეროიდების ინექცია მხოლოდ იმ შემთხვევაში გამოიყენება, თუ სიმპტომები მძიმე/პერსისტენტულია და ალტერნატივები შესაფერისი არ არის.[487]
კონვენციური, სინთეზური, დაავადების მოდიფიცირების ეფექტის მქონე ანტირევმატული მედიკამენტები (DMARDS) შეიძლება დაიწყოთ ან გამოცვალოთ პაციენტებში, რომლებსაც ახლახანს დაუდგინდათ ან გაუაქტიურდათ ანთებითი ართრიტი.[466]
იმუნოსუპრესიული თერაპიის შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს COVID-19-ის ატიპური სიმპტომები (მაგ. პერორალური კორტიკოსტეროიდების ფონზე შეიძლება არ განვითარდეს ცხელება). თუ პაციენტი იღებს პერორალურ კორტიკოსტეროიდს, არ უნდა შეწყვიტოს მკურნალობა COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში.[466] ამერიკის რევმატოლოგიის კოლეჯის გაიდლაინებში რეკომენდებულია, რომ პაციენტმა შეწყვიტოს ჰიდროქსიქლოროქინისა და ქლოროქინის მიღება, თუ იგი დაინფიცირდა SARS-CoV-2-ის ვირუსით, ვინაიდან პრეპარატებს გააჩნიათ კარდიოტოქსიკურობის პოტენციალი, რომელსაც ასევე ხელს უწყობს COVID-19-ის ინფექცია და ჰოსპიტალში მიღებული სხვა მედიკამენტები.[466] ინტერლეიკინ-6 რეცეპტორის ინჰიბიტორები შეიძლება გაგრძელდეს შერჩეულ შემთხვევებში, ერთობლივი გადაწყვეტილებით.[466]
პაციენტებს შეუძლიათ გააგრძელონ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება; არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები არ არის დაკავშირებული მძიმე COVID-19-ის გაზრდილ რისკთან.[317][488][489][490][491]
ამერიკის რევმატოლოგიის კოლეჯი გვირჩევს, შევწყვიტოთ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების გამოყენება COVID-19-ის ისეთი მძიმე გამოვლინებების შემთხვევაში, როგორებიცაა თირკმელების, გულის ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანება.[466]
COVID-19-ის გადატანის და გამოჯანმრთელების შემდეგ, აშშ გაიდლაინებით რეკომენდებულია რევმატული დაავადების მკურნალობის გაგრძელება სიმპტომების ალაგებიდან 7-14 დღეში, თუ პაციენტს ჰქონდა მსუბუქი პნევმონია, ან საერთოდ არ ჰქონდა პნევმონია და მკურნალობდა სახლში/ამბულატორიულად, თვითიზოლაციის დაცვით. თუ საქმე გვაქვს უფრო მძიმე COVID-19-თან, გადაწყვეტილება ინდივიდუალურად უნდა იყოს მიღებული. თუ პაციენტს ჰქონდა დადებითი ტესტი SARS-CoV-2-ზე, მაგრამ სიმპტომები არ ვლინდება, რევმატული დაავადების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს დადებითი ტესტიდან 10-17 დღეში.[466]
პაციენტებს ურჩევენ გრიპის და ყივანახველას საწინააღმდეგო აცრების ჩატარებას.[492]
ექიმებს ურჩევენ განიხილონ SARS-CoV-2-ის საწინააღმდეგო ვაქცინის მიღების საკითხი რევმატული დაავადებების მქონე პაციენტებთან.[386][493]ვაქცინის მიმართ პასუხი სავარაუდოდ სუსტი იქნება სისტემური იმუნომოდულატორული თერაპიის ფონზე, შედარებით ზოგად მოსახლეობასთან.[340][386][493] ნაჩვენებია, რომ მეთოტრექსატის 2 კვირით შეწყვეტა SARS-CoV-2 ვაქცინის ბუსტერ დოზის შემდეგ აძლიერებს ანტისხეულების პასუხს.[472] SARS-CoV-2 ვაქცინის მესამე დოზა იწვევს სეროლოგიურ პასუხს იმუნური შუამავლობით გამოწვეული ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტების 84%-ში, რომლებსაც სუსტი პასუხი ჰქონდათ სტანდარტულ 2-დოზიან რეჟიმზე.[340] რევმატოლოგიის ამერიკული კოლეჯის თანახმად, ვაქცინის კომპონენტების მიმართ დადასტურებული ალერგიის გარდა, არ არსებობს უკუჩვენებები SARS-CoV-2 ვაქცინის მისაღებად აუტოიმუნური და ანთებითი რევმატული დაავადებების მქონე პირებისთვის. ვაქცინაცია, იდეალურ შემთხვევაში, უნდა ჩატარდეს როცა რევმატოლოგიური დაავადება კარგად კონტროლდება.[386] EULAR რეკომენდაციას უწევს რევმატული და საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაავადებების მქონე პაციენტებს, მიიღონ SARS-CoV-2 ვაქცინაცია მათ ქვეყანაში დამტკიცებული ნებისმიერი ვაქცინით.[387]
go to our full topic on ინსულტი
COVID-19 ინფექცია დაკავშირებულია იშემიური ინსულტის რისკის გაზრდასთან.[445] ცერებროვაკსულური დაავადება უკავშირდება COVID-19-ით გამოწვეული სიკვდილის მომატებულ რისკს.[300]
ამერიკის გულის ასოციაცია/ამერიკის ინსულტის ასოციაციის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ COVID-19-ის მქონე პაციენტებში წარმდგენ სიმპტომებად შესაძლოა გამოხატული იყოს ნევროლოგიური სიმპტომები (მაგ. თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი ან ენცეფალოპათია) რესპირატორული სიმპტომების და ცხელების განვითარების პარალელურად ან, რიგ შემთხვევაში, მანამდეც. ინსულტის მქონე პაციენტებმა შესაძლოა ვერ მოახერხონ COVID-19-ის სიმპტომების ან ექსპოზიციის ანამნეზის მოწოდება კონფუზიის ან აფაზიის გამო. ინსულტის მქონე პაციენტებში ხშირია ცხელება, რომლის მიზეზს ინსულტის გართულებები წარმოადგენს, მათ შორის ასპირაციული პნევმონია და საშარდე გზების ინფექცია; ასეთ პაციენტებში საჭიროა სწრაფი შეფასება COVID-19-ზე.[503]
ინსულტის მართვის ყველა გუნდმა უნდა დაიცვას გაიდლაინები თერაპიისთვის პაციენტის შერჩევის, მკურნალობის დროის და პოსტ-რეკანალიზაციის პროცედურების შესახებ. გადაწყვეტილება უნდა მიიღოთ კლინიკური მსჯელობის და ადგილობრივი მახასიათებლების გათვალისწინებით, რათა მწვავე ინსულტის მქონე პაციენტების რაც შეიძლება დიდ რაოდენობას უმკურნალოთ. თუ პაციენტს აქვს ინტრაცერებრული სისხლდენა, სუბარაქნოიდური ჰემორაგია ან დიდი ზომის იშემიური ინსულტი და ჰერნიაციის რისკი, საჭიროა მონიტორინგი ინტენსიური მოვლის განყოფილებაში, შესაბამისი პერსონალის მიერ. იმ შემთხვევაში, თუ საჭიროა საწოლის გამოთავისუფლება, სტაბილური პაციენტები შეიძლება გადავიყვანოთ ინტენსიური განყოფილებიდან თრომბოლიზიდან 24 საათში ან თრომბექტომიის შემდეგ. ინსულტის მკურნალი ექიმები უნდა დაეხმარონ სხვა ექიმებს თუ მწვავე ინსულტის მქონე პაციენტებს დადასტურებულად ან სავარაუდოდ აქვთ COVID-19 და საჭიროა შესაბამის განყოფილებაში გადაყვანა.[503]
go to our full topic on სიფილისი
აშშ-ს სურსათისა და წამლების სააგენტომ გამოაქვეყნა გაფრთხილება, რომელიც გვირჩევს, რომ პლაზმის სწრაფი რეაგენტის (RPR) ტესტის ცრუ დადებითი შედეგები შეიძლება შეგვხვდეს Bio-Rad Laboratories BioPlex 2200 Syphilis Total & RPR ნაკრების გამოყენებისას ზოგიერთ ადამიანში, რომლებმაც მიიღეს COVID-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინა. მწარმოებლის, Bio-Rad Laboratories-ის მიერ მოწოდებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, პლაზმის სწრაფი რეაგენტის ცრუ რეაქტიულობა დაფიქსირდა ზოგიერთ ადამიანში COVID-19 ვაქცინაციის შემდეგ სულ მცირე ხუთი თვის განმავლობაში.[512] როგორც ჩანს, ეს საკითხი გავლენას არ ახდენს სიფილისის ტრეპონემურ ტესტირებაზე, როგორიცაა Treponema pallidum ნაწილაკების აგლუტინაცია (TP-PA) და ტრეპონემური იმუნოანალიზები და პაციენტებმა, რომლებმაც მიიღეს რეაქტიული პლაზმის სწრაფი ანტიგენის შედეგი Bio-Rad BioPlex 2200 Syphilis Total & RPR ტესტის ნაკრების გამოყენებით, უნდა იცოდნენ, რომ შესაძლოა საჭირო გახდეს სიფილისის ხელახალი ტესტირება სხვა ტესტით, შედეგების დასადასტურებლად.
go to our full topic on სისტემური წითელი მგლურა (SLE)
ქლოროქინი და ჰიდროქსიქლოროქინი უნდა დაინიშნოს სრული დოზით პაციენტებში, რომელთაც ახლახანს დაუდგინდათ სისტემური წითელი მგლურა. ქლოროქინი და ჰიდროქსიქლოროქინი უნდა გაგრძელდეს იმავე დოზით ორსულობის დროს.[466]
ბელიმულაბი, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ენზიმის (ACE) ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II რეცეპტორის ანტაგონისტები და გლუკოკორტიკოიდები შეიძლება დაიწყოს ჩვენების მიხედვით. მაღალი დოზით გლუკოკორტიკოიდები ან იმუნოსუპრესანტები შეიძლება დაიწყოთ მგლურას ნეფრიტის შემთხვევაში. გლუკოკორტიკოიდები არ უნდა შეწყდეს უეცრად; უნდა გამოიყენოთ ყველაზე დაბალი სარგებლიანი დოზა.[466]
SARS-CoV-2-თან ექსპოზიციის შემდეგ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების გამოყენება შეიძლება, თუმცა, მძიმე COVID-19-ის განვითარების შემთხვევაში მათი მიღება უნდა შეწყდეს.[466] COVID-19-ით დაინფიცირების დროს დროებით უნდა შეწყდეს ქლოროქინისა და ჰიდროქსიქლოროქინის მიღება.[466]
COVID-19-ის გადატანის და გამოჯანმრთელების შემდეგ, აშშ გაიდლაინებით რეკომენდებულია რევმატული დაავადების მკურნალობის გაგრძელება სიმპტომების ალაგებიდან 7-14 დღეში, თუ პაციენტს ჰქონდა მსუბუქი პნევმონია, ან საერთოდ არ ჰქონდა პნევმონია და მკურნალობდა სახლში/ამბულატორიულად, თვითიზოლაციის დაცვით. თუ საქმე გვაქვს უფრო მძიმე COVID-19-თან, გადაწყვეტილება ინდივიდუალურად უნდა იყოს მიღებული. თუ პაციენტს ჰქონდა დადებითი ტესტი SARS-CoV-2-ზე, მაგრამ სიმპტომები არ ვლინდება, რევმატული დაავადების მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს დადებითი ტესტიდან 10-17 დღეში.[466]
რასა, სულ მცირე ერთი თანმხლები დაავადების არსებობა და სხეულის მასის ინდექსი ჰოსპიტალიზაციის პროგნოზული ფაქტორებია სისტემური მგლურას და COVID-19-ის მქონე პაციენტებში.[513] აშშ-ის ერთ-ერთ კვლევაში აღმოჩნდა, რომ აშშ-ის ზოგად მოსახლეობაზე არსებული მონაცემების მსგავსად, შავკანიან, აზიელ და ლათინოამერიკელ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ რევმატული დაავადება და COVID-19, უფრო მაღალია ჰოსპიტალიზაციისა და ვენტილაციის რისკი, ვიდრე თეთრკანიან პაციენტებში. ეს განსხვავება ფიქსირდებოდა დემოგრაფიული მახასიათებლების, დაავადების სიმძიმის და სხვა თანმხლები დაავადებების გათვალისწინების შემდეგაც.[483] აშშ-ში ჩატარებულმა კოჰორტულმა კვლევამ გამოავლინა, რომ აუტოიმუნური რევმატული დაავადება იწვევს ჰოსპიტალიზაციის, ინტენსიურ განყოფილებაში მოთავსების, თირკმელების მწვავე დაზიანების და ვენური თრომბოემბოლიის მომატებულ რისკს გაზრდილი რისკის მიზეზს დიდწილად წარმოადგენდა თანხმლები დაავადებები, გარდა ვენური თრომბოემბოლიის რისკისა. სისტემური აუტოიმუნური რევმატიული დაავადებების მქონე პირებში არ იყო გაზრდილი მექანიკური ვენტილაციის და სიკვდილის რისკი.[481]
ექიმებს ურჩევენ განიხილონ SARS-CoV-2-ის საწინააღმდეგო ვაქცინის მიღების საკითხი რევმატული დაავადებების მქონე პაციენტებთან. ვაქცინის მიმართ პასუხი სავარაუდოდ სუსტი იქნება სისტემური იმუნომოდულატორული თერაპიის ფონზე, შედარებით ზოგად მოსახლეობასთან. რევმატოლოგიის ამერიკული კოლეჯის თანახმად, ვაქცინის კომპონენტების მიმართ დადასტურებული ალერგიის გარდა, არ არსებობს უკუჩვენებები SARS-CoV-2 ვაქცინის მისაღებად აუტოიმუნური და ანთებითი რევმატული დაავადებების მქონე პირებისთვის. ვაქცინაცია, იდეალურ შემთხვევაში, უნდა ჩატარდეს როცა რევმატოლოგიური დაავადება კარგად კონტროლდება.[386] EULAR რეკომენდაციას უწევს რევმატული და საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაავადებების მქონე პაციენტებს, მიიღონ SARS-CoV-2 ვაქცინაცია მათ ქვეყანაში დამტკიცებული ნებისმიერი ვაქცინით.[387]
go to our full topic on ტუბერკულოზი
ტუბერკულოზით და COVID-19-ით ერთობლივი ინფექცია გავრცელებულია გლობალურად და ასოცირდება უფრო მაღალ სიკვდილობასთან, ვიდრე მხოლოდ COVID-19-ით ინფექცია. ტუბერკულოზისა და COVID-19 კოინფექციის საშუალო ჰოსპიტალური სიკვდილობის მაჩვენებელი არის 6.5% მაღალი შემოსავლის ქვეყნებში და 22.5% დაბალი/საშუალო შემოსავლის ქვეყნებში.[519]
ტუბერკულოზის სიმპტომები შეიძლება ჰგავდეს COVID-19-ს და ტუბერკულოზის ტესტირება შეიძლება განვიხილოთ კონკრეტულ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ COVID-19.[520]
დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები გვირჩევს, რომ ინფორმაციული რნმ ვაქცინის გაკეთება არ უნდა გადაიდოს ტუბერკულოზზე ტესტირების მიზეზით. იმუნური ტესტირება (ტუბერკულინის კანის სინჯი ან ინტერფერონის გამოთავისუფლების ანალიზი) შეიძლება გაკეთდეს აცრამდე ან აცრისას. თუ ეს შეუძლებელია, იმუნური ტესტირება უნდა გადაიდოს აცრის დასრულებიდან სულ მცირე 4 კვირის პერიოდით, მაგრამ საერთოდ არ უნდა გაუქმდეს. თუ პაციენტს აქვს აქტიური ტუბერკულოზი ან ავადმყოფობა, რომელიც საჭიროებს შეფასებას ტუბერკულოზის დიაგნოზზე, შეიძლება COVID-19 ვაქცინაციის ჩატარება. მძიმე ან მწვავე ავადმყოფობა გაფრთხილებას წარმოადგენს ნებისმიერი ვაქცინაციის დროს. თუ პაციენტს აქვს სიმპტომები ან დიაგნოსტიკური ნიშნები, რომლებიც აქტიურ ტუბერკულოზზე მიუთითებს, საჭიროა შემდგომი შეფასება, განურჩევლად იმუნური ტესტირების შედეგებისა.[521]
დიდი ბრიტანეთის ჯანდაცვის ეროვნული სერვისის რეკომენდაციით, ინტერფერონის გამოთავისუფლების სისხლის ანალიზი შეგვიძლია გამოვიყენოთ ტუბერკულინის კანის ტესტის მაგივრად, კონტაქტების მიკვლევის მიზნით, რათა პანდემიის ფარგლებში შემცირდეს ადამიანებს შორის კონტაქტი. უნდა გაგრძელდეს ტესტირება ლატენტურ ტუბერკულოზზე და ჩვილების ბცჟ ვაქცინაცია.[522]
go to our full topic on წყლულოვანი კოლიტი
ნაწლავის ანთებითი დაავადების მქონე ადამიანებს აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული კრიტიკული სამედიცინო დახმარების მიღების ან სიკვდილის გაზრდილი რისკი, საერთო პოპულაციასთან შედარებით, კონფაუნდერისა და შუამავალი ფაქტორების კორექტირების შემდეგ (ზიანის თანაფარდობა [HR] 1.08, 95% სარწმუნოების ინტერვალი [CI] 1.01-1.16). სამხრეთ აზიის მოსახლეობას, შავკანიანი და შერეული ეროვნების ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ნაწლავის ანთებითი დაავადებები, აღენიშნებათ COVID-19-თან დაკავშირებული სიკვდილის უფრო მაღალი რისკი, ვიდრე ნაწლავის ანთებითი დაავადებების მქონე თეთრკანიან ადამიანებს.[63]
ადამიანებს, რომლებიც იღებენ სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის ინჰიბიტორებს, ინტერლეიკინი (IL)-12/IL-23 ინჰიბიტორებს, ან იანუს კინაზას ინჰიბიტორებს, არ აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული კრიტიკული მკურნალობისთვის ჰოსპიტალიაციის ან სიკვდილის მომატებული რისკი, შედარებით იმ ადამიანებთან, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას (მაგ., აზათიოპრინი). პაციენტებს, რომლებიც იღებენ იანუს კინაზას ინჰიბიტორებს, აქვთ COVID-19-თან დაკავშირებული ჰოსპიტალიზაციის მომატებული რისკი, შედარებით იმ პაციენტებთან, რომლებიც იღებენ სტანდარტულ სისტემურ თერაპიას.[63]
სისხლის ანალიზები თერაპიაზე რეაგირების საპასუხოს მოწოდებულია მინიმალური უსაფრთხო სიხშირით.[335] საერთაშორისო გაიდლაინებით რეკომენდებულია მეთოტრექსატის, თიოპურინების ან ტოფაციტინიბის შეწყვეტა თუ პაციენტს COVID-19 განუვითარდა. მედიკამენტების გამოყენების შეწყვეტისა და ხელახლა დაწყების შესახებ დეტალური რეკომენდაციები გაიცემა ანთებითი დაავადების აქტივობის მიხედვით და COVID-19-ის ინფექციის სიმძიმის მიხედვით.[336][337] ოპერაციის შესახებ გადაწყვეტილებები ინდივიდუალური უნდა იყოს თითოეული პაციენტისთვის მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით.[338]
გასტროენტეროლოგიის ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოსცა პოზიციის განცხადება, რითაც მხარს უჭერს SARS-CoV-2 ვაქცინაციას წყლულოვანი კოლიტის მქონე პირებში.[339] SARS-CoV-2 ვაქცინის მესამე დოზა (ან ბუსტერ დოზა) ასევე რეკომენდებულია ნაწლავების ანთებითი დაავადების მქონე ყველა პაციენტისთვის, რომლებიც იღებენ იმუნოსუპრესიულ მკურნალობას და ნაწლავების ანთებითი დაავადების მქონე ყველა პაციენტისთვის, რომელიც უკიდურესად დაუცველია კლინიკურად. SARS-CoV-2 ვაქცინის მესამე დოზა იწვევს სეროლოგიურ პასუხს იმუნური შუამავლობით გამოწვეული ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტების 84%-ში, რომლებსაც სუსტი პასუხი ჰქონდათ სტანდარტულ 2-დოზიან რეჟიმზე.[340] ზოგიერთმა იმუნოსუპრესიულმა თერაპიამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს COVID-19 ვაქცინების ეფექტურობაზე და ეს უნდა იქნას გათვალისწინებული ვაქცინაციის დროს.[340][341]
მუშავდება პროგნოზული მოდელები ნაწლავის ანთებითი დაავადების მქონე პაციენტებში COVID-19-ის არასასურველი შედეგების ალბათობის პროგნოზირებისთვის.[342]
go to our full topic on ვირუსული გასტროენტერიტი
COVID-19 შეიძლება გამოვლინდეს გასტროინტესტინური სიმპტომებით, რაც წააგავს ვირუსულ გასტროენტერიტს. COVID-19-ის მქონე პაციენტებში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმპტომების ჯამური პრევალენტობა ვარირებს 10%-ზე ნაკლებიდან 15%-მდე.[421][525] ყველაზე ხშირი გამოვლინებებია გულისრევა ან ღებინება, მადის გაქრობა და დიარეა.[525] COVID-19-ის მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებში უფრო ხშირია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმპტომები, ინფექციის ნაკლებად მძიმე ფორმით დაავადებულ პაციენტებთან შედარებით. პაციენტების უმეტესობას აქვს თანმხლები რესპირატორული სიმპტომები ან ცხელება; პაციენტების 3%-ს ჰქონდა მხოლოდ გასტროინტესტინური სიმპტომები.[526] ცხელების და სუნთქვის გაძნელების დაწყებამდე 1-2 დღით ადრე პაციენტებს შესაძლოა გამოუვლინდეთ გულისრევა ან დიარეა.[527] რეტროსპექტული კოჰორტული კვლევის თანახმად, ვირუსის გამოყოფის ხანგრძლივობის მედიანა განავლის ნიმუშებში 22 დღე იყო, რესპირატორულ ნიმუშებში - 18 დღე, ხოლო შრატში - 16 დღე. მსუბუქ შემთხვევებში ვირუსის გამოყოფის ხანგრძლივობის მედიანა ნაკლები იყო (14 დღე), დაავადების მძიმე ფორმებთან შედარებით (21 დღე).[528]
გასტროენტეროლოგიის ამერიკული ასოციაციის გაიდლაინებით რეკომენდებულია ახლადგამოვლენილი დიარეის მქონე ამბულატორიული პაციენტების გამოკითხვა მაღალი რისკის შემცველი ექსპოზიციის შესახებ, აქვთ თუ არა COVID-19-ის სიმპტომები, სხვა გასტროინტესტინური სიმპტომები (გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი).[421] ახლადგამოვლენილი გასტროინტესტინური სიმპტომების მქონე პაციენტებში საჭიროა COVID-19-ის სიმპტომების მონიტორინგი, რადგან გასტროინტესტინური სიმპტომები შეიძლება წინ უსწრებდეს COVID-19-ის სხვა სიმპტომებს (რამდენიმე დღით). ამჟამად არ არსებობს საკმარისი მტკიცებულება განავლის ტესტირების შესახებ COVID-19-ის დიაგნოსტირების ან მონიტორინგის მიზნით რუტინულ კლინიკურ პრაქტიკაში.[421] შესაძლო ან დადასტურებული COVID-19-ის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია გასტროინტესტინური სიმპტომების ანამნეზის შეკრება, რაც მოიცავს სიმპტომების ქრონოლოგიას, მახასიათებლებს, ხანგრძლივობას და სიმძიმეს.
go to our full topic on B12 ვიტამინის დეფიციტი
ჰემატოლოგიის ბრიტანულმა საზოგადოებამ გამოაქვეყნა გაიდლაინები B12 ვიტამინის (ციანოკობალამინი) შესახებ COVID-19-ის პანდემიის დროს.
თუ პაციენტს აქვს B12 ვიტამინის დეფიციტი, რომელიც არ უკავშირდება კვებას (მაგ. პერნიციოზული ანემია, გასტრექტომია, ნაწლავის ანთებითი დაავადება, აქლორჰიდრია), ინექციების გაკეთებამდე მას უნდა ჩაუტარდეს სკრინინგი COVID-19-ის სიმპტომებზე. B12 ვიტამინის ინექციის საჭიროება უნდა შეფასდეს თითოეული პაციენტისთვის ინდივიდუალურად; კუნთში ინექციების გაგრძელებამდე შეგვიძლია პაციენტს შევთავაზოთ პერორალურადი B12 ვიტამინი, რაც მიზნად ისახავს ინექციებს შორის უმოკლესი დროის პაუზას.[529]
თუ B12-ის დეფიციტი დაკავშირებულია კვებასთან, საჭიროა რჩევების მიცემა აღნიშნული ვიტამინით მდიდარი საკვების შესახებ. B12-ის მიღება შეიძლება შეწყდეს, თუ პაციენტს დეფიციტი აღარ აქვს; ასევე შესაძლებელია პერორალურ ფორმაზე გადასვლა.[529]
დამატებითი რესურსები ჰემატოლოგიის შესახებ:
კონტრიბუტორები
ავტორები
Editorial Team
BMJ Publishing Group
გაფრთხილება:
BMJ staff and contractors follow BMJ company policy on declarations of interests. None have interests to declare.
მტკიცებულება
Can interventions commonly available during pandemics control heavy menstrual bleeding?
მეტი მტკიცებულებაშედით სისტემაში ან გამოიწერეთ BMJ Best Practice
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას