მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

იმუნოკომპეტენტური

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკების მიმართ მისი სენსიტიურობის განსაზღვრამდე პარენტერულად უნდა მიეცეს ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული საშუალებები.[9][63][64]

ემპირიული ანტიბიოტიკის არჩევანი დამოკიდებულია პაციენტის ასაკსა და პირობებზე, რომლებსაც შეიძლებოდა გამოეწვია პაციენტის წინასწარგანწყობა მენინგიტის მიმართ.[63]

არჩეული რეჟიმი საკმარისად ფართო უნდა იყოს, რათა ასაკობრივი ჯგუფის გათვალისწინებით იმოქმედოს პოტენციურ გამომწვევზე.

საწყისი თერაპიისთვის, უნდა გავითვალისწინოთ სავარაუდო ანტიმიკრობული რეზისტენტობა.[63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკი ახალშობილებისთვის არის ამინოგლიკოზიდი (მაგ., გენტამიცინი).[37]

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება შეიცვალოს გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით.[9][63]

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინიამპიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

და

ცეფოტაქსიმი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

მეორეული ვარიანტები

ამპიცილინიამპიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

და

გენტამიცინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.

ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკების მიმართ მისი სენსიტიურობის განსაზღვრამდე პარენტერულად უნდა მიეცეს ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული საშუალებები.[9][63][64]

არჩეული რეჟიმი საკმარისად ფართო უნდა იყოს, რათა ასაკობრივი ჯგუფის გათვალისწინებით იმოქმედოს პოტენციურ გამომწვევზე.

საწყისი თერაპიისთვის, უნდა გავითვალისწინოთ სავარაუდო ანტიმიკრობული რეზისტენტობა.[63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება შეიცვალოს გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით.[9][63]

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: ბავშვები: ინტრავენურად 15 მგ / კგ ყოველ 6 საათში; ზრდასრულები: ინტრავენურად 15-20 მგ / კგ ყოველ 8-12 საათში

--და--

ცეფტრიაქსონი: ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღე ინტრავენურად მიეცემა დაყოფილ დოზებად ყოველ 12-24 საათში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფოტაქსიმი: ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ვანკომიცინი: ბავშვები: ინტრავენურად 15 მგ / კგ ყოველ 6 საათში; ზრდასრულები: ინტრავენურად 15-20 მგ / კგ ყოველ 8-12 საათში

--და--

მეროპენემი: ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში ერთხელ; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

იყოს

ქლორამფენიკოლი: ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში (მაგ. მენინგოკოკური მენინგიტის შემთხვევებში); დექსამეტაზონი უნდა შეწყდეს ადრე, როდესაც H influenzae და S pneumoniae, როგორც გამომწვევი მიკროორგანიზმები, გამოირიცხება.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკების მიმართ სენსიტიურობის განსაზღვრამდე პარენტერულად უნდა მიეცეს ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული საშუალებები.[9][63][64]

ემპირიული ანტიბიოტიკის არჩევანი დამოკიდებულია პაციენტის ასაკსა და პირობებზე, რომლებსაც შეიძლებოდა გამოეწვია პაციენტის წინასწარგანწყობა მენინგიტის მიმართ.[63]

არჩეული რეჟიმი საკმარისად ფართო უნდა იყოს, რათა ასაკობრივი ჯგუფის გათვალისწინებით იმოქმედოს პოტენციურ გამომწვევზე.

საწყისი თერაპიისთვის, უნდა გავითვალისწინოთ სავარაუდო ანტიმიკრობული რეზისტენტობა.[63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი. ტრიმეთოპრიმი/სულფამეტოქსაზოლი ამპიცილინის ალტერნატიული მედიკამენტია.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინიამპიცილინი: 2გ ინტრავენურად 4 საათში ერთხელ

და

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

ცეფტრიაქსონი: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

იყოს

ცეფოტაქსიმი: 2გ ინტრავენურად 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: 8-10 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 6-12 საათში ერთხელ

მეტი

და

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

მეროპენემი: 1-2 გ ინტრავენურად 8 საათში ერთხელ

იყოს

ქლორამფენიკოლი: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით 6 საათში ერთხელ, მაქსიმუმ 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში (მაგ. მენინგოკოკური მენინგიტის შემთხვევებში); დექსამეტაზონი უნდა შეწყდეს ადრე, როდესაც H influenzae და S pneumoniae, როგორც გამომწვევი მიკროორგანიზმები, გამოირიცხება.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: 10 მგ ინტრავენურად 6 საათში ერთხელ

შესუსტებული იმუნიტეტით

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკების მიმართ სენსიტიურობის განსაზღვრამდე პარენტერულად უნდა მიეცეს ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული საშუალებები.[9][63][64]

ემპირიული ანტიბიოტიკის არჩევანი დამოკიდებულია პაციენტის ასაკსა და პირობებზე, რომლებსაც შეიძლებოდა გამოეწვია პაციენტის წინასწარგანწყობა მენინგიტის მიმართ.[63]

არჩეული რეჟიმი საკმარისად ფართო უნდა იყოს, რათა ასაკობრივი ჯგუფის გათვალისწინებით იმოქმედოს პოტენციურ გამომწვევზე.

საწყისი თერაპიისთვის, უნდა გავითვალისწინოთ სავარაუდო ანტიმიკრობული რეზისტენტობა.[63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკები მოიცავს კარბაპენემს (მაგ., მეროპენემს) ან ქლორამფენიკოლს. ტრიმეთოპრიმი/სულფამეტოქსაზოლი ამპიცილინის ალტერნატიული მედიკამენტია (ახალშობილების გარდა).

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

და

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: ბავშვები >2 თვის ასაკის: 15-20 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 8-10 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში ერთხელ

მეტი

და

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

იყოს

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

მწვავე

დადასტურებული ინფექცია: Streptococcus pneumoniae

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

პენიცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებისთვის (ანუ,, მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია <0.1 მიკროგრამი/მლ) უნდა გამოიყენებოდეს ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი.

პაციენტებმა, რომლებსაც აქვთ ალერგია პენიცილინზე, შეიძლება გამოიყენონ ქლორამფენიკოლი. მკურნალობის კურსი: 10-14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 180-300 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4-6 სთ-ში; მოზრდილები: 2.4 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის გამოყენების სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

ახალშობილებში კორტიკოსტეროიდები ამჟამად არ არის რეკომენდებული.[37]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

პენიცილინისადმი შუალედური რეზისტენტობის მქონე მიკროორგანიზმები (მაგ, თუ მინიმალური ინჰიბიტორული კონცენტრაცია 0.1-1.0 მიკროგრამი/მლ-ია) ნამკურნალები უნდა იყოს ცეფოტაქსიმით ან ცეფტრიაქსონით.

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 10-14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

ან

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

ან

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის გამოყენების სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

ახალშობილებში კორტიკოსტეროიდები ამჟამად არ არის რეკომენდებული.[37]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

პენიცილინ-რეზისტენტული (მინიმალური ინჰიბიტორული კონცენტრაცია [MIC] ≥2.0 მიკროგრამი/მლ) ან ცეფალოსპორინ-რეზისტენტული მიკროორგანიზმები (MIC ≥1.0 მიკროგრამი/მლ) ნამკურნალები უნდა იყოს ვანკომიცინით, ცეფოტაქსიმთან ან ცეფტრიაქსონთან ერთად.

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 10-14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

--და--

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

იყოს

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის გამოყენების სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

ახალშობილებში კორტიკოსტეროიდები ამჟამად არ არის რეკომენდებული.[37]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

დადასტურებული ინფექცია: Haemophilus influenzae

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 7-დან 10 დღემდე.

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

ან

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: ბავშვები >2 თვის ასაკის: 15-20 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 8-10 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში ერთხელ

მეტი
Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის გამოყენების სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

ახალშობილებში კორტიკოსტეროიდები ამჟამად არ არის რეკომენდებული.[37]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 10-14 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

ან

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

ან

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
პლიუს – 

დექსამეთაზონი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

იდეალურ შემთხვევაში, დამატებით დექსამეტაზონი უნდა დაინიშნოს პარენტერალური ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებასთან ერთად ან ცოტა ხნით ადრე ყველა ადრე კარგად მყოფ და არა იმუნოსუპრესიულ მოზრდილებსა და ბავშვებში.[64] თუმცა, მისი მიღება შეიძლება ანტიბიოტიკების პირველი დოზის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში.[37][65]

პოტენციური სარგებლის მტკიცებულება გამოვლინდა მხოლოდ Haemophilus influenzae ან Streptococcus pneumoniae-თან ასოცირებული ბაქტერიული მენინგიტის შემთხვევებში. არსებობს მცირე მტკიცებულებები დექსამეტაზონის გამოყენების სასარგებლოდ სხვა ბაქტერიებით გამოწვეულ შემთხვევებში.[37]

ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზამდე ან მის შემდეგ 4 საათის განმავლობაში მიღებული დამატებითი მკურნალობა დექსამეტაზონით, რომელიც გრძელდება 4 დღის განმავლობაში, აუმჯობესებს შედეგებს მოზრდილებში.[37][67][68][69][70]

კოჰრეინის ერთმა მიმოხილვამ ვერ მოიპოვა საკმარისი მტკიცებულება იმის დასამტკიცებლად, რომ ანტიბაქტერიულ თერაპიაზე კორტიკოსტეროიდების დამატებამ შეამცირა საერთო სიკვდილიანობა მწვავე ბაქტერიული მენინგიტის მქონე მოზრდილების და ბავშვების შერეულ პოპულაციაში.[69] თუმცა, მოზრდილებში და ბავშვებში სმენის დაქვეითების და ნევროლოგიური ნარჩენი ცვლილებების მნიშვნელოვანი შემცირება აღინიშნა; მოკლევადიანი ნევროლოგიური გართულებები შემცირდა ბავშვებში, მაგრამ არა მოზრდილებში.[69] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ეს შედეგები განმეორდა ბავშვებში ბაქტერიული მენინგიტის დექსამეტაზონით მკურნალობასთან დაკავშირებით ჩატარებული რანდომიზებული კონტროლირებული კვლევების შემდგომ მეტა-ანალიზში.[71]

კოჰრანის მიმოხილვის ქვეჯგუფების ანალიზის შედეგად გაჩნდა ვარაუდი, რომ კორტიკოსტერიდებმა შეიძლება შეამციროს: სიკვდილობა S pneumoniae-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს (მაგრამ არა b ტიპის H influenzae-ით [Hib] ან Neisseria meningitidis-ით გამოწვეული მენინგიტის დროს); სმენის ძლიერი დაქვეითება Hib მენინგიტის მქონე ბავშვებში (მაგრამ არა ბავშვებთან, ვისთანაც მენინგიტი Haemophilus-სგან განსხვავებული სახეობებით არის გამოწვეული).[69]

კრიტიკულად მძიმე მოზრდილი პაციენტების ჰეტეროგენული ჯგუფის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა პოტენციურად გაუმჯობესებული გადარჩენის მაჩვენებელი ბაქტერიული მენინგიტის მქონე კორტიკოსტეროიდებით ნამკურნალები პაციენტების ქვეჯგუფში, იმ პაციენტებთან შედარებით, ვისთანაც კოტრიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ ჩატარებულა (სიკვდილიანობა 28% შედარებით 32%-სთან; P=0.04).[72]

ახალშობილებში კორტიკოსტეროიდები ამჟამად არ არის რეკომენდებული.[37]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ≥1 თვის ბავშვებში: 0.6 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით, ყოველ 6 საათში ერთხელ; მოზრდილებში: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

დადასტურებული ინფექცია: Streptococcus agalactiae (B ჯგუფის სტრეპტოკოკები)

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

ალტერნატიული ანტიბიოტიკი პენიცილინზე ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის არის ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 14-21 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

--და--

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 180-300 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4-6 სთ-ში; მოზრდილები: 2.4 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

იყოს

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Escherichia coli და სხვა გრამ-უარყოფითი Enterobacteriaceae

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

თუ ცეფალოსპორინის დანიშვნა არ შეიძლება (მაგ., ალერგიის დროს), ალტერნატიული ანტიბიოტიკებია კარბაპენემი (მაგ., მეროპენემი) ან ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 21-28 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

--და--

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

--და--

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

იყოს

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Listeria monocytogenes

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

ალტერნატიული ანტიბიოტიკი პენიცილინზე ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის არის ქლორამფენიკოლი.

მკურნალობის კურსი: 21-28 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

--და--

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 180-300 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4-6 სთ-ში; მოზრდილები: 2.4 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

იყოს

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Staphylococcus aureus

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: დამოკიდებულია თავზურგტვინის სითხის მიკრობიოლოგიურ რეაგირებაზე და ფონურ დაავადებაზე.

პირველადი პარამეტრები

ნაფცილინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

ოქსაცილინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: დამოკიდებულია თავზურგტვინის სითხის მიკრობიოლოგიურ რეაგირებაზე და ფონურ დაავადებაზე.

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

მეორეული ვარიანტები

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: ბავშვები >2 თვის ასაკის: 15-20 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 8-10 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში ერთხელ

მეტი

ან

ლინეზოლიდი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 20-30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8-12 სთ-ში; მოზრდილები: 600 მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Staphylococcus epidermidis

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: დამოკიდებულია თავზურგტვინის სითხის მიკრობიოლოგიურ რეაგირებაზე და ფონურ დაავადებაზე.

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 15 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

მეორეული ვარიანტები

ლინეზოლიდი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 20-30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8-12 სთ-ში; მოზრდილები: 600 მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Pseudomonas aeruginosa

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია გამომწვევი მიკროორგანიზმის და მისი მგრძნობელობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 21 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

ცეფტაზიდიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 150 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Enterococcus სახეობები

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 21 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

ტრიმეთოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი: ბავშვები >2 თვის ასაკის: 15-20 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 8-10 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 საათში ერთხელ

მეტი
Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Acinetobacter species

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 21 დღე.

პირველადი პარამეტრები

გენტამიცინი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 2 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

და

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 8 სთ-ში; მოზრდილები: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

დადასტურებული ინფექცია: Neisseria meningitidis

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 7 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 180-300 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4-6 სთ-ში; მოზრდილები: 2.4 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

ამპიცილინიამპიცილინი: ახალშობილები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; ბავშვები: 100-200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

ან

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზილპენიცილინი ან ამპიცილინი + გენტამიცინი.

დიაგნოზის დადასტურების შემდეგ (ზოგადად, 12-48 საათის განმავლობაში ჰოსპიტალიზაციის შემდეგ), ანტიმიკრობული თერაპია შეიძლება გამომწვევი მიკროორგანიზმის და ანტიბიოტიკის მიმართ მგრძნობელობის მიხედვით შეიცვალოს.[9][63]

მკურნალობის კურსი: 7 დღე.

პირველადი პარამეტრები

ცეფტრიაქსონი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 12-24 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

ან

ცეფოტაქსიმი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 200 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში; მოზრდილები: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

მეროპენემი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები: 120 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში; მოზრდილები: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

ან

ქლორამფენიკოლი: ახალშობილები: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის შესახებ; ბავშვები და მოზრდილები: 50-100 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 სთ-ში, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

Back
პლიუს – 

დამხმარე თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

კომპენსირებული შოკის (ნევროლოგიური სტატუსი, როგორც წესი, ნორმალური რჩება, მაგრამ პულსი შეიძლება მუდმივად მომატებული იყოს, კანი დაწინწკლულია, კიდურები ცივია სისტემური სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობის ზრდის გამო, კაპილარული შევსება გახანგრძლივებულია და შარდის გამოყოფა შემცირებულია) ან სუნთქვის დარღვევის სიმპტომების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ დამატებითი ჟანგბადი. დეკომპენსირებული შოკის (კომპენსირებული შოკის ნიშნები პლუს ჰიპოტენზია), ჰიპოქსიის, მძიმე რესპირატორული დარღვევის, ცნობიერების შეცვლის, ან მომატებული ინტრაკრანიალური წნევის ნიშნების მქონე პაციენტებს სჭირდებათ ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


ადეკვატური ოქსიგენაცია, ჰიპოგლიკემიის და ჰიპონატრიემიის პრევენცია, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო თერაპია გულყრების კონტროლისა და პრევენციისთვის (მაგ., ლორაზეპამი, დიაზეპამი, ფენიტოინი) და ქალასშიდა წნევის შემცირებაზე და ცერებრალური სისხლის ნაკადის ფლუქტუაციის პრევენციაზე მიმართული ზომები მნიშვნელოვანია მართვისას.[9]

ვაზოპრესორები (მაგ., ადრენალინი [ეპინეფრინი], ნორადრენალინი [ნორეპინეფრინი], მილრინონი, დოპამინი) უნდა დაინიშნოს ჰიპოტენზიის ან ცუდი პერფუზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც დროულად არ რეაგირებენ რეჰიდრატაციაზე.

თუ პაციენტი ჰიპოვოლემიურია ან შოკშია, დამატებით ინტრავენურად უნდა მიეცეს სითხეები.

სითხეები ფრთხილად უნდა გადაესხათ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ინტრაკრანიული წნევის მატების, მიოკრადიუმის ინფარქტის ან მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულება. გულფილტვის მხარდაჭერა შეიძლება საჭირო გახდეს ინტენსიური თერაპიის პირობებში.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას