არა-ქოლერა ვიბრიოს ინფექციები.

არა-ქოლერული Vibrio ინფექციებს იწვევს Vibrio სახეობები, რომლებიც განსხვავდება Vibrio ქოლერასგან.

Vibrio vulnificus არის ყველაზე ვირულენტური და შეიძლება გამოიწვიოს ფატალური სეპტიკური შოკი იმუნოკომპრომისულ პაციენტებში ან ღვიძლის ფონური დაავადების მქონე პირებში.

დიაგნოზი ემყარება სისხლის, ჭრილობის და/ან განავლის კულტივირებას.

მკურნალობაში შედის ინტრავენური ანტიბიოტიკები ორი მედიკამენტით მათთვის, ვისაც აქვსს სეფსისი ან მძმე სისტემური ინფექცია. კანის/რბილი ქსოვილების მანეკროზებელი ინფექციის მქონე პაციენტებს დამატებით ესაჭიროებათ ინფიცირებული ქსოვილის ადრეული აგრესიული ქირურგიული ჩამოფხეკა. კანის/რბილი ქსოვილების ადგილობრივი ჭრილობის ინფექციები იმართება პერორალური ანტიბიოტიკებითა და საგულდაგულო დაკვირვებით.

გასტროენტერიტის სინდრომს მკურნალობენ რეჰიდრატაციით. პერორალური ანტიბიოტიკი ნაჩვენებია, თუ დიარეა გასტანს >5 დღეზე.

პროგნოზი განსხვავებულია ინფექციის კლინიკური გამოვლინებისა და თანმხლები დაავადების შესაბამისად.

Vibrio-თი გამოწვეული ინფექციები ყველაზე ხშირად დაკავშირებულია უმი ან თერმულად არასაკმარისად დამუშავებული მოლუსკების მიღებასთან ან ზღვის ან მლაშე წყალთან ტრავმულ ექსპოზიციასთან. ინფექცია ხასიათდება დიარეითა და ღებინებით, სეფსისით და/ან კანის/რბილი ქსოვილების ინფექციებით. ათი არაქოლერული Vibrio სახეობა ასოცირდება ადამიანის დაავადებასთან.  V parahaemolyticus, V alginolyticus და V vulnificus არის ყველაზე გავრცელებული ორგანიზმები, რომლებიც იწვევენ არაქოლერულ Vibrio ინფექციებს.