ეოზინოფილიის შეფასება

ეოზინოფილია განისაზღვრება, როგორც ეოზინოფილების რაოდენობის მომატება პერიფერიულ სისხლში. ნორმის ზედა ზღვარი ჩვეულებრივ, მიღებულია, როგორც დაახლოებით 0.6 × 10⁹/ლ (600/მიკროლიტრში), მაგრამ ის უფრო დაბალია (დაახლოებით 0.4 × 10⁹/ლ [400/მიკროლიტრში]), თუ გამოვრიცხავთ მსუბუქი ალერგიის მქონე პირებს. ეოზინოფილების ნორმის ეთნიკური ვარიაციები არ არსებობს და არც ერთი ფიზიოლოგიური მიზეზი არ იწვევს რაოდენობის მომატებას.[1]Bain BJ. Blood cells: a practical guide. 6th ed. Oxford: Wiley-Blackwell; 2022.

ეოზინოფილიის მიზეზები

ეოზინოფილიის ყველზე ხშირი მიზეზები დამოკიდებულია სოციო-ეკონომიკურ და გეოგრაფიულ ფაქტორებზე. განვითარებად მსოფლიოში ყველაზე ხშირი მიზეზი პარაზიტული ინფექციაა (რომელიც შემთხვევათა ყველაზე დიდ რაოდენობას იწვევს მთელ მსოფლიოში) მაშინ, როცა განვითარებულ ქვეყანებში ამას ალერგია განაპირობებს. იშვიათი მიზეზები მნიშვნელოვანია, რადგანაც ეოზინოფილია შესაძლოა საყურადღებო ფონური მდგომარეობის შედეგი იყოს.

ჰიპერეოზინოფილია

ტერმინებს "ეოზინოფილია" და "ჰიპერეოზინოფილია" არ აქვთ ზუსტი განმარტებები და შემოთავაზებულია ეოზინოფილური დარღვევების რამდენიმე განსხვავებული კლასიფიკაცია. პერიფერიული სისხლის ეოზინოფილია ტრადიციულად იყოფა მსუბუქად (0,5-1,49 × 109/ლ [500-1499/მიკროლიტრი]), ზომიერ ან გამოხატულ (1,5-5,0 × 109/ლ [1500-5000/მიკროლიტრი]) და მძიმედ. 5.0 × 10⁹/L [>5000/მიკროლიტრი]). კონსენსუსის რეკომენდაციები განსაზღვრავს მდგრად ჰიპერეოზინოფილიას, როგორც >1,5 × 109/ლ (>1500/მიკროლიტრი) დაფიქსირებული მინიმუმ 2 ჯერ ≥2 კვირის ინტერვალით.[2]Valent P, Klion AD, Roufosse F, et al. Proposed refined diagnostic criteria and classification of eosinophil disorders and related syndromes. Allergy. 2023 Jan;78(1):47-59. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9797433 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/36207764?tool=bestpractice.com რაც უფრო მაღალია ეოზინოფილების რაოდენობა, მით უფრო სწრაფად უნდა განისაზღვროს მიზეზი, რადგან ჯერ ერთი, შესაძლოა საჭირო გახდეს ფონური დაავადების მკურნალობა და, მეორეც, ჰიპერეოზინოფილიამ შესაძლოა გამოიწვიოს ქსოვილების დაიზიანება, რაც შეიძლება სიცოცხლისათვის საშიში გახდეს. თუ ეოზინოფილები ფართოდ დეგრანულირებულია, ფერმენტების, ციტოტოქსიკური ცილებისა და ციტოკინების გამოყოფის გამო ქსოვილების დაზიანება უფრო სავარაუდოა.[2]Valent P, Klion AD, Roufosse F, et al. Proposed refined diagnostic criteria and classification of eosinophil disorders and related syndromes. Allergy. 2023 Jan;78(1):47-59. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9797433 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/36207764?tool=bestpractice.com

ეოზინოფილიაზე გამოკვლევა

დიაგნოსტიკა მისდევს შეფასების ტრადიციულ მოდელს, რომელიც მოიცავს კლინიკურ ანამნეზს, გასინჯვას, ლაბორატორიულ და სხვა კვლევებს და მხედველობაში იღებს კონკრეტული პაციენტისთვის ყველა სავარაუდო მიზეზს.