ცელულიტი და წითელი ქარი

დიაგნოზის გაკეთება, როგორც წესი, შეიძლება მხოლოდ ანამნეზის და გასინჯვის საფუძველზე, თუმცა ჩირქოვანი კერის კულტურა და მოლეკულური დიაგნოსტიკური პროცედურები უნდა ჩატარდეს, თუ ცელულიტი დაკავშირებულია ჭრილობასთან ან პუსტულურ კერასთან.

ცელულიტის, არსებული ლიმფედემის ან ვენური უკმარისობისა და ტერფის მიკოზი წინა ეპიზოდებმა შესაძლოა განაპირობოს ეს მდგომარეობა.

ყველაზე გავრცელებული ეტიოლოგიების (სტრეპტოკოკები და Staphylococcus aureus) წინააღმდეგ მიმართული ანტიბიოტიკები ჩვეულებრივ იწვევს გაუმჯობესებას.

ცელულიტი არის კანის მწვავე გავრცელების ინფექცია, ვიზუალურად არამკაფიო საზღვრებით, რომელშიც ძირითადად ჩართულია დერმა და კანქვეშა ქსოვილი. ხასიათდება ერითემით, შეშუპებით, სითბოთი და მტკივნეულობით, და ძირითადად გვხვდება კიდურებში.

წითელი ქარი არის ზედაპირული ცელულიტის განსხვავებული ფორმა, შესამჩნევი ლიმფატური ჩართულობით და არის ამოწეული, მკვეთრად გამიჯნული დაუზიანებელი კანიდან.