ჰიპერკალიემიის შეფასება

მკვეთრი ჰიპერკალიემია განსაზღვრულია, როგორც შრატში კალიუმის რაოდენობა >6.0 მმოლ/ლ (>6.0 მეკვ/ლ). ზომიერი ჰიპერკალემია განსაზღვრულია, როგორც კალიუმის დონე 5.0 - 6.0 მმოლ/ლ (5.0 - 6.0 მ.ექვ/ლ) ფარგლებში მერყეობს. მკვეთრი ჰიპერკალემიის დროს, შრატში კალიუმის კონცენტრაციის მცირე ცვლილებასაც კი შესაძლოა მნიშვნელოვანი გავლენა ჰქონდეს კუნთებსა და გულზე.

ჰიპერკალიემია ყველაზე ხშირად გამოწვეულია კალიუმის დიდი რაოდენობით მიღებით თირკმლის ექსკრეტორული ფუნქციის დაქვეითების ფონზე ან კალიუმის რედისტრიბუციით უჯრედშიდა სივრციდან უჯრედს გარეთ. კორელაცია სუსტია შრატში კალიუმის დონის მატებასა და ორგანიზმში კალიუმის რეზერვების ჯამურ სიჭარბეს შორის. ჰიპერკალიემიის კლინიკური გამოვლინება იშვიათია <6.0 მმოლ/ლ (<6.0 მ.ექვ/ლ) დონემდე.

მნიშვნელოვანი ჰიპერკალიემიის ხშირი მწავე გამოვლინებებია: კუნთების სისუსტე და ეკგ-ს ცვლილებები, რაც შეიძლება სიცოცხლისათვის საშიში არითმიით გართულდეს.[1]Mattu A, Brady WJ, Robinson DA. Electrocardiographic manifestations of hyperkalemia. Am J Emerg Med. 2000 Oct;18(6):721-9. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11043630?tool=bestpractice.com ​​ მკვეთრი ჰიპერკალიემია სასწრაფო სამედიცინო მდგომარეობაა საჭიროა ეკგ-ს გადაღება, რათა გამოვლინდეს შესაძლო კარდიოტოქსიკურობა. საჭიროა მუდმივი ეკგ მონიტორინგი მანამდე, სანამ კალიუმის დონე უსაფრთხო ფარგლებში არ იქნება და სანამ არ მოიხსნება კარდიოტოქსიკურობა.

მნიშვნელოვანი ჰიპერკალიემიის მკურნალობა ელექტროკარდიოგრაფიული ცვლილებების გარეშე პრევენციულია, ხოლო ეკგ-ს ცვლილებების ფონზე მდგომარეობა გადაუდებელია და საჭიროებს კალიუმის კონცენტრაციის შემამცირებელი ზომების დაუყოვნებლივ მიღებას.[Figure caption and citation for the preceding image starts]: ეკგ-ს ცვლილებები ჰიპერკალიემიის მქონე პაციენტშიBMJ 2009; 339:b4114. Copyright ©2009 by the BMJ Publishing Group [Citation ends].