ვენერიული ლიმფოგრანულომა

ინფექციის პირველადი გამოვლინებაა ინოკულაციის ადგილას სასქესო ორგანოს უმტკივნეულო ანთება და დაწყლულება; ხშირად შეუმჩნეველია პაციენტის მიერ.

მეორეული სტადია ძირითადად ვითარდება პირველადი დაზიანების განვითარებიდან რამდენიმე კვირაში; წარმოდგენილია როგორც მტკივნეული, ცალმხრივი, საზარდულის ან ბარძაყის ლიმფადენოპათია (ხშირად მოხსენებულია როგორც "საზარდულის სინდრომი").

პროქტოკოლიტი გამოვლინდა უფრო ტიპურ გამოვლინებად იმ მამაკაცებში, რომელთაც სექსი აქვთ მამაკაცებთან (განსაკუთრებით აივ დადებით პირებში).

ქრონიკულმა ანთებამ შესაძლოა განაპირობოს ნაწიბურები და ფიბროზი, რაც იწვევს გენიტალიების ლიმფედემას ან სტრიქტურებისა და ფისტულების ფორმირებას, თუ დაზიანება მოიცავს ანორექტული მიდამო.

გენიტალური წყლულის ნაცხში ან ბუბონის ასპირატში Chlamydia trachomatis-ის იდენტიფიცირება დასკვნით დიაგნოზს წარმოადგენს.

პირველი რიგის უპირატესი თერაპიაა დოქსოციკლინი; ალტერნატიული მკურნალობის ვარიანტია მაკროლიდები (მაგ. ორსულებში ან მეძუძურებში, ან ტეტრაციკლინზე ალერგიის მქონე პაციენტებში).

შესაძლოა დიდი ბუბონებიდან ასპირაცია, მაგრამ გაკვეთამ და დრენირებამ ან ბუბონების ქირურგიულმა ამოკვეთამ შესაძლოა გაართულოს შეხორცება.

ვენერიული ლიმფოგრანულომა (LGV) არის STD, რომელსაც იწვევს Chlamydia trachomatis-ის სეროლოგიური ვარიანტები L1, L2 ან L3 (ერთად ეწოდებათ 'LGV ბიოვარიანტი'), რომლებიც ენდემურია ტროპიკებში, მაგრამ ამჟამად განვითარებულ ქვეყნებშიც არის გავრცელებული. ინფექცია ვითარდება გენიტალიების რეგიონში ლორწოვან გარსთან ან დაზიანებულ კანთან კონტაქტით.