პრიკარდიტი

პერიკარდიტის სიმპტომებს მიეკუთვნება მკვეთრი, ძლიერი რეტროსტერნული ტკივილი გულმკერდის არეში, რომელიც უარესდება ჩასუნთქვისას და მწოლიარე მდგომარეობაში.

გასინჯვისას კლასიკური ნიშანია პერიკარდიული ხახუნი. ხშირად არის დაბალი სიცხე.

დიაგნოსტიკურ ნიშნებს მიეკუთვნება ელექტროარდიოგრამაზე (ეკგ-ზე) ST სეგმენტის დიფუზური ხასიათის ელევაცია და ექოკარდიოგრაფიით პერიკარდიუმში როგორც მინიმუმ მცირე გამონაჟონის გამოვლენა; სისხლის ანალიზით როგორც წესი სისტემურ ანთებაზე მიმანიშნებელი მონაცემები.

მკურნალობა ნებისმიერი არსებული ფონური სისტემური დაავადების წინააღმდეგ უნდა წარიმართოს. იდიოპათიურ ან ვირუსულ პერიკარდიტებზე ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატები და კოლხიცინი დადებით დინამიკას იძლევიან.

გართულებებს მიეკუთვნება ქრონიკული განმეორებითი პერიკარდიტი, გულის ტამპონადა და კონსტრიქციული (შეხორცებითი) პერიკარდიტი.

პერიკარდიტი პერიკარდიუმის ანთებაა. მწვავე ფორმა განიზასღვრება როგორც ახლადდაწყებული ანთება, რომელიც 4-6 კვირის განმავლობაში გრძელდება. ის შესაძლოა იყოს როგორც ფიბროზული (მშრალი), ისე შესაძლოა მიმდინარეობდეს ჩირქოვანი გამონაჟონით, სეროზული ან ჰემორაგიული ექსუდატით. კლინიკურად ახასიათებს შემდეგი ტრიადა: ტკივილი გულმკერდის არეში, პერიკარდიუმის ხახუნი და სერიული ელექტროკარდიოგრაფიული ცვლილებები. კონსტრიქციული პერიკარდიტი აზიანებს ნორმალურ დიასტოლურ ავსებას და შესაძლოა მწვავე პერიკარდიტის შუალედური ან გვიანი გართულება იყოს. კლინიკურ პრაქტიკაში პერიკარდიტი პერიკარდიუმის ყველაზე ხშირი დაავადებაა.