რევმატოიდური ართრიტი

ქრონიკული, ეროზიული ართრიტი, რომელიც საჭიროებს ადრეულ და აქტიურ თერაპიას.

დიაგნოსტირდება კლინიკურად. ლაბორატორიული და რადიოგრაფიული კვლევა უფრო ხშირად უზრუნველყოფს პროგნოზულ, ვიდრე - სადიაგნოსტიკო ინფორმაციას.

დაავადების მამოდიფიცირებბელი ანტირევმატული მედიკამენტები მკურნალობის საფუძველია. მეთოტრექსატი ჩვეულებრივ გამოიყენება პირველი რიგის სახით; მრავალი სხვა მედიკამენტი, მათ შორის ბიოლოგიური აგენტები და მცირე მოლეკულური მედიკამენტები შეიძლება დაინიშნოს ერთდროულად.

რუტინულად გამოიყენება დაავადების აქტივობის მაჩვენებელი ქულები (მაგალითად, დაავადების აქტივობის ქულის 28-სახსრის დათვლის ვერსია [DAS28]), დაავადების კლინიკური აქტივობის ინდექსი [CDAI], დაავადების აქტივობის გამარტივებული ინდექსი [SDAI], პაციენტთა რუტინული შეფასების ინდექსის მონაცემები [RAPID3]), რომ პაციენტებზე ოპტიმალურად ზრუნვა იყოს უზრუნველყოფილი.

რევმატოიდული ართრიტი (RA), ექიმთა მიერ ყველაზე ხშირად აღმოჩენილი ანთებითი ართრიტი, ქრონიკული ანთებითი დაავადება, რომელიც აღენიშნება მოსახლეობის 1%-ს.[1]Lee DM, Weinblatt ME. Rheumatoid arthritis. Lancet. 2001 Sep 15;358(9285):903-11. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11567728?tool=bestpractice.com თავდაპირველად აზიანებს ხელებისა და ტერფების წვრილ სახსრებს, თუ არ ჩატრადება აქტიური მკურნალობა, შეიძლება გახდეს სამუშაოს დაკარგვის, სიცოცხლის ხარისხის დაქვეითების, სახსრის რეკონსტრუქციული ქირურგიის საჭიროების და სიკვდილობის მიზეზი.[2]Pincus T, Sokka T. How can the risk of long-term consequences of rheumatoid arthritis be reduced? Best Pract Res Clin Rheumatol. 2001 Mar;15(1):139-70. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11358420?tool=bestpractice.com რევმატოიდული ართრიტი - კლინიკური დიაგნოზია; ლაბორატორიული და რადიოგრაფიული ტესტები ხელს უწყობს დიაგნოზის დადასტურებას და უზრუნველყოფს სასარგებლო პროგნოზულ ინფორმაციას.