ეპიდემიოლოგია

დასავლეთ ქვეყნებში CHF-ის გავრცელება შეადგენს 1%-დან 2%-ს, ხოლო სიხშირე - წელიწადში 5-დან 10 შემთხვევას 1000 ადამიანზე.[4] გაერთიანებულ სამეფოში CHF-ზე მოდის ჯამში 1 მილიონი საწოლდღე და ყველა სასწრაფო ჰოსპიტალიზაციის 5%. მოსალოდნელია, რომ შემდეგი 25 წლის განმავლობაში ეს მაჩვენებლები 50%-ით გაიზრდება.[5] ავსტრალიაში 2006 წელს ჩატარებული დიდი კარდიოლოგიური კვლევით დადგინდა, რომ კანბერას მოსახლეობის 6,3%-ს აღენიშნებოდა გულის უკმარისობა გამოხატული სიმპტომებით, ხოლო კიდევ უფრო მეტ წილს - სუბკლინიკური გულის უკმარისობა.[6]

გულის უკმარისობა გლობალური დაავადებაა. გულის დაავადების სიხშირე შეადგენს დაახლოებით 1,3%-ს ჩინეთში, 6,7%-ს მალაზიაში, 1,0%-ს იაპონიაში, 4,5%-ს სინგაპურში, 0,12%-დან 0,44%-ს ინდოეთში, 1,0%-ს სამხრეთ ამერიკაში და 1,0%-დან 2,0%-ს ავსტრალიაში.[7]

2011-დან 2014 წლამდე აშშ-ში ≥20 წლის დაახლოებით 6,5 მილიონ მოზრდილ ადამიანს დაუდგინდა გულის უკმარისობა.[8] 2014 წელს ადგილი ჰქონდა 1 მილიონ ახალ შემთხვევას >55 წლის ასაკის პაციენტებში.[8] გულის უკმარისობა არის ყოველწლიურად 12-დან 15 მილიონამდე კლინიკაში ვიზიტის და 6.5 მილიონი საწოლ-დღის დაკავების მიზეზი.[9][10] განმეორებითი ჰოსპიტალიზაცია სიცოცხლის ხარისხისა და ხარჯების დიდი პრობლემაა: მაგალითად, 1990-დან 1999 წლამდე ჰოსპიტალიზაციების წლიური რაოდენობა გაიზარდა დაახლოებით 810,000-დან 1 მილიონამდე პირველადი დიაგნოსტიკის გამო და 2,4 მილიონიდან 3,6 მილიონამდე პირველადი და მეორადი დიაგნოსტიკის გამო.[11] ხშირია განმეორებითი ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევები, რომლის მაჩვენებელი გამოწერიდან 6 თვის მანძილზე 50%-ს აღწევს. 2001 წელს გულის უკმარისობით დაახლოებით 53,000 პაციენტი გარდაიცვალა. გულის უკმარისობა სიკვდილის პირველად მიზეზს წარმოადგენდა. სივდილის შემთხვევები, მკურნალობის გაუმჯობესების მიუხედავად, სტაბილურად მატულობს, რაც ნაწილობრივ იმით აიხსნება, რომ მატულობს გულის უკმარისობის მქონე პაციენტების რაოდენობა, რადგან სიცოცხლის უფრო ადრეულ სტადიაზე მიოკარდიუმის ინფაქრტის მქონე პაციენტების სიკვდილობამ იკლო უკეთესი მკურნალობის გამო. გულის უკმარისობა უპირატესად ხანდაზმულ ადამიანებში ვლინდება, შესაბამისად "მოსახლების დაბერების" აღიარებულმა ფაქტორმა ასევე შეუწყო ხელი მისი სიხშირის ზრდას.

გულის უკმარისობის სიხშირე ასაკის ზრდასთან ერთად იმატებს. აშშ-ში 40-დან 59 წლის პაციენტებში გულის უკმარისობის სიხშირე შეადგენს დაახლოებით 1,4%-ს მამაკაცებში და 1,9%-ს ქალებში, მაშინ როცა >80 წლის პაციენტებში გულის უკმარისობის სიხშირე მამაკაცებში დაახლოებით 14,1%-ს, ხოლო ქალებში 13,4%-ს შეადგენს.[8] გულის უკმარისობის ჯამური სიხშირე აშშ-ში 1,5%-დან 1,9%-მდე მერყეობს.[7]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს წესებს