ალერგიული რინიტი

ალერგიული სურდოს წინასწარი დიაგნოზი შეიძლება დავსვათ ცხვირის გაჭედვის, ცემინების და ცხვირის/სასის/თვალების ქავილის დროს ალერგიის გამომწვევი მიზეზების არსებობისას.

დასკვნითი დიაგნოზის დასმისთვის სასურველია IgE სპეციფიური რეაქტიულობის დადგენა კანის ინექციური სინჯით, მაგრამ საცდელი მკურნალობა შეიძლება დავიწყოთ წინასწარი კლინიკური დიაგნოზის საფუძველზე.

მკურნალობა მოიცავს შეძლებისდაგვარად ალერგენისთვის თავის არიდებასა და ფარმაკოთერაპიას (ანტიჰისტამინები, კორტიკოსტეროიდები, ქრომოგლიკატები, შეშუპების მომხსნელები, ლეიკოტრიენის რეცეპტორის ანტაგონისტები). იმუნოთერაპია ხშირად გამოიყენება ხანგრძლივი სიმპტომების მქონე პაციენტებში.

გარემოს ალერგენებისგან (მაგ. ცხოველები, მტვრის ტკიპა, ყვავილის მტვერი) თავის არიდება მნიშვნელოვანი პროფილაქტიკური ზომაა ამ აგენტების მიმართ მგრძნობიარე პაციენტებისთვის. ის ხშირად ემპირიულად შეიძლება ვურჩიოთ, პაციენტს ანამნეზის საფუძველზე.

ინტრანაზალური კორტიკოსტეროიდები ალერგიული რინიტის სამკურნალო მედიკამენტების ერთადერთ ყველაზე ეფექტურ კლასად რჩება.

ალერგიული რინიტი (AR) ზედა სასუნთქი გზების ხშირი, თუმცა ნაკლებად სასიამოვნო ანთებითი პროცესია, რომელიც გამოიხატება ცხვირის ქავილით, ცემინებით, სურდოთი და ცხვირის გაჭედვით, რომელთაგან უკანასკნელი ყველაზე შემაწუხებელ სიმპტომად ითვლება. ხშირად ვითარდება სასის, ყელის, ყურის და თვალის თანმხლები ქავილი, ასევე თვალის სიწითლე, შეშუპება და წყალწყალა გამონადენი. AR-ის განვითარებას ყველაზე ხშირად ხელს უწყობს IgE პასუხი შენობის შიდა და გარე ალერგენებზე, თუმცა იგი ზოგჯერ განპირობებულია სამუშაოსთან ან ჰობისთან ასოცირებული ცილებით, რომლებიც ჩვეულებრივ არ იწვევენ IgE პასუხს. ამის მაგალითია ტყისმჭრელების ალერგია ხის მტვერის მიმართ, ან კვების ინდუსტრიის მუშაკების ალერგია მარცვლოვანების მტვერის მიმართ.