გლომერულონეფრიტი

ხშირად არის მულტისისტემური დარღვევის ნაწილი.

შეშუპება მძიმე ან ქრონიკული დაავადების ნიშანია.

დასკვნითი დიაგნოზისთვის თირკმლის ბიოფსია ტესტია, თუმცა ის არ არის საჭირო ყველა პაციენტისთვის.

ფონური დაავადების მკურნალობა, ჰიპერტენზიის, ჰიპერლიპიდემიისა და პროტეინურიის მართვა მკურნალობის საფუძველია.

ზოგიერთ პაციენტს დროთა განმავლობაში შეიძლება დასჭირდეს დიალიზი ან ტრანსპლანტი.

კრიტიკული მნიშვნელობა აქვს თირკმლის ფუნქციის რეგულარულ, ზოგჯერ ხშირ მონიტორინგს.

გლომერულონეფრიტი (GN) აღნიშნავს გორგლების დაზიანებას და მიეკუთვნება დაავადებათა ჯგუფს, რომელსაც ჩვეულებრივ, მაგრამ არა ყოველთვის, ახასიათებს ანთებითი ცვლილებები გორგლების კაპილარებსა და გორგლის ბაზალურ მემბრანაში (GBM). დაზიანება შეიძლება მოიცავდეს გორგლის ნაწილს, მთლიანად გორგალს ან კაპილარების ქსელს. ანთებითი ცვლილებები მეტწილად იმუნური მექანიზმითაა განპირობებული.[1]Couser WG. Glomerulonephritis. Lancet. 1999 May 1;353(9163):1509-15. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10232333?tool=bestpractice.com [2]Brady HR, O'Meara YM, Brenner BM. Glomerular diseases. In: Kasper DL, Braunwald E, Fauci A, et al, eds. Harrison's principles of internal medicine. 16th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2005:1674.დაავადებებს მიეკუთვნება: მემბრანული გლომერულონეფრიტი, მინიმალური ცვლილების დაავადება, ფოკალური და სეგმენტური გლომერულოსკლეროზი, იმუნოგლობულინ A ნეფროპათია, სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტის ფორმები (ვასკულიტი და ანტიგლომერულური ბაზალური მემებრანის ანტისხეულებით გამოწვეული დაავადება-anti-GBM დაავადება) და სისტემური წითელი მგლურას ერითემატოზული ნეფრიტი, როგორც უფრო გავრცელებული ფორმები; ასევე გლომერულების დაზიანება სხვა სისტემური დაავადებების დროს, როგორიცაა, დიაბეტი, ამილოიდოზი, მიელომა და სხვადასხვა ინფექცია.